«10»: Οι εμφανίσεις που περιμένουμε στο Roadburn 2024 - Μέρος Δ'

You can read the English version of the article here.

Κάποτε, η Κυριακή ήταν γνωστή στους κύκλους του φεστιβάλ ως "afterburn", αλλά εδώ και κάποια χρόνια έχει καθιερωθεί ως η επίσημη τέταρτη ημέρα του. Αυτό, δίνει την ευκαιρία στο Roadburn να παρέχει βήμα σε ακόμη πιο υπόγεια σχήματα, και να διευρύνει περισσότερο τους καλλιτεχνικούς του ορίζοντες. Προσωπικά δηλώνουμε πως για εμάς η τελευταία ημέρα του φεστιβάλ είναι και αυτή με τις περισσότερες εκπλήξεις συνήθως. Φέτος, το Roadburn 2024, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και στην πλήρη σύνθεσή του, έχει κρατήσει μεγάλα χαρτιά για την Κυριακή, 21 Απριλίου.

Ολοκληρώνουμε λοιπόν το αφιέρωμά μας στην φετινή εκδοχή του φεστιβάλ επιλέγοντας δέκα εμφανίσεις από την τέταρτη ημέρα. Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και παρακάτω, το Roadburn ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα σε τιμημένο παρελθόν, τρανό παρόν και ελπιδοφόρο μέλλον του παγκόσμιου underground. Ως συντακτική ομάδα, ελπίζουμε μέσα από αυτή τη σειρά άρθρων να επικοινωνήσαμε την αγάπη μας για μια μερίδα καλλιτεχνών που θεωρούμε πως αξίζουν τα φώτα της προβολής. Ανανεώνουμε το συντακτικό μας ραντεβού στις ανταποκρίσεις μετά το φεστιβάλ αφού επιστρέψουμε από το Tilburg της Ολλανδίας, αλλά στο ενδιάμεσο σας προτρέπουμε να συντονιστείτε στο R! Instagram μας όπου θα μεταφέρουμε ασταμάτητα τον παλμό του τετραημέρου.

Μπορείτε να διαβάσετε εδώ το πρώτο μέρος για τις εμφανίσεις της Πέμπτης, 18 Απριλίου, εδώ το δεύτερο για αυτές της Παρασκευής, 19 Απριλίου και αντίστοιχα εδώ το τρίτο, επικεντρωμένο στο Σάββατο, 20 Απριλίου.

1

Use Knife (15:00 - 15:50, Next Stage)

Με βάση τους το Βέλγιο, οι Use Knife μπορεί να μην υπάρχουν πάρα πολύ καιρό, έχουν ξεχωρίσει όμως πολύ γρήγορα με την εμπνευσμένη τους μείξη του δυτικού ηλεκτρονικού ήχου με την Αραβική μουσική παράδοση, με ιδιαίτερη βαρύτητα στα κρουστά και στα φωνητικά. Σε μια ιδιαίτερα φορτισμένη ιστορική συγκυρία για τον Αραβικό κόσμο, η πολιτισμική κληρονομιά που κουβαλούν οι Use Knife είναι μια ιδανική ευκαιρία να γιορτάσουμε τη μουσική κουλτούρα και να ξεχαστούμε χωρίς να ξεχάσουμε, δημιουργώντας αναμνήσεις από την ομορφιά που δημιουργούν οι συμπράξεις διαφορετικών πολιτισμών κι ενώ θα απομακρυνθούμε στιγμιαία από τις ασχήμιες στις οποίες οδηγούν οι διαφορές τους.

2

Die Wilde Jagd & Metropole Orkest (15:50 - 16:50, Main Stage)

Όπως είναι γνωστό, δεν χαλάς κάτι που ξέρεις ότι δουλεύει σωστά. Και όπως είναι αποδεδειγμένο, η παρουσία των Die Wilde Jagd στα χώματα του Tilburg λειτουργεί κάτι παραπάνω από απλά καλά. Το είχαμε δει εξ αποστάσεως πίσω στις Redux ημέρες του 2021. Το βιώσαμε από κοντά λίγο πριν το πέσιμο της αυλαίας στην ολοζώντανη επιστροφή έναν χρόνο αργότερα. Στην φετινή του εμφάνιση, το σχήμα θα παρουσιάσει το ολοκαίνουριο, commissioned πρότζεκτ "Lux Tenera - A Rite To Joy", συνοδευόμενο από την Metropole Orkest (βλ. ενδεικτικά "Requiem" των Triptykon), και τα όρια ως προς το τι να περιμένουμε μοιάζουν πρακτικά εξαφανισμένα.

