Η ιστορία των Ironsword

Μια ιστορική αναδρομή στα ως σήμερα πεπραγμένα των Πορτογάλων epic metallers

Από τον Γιάννη Δούκα, 10/02/2020 @ 17:20

Με αφορμή την αναμενόμενη εμφάνιση των Πορτογάλων epic masters πάμε πίσω και αναπολούμε το δισκογραφικό τους διάβα. Πάρτε το ατσάλι σας, οπλιστείτε με θάρρος και πάμε να αναμετρηθούμε με τις απειλητικές σκιές της Stygia.

Metal και Πορτογαλία στη δεκαετία του '80

Η Πορτογαλία στα '80s είχε μια σχέση με το metal περίπου αντίστοιχη με αυτή της Ελλάδας. Αν και είναι άγαρμπο να κάνεις τόσο γενικές συγκρίσεις, εκείνα τα χρόνια δύσκολα έβγαινε από εκείνες τις Ατλαντικές ακτές κάτι συνταρακτικό. Για τους ντόπιους βέβαια οι μνήμες πολλές. Η ημερομηνία 15/12/1984 όπου έγινε το festival Heavy Metal de Santo Antόnio dos Cavaleiros είναι σίγουρα καθοριστική. Όπως και η πρώτη μεγάλη συναυλία ξένων σχημάτων, δηλαδή των Iron Maiden και W.A.S.P. τις 5/12/1986. Εκτός αυτών δισκάδικα σαν τα One Off και Bimotor στη Λισσαβώνα μαζί με περιοδικά όπως τα Blitz ή το Βραζιλιάνικο Rock Brigade έχτισαν σιγά σιγά μια πωρωμένη βάση μεταλάδων.

Βέβαια σαν σχήματα, προσωπικά μιλώντας, θεωρώ πως η δεκαετία εκείνη είχε λίγα ενδιαφέροντα πράγματα. Ο δίσκος των Vasco Da Gama είναι συμπαθής μαζί με τα demo των Alkateya, εκείνοι οι Sepulcro (μεγάλο κόλλημα) βαράγανε τρελά ενώ η τραγουδάρα "Warriors" των Ibéria ήταν highlight. Μετακινούμενοι προς thrash το "Obsessed By Time" των Procyon είχε ενδιαφέρον όπως και το death των Thormenthor. Υπήρχαν κι άλλα προφανώς, βλέπε τους πιο γνωστούς Tarántula (δεν τη πάλεψα ποτέ με το δίσκο τους) ή τους V12 αλλά σε γενικές γραμμές τα τεκταινόμενα ήταν φτωχά.

Το μεγάλο μπαμ θα γίνει την επόμενη δεκαετία, με τους πασίγνωστους Moonspell. Ουσιαστικά, η Πορτογαλία για πάρα, μα πάρα πολύ κόσμο μπήκε στους metal χάρτες χάρη σε αυτούς, ιδιαίτερα με δίσκους όπως τα "Wolfheart" και φυσικά το "Irreligious". Στα πρώτα χρόνια λοιπόν των Moonspell και μέχρι το ντεμπούτο τους θα συναντήσουμε ένα κύριο με το ψευδώνυμο Tanngrisnir, ο οποίος παίζει κιθάρα. Πέρα από αυτά όμως συμμετέχει και στους black-άδες Decayed. Κάπου λοιπόν θα υποστεί κορεσμό απ’ τα ακραία πράγματα και θα θελήσει να παίξει μουσική επηρεασμένη απ’ τους Omen, Manilla Road, Manowar, Warlord κ.τ.λ. Κάτι που εκείνη την εποχή, ειδικά μιλώντας για τις δύο πρώτες αναφορές, έμοιαζε ΤΕΛΕΙΩΣ εξωγήινο. Όχι απλά underground. Στα λαγούμια των νάνων και πιο μέσα!

