Σε περίπτωση που το εξώφυλλο του δίσκου δεν είναι αρκετά σαφές, μία ανάγνωση του τίτλου φτάνει και περισσεύει για να φύγουν οι όποιες αμφιβολίες. Επιστρέφοντας από την πολυετή δισκογραφική απουσία τους, μετά την παρένθεση του "2016 Atomized", οι Raveonettes αντί για κλεφτές ματιές προς τα πίσω, πιάνουν από εκεί που είχαν αφήσει το μακρινό 2014. Τα σκοτεινά θέματα, οι φωτεινές εκλάμψεις, η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στα τσιτώματα και τη μελωδία, όλες οι αντιθέσεις που μια φορά κι ένα καιρό τους έβαλαν στα σαλόνια του εναλλακτικού χώρου, βρίσκονται στο επίκεντρο. Ο αέρας διατηρεί τη δροσιά και το coolness των δημιουργών του. Οι παραμορφώσεις κόβουν αλύπητα. Κοιτώντας από απόσταση, δεν θα ήταν παράλογο οι διαφοροποιήσεις στη γνώριμη συνταγή να περάσουν σχεδόν απαρατήρητες. Η εισαγωγική τετράδα μπαίνει με σπασμένα φρένα, με τα "Blackest" και "Killer" να κερδίζουν στο νήμα τις εντυπώσεις. Στη δεύτερη πλευρά, αναμενόμενα, το πόδι ξεκολλάει από το πάτωμα. Το συνολικό πρόσημο παραμένει καθαρά θετικό. Όποια απόπειρα σύγκρισης με το πρωτότυπο, κρίνεται ως άνευ σημασίας.

Οι Heart Attack Man, αργά αλλά σταθερά διαγράφουν τη δική τους πορεία στο χώρο του ευθαρσώς χαζοχαρούμενου punk. Φέτος στον ήδη τέταρτο δίσκο τους, "Joyride The Pale Horse", βλέπουμε μια ανοδική πορεία διασκεδαστικού pop punk με emo χαρακτηριστικά, βάζοντας σε λειτουργία όλες τις εμπειρίες που μάζεψαν σε διάφορα στενά του κόσμου συνοδεύοντας τεράστια ονόματα του χώρου όπως οι Tigers Jaw, Hot Mulligan, Spanish Love Songs. Το νέο πόνημα των Heart Attack Man είναι ένας δίσκος γεμάτος ενέργεια. Νοσταλγικός αλλά με τα πόδια στο σήμερα, γεμάτος κομμάτια που θα κάνουν τους ανυποψίαστους τριανταπεντάρηδες να ξαναμπούν στο moshpit κατά λάθος - βλέπε "Lay Down And Die" αλλά και τους νεότερους να ζήσουν τους συγκεκριμένους ήχους όπως εμείς κάποτε - θα το νιώσεις αν τραγουδήσεις το "Laughing Without Smiling". Ένας δίσκος που υπηρετεί ακριβώς αυτό στο οποίο πιστεύει, η νέα δουλειά των Heart Attack Man μυρίζει καλοκαίρι, και την υποδεχόμαστε με χαρά.

Website | Spotify