3

Verwoed (16:20 - 17:10, The Terminal)

Ο φετινός δίσκος των Ολλανδών Verwoed είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα black metal άλμπουμ που μπορείς να ακούσεις. Το "The Mother", που θα αποδοθεί στην ολότητά του, είναι τελετουργικό, υπνωτικό, ψυχεδελικό, με μια εσάνς διεστραμμένων δυσαρμονιών. Το Roadburn ανέκαθεν στήριζε την τοπική σκηνή, και αυτή τη φορά, οι Verwoed, που έχουν στηριχθεί πολύ από τους πιο επιφανείς Dodsrit (δες παρακάτω) κάτι μας λέει πως θα κάνουν πολύ κόσμο να ασχοληθεί. Το τρίτο τους άλμπουμ, είναι τόσο φιλόδοξο και υποβλητικό, που, συνίσταται για ακροάσεις και συγκέντρωση ακόμη και αν δεν αρέσκεστε στον εν λόγω ήχο. Δύσκολο να αφήσεις το "The Mother" να εισέλθει και να μην παρασυρθείς στην αντι-κοσμική του μαγεία.

4

Neptunian Maximalism (16:50 - 18:10, Next Stage)

To avant-garde jazz/drone metal σχήμα που μας διέλυσε στο Roadburn Redux έρχεται στο Next Stage (καλή φάση) για να παρουσιάσει ολόκληρο το νέο του άλμπουμ, "Le Sacre Du Soleil Invaincu". Και δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε, αλλά είμαστε ενθουσιασμένοι για αυτό. Έχοντας κατανοήσει την μαξιμαλιστική και υπερβατική άποψή τους περί τέχνης, έχουμε πολύ υψηλά τον πήχη. Σε δίσκους όπως το "Finis Gloriae Mundi" έχουν αποδείξει πως οι ζωντανές τους εμφανίσεις ξεφεύγουν του αναμενόμενου και σπάνε στεγανά. Η δια ζώσης εμπειρία μιας συναυλίας της κολλεκτίβας είναι από τους βασικούς λόγους για να πας στο Roadburn 2024, και εμμένουμε σε αυτή τη θέση.

5

Devil Master (18:00 - 19:00, The Terminal)

Από τα πρώτα τους επτάιντσα και EP μέχρι δίσκους όπως το "Satan Spits On Children Of Light" του 2019 ή το συντριπτικό "Ecstasies Of Never Ending Night" του 2022, οι Devil Master κατάφεραν πολλά με λίγα. Το blackened speed metal/punk τους, η μακάβρια αισθητική, οι παλαιομοδίτικες κομματάρες, η ανόθευτη απόλαυση που βγάζει η μουσική τους, αποτελούν σημείο συνάντησης για διαφορετικές υποκουλτούρες. Ένα πράγμα όμως είναι αδιαμφησβήτητο. Μια συναυλία των Devil Master είναι ικανή να εκτροχιάσει τα πάντα, να σε κάνει να βρεις ενέργεια εκεί που έχεις ξεμείνει, να σου ανανεώσει την πίστη στο cult underground. Επιτέλους, θα τους δούμε ζωντανά.

6

Grails (18:10 - 19:25, Main Stage)

Οι ζωντανές εμφανίσεις των Grails μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι αποτελούν μια ηχητική μυσταγωγία, που το μόνο που τους αρμόζει είναι μια εμφάνιση στην κεντρική σκηνή του Roadburn Festival. Μετά την στροφή τους σε μουσική κινηματογραφικής ποιότητας έπειτα από τον ταξιδιάρικο, τελευταίο τους δίσκο "Anches En Maat", η παράλληλη διάσταση που στήνουν επί σκηνής μοιάζει να έχει μόνο περιθώρια ανάπτυξης επί της ήδη πλέον, κλασσικής δισκογραφίας τους. Σε ένα δρόμο που ξεκινά από τα δικά μας χώματα, η εμφάνιση των Grails ως επίλογος του φετινού Roadburn Festival αναμένεται να είναι η κορύφωση της φετινής ευρωπαϊκής τους περιοδείας, πράγμα για το οποίο κρατάμε μόνο περίσσιο ενθουσιασμό και συγκίνηση.

