Βλάσης Λέττας: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2024
Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Από τον Βλάση Λέττα, 18/12/2024 @ 21:47
Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2024, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.
(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)
1
Ο δίσκος αυτός έφτασε σε μεγάλο προσωπικό βάθος. Συνδυάζει φοβερούς στίχους με μουσικές αναφορές από μελωδικό death, επικό metal, βόρειο progressive αλλά με ένα βαθύ μελαγχολικό στίγμα. Είναι από τα άλμπουμ που είμαι σίγουρος ότι θα κρατήσω μαζί μου για πολλά χρόνια.
2
Ένα τρομερό άλμπουμ που βγάζει πολύ βάρος, πολύ συναίσθημα και έμπνευση. Ένα καλλιτεχνικό όραμα τόσο ολοκληρωτικά τέλειο που είναι ικανό να αλλάξει τις ισορροπίες σε μια ολόκληρη σκηνή.
3
Υπέροχο, από αυτές τις φορές που το αποτέλεσμα κρίνεται πρώτα με την καρδιά και μετά με τ’ αυτιά. Όταν σου σκάει αυτό το «Won't you help me, won't you help me», καλύπτεις τα μάτια σου και νιώθεις. Ένα τραγούδι, μια κραυγή που τρυπάει την απώλεια και μένει στο χώρο και το χρόνο. Άθικτη.
4
Το “Greif” κινείται με διαφορετικούς τρόπους, το ίδιο υπέροχους όμως με των προηγούμενων. Οι Zeal And Ardor έφτιαξαν άλλον ένα τρομερό δίσκο, ανατρέποντας μάλιστα τον τόσο ιδιαίτερο και προσωπικό ήχο που τους καθιέρωσε.
5
Ο Ihsahn καταφέρνει να δώσει το μέγεθος που πάντα ζητούσαν οι συνθέσεις του κρατώντας τις όμως ουσιαστικές και εκφραστικές. Διατηρεί απόλυτα την ισορροπία στις δύο υφές της μουσικής του, ορχηστρική και προοδευτικά ακραία, φτιάχνοντας εν τέλει το magnum opus της προσωπικής του πορείας.
6
Ένα υπέροχα γλυκόπικρο άλμπουμ που διατηρεί όλη την ατμόσφαιρα που παράγει η μουσική των Alcest με το φως όμως να τρυπώνει πια στο εσωτερικό του.
7
Οι Leprous καταφέρνουν να στέκονται μόνοι στην κορυφή του σύγχρονου progressive. Το “Melodies Of Atonement” είναι ένα συμπαγές, εξαιρετικό άλμπουμ που όταν κορυφώνεται γίνεται υπερβατικό.
8
Ο εκτός δίσκος της post hardcore μπαντάρας από την Καλιφόρνια ήταν κι αυτός που κατάφερε πραγματικά να με γραπώσει. Πολύ δυνατό συναισθηματικά, με τύλιξε με το πάθος και τον πόνο που εκπέμπει, και τελικά με έκανε οπαδό.
9
Φρέσκο, εξαιρετικό μοντέρνο progressive. Πολλές και πολύ όμορφες μελωδίες, djent ήχος στις κιθάρες και τρομερά εκφραστικές ερμηνείες. Χτίζει πάνω στις βάσεις που έθεσε το τρομερό “Witness” βάζοντας μπορεί και περισσότερο συναίσθημα, χωρίς να μένει πίσω σε συνθετικό ενδιαφέρον.
10
Οι Gaerea κάνουν το επιπλέον βήμα ανοίγοντας τη μουσική τους σε περισσότερες επιρροές καταφέρνοντας όμως να μπουν πιο βαθιά στο κομμάτι της ακραίας συναισθηματικής αναζήτησης.
11
Μια υπέροχη ιστορία, ένα όμορφο μουσικό βιβλίο, μια ολιστική καλλιτεχνική δημιουργία που αναδιατυπώνει την έννοια της ομορφιάς ως παράγωγο της ανθρώπινης έμπνευσης πάνω στην προϋπάρχουσα παράδοση, όχι εκ του μηδενός αλλά χρησιμοποιώντας τη διαθέσιμη κληρονομιά για να υλοποιήσει ένα καινούργιο αριστούργημα.
12
Οι Pijn κυκλοφορούν έναν πολύ ατμοσφαιρικό δίσκο γεμάτο συναισθηματικές κορυφώσεις που χτίζονται από κάθε αυτόνομη μουσική ύπαρξη σε μια διάλεκτη σχέση που ορίζεται καθοριστικά μεταξύ τους. Η αχτίδα φωτός εισέρχεται ακριβώς από τη χαραμάδα που αφήνει η υφή της αλληλεγγύης, αυτή που αναπτύσσεται ανάμεσα στις διαφορετικές φωνές καθώς συνθέτουν το όλο.
13
Ο καλύτερος δίσκος σύγχρονου metal για το 2024, με στοιχεία από metalcore, nu, deathcore ακόμα και alt metal. Πολύ δυνατοί στίχοι και μελωδίες που τους στηρίζουν σωστά δημιουργώντας τελικά ένα πολύ σκοτεινό μοντέρνο άλμπουμ.
14
Οι Αυστραλοί με το Charcoal Grace συνεχίζουν το σερί φοβερών δίσκων φτάνοντας μισό μόνο σκαλί κάτω από το εξαιρετικό προηγούμενο. Αδιαμφισβήτητα πλέον βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που ηγούνται στο χώρο του σύγχρονου progressive και με σχετική ασφάλεια μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα το κάνουν για πολλά ακόμα χρόνια.
15
Ένας πάρα πολύ ωραίος δίσκος για μία μπάντα που δείχνει έτοιμη να μπει στην ελίτ της εγχώριας σκηνής και ταυτόχρονα να πατήσει δυναμικά στο μεγαλύτερο χάρτη της σκληρής μουσικής. «Εκεί που πάμε θα ‘μαστε οι ζωντανοί» λένε, και όντως ισχύει.