Misþyrming: «Η προστατευτική ζωή σε καθιστά ανέτοιμο για την πραγματικότητα»

Οι Ισλανδοί ηγέτες του σύγχρονου black metal σε μια ιδιαίτερη συνέντευξη στο Rocking

Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 05/08/2019 @ 12:07

Ένα από τα φαινόμενα της ψηφιοποιημένης προσέγγισης στο underground, είναι αυτά των συγκροτημάτων-διαττόντων αστέρων. Δεν είναι λίγες οι φορές, που ένας δίσκος, προερχόμενος από μια άγνωστη μπάντα, δημιουργεί αναβρασμό και hype για να χαθεί εντελώς λίγο καιρό αργότερα. Ο πρώτος δίσκος των Ισλανδών Misþyrming πριν από τέσσερα χρόνια, "ngvar Εlds Οg 'Oreiðu", ήταν ένας σεισμός στο black metal. Η ήδη ακμάζουσα Ισλανδική σκηνή φαινόταν να βρίσκει τους νέους μπροστάρηδές της και οι οπαδοί μια από τις μπάντες της δεκαετίας.

Η φετινή τους επιστροφή με το "Algleymi", δεν ήταν απλά μια επιβεβαίωση του hype, αλλά η κατάκτηση ακόμη υψηλότερων κορυφών. Οι Misþyrming είναι ήδη ένα από τα ονόματα που αφήνει το στίγμα του στο 2019, και είχαμε την τιμή για μια επικοινωνία με τον ιθύνοντα νου του συγκροτήματος, τον D.G. Πολλές φορές γίνεται λόγος για τη θεατρικότητα και το «δήθεν» που πλανάται στον black metal αέρα. Ο D.G., όπως θα παρατηρήσει και ο αναγνώστης, σε πλήρη αυθορμητισμό, δεν φοβάται άλλοτε να απαντάει με ερωτήσεις, άλλοτε να αποκαλύπτει αινιγματικά τα ενδότερα των συγκροτημάτων του και άλλοτε να γίνεται χείμαρρος ανάλυσης. Οι Misþyrming αποκαλύπτονται, χωρίς πέπλα μυστηρίου, σε μια ανθρώπινη συνέντευξη, με αρκετές δόσεις καλώς εννοούμενου εγωισμού και περηφάνιας, ενώ δεν διστάζουν να παραδεχθούν τη συμβολή άλλων μουσικών ειδών πάνω στην αισθητική τους.

Misthyrming

Καλησπέρα σας Misþyrming, σας καλωσορίζω στο Rocking.gr! Ο νέος σας δίσκος, "Algleymi", είναι εξαιρετικός και θέλω να σας συγχαρώ για το αποτέλεσμα! Τι είδους ανταπόκριση έχετε λάβει για τον δίσκο έως τώρα;

Χαιρετίσματα. Ανυπομονούσαμε για την κυκλοφορία του "Algleymi" εδώ και αρκετό καιρό, αφού χρειάστηκε πολύς χρόνος για να υλοποιηθεί. Η ανταπόκριση της κυκλοφορίας ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Έχω δει τους ανθρώπους να τολμούν να καλούν το "Algleymi" ένα αριστούργημα, και πολλοί το αποκαλούν ακόμα το άλμπουμ της χρονιάς. Είναι μεγάλη τιμή.

Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από το ντεμπούτο σας, "Söngvar Εlds Οg 'Oreiðu". Οφείλω να παραδεχθώ, πως εντοπίζω αρκετές διαφοροποιήσεις στον ήχο σας. Πώς ήταν αυτήν τη φορά η συνθετική διαδικασία; Υπήρχε καμία διαφορά στο πώς υλοποιήθηκαν αυτήν τη φορά οι ιδέες σας;