Ironsword

Εποχές της κασέτας

Το 1995 ο Tann, ή αλλιώς Joåo Fonseca όπως είναι το όνομά του θα βγάλει μια κασέτα με τρία τραγούδια. Έχοντας ηχογραφήσει τα πάντα μόνος του, με τα τύμπανα να είναι παιγμένα από drum machine, δίνει ένα ρομαντικό στίγμα, δημιουργώντας ένα χάσμα και προβάλλοντας κάτι που έμοιαζε τελείως ξεχασμένο. Τρία χρόνια μετά θα κυκλοφορήσει το promo tape 98. Τα τραγούδια θα είναι ακόμα καλύτερα, ενώ στα μισά εξ αυτών θα τον βοηθήσει στα drums ο Ricard "Hammer". Τα υπόλοιπα εννοείται παιγμένα εξ ολοκλήρου απ’ αυτόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φίλος του V Jesus θα συνεισφέρει στην αισθητική της κασέτας, ο οποίος θα είναι κάτι σαν το τέταρτο μέλος του group για τα επόμενα χρόνια. Ήδη με την κυκλοφορία αυτή, εδώ στην Ελλάδα, κάποιοι ταξιδεύουν σε άλλες, επικές διαστάσεις…

Το κλασικό "Ironsword"

Θα περάσουν κάποια χρόνια μέχρι ο Rich Walker, αφού μας είχε βομβαρδίσει μέσω της The Miskatonic Foundation με τους Mirror Of Deception και τους γίγαντες Twisted Tower Dire να αναλάβει την παρθενική κυκλοφορία των Ironsword. Πλέον ο Tann (κιθάρα/ φωνή) εκτός του Ricard "Hammer" στα drums έχει και την βοήθεια του Victor "Axemaster" στο μπάσο.

Ironsword

Η ηχογράφηση έγινε αναλογικά στα Garstudios το Δεκέμβριο του 2001 και το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση είναι ο αδύναμος ήχος. Οι κιθάρες ακούγονται πολύ «λεπτές» ενώ ο πλαστικός ήχος στα τύμπανα δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αλλά αν μιλήσουμε για ελαττώματα θα φτάσουμε μέχρι εδώ. Ουσιαστικά το "Ironsword" είναι τόσο μεγάλη κουτουλιά που αδιαφορείς παντελώς για ήχους και studio. Απ’ τα εισαγωγικά πλήκτρα καταλαβαίνεις ότι εδώ θα νοιώσεις πραγματικό επικό metal. Το refrain του "March On" όπου αναφέρει:

Winds Of War blow tonight
This is the new dawn
Metal Warriors wait a sign
To March On…

είναι ενδεικτικό του καλέσματος. Νιώθεις μια έξαψη, κάτι που έλειπε απ’ την τότε σκηνή. Ένα μεταλικό ανάβλυσμα, ανατριχιαστικό, που ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά σε ξεσηκώνει.

Οι πολλές επιρροές από τους Omen είναι πανταχού παρούσες (το "Into The Arena" είναι πολύ χαρακτηριστικό) με τις κιθάρες να κελαηδούνε βάρβαρες μελωδίες. Μαζί με τα πιο βαριά φωνητικά αισθάνεσαι ότι έχεις μεταφερθεί σε άλλες εποχές, όπου τα σπαθιά έπαιρναν το λόγο. Ο Tann εκτός αυτής της πιο βαριάς μετάβασης στη χροιά του, κάτι που δεν έκανε στα demo, έχει βάλει πολλές αρμονίες (συναυλιακής κοπής) οι οποίες ακολουθούν τις κιθάρες κάνοντας τα τραγούδια πολύ εθιστικά. Ακόμα και σε σημεία όπου η παραγωγή δεν βοηθάει, πχ στο "Ancient Sword Of The Dead" όπου η γέφυρα ακούγεται πολύ γυμνή, νιώθεις τη μεταλική σπίθα του group. Το όλο θέμα με τον ήχο δίνει μια extra μαγεία στο υλικό. Αυτό δε θα μπορούσε να γίνει δίχως τη δεδομένη ποιότητα των συνθέσεων αλλά όλο αυτό το σκηνικό χτίζει κι ένα υπόβαθρό καθαρά ηρωικό. Αισθάνεσαι ότι οι άνθρωποι πίσω από την ηχογράφηση πασχίζουν με όλα τα μέσα να βγάλουν όλη αυτή την έμπνευση που έχουν. Απέναντι σε κάθε εμπόδιο, απέναντι σε κάθε μόδα. Το εκπληκτικό refrain στο "Under The Flag Of Rome", όπου με ένταση και έξαψη ο Tann φωνάζει "If you live by the sword, You will die by the sword" κάνει εμφανές ότι η μπάντα θα κάνει τα πάντα για να ακολουθήσει το δρόμο της. Το μονοπάτι της έχει χαραχθεί και αυτό που μένει είναι να έρθουν κι άλλοι στο διάβα του.

