Χρήστος Καραδημήτρης: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2025
Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 11/12/2025 @ 10:01
Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2025, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.
(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)
1
Με το "Even In Arcadia" οι Sleep Token επιβεβαιώνουν την πρωτοκαθεδρία που απολαμβάνουν στο σήμερα του rock/metal ήχου. Ο δικός τους ήχος, τα μεγάλα τραγούδια, τα δυνατά συναισθήματα, το μυστήριο. Όλα είναι εδώ. Και είναι τώρα.
2
Η μεγάλη επιστροφή του Mike συνδυάστηκε με μια σπουδαία δισκογραφική δουλειά όπως έπρεπε, υπενθυμίζοντας πως οι βασιλιάδες του progressive metal δεν σκοπεύουν να αφήσουν τη θέση τους στο θρόνο του ιδιώματος.
3
Τρομερή δισκογραφική δουλειά μετά από χρόνια για τους αγαπημένους βρετανούς, οι οποίοι βρίσκουν μια ιδανική ισορροπία μεταξύ διαφόρων περιόδων της δισκογραφίας τους. Σκοτεινό, επιβλητικό, πορωτικό, το "Ascension" ήταν πιθανότατα η πιο ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς.
4
Όταν ο Steven Wilson επικεντρώνεται στο να κάνει αυτό που ξέρει (ή ίσως του βγαίνει) καλύτερα από οτιδήποτε - δηλαδή να παίζει progressive rock - το αποτέλεσμα είναι σχεδόν αναπόφευκτα υπέροχο και μοναδικό. Όπως και είναι το "The Overview".
5
Πολύχρωμο, πολυδιάστατο, περίεργο και διαφορετικό. Το progressive rock των Moron Police δεν γνωρίζει όρια και είδη, δεν φείδεται ιδεών και παρόλα αυτά έχει σαν βασικό όπλο τις μελωδίες και τα τραγούδια του. Υπέροχο σε όλα του!
6
Ο Tobias Forge έχει φτάσει σε ένα σημείο που μοιάζει σαν να μην μπορεί να λαθέψει στο songwriting. Το "Skeleta" ξεχωρίζει χωρίς καν να χρειάζεται να φτάσει τις καλύτερες στιγμές των Ghost.
7
Εδώ έχουμε το καλύτερο άλμπουμ των Helloween μετά από 25 χρόνια, σε μια ιδανική συνύπαρξη και ισορροπία των επτά μελών και των τριών φωνών.
8
Ο κιθαρίστας των Haken, Charlie Griffiths, σε ένα άλμπουμ φόρο τιμής στο heavy metal της περιόδου late 80s/early 90s, επιστρατεύει μια σειρά από εξαιρετικούς ερμηνευτές και γράφει καλύτερα τραγούδια από αυτά που γράφουν τα περισσότερα είδωλά του εδώ και πολλά χρόνια.
9
Ο Mariusz Duda κλείνει την ιστορία του κύκλου ζωής και θανάτου των Lunatic Soul, με ένα διπλό άλμπουμ, διάρκειας 90 λεπτών, περνώντας μέσα από όλες τις επιμέρους ηχητικές κατευθύνσεις και προσφέροντας κάμποση πολύτιμη εσωστρέφεια.
10
Σπουδαία επιστροφή από τους Coroner, που ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο γιατί δεν προσπαθεί να πατήσει σε συνταγές του παρελθόντος, αλλά ακούγεται φρέσκο και δυναμικό παρά τα 32 χρόνια απουσίας από τη δισκογραφία.
11
Η καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη prog μπάντα, δίχως αμφιβολία. Με μεγάλο εύρος επιρροών, τις οποίες αφομοιώνουν και τις μετατρέπουν σε κολλητικά τραγούδια.
12
Το ότι ο υιός του Eddie είναι σπάνιο μουσικό ταλέντο το καταλάβαμε από όταν ήταν ακόμα παιδί και είχε την τύχη να συνυπάρξει δίπλα στον πατέρα του, ως μέλος των Van Halen. Το ότι είναι ωραίο τυπάκι, με εξαιρετικό μουσικό γούστο το μάθαμε στην πορεία. Εδώ αποδεικνύει ότι ξέρει να γράφει πραγματικά όμορφα τραγούδια. Το "The End" των Mammoth είναι γεμάτο τέτοια.
13
Οι Halestorm συνεργάζονται με τον παραγωγό Dave Cobb και παραδίδουν το πιο heavy, πιο ώριμο και πιθανότατα καλύτερο ως τώρα άλμπουμ της καριέρας του. Και η Lzzy Hale επιβεβαιώνει αυτό που ξέραμε: ότι είναι η καλύτερη γυναικεία φωνή και περσόνα στον ευρύτερο hard rock χώρο.
14
Η παλαβομάρα στον μουσικό πλανήτη των Between The Buried And Me συνεχίζεται, τόσο σε επίπεδο concept όσο και σε ποσότητας πληροφορίας. Αυτή τη φορά κλίνουν ελαφρώς προς την πιο μελωδική πλευρά τους, η οποία τους πάει πολύ, και παραδίδουν μια ακόμα εξαίσια δουλειά.
15
Εμπεριέχει folk, jazz, post, rock και άλλα στοιχεία, αλλά τίποτα από αυτά το καθορίζει. Είναι δυτικό και ανατολίτικο ταυτόχρονα. Είναι το άθροισμα όλων των παραπάνω, μέσα από την ξεχωριστή αισθητική των καλλιτεχνών πίσω από τη μπάντα. Και είναι υπέροχο.















