Misþyrming, Embrace Of Thorns, Decipher @ Κύτταρο, 18/03/22

Η πρώτη εμφάνιση των κορυφαίων Ισλανδών black metallers στην Ελλάδα ήταν μια εκστατική βραδιά επιβεβαίωσης υψηλών προσδοκιών

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 21/03/2022 @ 18:37

Πολλές φορές γίνεται η συζήτηση του κατά πόσον μας παρέχεται η δυνατότητα να δούμε στα μέρη μας, συγκροτήματα που μεγαλουργούν σε παρόντα χρόνο. Τηρουμένων των αναλογιών, αυτό το φαινόμενο, αντανακλάται σε όλα τα ιδιώματα και τις σκηνές του σκληρού ήχου. Η περασμένη Παρασκευή, πέραν από μια ακόμη ένδειξη «επιστροφής» προς την συνηθισμένη, και απούσα για δύο ολόκληρα χρόνια, συναυλιακή δραστηριότητα, προσέφερε σε όσα άτομα παρευρέθηκαν, την ευκαιρία να βιώσουν, δια ζώσης, μια σημαντική ημέρα όσον αφορά τις εγχώριες extreme metal συναυλίες.

Οι Ισλανδοί Misþyrming, έχουν αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια, δικαίως κατ’ εμέ, σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες black metal μπάντες της εποχής. Με δύο κορυφαία full length, αποτελούν μια από τις προεξάρχουσες δυνάμεις της ισλανδικής black metal σκηνής, ίσως της σημαντικότερης των τελευταίων, αρκετών, ετών. Οι πρώτες τους εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη λοιπόν, ήταν και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε το ενδιαφερόμενο συναυλιακό κοινό, να παρακολουθήσει ένα κρίσιμο συγκρότημα, στην ακμή του. Με την εμφάνισή τους στην Αθήνα να πλαισιώνεται από την εγγύηση των Embrace Of Thorns και Decipher, η διαδρομή προς το Κύτταρο ήταν μονόδρομος.

Τα υγειονομικά μέτρα καθώς και το πρόγραμμα τηρήθηκαν στο ακέραιο, και έτσι, στις 20:30 οι Decipher ανέβηκαν στη σκηνή, δίνοντας το έναυσμα για τη βραδιά. Κοινώς, επί σχεδόν 40 λεπτά, οι Αθηναίοι ξεδίπλωσαν το επιθετικό τους black metal, προσφέροντας μια πρώτη γεύση από την ένταση που θα καθόριζε όλες τις εμφανίσεις της βραδιάς. Με έμφαση στην κιθαριστική δουλειά, έτσι ώστε οι συνθέσεις, τόσο από το παρθενικό τους EP "Of Fire And Brimstone", αλλά και από επερχόμενη κυκλοφορία, να μπορούν να συνδυάζουν τόσο τις κλασικές διδαχές του δεύτερου ρεύματος του ιδιώματος, όσο και επιλεκτικές δυσαρμονίες και πιο death metal περάσματα. Δεδομένου πως όταν έριχναν τις ταχύτητες ηχούσαν ιδιαίτερα ενδιαφέροντες, δεν τίθεται αμφιβολία πως το συγκρότημα κατέκτησε το δικαίωμα να παρακολουθείται στενά κάθε μελλοντικό του βήμα, ώστε να διαπιστωθεί το πώς (και εάν) οι διαφορετικές αυτές εκφάνσεις του ήχου τους θα μπορέσουν να συνυπάρξουν σε ολοκληρωμένο LP.

Έπειτα από το προβλεπόμενο κενό, οι Embrace Of Thorns ανέβηκαν στη σκηνή, για μια, αρχοντική ομολογουμένως, εντός έδρας εμφάνιση. Το συγκρότημα αποφάσισε στα, επίσης 40 λεπτά που έμεινε στο σανίδι, να τιμήσει το (βαθύ) παρελθόν της δισκογραφίας του, και έτσι, το setlist, με έμφαση στα "Atonement Ritual" και ιδίως το "Praying For Absolution", ικανοποίησε ιδιαιτέρως, τους πιστούς ακολούθους του βλάσφημου (pun intended) black/death metal τους. Και, αν τα t-shirts των Archgoat, Blasphemy και Beherit, δεν καθιστούσαν σαφές το τι γινόταν ηχητικά, τότε τα κοφτά πολεμικά κιθαριστικά θέματα, τα μανιακά ρυθμικά τυμπανίσματα και οι εναλλαγές doom-y κοψιμάτων με αδυσώπητο και ωμό riffing, έδιναν την πλήρη εικόνα.

Ξεσπάσματα όπως αυτά του "The Origin Of Scourge" και του "Tombs Of Desecrated Zealots", ή της κορύφωσης του "A Mass For Fiends Forlorn" κέρδισαν δικαίως αντιδράσεις του κοινού, έχοντας για σύμμαχο τον ήχο. Ειδική μνεία οφείλει να γίνει βέβαια, στην φορτισμένη αφιέρωση της μπάντας στον Martin Eric Ain. Οι Embrace Of Thorns διασκεύασαν το "Into The Crypts Of Rays" των Μέγιστων Celtic Frost σε μια ισοπεδωτική εκτέλεση, στην οποία το παρευρισκόμενο πλήθος ακολούθησε κατά πόδας. Το έδαφος είχε στρωθεί λοιπόν, και η ώρα των Ισλανδών είχε φτάσει.

