Τα δέκα καλύτερα alternative άλμπουμ για το πρώτο μισό του 2020

Οι συντάκτες του Rocking.gr ψηφίζουν τους δίσκους που ξεχωρίζουν φέτος

03/07/2020 @ 13:04

Το πρώτο μισό της χρονιάς πέρασε, αφήνοντας πίσω πολλή και καλή μουσική σε όλο το φάσμα που καλύπτουμε στο Rocking.gr. Οι συντάκτες που καλύπτουν το rock, το metal και τον alternative ήχο ψήφισαν και το αποτέλεσμα παρουσιάζεται από το site μας σε τρεις αντίστοιχες λίστες.

Κυρίες και κύριοι, αυτοί είναι οι καλύτεροι alternative δίσκοι για το πρώτο μισό του 2020, στο τρίτο και τελευταίο από τα τρία άρθρα μας.


10. Baxter Dury - The Night Chancers

Baxter Dury

«Tο "The Night Chancers" είναι ένας δίσκος που καθιερώνει, χωρίς ίχνος αμφιβολίας, τον Baxter Dury ως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες βρετανικές φωνές της εποχής μας χάρη στην ικανότητά του να συνδυάζει άψογα πολλά και διαφορετικά μουσικά ρεύματα με τις σύγχρονες τάσεις του ηλεκτρονικού rock. Σέξι, αλήτικο, κι επαρκώς χορευτικό, το έκτο άλμπουμ του είναι η κορυφαία στιγμής της δισκογραφίας του 49χρονου μουσικού και σίγουρα μια από τις καλύτερες δισκογραφικές καταθέσεις της χρονιάς»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Baxter Dury - The Night Chancers


9. Tvivler - Ego

Tvivler

«Οι συνθέσεις, στα συνολικής διάρκειας 40 λεπτά, που για τέτοιο δίσκο θα μπορούσε να είναι και αρνητικό, έχουν τον αέρα μιας πειραματικής avante-garde ποικιλομορφίας. Από τη χρήση σαξόφωνου, μέχρι σχεδόν noise rock περασμάτων και καθαρών αυτοσχεδιαστικών σημείων, όλα συγκροτούνται μεταξύ τους από τη χύμα ορμή των Δανών. Σποραδικά ιντερλούδια, ηλεκτρονικά χωρία, ατμοσφαιρικά σημεία που θα θυμίσουν τους εκπληκτικούς Brutus, περιπλέκονται σε έναν στροβιλισμένο χορό.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Tvivler - Ego


8. Human Impact - Human Impact

Human Impact

«Ευφυείς ρυθμικές κιθάρες που τη μια στιγμή κόβουν σαν χασαπομάχαιρο και την άλλη σαν σουγιάδες εμπλουτίζονται με σκοτεινά πλήκτρα, γενναίες δόσεις θορύβου, και ημιτελείς αργόσυρτες μελωδίες, καταλήγοντας σε συνθέσεις που ακούγονται σαν μια τέλεια μίξη των συγκροτημάτων από τα οποία προέρχονται τα μέλη τους αλλά και σαν κάτι απολύτως νέο και φρέσκο.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Human Impact - Human Impact


7. Einsturzende Neubauten - Alles In Allem

Einsturzende Neubauten

«Όλα τα γνώριμα χαρακτηριστικά του συγκροτήματος, από το μπάσο του Alexander Hacke και τα ιδιαίτερα ρυθμικά μέρη του N.U. Unruh, μέχρι τα -ομολογουμένως λιγότερα- απόκοσμα ουρλιαχτά του Blixa, παραμένουν εδώ, όμως πλέον διανθίζονται από έγχορδα και πνευστά που αναπαράγουν πένθιμες, σχεδόν νοσταλγικές, μελωδίες που δημιουργούν το ιδανικό soundtrack μιας υπαρκτής δυστοπίας κι ενός κόσμου στα όρια της κατάρρευσης. Και φυσικά, το τέλεια ενορχηστρωμένο ντανταϊστικό χάος των Γερμανών παραμένει το σήμα κατατεθέν τους παρόλο που το άλμπουμ, συνολικά, είναι μάλλον το πιο προσβάσιμο της πολύχρονης καριέρας τους.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Einsturzende Neubauten - Alles In Allem