Για μένα, η διαδικασία της σύνθεσης δεν ήταν πολύ διαφορετική αυτή τη φορά, μόνο λίγο πιο εξελιγμένη και περίπλοκη. Μάλλον ήταν η ηχογράφηση που είδε δραστικές αλλαγές. Το "Söngvar Εlds Οg 'Οreiðu" ηχογραφήθηκε σε ένα καλό στούντιο, αλλά ήταν η πρώτη μου προσπάθεια να καταγράψω ένα πλήρες άλμπουμ, ήμουν ερασιτέχνης τότε. Τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια, έχω δουλέψει πάνω στη βελτίωση των δεξιοτήτων μου. Ένα άλλο πράγμα που εξηγεί τη δραστική αλλαγή μεταξύ αυτών των δύο άλμπουμ είναι ότι το "Algleymi" ηχογραφήθηκε δύο φορές. Η πρώτη προσπάθεια πήρε ένα χρόνο. Ο στόχος ήταν υψηλός, όχι σε μη ρεαλιστικά στάνταρ, αλλά το αποτέλεσμα δεν έφτασε αυτό που θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε "αρκετά καλό". Επανακαθορίστηκαν μερικές μεταβλητές και ολόκληρη η διαδικασία εκτελέστηκε εκ νέου.

Ακούγοντας το "Algleymi" ένιωσα μια έντονη rock 'n' roll αίσθηση. Ήταν τα solo, οι ρυθμοί των drums ή οι ίδιες οι δομές, όπως και να έχει, μια ισχυρή ενέργεια διαπερνάει τις συνθέσεις. Στοχεύατε συνειδητά προς ένα τέτοιο αποτέλεσμα;

Ναι και όχι, είμαι πολύ επικεντρωμένος όταν παίρνω αποφάσεις για τραγούδια, αλλά εξακολουθεί να είναι μια οργανική διαδικασία για μένα. Επιτρέπω τη ροή της διάθεσης.

Το εξώφυλλο είναι εντυπωσιακό. Θα ήθελες να εξηγήσεις το concept; Νιώθω πως βλέπω μια φιγούρα σαν τον Ζαρατούστρα στην κορυφή ενός ισλανδικού βουνού.

Το artwork βασίζεται στα δύο τελικά τραγούδια στο άλμπουμ, "Alsæla" και "Algleymi". Οι στίχοι εξηγούν όλα.

Yπάρχει μια κεντρική στιχουργική ιδέα του άλμπουμ και αυτή είναι η λήθη του ανθρώπου

Υπάρχει κάποιο στιχουργικό concept πίσω από τους στίχους; Στην αγγλική έκδοσή τους, θα ήθελα να επισημάνω πως παρατήρησα αρκετές ιδέες προερχόμενες από τον Νίτσε. Πώς καταλήξατε στον συγκεκριμένο τίτλο;

Λήθη... είναι μια ισχυρή λέξη. Η ισλανδική λέξη σημαίνει επίσης έκσταση. Έτσι, η άγνοια είναι ευτυχία. Ναι, υπάρχει μια κεντρική στιχουργική ιδέα του άλμπουμ και αυτή είναι η λήθη του ανθρώπου.

Οι κιθαριστικές μελωδίες μαζί με την ιδιαίτερη αξιοποίηση των πλήκτρων επιτρέπουν στο "Algleymi" να ηχεί larger than life, ειδικά σε τραγούδια όπως το "Alsaela", ένα από τα αγαπημένα μου. Θα θέλατε να μου εξηγήσετε περί τίνος πρόκειται το εν λόγω τραγούδι;

Είναι το αγαπημένο μου τραγούδι των Misþyrming από τότε που το έγραψα και δεν λέει να ξεκολλήσει από το setlist των συναυλιών μας. Αναδεικνύει αυτή τη μικρή ένταση και πάθος από το πλήθος και από εμάς.

Σε τραγούδια όπως τα "Alsaela", "Orgia", και πάει λέγοντας, αφήνετε τον ακροατή να σκέφτεται αν μπορεί να αντλήσει δύναμη από τα πάθη του. Η φωνητική προσέγγιση είναι παρεμφερής, επιθετική αλλά συναισθηματικά φορτισμένη. Ποια ήταν τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν κατά τις ηχογραφήσεις των φωνητικών;

Το ένα από αυτά τα τραγούδια είναι για το πάθος, το άλλο αφορά τη σφοδρή επιθυμία. Η φωνητική προσέγγιση που ακολουθώ είναι τέτοια ώστε να ακούγεται τυραννική, και ναι, φυσικά, άγρια. Το να είσαι λίγο μελωδικός στο ενδιάμεσο δεν αφαιρεί αυτό το είδος της αίσθησης από αυτό, νομίζω.