Το απαραίτητο sound check έλαβε σύντομα τέλος, και τα φούτερ των Skáphe και Svartidaudi έδωσαν στη θέση τους στα, σαν να ήταν γεμάτα θειάφι, πουκάμισα και μπλουζάκια του κουαρτέτου. Η μαύρη άμμος των εδαφών της χώρας των Misþyrming έσκασε με τη μορφή ηχητικής θύελλας στο γεμάτο Κύτταρο. Για την επόμενη ώρα, το black metal σχήμα, με μια απίστευτη φυσικότητα και δίχως ίχνος επιτήδευσης, παρέδωσε μια εμφάνιση η οποία απέδειξε σε υπερθετικό βαθμό γιατί λογίζονται ως ένα από τα κορυφαία σχήματα της γενιάς τους.

Αν και δεν είμαι υπέρμαχος του δόγματος πως «οι μεγάλες μπάντες φαίνονται στο σανίδι», οφείλω να ομολογήσω πως η χειμαρρώδης αίσθηση που μου έχουν αφήσει οι δύο μεγαλοπρεπείς δισκάρες των Misþyrming, ήταν ένα συναυλιακό στοίχημα. Το οποίο, κερδήθηκε κατά κράτος. Πως αλλιώς θα μπορούσα να περιγράψω την κολασμένη δυάδα των "Orgia" και "Með Svipur á Lofti" (με την εκρηκτική εκτόνωση του solo του να στοιχειώνει το χώρο) μέσα από το προ τριετίας "Algleymi", δίσκου που βρέθηκε στο επίκεντρο του σετ τους; Η προσέγγιση των Misthyrming στη μελωδία ήταν τέτοια σε αυτό το άλμπουμ, που δικαίως βρέθηκε στην 30δα μας εκείνη την χρονιά, αφού η γήινη αίσθηση μεγαλείου του ήταν καθηλωτική.

Αυτή ακριβώς την «χύμα υπερβατικότητα», όπως θα την χαρακτήριζα, αποτύπωσε η έξαλλη, μεθυστική, επί σκηνής κίνηση και αψεγάδιαστη απόδοση της μπάντας. Οι δυσαρμονίες, τα leads, οι καταιγιστικοί ρυθμοί, τα παθιασμένα φωνητικά, η ευγνωμοσύνη για την υποδοχή του κοινού (με τα απαραίτητα "skål" να συνοδεύουν την διαρκή κατανάλωση αλκοόλ) και ο αέρας που εξέπεμπε η μπάντα, αποκάλυπταν πως είχαν πλήρη έλεγχο όσων διαδραματίστηκαν. Όταν δε, αποφάσισαν να μας χτυπήσουν με το συγκλονιστικό back-to-back των "Alsæla" και "Algleymi", κλείνοντας την κανονική διάρκεια της εμφάνισης, επιβεβαίωσαν όσα μου είχε εκμυστηρευτεί ο, frontman, D.G. στη συνέντευξή μας. Η προαναφερθείσα ένταση, ειδικά στο πρώτο εκ των δύο, αλληλοδιοχετεύεται μεταξύ μπάντας και κοινού, με τον D.G. να κατεβαίνει μάλιστα και στο κοινό με την κιθάρα του στο φινάλε του σετ.

Παρά το γεγονός πως, υφολογικά, το ντεμπούτο "Söngvar Elds Og Oreidu" κινείται σε, συγκριτικά, πιο δυσαρμονικά και «ορθόδοξα» μονοπάτια, αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην ροή της βραδιάς. Οι εναλλαγές μεταξύ των συνθέσεων δεν έριχναν τους παλμούς, με τον ίλιγγο του "Söngur Heiftar" να δένει εξαιρετικά με τον ατμοσφαιρικό εφιάλτη του Ég Byggði Dyr í Eyðimörkinni". Έπειτα από ένα ολιγόλεπτο πρόωρο φινάλε, η μπάντα, εν μέσω επιδοκιμασιών επέστρεψε στη σκηνή για το encore. "..Af þjáningu Og þrá" και το αναμενόμενο ρυθμικό μακελειό του "Ísland, Steingelda Krummaskuð" έριξαν αυλαία σε μια εμφάνιση, η οποία ευελπιστώ να αποτελέσει εφαλτήριο για περισσότερα ανάλογα live στο μέλλον.

Η πρώτη συναυλία των Misþyrming σε Αθήνα (και Ελλάδα, με αυτή της Θεσσαλονίκης να έλαβε χώρα την Κυριακή, 20 του μήνα), απέδειξε πως οι Ισλανδοί επικοινώνησαν στο έπακρο την ουσία και την άποψη του ήχου τους. Η άψογη διοργάνωση, επέτρεψε στον ακραίο ήχο να ακουστεί ζωντανά, ως όφειλε, όπως του αξίζει, έχοντας για επικεφαλής ένα συγκρότημα, το οποίο, μένοντας πιστό στις αρχές του, έκανε και τον πλέον δύσπιστο να ασπαστεί τον όποιο «ντόρο», και ας μην το είχαν ανάγκη. Η μουσική μίλησε, ξανά, από μόνη της, αυτή τη φορά και επί σκηνής.[Α.Ζ]

SETLIST

Hælið (Intro)
Með Hamri
Orgia
Með Svipur á Lofti
Blessun
Söngur Heiftar
Ég Byggði Dyr í Eyðimörkinni
Alsæla
Algleymi
...Af þjáningu Og þrá
Ísland, Steingelda Krummaskuð

  • SHARE
  • TWEET