Vox Low: «Υπάρχει ακόμη χώρος για υπομονετική τέχνη»

Με ήχο που κινείται ανάμεσα στο post-punk, την cold wave και την ηλεκτρονική ψυχεδέλεια, οι Vox Low χτίζουν έναν κόσμο σκοτεινό, υπνωτικό και βαθιά κινηματογραφικό. Στη μουσική τους συνυπάρχουν οι ρυθμοί του dancefloor με τη μελαγχολία της νύχτας, οι μπασογραμμές με τον υπόγειο ρομαντισμό. Ο Jean-Christophe Couderc μιλά στο Rocking για την εξέλιξη του ήχου τους, την έμπνευση πίσω από το "Keep On Falling", τη θέση της «υπομονετικής τέχνης» στη σημερινή εποχή και την πρώτη τους επίσκεψη στην Ελλάδα.

Τι έφερε τα μέλη των Vox Low κοντά και πώς διαμορφώθηκε το κοινό μουσικό σας όραμα στα πρώτα βήματα;

Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση από τη μουσική. Το πρώτο μας project, με το όνομα Think Twice, ήταν ήδη ένας συνδυασμός ηλεκτρονικής μουσικής και No Wave. Είχαμε επηρεαστεί από το punk/funk revival (ESG, Liquid Liquid κ.ά.) και θέλαμε να φέρουμε αυτή την ενέργεια μέσα στην ηλεκτρονική club μουσική!

Πώς θα περιγράφατε τον κόσμο που κατοικεί η μουσική σας; Υπάρχουν καλλιτέχνες, βιβλία ή ταινίες που βοήθησαν να διαμορφώσετε την αισθητική σας;

Από την αρχή, οι Vox Low γεννήθηκαν με τη διάθεση να πάμε πιο βαθιά και πιο σκοτεινά από ό,τι στο προηγούμενο project μας. Να φτιάξουμε κάτι πολύ κινηματογραφικό, με μια υπόγεια, σχεδόν υπνωτική διάθεση. Είμαστε όλοι μεγάλοι λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας (βιβλίων και ταινιών), των δυστοπικών καταστάσεων και του παράλογου χιούμορ!

Όταν ξεκινάτε να δουλεύετε πάνω σε ένα νέο κομμάτι, τι έρχεται πρώτο; Ο ρυθμός, η μπασογραμμή, η ηχητική υφή ή το concept;

Μπορεί να είναι απλώς μια ιδέα, μια κατεύθυνση. Έπειτα έρχεται ο ρυθμός, για να δώσει τη δομή. Τις περισσότερες φορές η μπασογραμμή ακολουθεί. Αλλά φυσικά δεν υπάρχει ποτέ ένα σταθερό σχέδιο! Το πάμε όπως μας πάει!

Οι στίχοι σας έχουν συχνά μια εσωστρεφή, κινηματογραφική διάσταση. Τους βλέπετε ως άμεση έκφραση ή ως αφηρημένη αντανάκλαση συναισθημάτων και ατμόσφαιρας;

Μπορεί να είναι αντανάκλαση συζητήσεων που έχουμε κάνει, για πολιτικά, φιλοσοφικά ή υπαρξιακά ζητήματα που συναντάμε στις πορείες μας. Μπορεί όμως και να είναι απλώς η μεταφορά μιας καθημερινής κατάστασης (όπως το "The Hunt", που μιλά για ένα κυνηγετικό ατύχημα που διαβάσαμε στις ειδήσεις). Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι στίχοι (και η μουσική) λειτουργούν σαν διέξοδος για τον πεσιμισμό, τη μελαγχολία, το σκοτάδι και τον κυνισμό μας. Τις υπόλοιπες ώρες, είμαστε στην πραγματικότητα πολύ χαρούμενοι και ανάλαφροι τύποι.

Το "Keep on Falling" ακούγεται πιο σκοτεινό, αλλά και πιο «ανοιχτό» από το ντεμπούτο σας. Ποια νέα στοιχεία ή προθέσεις οδήγησαν στη δημιουργία του;

Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω στο "Keep on Falling", αμέσως μετά το lockdown του covid, και η πίστη μας σε ένα χαρούμενο μέλλον, που είχε ήδη κλονιστεί από πριν, είχε πλέον σχεδόν εξαφανιστεί. Οπότε, αναπόφευκτα, πήγαμε ακόμη πιο βαθιά στο σκοτάδι.

Τι συμβαίνει όταν αυτά τα κομμάτια βγαίνουν στη σκηνή; Αφήνετε τη ζωντανή εμπειρία να τα μεταμορφώσει ή προτιμάτε να τα αναπαράγετε πιστά όπως στο άλμπουμ;

Προσπαθούμε να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στην πιστότητα του ήχου και στη ζωντανή ενέργεια. Τα περισσότερα κομμάτια διατηρούν τη βασική τους δομή, αλλά αφήνουμε πάντα χώρο για αυτοσχεδιασμό και νέους ήχους.

Αυτόν τον Οκτώβριο θα εμφανιστείτε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από το ελληνικό κοινό και τη σκηνή;

Θα είναι η πρώτη μας φορά στην Ελλάδα, τόσο ως καλλιτέχνες όσο και ως τουρίστες! Ανυπομονούμε πραγματικά. Πολλοί φίλοι μάς είπαν ότι η σκηνή και το κοινό στην Ελλάδα είναι πολύ ενεργά. Μερικοί λένε ότι θυμίζει το Βερολίνο πριν από 10 ή 15 χρόνια. Οπότε... θα δούμε!

Πολλοί περιγράφουν τον ήχο σας ως μια γέφυρα ανάμεσα στην ένταση του post-punk και τον μινιμαλισμό της ηλεκτρονικής. Πόσο συνειδητή είναι αυτή η ισορροπία όταν γράφετε και παράγετε;

Αυτό ήταν εξαρχής ο στόχος μας. Ερχόμαστε από την ηλεκτρονική σκηνή και πάντα θέλαμε να κρατάμε το βλέμμα στραμμένο στο dancefloor, ενώ φέρνουμε ζωντανά όργανα και επιρροές από cold wave, post-punk, kraut και ψυχεδέλεια.

Πώς βλέπετε τη σημερινή ανεξάρτητη μουσική σκηνή, με τις streaming πλατφόρμες, τη μειωμένη προσοχή του κοινού και την υπερπληροφόρηση; Υπάρχει ακόμη χώρος για την υπομονετική και ποιοτική τέχνη;

Είμαστε όλοι γύρω στα πενήντα και δεν έχουμε μεγάλες καριερίστικες φιλοδοξίες. Όλοι έχουμε κι άλλες δουλειές, οπότε η μουσική είναι περισσότερο αναψυχή για εμάς. Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει ακόμη χώρος για υπομονετική τέχνη, ίσως περισσότερος απ’ όσο φανταζόμαστε!

Κοιτώντας μπροστά, υπάρχουν νέα καλλιτεχνικά κατατόπια που θα θέλατε να εξερευνήσετε, όπως συνεργασίες, soundtracks ή οπτικά projects;

Ναι, δουλεύουμε σε κάποια νέα projects, ειδικότερα soundtracks, και αυτό είναι πραγματικά το επόμενο πράγμα που θέλουμε να κάνουμε, παράλληλα με τη δουλειά πάνω στο νέο μας άλμπουμ.

Οι Vox Low εμφανίζονται ζωντανά τη Πέμπτη 16 Οκτωβρίου στο Eightball Club στην Θεσσαλονίκη και την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου στο Piraeus Club Academy στην Αθήνα.

Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της πλατφόρμας Come Together.