Ironsword

Το μειωμένο budget είχε σαν συνέπεια τα τρία τελευταία τραγούδια, τα "Call Of Doom", "Guardians" και το μυθικό "Burning Metal" να μην μπορέσουν να ξανά-ηχογραφηθούν. Έτσι το συγκρότημα θα κρατήσει τις εκδόσεις του 1998. Ειδικά η διαφορά στα φωνητικά είναι εμφανής, αφού είναι πολύ πιο καθαρά αλλά ταιριάζουν άψογα με τα υπόλοιπα του δίσκου. Η τσιρίδα στο "Call Of Doom" φέρνει δάκρυα στα μάτια ενώ το "Burning Metal" μετατράπηκε στο απόλυτο hit για τους Ironsword. Μελωδικό στην εισαγωγή του, τίγκα στη τεστοστερόνη του Kimball, μετατρέπεται σε ένα αδιανόητο έπος που έχει μείνει ανεξίτηλο. Όπως είχε αναφέρει ο Tann στο Pariah Child το προορίζανε για ένα split με τους Metalucifer και για αυτό δεν είχε μπει στο demo του 1998. Τελικά κατάφερε να βρει το δρόμο του προς την αιωνιότητα και δικαιολογημένα σαν σύνολο το "Ironsword" συγκαταλέγεται στα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας των '00s.

Το ταξίδι έχει μόλις αρχίσει

Στις αρχές του 2004 οι Ironsword θα μπουν στα Garagem 22 studio για να δημιουργήσουν το δεύτερο κεφάλαιο, το "Return Of The Warrior". O Paulo Vieira θα τους βοηθήσει με τις ηχογραφήσεις ενώ το συγκρότημα έχει αλλάξει κατά τα δύο τρίτα. Οι κύριοι Maalm (Norberto Arrais) και Rick Thor θα αναλάβουν τα τύμπανα και μπάσο αντιστοίχως δίνοντας ένα πιο στιβαρό παίξιμο στο group. Και οι δύο θα συμμετέχουν για κάμποσα χρόνια στους Filii Nigrantium Infernalium, γνωστό σχετικά black/ thrash σχήμα της Λισσαβώνας. Πιο πολύ γνωστό βέβαια για τις φωτογραφίες του κιθαρίστα/τραγουδιστή τους Belathauzer που έχει photo μαζί με Quorthon αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο! Δεν κρύβεται η ζήλια τελικά! Ας προχωρήσουμε…

Ironsword

Ο ήχος πλέον σκοτώνει, δίνοντας πραγματικό βάρβαρο και άγριο χρώμα στα τραγούδια. Μαζί με το καλό μπάσο και τις νέες εκπληκτικές συνθέσεις ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα ακόμα έπος. Πλέον η επιρροή του Robert Howard και του κόσμου του είναι σχεδόν παντού. Στην έκδοση του cd υπάρχει και ο αντίστοιχος χάρτης. Επιπλέον, ο Tann αρχίζει να μετουσιώνεται στον Shelton και πλέον refrain σαν αυτά του "Beginning Of The End" σε πάνε καρφί προς Manilla Road. Προφανώς οι Omen υπάρχουν ακόμα, το "The Wench" σκούζει για αυτό, μαζί με τις κορασίδες, αλλά πλέον υπάρχει ξεκάθαρη μετάλλαξη προς δίσκους σαν τους "Crystal Logic", "Open The Gates" και πάει λέγοντας. Ο παλιός V Jesus θα ξαναβοηθήσει με το booklet, όπως και με κάποια backing φωνητικά στο αρχαίο "War Hymn" ενώ η Eat Metal version του δίσκου έχει και μα διασκευή στο "Valhalla" των Desolation Angels. Απλά κομματάρα.

