Devil Master

Satan Spits On Children Of Light

Relapse (2019)
Από τον Δημήτρη Μωυσίδη, 06/03/2019
Πώς θα ήταν αν οι Ghost αποφάσιζαν να το γυρίσουν σε black metal
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Φανταστείτε τους Ghost μια μέρα να ξυπνήσει ο Tobias Forge και να πει οκ κρατάω την ίδια αισθητική (σατανάδες κτλ) αλλά από εδώ και πέρα αντί για rock θα παίζουμε ένα μίγμα black, punk και goth. Ε αυτό είναι οι Devil Master. Όταν το 2016 βγάλανε τα πρώτα demos τους, εξαφανίστηκαν αμέσως από την underground κοινότητα των ΗΠΑ που έπιασε το νόημα της μουσικής τους αλλά ήταν λίγη η ποσότητα έτσι το Νοέμβρη του 2018 κυκλοφόρησαν το "Manifestations" μια συλλογή από τα demos τους που ουσιαστικά έστρωσε το δρόμο για το full-length ντεμπούτο τους με τον προβοκατόρικο και «κακό» τίτλο "Satan Spits On Children Of Light". Όσο φαντεζί είναι ο τίτλος άλλο τόσο και το εξώφυλλο αλλά και η horror αισθητική του γκρουπ και του κιθαρίστα Francis Kano (που αυτοαποκαλείται "Darkest Prince") που λέει ότι έχει επηρεαστεί από το Japanese hardcore των '80s. Δείτε το videoclip του "Black Flame Candle" για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.

Πάμε στα του δίσκου τώρα. Η παραγωγή είναι επιτηδευμένη στο στυλ που θέλουν να εξυπηρετήσουν οι Devil Master. Ηχογραφημένο από τον Arthur Rizk (Power Trip, Mammoth Grinder, Outer Heaven) και με διάρκεια κάτι λιγότερο από 35 λεπτά είναι ένας από τους πιο ευχάριστους δίσκους που θα ακούσεις φέτος. Σαν ένα soundtrack μιας ταινίας τρόμου με μπόλικη δόση black, punk και goth που μοιάζει με παρωδία αλλά σίγουρα δεν είναι αφού το γκρουπ από τη Φιλαδέλφεια παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο και είναι σαν να μπήκαν στο στούντιο να άρπαξαν τα όργανα και να έπαιξαν όλο το δίσκο μονοκοπανιά και μετά να κάνανε και μια θυσία στον Σατανά έτσι για το καλό. Μην περιμένετε τεχνική, περίπλοκες συνθέσεις ή λυρικούς στίχους. Η ακρόαση είναι απρόσμενα ευχάριστη. Η εισαγωγή "Listen, Sweet Demons..." θα μπορούσε κάλλιστα να είναι από δίσκο των Ghost ή οι τίτλοι εισαγωγής σε μια βιντεοταινία τρόμου από αυτές που έβγαιναν με το κιλό τα '80s και όλες ήταν ακριβώς το ίδιο κακές αλλά διάολε διασκεδαστικές! Το "Nightmares In The Human Collapse" σε πιάνει από τα μούτρα και σε κολλάει στον τοίχο με την ενέργεια του και δεν γίνεται αν σου αρέσει το punk και το black metal να μην γουστάρεις με τον ήχο των Devil Master. Τίτλοι όπως "Christ's Last Hiss" και “Devil Is Your Master” είναι τόσο κιτς και απολαυστικοί όσο και τα κομμάτια. Μέχρι και το ακουστικό διάλειμμα "Nuit" δεν έχεις προλάβει να πάρεις ανάσα και μετά σου έρχεται ο NWOBHM ύμνος "Desperate Shadow" και το riff του "Webs Of Sorrow" απλά να επιβεβαιώσουν τη διάνοια των Αμερικάνων.

Οι Devil Master κυκλοφόρησαν έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Αγνή, άγρια, ωμή διασκέδαση. Τους φαντάζεσαι σε ένα μεσαιωνικό κάστρο να παίζουν σε ένα πάρτυ μασκέ με βαμπίρ και ζόμπι πίσω από έναν ιστό με αράχνες και τους τοίχους στολισμένους με πεντάλφες και αίμα. Ακραία διασκεδαστικός, από τους δίσκους που χωρίς πολλά πολλά σε πηγαίνουν στις ρίζες του metal όταν τα συγκροτήματα συναγωνιζόντουσαν πιό θα ακούγεται και θα φαίνεται πιό «κακό», πιό «σατανικό» αλλά και που η μουσική σε προκαλούσε να βαφτείς με corpse paint και να πας στο κοντινότερο κλαμπ με την παρέα σου και να χορέψεις μεθυσμένος τη μουσική του διαβόλου. Εξαιρετικό!

  • SHARE
  • TWEET