Grand Magus

Ενθουσιαστήκαμε πριν από δυό χρόνια κι όχι άδικα. Το "Iron Will" πέρα από τη μουσική ταυτότητα που έδωσε στους Grand Magus, παραμένει μέχρι και σήμερα ένας σπουδαίος δίσκος.  Ένας δίσκος που -επιτέλους- έφερε τον  Janne ''JB'' Christoffersson στη θέση που του αξίζει ως τραγουδιστή. Η κορυφή είναι πλέον δική του και η απόφασή του(;) να αποχωρήσει από τους Spiritual Beggars, μοιάζει απόλυτα ορθολογική. Ας είναι...

...μιας και το "Hammer Of The North", αποδεικνύει για ακόμα μια φορά το πλούσιο ταλέντο του ερμηνευτή του. Συνεχίζοντας από εκεί που είχε μείνει ο προκάτοχός του, ο νέος δίσκος των Grand Magus διατηρεί τη μπάντα σε συνθετικά υψηλό επίπεδο, αν και δεν καταφέρνει να κάνει repeat στο «σχεδόν τέλεια» που έλαβε το 2008. Κακό; Ε, όχι δα! Ξεκινάει σπουδαία με τα "I, The Jury" και "Black Sails" και ολοκληρώνεται εντυπωσιακά με το "Ravens Guide Our Way", που άθελά του αποτίει φόρο τιμής στον Dio και τις ημέρες του στους Black Sabbath.

Ενδιάμεσα όμως μεσολαβούν κάποιες μέτριες στιγμές που παίρνουν την ανιούσα ένεκα της ερμηνείας του JB και των μελωδικών γραμμών αυτής, ενώ οι λίγες στιγμές συνθετικής αμηχανίας συνοδευόμενες από κλισέ στίχους, δεν σώζονται ούτε και μέσω της πολλαπλής ακρόασης. Όχι, ο δίσκος δεν έχει μόνο τρία καλά τραγούδια, αλίμονο. Το ότι δεν υπάρχει ένα αντίστοιχο "As The Oar Strikes The Water" δεν είναι μειονέκτημα, αλλά ούτε και προτέρημα. Το σύνολο των συνθέσεων είναι που δεν αναδεικνύει την εν πολλοίς αναμενόμενα καλή απόδοση της μπάντας.

Ακόμα κι έτσι όμως, το "Hammer Of The North" δικαίως φέρει την υπογραφή των Grand Magus και θα πάρει το μερίδιο που του αναλογεί από την ετήσια κοπή πίτας των epic heavy metal-άδων. Το σουηδικό trio έχει ξεφύγει για τα καλά από τα δεινά που κυνηγούν μια «τίμια μπάντα» και είναι πλέον θέμα χρόνου να γίνει σπουδαίο στα μάτια και στα αφτιά των πολλών, γιατί καλοί και άγιοι οι γνωστοί-άγνωστοι 200, οι 1000 όμως είναι ακόμα καλύτεροι. Α;