Ironsword

Συνολικά το "Return Of The Warrior" προχωρεί κι άλλο τη μεταλική ραψωδία των Ironsword. Μπορεί το debut να έχει κολλήσει σαν γλίτσα πάνω μας αλλά και αυτό εδώ είναι σχεδόν εξίσου καλό με μεγάλο bonus τον ήχο του. Τα "First Masters", "Brothers Of The Blade" είναι κλασικά ενώ αξίζει να προσεχτεί και το φινάλε με το "Let The Titans Collide". Το να παλεύεις ενάντια σε οποιαδήποτε αναποδιά, σαν τη ζωή του γνωστού Κιμμέριου υμνείται και δίνει το έναυσμα για άντληση δύναμης. Οι στίχοι του ομότιτλου,

He has brought forth new life
Reflecting eternal sacrifice
Kept denying what Norns decided
Left the gods of death eluded

δείχνουν αυτό που λέμε. Ιδιαίτερα όταν Μοίρες, πεπρωμένα, Νόρνες και ο θάνατος ο ίδιος σου στήνουν παγίδες, το πνεύμα του μαχητή προσπαθεί να τα πολεμήσει. Τα κοιτάει στα μάτια, άλλες φορές ξεγλιστρά αλλά ποτέ δεν τα παρατάει.

Τα βάζουμε ακόμα και το χάος

Το τρίτο χτύπημα θα έρθει το 2008. Αυτή τη φορά η σύνθεση του group θα μείνει ίδια αλλά θα αλλάξουν δισκογραφική στέγη. Η Αμερικάνικη Shadow Kingdom θα κυκλοφορήσει το "Overlords Of Chaos", το οποίο είναι από τα πρώτα μεγάλα πράγματα που θα δώσει στο μεταλόκοσμο. Οι Ironsword θα μπουν στα Maddog Studios, ξανά με τη βοήθεια του Paulao και τούτη τη φορά ο ήχος τους θα είναι πιο σφικτός, πιο τσιμεντένιος. Έχει μια ελαφριά θολούρα, αλλά το epic feeling κρατιέται σταθερό. Αναρωτιέμαι πόσα χαμόγελα θα έσκασε ο Tann με τα φωνητικά του Shelton στα "An Ending In Fire", "Overlords Of Chaos" και "Call Of Cthulhu". Ειδικά στο ομώνυμο, στην εισαγωγή, δίνει ρέστα. Σε βυθίζει στο χαοτικό κόσμο της μυθολογίας του Lovecraft ή οποία θα είναι και μια νέα είσοδος στη στιχουργική προσέγγιση των Πορτογάλων. Φυσικά η σκιά των Omen συνεχίζει να πλανάται στα πεδία μαχών ( "Fear The Night") μαζί με στοιχεία από Running Wild και Angelwitch. Πολύ εντυπωσιακά είναι τα "Blood And Honor", "Death Of The Gods" αλλά και το "Cimmeria". Οι στίχοι του στην αρχή,

Dark horsemen hordes, at dawn they ride
For the riddle of steel, my father has died,
Two snakes together, fading each other,
I’m sworn to revenge, seeking this standard

Θα μας φέρνουν στην πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του Conan και προφανώς ανατριχιάζουμε. Ειδικά στις πρώτες σκηνές με τη σφαγή της οικογένειάς του θρυλικού βάρβαρου, της πρώτης επαφής με τον Thulsa Doom αλλά και το σκηνικό με το θάνατο της μητέρας του. (Απίστευτη η Nadiuska!!!).

