Dodsrit

Mortal Coil

Wolves Of Hades (2021)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 30/11/2021
Οι Dodsrit αποτελούν ένα καλά κρυμμένο μυστικό στον χώρο του blackened crust που πρέπει να βγει προς τα έξω
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Dödsrit είναι από τις μπάντες που θεωρώ πως βρίσκονται στο μεταίχμιο του να ξεφύγουν από την underground σκηνή, ως μια από αυτές με το μεγαλύτερο potential στον χώρο του black metal τα ερχόμενα χρόνια. Έχοντας ήδη στην πλάτη δύο εξαιρετικές κυκλοφορίες, ο Christoffer Öster αποφασίζει να αποκτήσει συνοδοιπόρους στο μοναχικό μέχρι στιγμής ταξίδι του. Έτσι, από one-man band οι Dödsrit πλέον γίνονται τετράδα και εκτός του ιδρυτή Oster, απαρτίζονται πλέον από τους Jelle Soolsma στο μπάσο, Brendan Duffy στα τύμπανα και τον ελληνικής καταγωγής Γιώργο Μαξούρη στις κιθάρες. Μάλιστα, η Wolves of Hades, η οποία κυκλοφόρησε το "Mortal Coil" ανήκει στον τελευταίο.

Παραμένοντας απολύτως πιστοί στο δόγμα τους, οι Dödsrit συνεχίζουν την προσφορά ποιοτικής ακραίας μουσικής. Στον τρίτο τους δίσκο, βρίσκονται στην πιο ώριμη φάση τους διατηρώντας αναλλοίωτα τα συστατικά του ήχου που τους έκαναν μια από τις κορυφαίες μπάντες του underground χώρου. Ο τρόπος που δένουν το ατμοσφαιρικό black metal με το punk και το crust είναι αριστουργηματικός. Οδηγούνται, έτσι, σε τέσσερις συνθέσεις μέσης διάρκειας πάνω από 9 λεπτά έκαστη.

Στα τόσης μεγάλης διάρκειας κομμάτια είναι αναπόφευκτο/απολύτως θεμιτό οι ρυθμοί να εναλλάσσονται διαρκώς. Τα ατμοσφαιρικά περάσματα έρχονται την κατάλληλη ακριβώς στιγμή να «ξεκουράσουν» τον ακροατή, χωρίς ωστόσο να χάνεται η ποιότητα και η δυναμική των riff. Στο "Mortal Coil" (και όχι μόνο), για παράδειγμα, περιλαμβάνεται και ένα post-punk σημείο μετά την ξέφρενη black metal εισαγωγή και το heavy metal-ικό σόλο για να έρθει ως επιστέγασμα το blackened crust να επαναφέρει την τάξη.

Παρόμοιο το pattern και του "Apathetic Tongue", το οποίο ξεκινάει με πιο σκανδιναβικού τύπου black metal και εξελίσσεται σε σχεδόν «χορευτικό» με τις maiden-ικές μελωδίες του για να μπάσει και λίγο post-rock στην εξίσωση και να προσθέσει μια τζούρα ατμόσφαιρα στο πνιγηρό τοπίο.

Τόσο το "The Third Door" όσο και το "Shallow Graves" εμπεριέχουν όλα τα παραπάνω, καθιστώντας την επιλογή της κορυφαίας και πιο αντιπροσωπευτικής σύνθεσης μια καθόλα δύσκολη, αλλά ταυτόχρονα και περιττή διαδικασία. Το "Mortal Coil" αξίζει πλήρεις ακροάσεις για τέσσερις εξίσου δυνατούς λόγους.

Τα δείγματα γραφής του παρελθόντος είχαν αφήσει να φανούν τα σημάδια της διαφαινόμενης επιτυχίας των Dödsrit. Το "Mortal Coil" έρχεται να επισφραγίσει την ποιότητα της ταλαντούχας μπάντας, η οποία έχει τη δυνατότητα να κυριαρχήσει στα μουσικά δρώμενα των πιο ακραίων εκφάνσεων, αν αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τη διατήρηση ενός πιο low-profile εκ μέρους των μελών της. Ο τρίτος δίσκος της σουηδικής μπάντας προτείνεται ανεπιφύλακτα ως μια από τις κορυφαίες στιγμές της χρονιάς που φεύγει στο μελωδικό black metal.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET