«10»: Οι εμφανίσεις που περιμένουμε στο Roadburn 2024 - Μέρος Α'

You can read the english version of the article here.

Έχει τη χάρη του το Roadburn Festival. Έτσι και έχεις παραστεί έστω μια φορά σε αυτό, με το που τελειώσει, ξεκινάς να συζητάς για το επόμενο. Να κάνεις εικασίες και προβλέψεις για τη σύνθεση, να μοιράζεσαι τις ανακοινώσεις του με πάθος, να κάνεις επί σχεδόν δώδεκα μήνες πλάνα, να αποτελείς μέρος μιας κοινότητας. Κυρίως όμως, όπως απέδειξε και με τη φετινή του σύνθεση, το Roadburn είναι ένα φεστιβάλ που δεν παραμερίζει το καλλιτεχνικό σκέλος, εντείνοντας το αίσθημα εξερεύνησης, αλλά και συμπερίληψης, δεκτικότητας, με την ποικιλόμορφη προσέγγισή του όσον αφορά το στήσιμό του. Και όχι, δεν έχουμε μείνει ακόμη στις περσινές μας παραστάσεις!

Σε μερικές εβδομάδες, το Roadburn 2024 θα λάβει χώρα, ρίχνοντας εκ νέου το βάρος στο πολύμορφο παγκόσμιο underground, τον ακραίο ήχο, τον πειραματισμό, τις ατμόσφαιρες. Διευρύνει το ηχητικό του φάσμα εκ νέου, και, καθώς προετοιμαζόμαστε για μια ακόμη μοναδική εμπειρία, αποφασίσαμε να μοιραστούμε τις ανακαλύψεις, τις αναζητήσεις, στοχεύσεις, τις αδυναμίες και τα γούστα μας, με μια σειρά άρθρων αφιερωμένα στο φετινό φεστιβάλ. Η αρχή γίνεται με δέκα σετ που περιμένουμε διακαώς από την επίσημη πρεμιέρα του Roadburn 2024, την Πέμπτη 18 Απριλίου, στο Tillburg της Ολλανδίας. Για το εναπομείναν χρονικό διάστημα λοιπόν, συντονιστείτε στο Rocking και ανεχτείτε τον οπαδικό μας ενθουσιασμό για καλλιτέχνες και σχήματα που θεωρούμε πως αξίζουν ενασχόλησης και προσοχής. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κάθε ημέρα αλλά και το άκρως ενδιαφέρον side programme, μπορείτε να ενημερωθείτε μέσω του εξής συνδέσμου.

1

Hexvessel (14:00 - 14:50, The Terminal)

Οι παραδόσεις είναι για να κρατιούνται. Ανάμεσα στις κάμποσες που έχει καθιερώσει με τα χρόνια το φεστιβάλ, εκείνη του «καλώς τα παιδιά» είναι αναμφίβολα από τις πιο ξεχωριστές. Κι αν κάποιες πιο κυριολεκτικές φωνές από τις δικές μας θα τρέξουν να σημειώσουν για το ζέσταμα της Τετάρτης με Final Gasp, Sonja και Riot City, εμείς διατηρώντας την πίστη στο ορθόδοξο τετραήμερο πρόγραμμα, έχουμε έντονα κυκλωμένο όνομα των Hexvessel. Η επιλογή του Kvohst και της παρέας του να στηριχθούν αυστηρά στο περσινό "Polar Veil", πίσω από τη φιλοδοξία, βγάζει απόλυτα νόημα. Μέσα στις ιδιαιτερότητες, το σκοτάδι του φωνάζει για Tilburg.

2

Wiegedood (15:30 - 16:40, Main Stage)

Τους είδαμε στην κεντρική σκηνή πριν δύο χρόνια να συνθλίβουν τα πάντα αποδίδοντας ολόκληρο το σεμιναριακό "There's Always Blood In The End Of The Road". Εννοείται πως και φέτος θα είμαστε εκεί να δούμε τι στο καλό ετοίμασαν τούτοι οι Φλαμανδοί στα πλαίσια του soundtrack της ιαπωνικής πειραματικής ταινίας τρόμου "A Page Of Madness" (1926). Η τριάδα γνωρίζει πώς να μετουσιώνει τον αρχέγονο τρόμο και το ανείπωτο σε μουσική, να δημιουργεί ατμόσφαιρες που έρπονται κάτω από το δέρμα σου. Αυτή, θα είναι μόλις η δεύτερη φορά που θα παρουσιαστεί ζωντανά. Γνωρίζοντας τι σημαίνει Main Stage του 013, αλλά και πώς η λακωνικότητα των Wiegedood τεμαχίζει τον αέρα που ανασαίνεις, μάλλον τα highlights θα ξεκινήσουν από νωρίς, με τον καφέ ανά χείρας.