6. Hayley Williams - Petals For Armor

Hayley Williams

«Το "Petals For Armor" σφύζει από συναίσθημα και έμπνευση. Στηρίζεται σε απλές συνταγές, χωρίς να ακούγεται υπεραπλουστευμένο. Μπορεί να απευθυνθεί σε πραγματικά πολύ κόσμο, χωρίς να μοιάζει απρόσωπο ή άνευρο. Οι μελωδίες, οι στίχοι, η μικρότερη λεπτομέρεια στην παραγωγή, όλα είναι άψογα τοποθετημένα. Είναι εντυπωσιακό το ότι, ενώ στα δεκαπέντε τραγούδια υπάρχει κραυγαλέα ποσότητα single material (βλ. "Dead Horse"), το σύνολο κυλάει χωρίς σκαμπανεβάσματα.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Hayley Williams - Petals For Armor


5. Tetema - Necroscape

Tetema - Necroscape

«Παράξενα κινηματογραφικό, παράλογα ελκυστικό και παράταιρα ενορχηστρωμένο, το "Necroscape" είναι ένα περιπετειώδες μουσικό ταξίδι, ικανό να συναρπάσει μια συγκεκριμένη μερίδα ακροατών. Φτιαγμένο από ανθρώπους που συνδυάζουν τη βαθιά μουσική γνώση με αμίμητη προσωπικότητα και με σύμμαχο την απόκοσμη παραγωγή, είναι σίγουρο ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό άλμπουμ για αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε σύγχρονο (και ακραία) πειραματικό rock. Πλησιάστε αφού έχετε πρώτα αναγνωρίσει τις προθέσεις σας: αν έρθετε εδώ απλώς για να ακούσετε τον Mike Patton ίσως φύγετε με άδεια χέρια.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Tetema


4. ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead - X: The Godless Void And Other Stories

...And You Will Know Us By The Trail Of Dead

«Αυτό που προσπάθησαν να κάνουν με αυτή τη κυκλοφορία είναι να γράψουν κατά κάποιο τρόπο pop μουσική, αλλά pop μουσική όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται, τα τραγούδια που θα γούσταραν αυτοί να ακούν καθημερινά στο ραδιόφωνο. Και τα κατάφεραν. Δεν είναι pop με την έννοια που γνωρίζουμε αλλά ένα indie δημιούργημα εύπεπτο, ευχάριστο και γεμάτο όμορφες στιγμές που άλλοτε δρουν καθαρτικά και άλλοτε σε κάνουν να σκέφτεσαι.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

...And You Will Know Us By The Trail Of Dead - X: The Godless Void And Other Stories


3. HMLTD - West Of Eden

HMLTD

«Οι HMLTD τη μια στιγμή ροκάρουν, την άλλη βυθίζονται σε ηλεκτρονικές, ψυχεδελικές αναζητήσεις, ενώ στην πορεία κάνουν φανερές τις βαθιές britpop ρίζες τους μέσα από ενορχηστρώσεις που θα ζήλευαν κορυφαίοι εκφραστές του είδους. Οι επιρροές τους εξάλλου ξεκινούν από τους Depeche Mode, τον David Bowie, τον Nick Cave και τους Soft Cell, και φτάνουν μέχρι τους Prodigy και τον Skrillex.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

HMLTD - West Of Eden


2. Run The Jewels - RTJ4

Run The Jewels

«Το "RTJ4" ξεπερνά και τα όνειρα των πιο φανατικών του οπαδών, συμπυκνώνοντας στο μέγιστο, όσα αναζητούσαν. Το ντουέτο, πήρε τον χρόνο του και πραγματοποίησε μια κατάθεση ψυχής. Συγχωρείστε μου αυτή την υπερβολή, αλλά η συνολική αναβάθμιση, αποτελεί υπέρβαση για δυο καλλιτέχνες που νομίζαμε πως ξέρουμε το ταβάνι τους.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Run The Jewels - RTJ4


1. Tame Impala - The Slow Rush

Tame Impala

«Το "The Slow Rush" συνεχίζει το αφήγημα αυτό της μεταλαγής από κιθαριστικό ψυχεδελικό ροκ που -ξεκίνησε με το υπέροχο "Currents"- σε πιό synth-prog-pop μονοπάτια αλλά πάλι μέσα από το πρίσμα της ψυχεδέλειας, της τελειομανίας του Parker και εν τέλει αυτού που ο ίδιος θέλει να πεί, μένοντας πιστός στην ψυχή του και στο ταξίδι του ως καλλιτέχνης.»

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική πατώντας πάνω στο εξώφυλλο

Tame Impala - The Slow Rush

  • SHARE
  • TWEET