Χρήστος Καραδημήτρης: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2024
Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 17/12/2024 @ 13:29
Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2024, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.
(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)
1
Οι Αυστραλοί αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του progressive metal ιδιώματος σήμερα. Και το επιβεβαίωσαν με ένα ακόμα ακόμα σπουδαίο άλμπουμ, φτιαγμένο μέσα από προσωπικές δυσκολίες, ατενίζοντας όμως ένα ακόμα καλύτερο αύριο.
2
Κάθε άλμπουμ των Mother Of Million έμοιαζε με μια κατάθεση ψυχής ούτως ή άλλως. Το "Magna Mater" έχει ακόμα πιο έντονα αυτόν τον χαρακτήρα καθώς η κάθε του στιγμή συνδυάζει έμπνευση και συναισθηματική φόρτιση με τέτοιο τρόπο που το καθιστά ένα μικρό αριστούργημα.
3
Οι παραδοσιακοί μύθοι μπορεί να παλιώνουν, αλλά οι νέοι τρόποι να τους ανασταίνει κανείς συχνά παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Όταν δε αναλαμβάνει ένα τέτοιο εγχείρημα ένας μουσικός του βεληνεκούς του Tigran Hamasyan, το αποτέλεσμα προκύπτει αναπόφευκτα μαγικό. Εδώ, ένας παλιός Αρμένικος μύθος μας παρουσιάζεται μέσα από έναν μοναδικό μουσικό πρίσμα όπου η jazz μουσική συναντά τις παραδοσιακές μελωδίες και τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Και για την εξιστόρηση δεν χρειάζονται καν λόγια.
4
Η πορεία του Ihsahn χαρακτηρίζεται από μια ποιοτική συνέπεια και μια καλλιτεχνική ανησυχία. Διόλου τυχαία, το ομότιτλο άλμπουμ του αποτελεί μια από τις πιο ποιοτικές, ανήσυχες κι εν τέλει πιο εμπνευσμένες στιγμές της δισκογραφίας του. Ένα προσωπικό magnum opus.
5
Οι Vola κατέχουν την τέχνη του καλού songwriting, ενώ ταυτόχρονα ξέρουν να αξιοποιούν τον προοδευτικό τρόπο σκέψης για να κάνουν τα τραγούδια τους ακόμα πιο ενδιαφέροντα. Το "Friend Of A Phantom" αποτελεί ένα υποδειγματικό άλμπουμ σύγχρονου prog metal.
6
"Πως να κάνεις αυτό που θέλουν να κάνεις, χωρίς να κάνεις αυτό που θέλουν". Ο Mikael Akerfeld καταφέρνει να αναστατώσει τον metal κόσμο με ένα σκοτεινό concept άλμπουμ που περιπλέκει μαεστρικά ακραίες εκφάνσεις και progressive rock τεχνοτροπίες, μπερδεύοντας και ταυτόχρονα ενθουσιάζοντας τον ακροατή. Μόνο αυτός!
7
Οι Iotunn είχαν κάνει σαφείς τις προθέσεις τους ήδη με την πρώτη δουλειά τους, αλλά εδώ πραγματοποιούν άλματα μπροστά, προσφέροντας ένα άλμπουμ πολυσυλλεκτικό, πολυδιάστατο και κυρίως γεμάτο εμπνευσμένο metal.
8
Σταθερά ποιοτικοί, οι Leprous διατηρούν τον χαρακτήρα τους χωρίς να μένουν στάσιμοι, και προσθέτουν ένα ακόμα εξαιρετικό άλμπουμ στη δισκογραφία τους.
9
Ως κομμάτι ενός μεγαλύτερου έργου, το "PowerNerd" από αλλού ξεκίνησε κι αλλού κατέληξε. Όμως, προς τέρψιν όλων ημών που εδώ και χρόνια έχουμε υποκλιθεί στο πολύπλευρο ταλέντο του Devin Townsend, τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει από το να εκφράσει μέσα από την κάθε δουλειά του τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τον κυριεύουν όταν το δημιουργεί. Κι αυτό, όπως πάντα, οδηγεί σε ένα μοναδικό, υπέροχο αποτέλεσμα.
10
Ξεκίνησα επιφυλακτικός κι ακόμα μπορεί να μη συμμερίζομαι το σύνολο των υπερβολών που συνοδεύουν αυτό το άλμπουμ, αλλά αυτό το πέρα-δόθε αστρικό ταξίδι των Blood Incantation στο "Absolute Elsewhere, που σε πάει από το progressive rock στο death metal και πίσω όλη την ώρα, είναι πραγματικά πολύ καλό για να μη βρει θέση στα καλύτερα της χρονιάς.
11
Οι Solitude Aeturnus συναντάνε τους Morgana Lefay κι οι ερμηνείες θυμίζουν Jon Oliva. Σπάνια συναντάς τέτοιο metal στις μέρες μας κι ακόμα πιο σπάνια να είναι τόσο καλό, όσο το "The Stygian Rose" των Crypt Sermon.
12
Έχω από καιρό χάσει τη σύνδεσή μου με τους παραμυθένιους κόσμους που κάποτε με συνέπαιρναν. Ο Tuomas σε αυτό το άλμπουμ βρήκε τρόπο να με κάνει να κοιτάξω μέσα από τις χαραμάδες και να θυμηθώ κάπως εκείνη την αίσθηση του να αφήνεις το παραμύθι να σε παρασύρει. Σαν κάτι να μου ψιθύρισε να το ακολουθήσω...
13
Χωρίς καμία πρόθεση να παραμείνει στάσιμος στον μοναδικό ήχο που έχτισε στα τρία πρώτα άλμπουμ, ο Magnue Gagneux στρέφει το όχημα των Zeal & Ardor σε μια νέα ηχητική κατεύθυνση και τα καταφέρνει εξίσου εντυπωσιακά.
14
Ο Neal Morse παραμένει μόνος του στην κορυφή των εκφραστών του παραδοσιακού progressive rock, εδώ και πολλά χρόνια. Η επιστροφή του Mike Portnoy στους Dream Theater τον ώθησε να αναζητήσει νέους συμπαίκτες και η παρέα των νεαρών μουσικών που τον συνοδεύει τον βοηθάει να διατηρηθεί φρέσκος. Η έμπνευση δεν ήταν ποτέ πρόβλημα.
15
Τα τραγούδια είναι τόσο καλά φτιαγμένα και το ραφινάρισμα των ετερόκλητων στοιχείων έχει γίνει με τόση επιμέλεια, που εν τέλει δεν μπορείς να μην απολαύσεις το δεύτερο άλμπουμ των Khirki.