Ironsword

To "Overlords Of Chaos" παρουσιάζει πιο σύνθετα τραγούδια, βλέπεις ότι κάποιες συνθέσεις έχουν μεγαλύτερο βάθος. Δίχως παρέκκλιση απ’ το άγριο στυλ του group το άλμπουμ αυτό έχει πάρα πολύ καλή μουσική και έχει αγαπηθεί εξίσου με τα υπόλοιπα. Ενδεικτικό της διαφορετικότητας είναι και το κλείσιμο με το αρκετά συναισθηματικό "The Pyre Of Kings", που αν και ακουστικό κολλάει με το background των Ironsword. Επίσης για πρώτη φορά έχουμε ζωγραφιστό εξώφυλλο, δημιουργία του Martin Hanford, που είναι απεικόνιση της βάρβαρης και χαοτικής πλευράς του concept.

Η επιστροφή

Θα περάσουν πολλά χρόνια για να ξανακούσουμε νέα απ’ τους Πορτογάλους. Διάφορα προβλήματα καθυστέρησαν τον Tann και έτσι πρέπει να φτάσουμε το 2015 για έρθει το "None But The Brave". Πάλι θα έχουμε αλλαγή φρουράς αφού στα τύμπανα θα έρθει ο Joao Monteiro και στο μπάσο θα βοηθήσει ο Aires Pereira των Moonspell. Με τις ηχογραφήσεις να λαμβάνουν χώρα στα Pentagon Audio Studios και τον Fernando Matias να αναλαμβάνει τα κουμπάκια. Για άλλη μια φορά οι Ironsword έκαναν το θαύμα τους.

Ironsword

Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι περισσότερο από την τότε εκτενή παρουσίαση πέρα του ότι ο δίσκος είχε μεγάλη απήχηση. Θες λόγω της πολύχρονης αποχής, θες λόγω του ότι είναι πολύ compact σαν σύνολο το "None But The Brave" αγκαλιάστηκε με θέρμη. Το εξώφυλλο, όπως και στο τελευταίο δίσκο θα έρθει απ’ τον μπασίστα του ντεμπούτου Victor Costa και πέραν τούτης της επαφής με το 2002, η αρχή του δίσκου είναι ίδια με το outro εκείνου του αριστουργήματος. Στο "The Shadow Kingdom" η RPG - ίλα πέφτει σύννεφο, αφού στίχοι σαν τους:

Serpent men plot their schemes
Take human form when leave their den
Ruling from behind the scenes
To conquer the world once again 

θυμίζουν αντίστοιχες περιπέτειες δίχως όμως να χάνουν σε αλληγορική διάθεση. Βάλτε κανά πολιτικό ή όποιον μπαγλαμά αρχίζει να αποκτά δύναμη και η μεταμόρφωση του έρχεται στο άψε σβήσε. Το συγκεκριμένο το βλέπω επίσης και σαν αποχαιρετισμό στην τότε εταιρία τους αφού πλέον η Alma Mater τους έχει αναλάβει.

Φινάλε ή αλλιώς οι βάρβαροι δεν το βάζουν κάτω με τίποτα

Ακούγοντας πάλι τους παιάνες τους και βυθιζόμενοι στις πολεμικές τους περιπέτειες αντιλαμβανόμαστε πόσο σπουδαίοι είναι οι Ironsword. Με πέντε συνολικά άλμπουμ, (βάζοντας και το φρέσκο κρατάνε ψηλά και κυρίως ακονισμένα τα σπαθιά τους. Έχοντας πλέον και τον Jorge Martins στο μπάσο (βασικά εισχώρησε στις τάξεις τους αμέσως μετά τις ηχογραφήσεις του "None But The Brave") δείχνουν ακόμα πιο πεινασμένοι για αυθεντικό επικό metal. Και μπορούν να υπερηφανεύονται ότι έχουν βγάλει πράγματα που συγκινούν ακριβώς όπως και οι δίσκοι που τους έχουν εμπνεύσει. Διότι όταν αυτό γίνεται με ειλικρινή διάθεση και με πραγματική αγάπη για τον εν λόγω ήχο τότε έχουμε θαύματα. Αλίμονο άλλωστε, αφού αν ηχογραφήσεις σαν τα "Ironsword" συγκινούν σε τέτοιο βαθμό όπως τα μυθικά "Battle Cry" και "Crystal Logic", ναι, μιλάμε για πραγματικά μεταλικά θαύματα.   

  • SHARE
  • TWEET