Misthyrming

Πώς εκλαμβάνετε την τελετουργία και το occult στοιχείο γενικότερα; Είστε υπέρ μιας πιο ηδονιστικής προσέγγισης; Μιλώντας με όρους του Freud, τα καθημερινά taboo έχουν μεγαλύτερο αποτέλεσμα ως προς τον εσωτερικό μας ψυχισμό απ' ό,τι μια μεταφυσική θεολογία.

Έχω κάνει κάποια έρευνα για τον μυστικισμό καθ 'όλη τη διάρκεια των ετών και έμαθα λίγα πράγματα. Ακόμα, μπορώ μόνο να πω ότι όσο περισσότερο μαθαίνω, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ πόσο δεν ξέρω. Είμαι περισσότερο της άποψης αυτού που περιγράφεις, καθώς πιστεύω στην πρακτική μαγεία, θέτοντας ένα στόχο και αφιερώνοντας τον εαυτό σου να κάνει ό, τι χρειάζεται για να τη φτάσεις.

Υπάρχουν καθόλου punk επιρροές; Ανά στιγμές, το "Algleymi" ηχεί σαν να προσπαθεί μια black metal μπάντα να αποκτήσει ένα στυλ πιο χύμα, του δρόμου.

Ναι, υπάρχει πανκ επιρροή εκεί μέσα, χωρίς αμφιβολία. Ή περίμενε, τι εννοείς με το "punk"; Χαχα.

«Η Ισλανδία είναι ένα απαίσιο μέρος και προσπαθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα να το παρουσιάσουμε, σαν να μην είναι έτσι»

Θα θέλατε να μας εξηγήσετε προς τα πού στοχεύετε με το "Ísland, Steingelda Krummaskuð"? Τι σας ενοχλεί όσον αφορά την τοπική σας κοινωνία;

Όλα είναι ανοιχτά για ερμηνεία. Η Ισλανδία είναι ένα απαίσιο μέρος και προσπαθούμε όσο το δυνατόν καλύτερα να το παρουσιάσουμε, σαν να μην είναι έτσι. Ποιούς προσπαθούμε να ξεγελάσουμε; Τους άλλους ή τους εαυτούς μας;

Όταν η κοινωνία απομακρύνεται από τις ρίζες της, είναι η περίοδος που πολλοί θεωρούν πως συντελείται η παρακμή της. Από την άλλη βέβαια, η νοσταλγία μπορεί να θεωρηθεί η δικαιολογία των ανόητων. Με ποια άποψη συντάσσεται το σύγχρονο black metal;

Δεν είναι προφανές (σ.σ. με πλήρως ειρωνική διάθεση);

Στο εισαγωγικό riff του "Og er haustið líður undir lok" διακρίνω κάποια στοιχεία death 'n' roll. Επιπλέον, όταν διαβάζω τους στίχους, αισθάνομαι μια περίεργη αισιοδοξία για το πέρας του φθινοπώρου. Πάραυτα, στο επόμενο τραγούδι, "Allt Sem Eitt Sinn Blómstraði", ηχείτε αρκετά πιο μηδενιστικοί, ο χειμώνας έρχεται και ισοπεδώνει ό,τι είχε ανθίσει. Υπάρχει κάποιος κύκλος που πρέπει να σπάσει για να ανέλθουμε;

Φυσικά. Αυτό το τραγούδι είναι πράγματι για δύσκολους καιρούς. Όπως λέει και το ρητό: δύσκολοι καιροί δημιουργούν ισχυρούς άνδρες. Γενικά, τα περισσότερα συστήματα έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν εφόσον δεν διασπώνται και κατά συνέπεια καταστρέφονται, αλλά αυτό δεν ισχύει για την ανθρώπινη φύση, όπως την ανάπτυξη της προσωπικότητας και το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Υπάρχει ένα ορισμένο όριο στο πόσο «σπάσιμο» μπορεί να ανεχθεί ένας άνθρωπος, αλλά εφ' όσον δεν προκαλεί μόνιμη βλάβη σε σένα, θα σε κάνει πιο ισχυρό. Η διαβίωση σε προστατευμένο περιβάλλον θα καταστήσει ανίκανο να αντιμετωπίσει κάποιος τις δυσκολίες της πραγματικότητας όταν αυτή χτυπά.