3

Uboa (17:30 - 18:10, The Engine Room)

Η Xandra Metcalfe θα είναι η Artist In Residence για φέτος στο Roadburn Festival και αν έχεις βρεθεί σε επαφή με τη δουλειά της, της αξίζει και είναι εμφανές το γιατί. Από την Αυστραλία και για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά χώματα, το καλλιτεχνικό project Uboa θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση την Πέμπτη με το σετ Meltdown το οποίο αναμένεται να είναι το πιο έντονο, αυτοσχεδιαστικό noise που θα έχουμε την τιμή να βιώσουμε - καθώς οι δημιουργίες της Uboa αποτελούν ακριβώς αυτό, βιωμένη εμπειρία. Φυσικά και οι άλλες δύο πτυχές της, Shutdown όπου θα παρουσιαστεί η πιο πρόσφατη δισκογραφική της δουλειά, "The Origin Of My Depression" αλλά και το τελευταίο λυτρωτικό Calmdown θα αποτελέσουν σημείο αναφοράς. Ωστόσο, η άγρια ομορφιά της νευροδιαφορετικότητας και τη φυλομετάβασης στο οργισμένο Meltdown αναμένεται να αποβεί καθαρτική.

4

Void Ov Voices (18:20 - 19:10, Next Stage)

Το προσωπικό πειραματικό ambient σχήμα του Attila Scihar δεν θα μπορούσαμε να το «πετύχουμε» σε καταλληλότερες συνθήκες. Το έτερο σχήμα του απόκοσμου frontman των θρυλικών Mayhem, ή αλλιώς του περίφημου Ούγγρου Ηγεμόνα (copyright ξέρει ποιος), ήταν ανέκαθεν προορισμένο για ζωντανό πλαίσιο. Η Φωνή, μας υπόσχεται ένα αποκλειστικό performance υπό τον τίτλο "Roadburn To Sungate", που, με πάσα ειλικρίνεια, δεν πιστεύουμε πως θα μας επιφέρει κάποια διέξοδο, ή λύτρωση. Κάτι όμως μας λέει, πως ο θόρυβος και οι λούπες, όπως θα τα δαμάσει ο Attila, σε συνδυασμό με τα εξωφρενικά φωνητικά του, θα μας μαγνητίσουν δίχως αύριο. Είναι τέτοια σετ που σε κάνουν να εκτιμάς την αισθητική και ηχητική συνέχεια και παράδοση που οικοδομεί αυτό το φεστιβάλ.

5

Inter Arma (18:40 - 19:40, The Terminal)

Παραδοσιακά δοσμένοι στο σκοτάδι, συγκρότημα - υπόδειγμα της φιλοσοφίας του φεστιβάλ, οι Inter Arma αποτελούν υλοποιητές και συνεχιστές μιας σκληρής παράδοσης, παντρεύοντας πάντοτε άρτια sludge με black metal ήχους, γεφυρώνοντας τους πάντα με το μεσοδιάστημα του post. Οι Inter Arma μας έχουν χαρίσει μια δουλειά ανά τα χρόνια που έχει αγαπηθεί, μέχρι και την πολύ άρτια κυκλοφορία διασκευών "Garbers Days Revisited". Είχαμε καιρό να ακούσουμε νέα τους, φέτος όμως έχουμε τη χαρά να τους βλέπουμε να επιστρέφουν με το νέο δίσκο τους, "New Haven", που θα αποτελέσει και αποκλειστικότητα της εμφάνισής τους στο Roadburn Festival, λίγο πριν την επίσημη κυκλοφορία του.

6

Clipping. (19:20 - 20:20, Main Stage)

Ίσως όχι η προφανέστερη επιλογή για ένα line-up του ήχου του Roadburn Festival, ωστόσο η σκοτεινή πλευρά των Clipping. αποδίδει στον ήχο τους ένα horror στοιχείο που κάνει τελικά εμφανή την αγάπη του κοινού του σκληρού ήχου προς τα πρόσωπά τους. Οι ίδιοι οι Clipping. δεν θεωρούν τους εαυτούς τους πρωτοπόρους ή πειραματικούς, παρά ένα rap σχήμα που συνεχίζει παραδόσεις χρόνων με την τεχνολογία που έχουν πια στα χέρια τους. Ο ήχος τους μπορεί να συγκριθεί μόνο με την σφοδρότητα και την τρέλα των Death Grips και Dalek, πολύ σκληρό rap συνυφασμένο με το horror σινεμά, οι Clipping. και το συγκλονιστικό flow του Daveed Diggs μας πρωτοσυστήθηκαν με ολοκληρωμένη κυκλοφορία δέκα χρόνια πριν - μία δοκιμή στο "Story 2" θα πείσει για την δολοφονική αστική τρέλα που διασχίζει τους στίχους τους. Ωστόσο δέος προκαλεί και το μεγαλύτερο έργο τους, "There Existed an Addiction to Blood" και "Visions of Bodies Being Burned" όπου ουσιαστικά αποτελούν το ένα συνέχεια του άλλου. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι θα μας μαγέψουν ήδη από το πρώτο τους σετ, καθώς θα έχουμε τη χαρά να τους απολαύσουμε διπλά - από δείγματα σαν αυτό, μπορεί μόνο να μας πνίγει η ανυπομονησία.