7

Jegong (20:00 - 20:50, Hall Of Fame)

Εάν το όνομα των Jegong από μόνο του δεν σας λέει πολλά πράγματα, οι δύο μουσικοί ογκόλιθοι που το συνθέτουν ίσως να βάλουν κάποια πράγματα σε μία σειρά: η μουσική σύμπραξη του drummer των Mono, Dahm Majuri Cipolla και του Reto Mäder των εγχόρδων των Sum Of R είναι μια γιορτή της μουσικής. Από ήχους που πηγάζουν βαθιά στο krautrock των 70s μέχρι ambient αγχολυτικά distortions, οι Jegong αποτίνουν φόρο τιμής στις μουσικές που τους μεγάλωσαν, από τη στιγμή που οι δύο μουσικού γνωρίστηκαν και ανακάλυψαν τις μουσικές προτιμήσεις που τους ενώνουν. Η λατρεία τους στον ηλεκτρονικό ήχο αλλά και βαθιά τους γνώση στην εξέλιξή του είναι πρόδηλη και οδηγεί σε ένα σίγουρο αποτέλεσμα μιας αξέχαστης εμφάνισης.

8

The Jesus And Mary Chain (20:50 - 22:10, Main Stage)

Για να δούμε χεράκια, πόσοι είχατε στη μπίνγκο κάρτα σας σημειωμένο 'Jesus play Roadburn'; Όχι; Όμορφα, χαιρόμαστε για την ειλικρίνεια. Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μας, υπάρχει η εικόνα του Walter να κάνει σχετική αναφορά σε κάποιο περασμένο πάνελ, αλλά σε κάθε περίπτωση η σφαλιάρα της ανακοίνωσης έσκασε εξαιρετικά. Ειδικά για όσους είχαμε την τύχη/ατυχία και τους χάσαμε στην επεισοδιακή εμφάνιση των Bauhaus δύο καλοκαίρια πριν. Τη γραμμή που ενώνει τους Σκοτσέζους με τη νοοτροπία και το ύφος του φεστιβάλ της καρδιάς μας, μπορεί να την δει ακόμα και τυφλός. Το ενδεχόμενο για "April Skies" λίγο πριν το σβήσιμο του τετραημέρου είναι υπερβολικά καλό για να χαθεί.

9

Dödsrit (21:50 - 22:50)

Δύο χρόνια πέρασαν από την ισοπεδωτική εμφάνιση των Dodsrit στο Tilburg. Τότε ήταν το εντυπωσιακό "Mortal Coil", φέτος, η επιστροφή τους πραγματοποιείται υπό τους ήχους του επικού και δραματικού "Nocturnal Will". Ήμασταν εκεί, και θα ξαναείμαστε εκεί. Με κίνδυνο να επαναληφθούμε, δεν μπορούμε να μην χαιρόμαστε το πώς αυτοί οι metal/punks μεγαλώνουν και εδραιώνονται ως ένα από τα πλέον εντυπωσιακά ονόματα του σύγχρονου black metal. Ο νέος τους δίσκος έχει σαρώσει τα ηχεία κάθε «αλλόθρησκου» που ενέδωσε στα μαγευτικά του κιθαριστικά μέρη και τα βαθιά συναισθήματα που γεννά. Έτσι είναι και οι εμφανίσεις τους. Συλλογικές αλλά και βαθιά ατομικές εμπειρίες. Μεγαλειώδεις.

10

Cloakroom (23:10 - 00:00, Main Stage)

Δεν είναι μικρό κατόρθωμα να μπορείς να πεις για το συγκρότημά σου ότι έχεις καταφέρει, μάλιστα εδώ και αρκετά χρόνια, να γεφυρώσεις το Midwest emo με το shoegaze, οι Cloakroom όμως μπορούν να το φοράνε ως παράσημο με απόλυτη επιτυχία. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι stoner/ sludge καταβολές τους προσφέρουν μία πτυχή στον ήχο τους που όμοια της δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Στις τρεις κυκλοφορίες τους, οι Cloakroom μας προσφέρουν δεκάδες κομμάτια που μας παρασύρουν σε μια νοσταλγική χαρμολύπη, με απόλυτη κορύφωση συνθέσεις όπως τα "Seedless Star" και "Lost Meaning", αναδυκνύοντάς τους ως μία από τις κορυφαίες επιλογές για την αποχαιρετιστήρια εμφάνιση ολόκληρου του φεστιβάλ.