Grails

Οι Grails αποτελούν μια οντότητα ιδιαίτερη. Ένα συγκρότημα που δεν είναι ακριβώς συγκρότημα, εφόσον συχνά ηχογραφεί εξ αποστάσεως και τα μπλέκει όλα σε πολυετή μίξη, αλλά και προσεγγίζει τα όρια της αφαιρετικής έννοιας. Από την πλούσια ιστορία του drummer τους, Emil Amos στους Om, μέχρι τους τεχνίτες της κιθάρας Alex Hall και Paul Spitz οι Grails έχουν αφήσει ήδη πολυετή παρακαταθήκη πίσω τους. Ορκισμένοι να υπηρετούν την ανάγκη για συνεχή εξέλιξη της πειραματικής rock μουσικής, πάντα με πλήρη απουσία φωνητικών οι Grails δεν ηχογραφούν συχνά, μα κάθε φορά είναι εμπειρία. Από το ντεμπούτο τους, "The Burden Of Hope", μέχρι το εμβληματικό "Deep Politics" αλλά και το τελευταίο "Chalice Hymnal" αλλά και τις σοκαριστικές ζωντανές τους εμφανίσεις οι Grails μοιάζουν ανίκανοι να κάνουν λάθος κίνηση, εξελίσσονται συνεχώς.

Αυτή η εξελικτική πορεία τους βρίσκει στο σήμερα, μετά από έξι χρόνια και μια παγκόσμια καραντίνα, κυριολεκτικά μαζί. Οι Grails είχαν να ηχογραφήσουν στον ίδιο χώρο κάποια αρκετά χρόνια, τα συμπαντικά παιχνίδια όμως τους έφεραν μαζί για να δοκιμάσουν κάτι, ξανά, πρωτότυπο και τολμηρό. Ενώ παλαιότερα κάποιος θα τολμούσε, αν και υποτιμητικό για τον πλουραλισμό τους, να τους ονομάσει σχήμα που εντάσσεται στα πλαίσια του post rock, η σταδιακή τους εξέλιξη τους φέρνει όλο και πιο κοντά σε ήχους που θα περιγράφαμε ως doomjazz, ενώ θυμίζουν ιδιαίτερα ορχηστρική μουσική για soundtracks, με τα synthesizers να ηχούν ισχυρά.

Το "Anches En Maat" είναι ένας δίσκος που δεν θυμίζει την προηγούμενη δουλειά των Grails σε ηχόχρωμα, μα δεν σε αφήνει να αμφισβητήσεις τη δική τους υπογραφή ως καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Αν περιμένεις αυτούς τους βρώμικους, πληθωρικούς και επιθετικούς ήχους στους οποίους οι Grails μας έχουν συνηθίσει, ο συγκριτικά μινιμαλιστικός δίσκος των Grails θα ξαφνιάσει. Η Maat, στην αρχαία αιγυπτιακή μυθολογία είναι η θεά της αλήθειας και της ισορροπίας. «Άγκυρα στην αλήθεια», μια δική τους αλήθεια και θεώρηση των πραγμάτων ρίχνουν για φέτος οι Grails. Με ευδιάκριτη από την αρχή μια κρυστάλλινη παραγωγή και μυσταγωγικά κρουστά που υπάρχουν και εμφανίζονται τόσο όσο, ντύνουν μια διάθεση ιδιαίτερα επίκη. Σε σημεία ο δίσκος φέρνει ιδιαίτερα στο μυαλό το επικό post rock του "Hymn To The Immortal Wind" των Mono - αν μπορούσα να το περιγράψω με κάτι, θα ήταν το πιο κοντινό. Κάτι τέτοιο έχει ιδιαίτερη εκπροσώπηση στο συγκλονιστικό "Pool Of Gems", μα και στο μακροσκελές και τελευταίο, ομώνυμο κομμάτι.

Όπως προαναφέρθηκε, η μουσική δομή του "Anches En Maat" θυμίζει πολύ μουσική σινεματικού χαρακτήρα, πράγμά έκδηλο σε στιγμές όπως τα "Sad & Illegal" και "Sisters Of Bilitis". Το τελευταίο κομμάτι δε, έχει προϊδεάσει για την πορεία των Grails αφού εμφανίζεται σταθερά στις συναυλίες τους ήδη από το 2018. Φυσικά, δεν λείπει και αυτή η στιγμή έκλαμψης που οι Grails αποτίουν φόρο τιμής στο πρόσφατο και πολυεπίπεδο παρελθόν, με το "Black Rain" να ξεκινά από απλές ηλεκτρονικές λούπες και να οδηγείται αργά και σταθερά σε μία αποχαυνωτική και γεμάτο ιδέες και δυσαρμονίες σύνθεση. Το "Anches En Maat" ωστόσο είναι ένας δίσκος που απολαμβάνεις σίγουρα καλύτερα στην ολότητά του. Παρά το γεγονός ότι περιέχει ένα δεκατριάλεπτο κομμάτι, η διάρκειά του παραμένει ιδιαίτερα σύντομη με αποτέλεσμα ότι, συμπεριλαμβανομένου και του παράγοντα του απαιτητικού ακούσματος είναι πάρα πολύ εύκολο να σε δελεάσει να το ακούσεις ξανά και ξανά. Άλλωστε, σε κάθε του γωνία θα βρεις μικρές λεπτομέρειες και εκπλήξεις που στο προηγούμενο άκουσμα είναι πιθανό να είχες αγνοήσει. Φθινοπωρινό, μα λυσσαλέο, εφάμιλλο της ηλεκτρονικής στροφής των τελευταίων χρόνων των Ulver, το "Anches En Maat" είναι κάτι που δεν περιμένεις από τους Grails, αλλά θα έρθει να κάνει την έκπληξή του. Προσωπικά με έχει βρει να το αποζητώ σε στιγμές χαλάρωσης και να μην συνειδητοποιώ πότε ήρθε η δεύτερη και η τρίτη φορά στη σειρά.

Bandcamp | Spotify