7

Lord Spikeheart (20:20 - 21:10, Next Stage)

Οι Duma πέρσυ μας έστειλαν για σπίρτα εις διπλούν και έτσι η είδηση ενός προσωπικού σετ του μπροστάρη Martin Kanja, υπό το ψευδώνυμο Lord Spikeheart, μόνο ενθουσιασμό προκαλεί. Η εμφάνιση, θα λάβει χώρα μια ημέρα πριν την κυκλοφορία του επίσημου ντεμπούτου του project, ονόματι "The Adept", και έχοντας την promo κόπια στο repeat, μπορούμε με βεβαιότητα να προϊδεάσουμε για ένα electro/ebm/industrial/glitch πειραματικό έργο που διαχωρίζεται από τους Duma μεν διατηρεί τον ανορίοτο πειραματισμό και ιδιοφυώς χαώδη κόσμο του ιθύνοντα νου. Μάλιστα, οι πιο tribal αναφορές και οι ιδιότυπες ατμόσφαιρες, ευελπιστούμε να κλέψουν τις εντυπώσεις σε μια χρονιά όπου το φεστιβάλ τιμά ιδιαίτερα τα εν λόγω ιδιώματα.

8

Chelsea Wolfe (21:15 - 22:30, Main Stage)

Έχουν κλείσει αισίως εφτά χρόνια από τότε που είχαμε τη ευκαιρία να δούμε την Chelsea Wolfe στα μέρη μας, και λίγες ημέρες παραπάνω από τότε που ανέβηκε για τελευταία φορά στη σκηνή του Roadburn. Το όνομά της από τότε μόνο μεγαλώνει. Οι μνήμες από το παρθενικό σετ του 2012 μοιάζουν με μισοξεχασμένο όνειρο. Ο ήχος έχει φύγει, έχει επιστρέψει, κι έχει ξαναφύγει από τα βάση του. Τα ειλικρινά μαυρίσματα και η ανεπιτήδευτη ευθύτητα παραμένουν σημεία αναφοράς. Το "She Reaches Out To She Reaches Out To She" έχει βάλει ψηλά τον πήχη για τις κορυφές της χρονιάς, από νωρίς. Οι προσδοκίες βρίσκονται ήδη στο ταβάνι του 013.

9

Thantifaxath (22:00 - 22:50, The Terminal)

Ένα από τα καλύτερα avant-garde black metal σχήματα της τρέχουσας δεκαετίας πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στο φεστιβάλ, με τιτάνιο δίσκο στις αποσκευές του. Το περσινό "Hive Mind Narcosis" δεν έχει χάση την αίγλη του ως ένα παρανοϊκό δυσαρμονικό κλειστοφοβικό έπος, και η συνολική δισκογραφική πορεία των Καναδών, σε συνδυασμό με την μυστήρια και ιδιαίτερη αύρα τους, κατά πάσα πιθανότητα ανάγει αυτό το 50λεπτο στο Terminal ως ένα από τους βασικότερους λόγους για να επισκεφθεί κανένα το Roadburn 2024. Μεγάλα λόγια ε; Αν έχεις εξοικείωση με τη μουσική των Thantifaxath, τότε καταλαβαίνεις. Αν όχι, τι περιμένεις; Κρυφά ζηλεύουμε όσα άτομα έρθουν σε επαφή για πρώτη φορά μαζί τους σε τέτοιο πλαίσιο.

10

Royal Thunder (22:20 - 23:30, Next Stage)

Γιατί αυτό αντί του after party της επόμενης μέρας στην κεντρική σκηνή, που θα είναι αφιερωμένο στο φανταστικό "Rebuilding The Mountain"; Εξαιρετική ερώτηση, η απάντηση για την οποία κρύβεται στις σκονισμένες σελίδες του μεγάλου ρόκιν βιβλίου. Σίγουρα, μπορεί να φαίνεται ότι παίζουμε το εύκολο παιχνίδι των αριθμών, κι εν μέρει ίσως να ισχύει· ολόκληρη η αλήθεια όμως απέχει περίπου όσο η Ολλανδία από την Georgia. Τους αγαπάμε και τους στηρίζουμε από την αρχή. Κυριολεκτικά. Και ναι, είναι αυτά τα μετρήσιμα άπειρα ανοιχτά «λες να παίξουν το τάδε» ενδεχόμενα που κάνουν το έτσι κι αλλιώς τεράστιο χαμόγελό μας να μεγαλώνει.