Misthyrming

Οι τελευταίες κυκλοφορίες των Sinmara, Kaleikr, Svartidaudi πιστοποιούν μια κυριαρχία της ισλανδικής σκηνής. Με τη συνεργασία των Skaphe και Wormlust να έχει κυκλοφορήσει πρόσφατα, βλέπω πως αυτή η κυριαρχία δεν κάνει παύσεις. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Δεν μπορώ να σχολιάσω κάτι πάνω σε αυτό, συγγνώμη.

Μια από τις σταθερές της ισλανδικής black metal σκηνής, είναι το Ascension Festival. Στη φετινή του εκδοχή, όπου και παίξατε ένα αποκλειστικό "Algleymi" set, οι Έλληνες Akrotheism ήταν μέρος του line-up. Έχετε ακούσει τον τελευταίο τους δίσκο; Πόσο σημαντικό έχει υπάρξει το εν λόγω φεστιβάλ για την καθιέρωση και την επέκταση της σκηνής σας;

Είναι ωφέλιμο για εμάς να έχουμε μια συνδυαστική έκθεση στην πατρίδα μας που φέρνει τους ανθρώπους μπροστά στους οποίους μπορούμε να παρουσιάσουμε ζωντανά το υλικό μας και να πουλήσουμε τα προϊόντα μας!

Νιώθω πως υπάρχουν πολλά κοινά μεταξύ της ισλανδικής σκηνής και της ελληνικής black metal σκηνής των '90s. Πιστεύεις πως υπάρχει ένας χαρακτηριστικός «ισλανδικός» ήχος για τα συγκροτήματα της σκηνής σου; Είναι απαραίτητη η συνοχή για την ανάπτυξη μιας «σκηνής»;

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα περίεργο και συνάμα κατάλληλο θέμα για τους ιστορικούς του μέλλοντος, να παρατηρούν και να αναλύουν. Δεν έχω ιδέα τι σημαίνει να ακούγεται "ισλανδική", δεν έχει νόημα για μένα. Ορισμένες μπάντες μοιράζονται επιρροές, άλλοι επηρεάζονται από τους γείτονές τους, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο στον κόσμο της μουσικής.

Πόσο πρέπει να περιμένουμε για νέο δίσκο από τους Naðra;

Το φίδι που ονομάζεται Naðra είναι πάντα σε κίνηση. Ας δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον.

Η hip hop και η black metal σκηνή μοιράζονται πολλές θεμελιώδεις ριζοσπαστικές αρχές

Τελευταία ερώτηση και σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας! Έχω συναντήσει αρκετές δηλώσεις λατρείας, είτε από τους Misþyrming ή από άλλες Ισλανδικές black metal μπάντες, για το κλασικό hip hop όπως είναι οι Wu Tang Clan. Ισχύει αυτό όσον αφορά εσάς;

Μου αρέσουν οι Wu Tang Clan και οι Gravediggaz, σίγουρα. Βλέπω πολλά κοινά ανάμεσα αυτές τις σκηνές, αν και είναι εξαιρετικά διαφορετικές κουλτούρες, μοιράζονται πολλές θεμελιώδεις ριζοσπαστικές στάσεις και αρχές. Επίσης, καλή μουσική είναι καλή μουσική. Υπάρχει ένας σκασμός (σ.σ. “shitload”) από κάκιστο black metal και rap εκεί έξω, όλοι το γνωρίζουμε. Το είδος δεν έχει σημασία σε αυτή την περίπτωση.

  • SHARE
  • TWEET