Obituary

Ας μπούμε κατευθείαν στο ζουμί. Οι Obituary δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα. Προφανώς, έχουν τους λόγους τους που δισκογραφούν ακόμη και σχετικά τακτικά, και στην τελική, καλά κάνουν. Υπάρχει, διαχρονικά, μια μαγεία στη μετατόπιση του ενθουσιασμού που προκαλεί ένα εξαιρετικό άλμπουμ - παράγωγο της αναβίωσης μιας σκηνής προς την υπενθύμιση του πρώτου διδάξαντα. Βέβαια, η τελευταία φέρει μέσα της μια νοσταλγία έμφυτη, καθώς και μια άρνηση αποδοχής συχνά της πραγματικότητας. Το "Dying Of Everything" κινείται κάπου στο ενδιάμεσο.

Το προ εξαετίας, πλέον, ομότιτλο άλμπουμ των Obituary ήταν μια απρόσμενα ανανεωτική κυκλοφορία. Έπειτα από μια σειρά κυκλοφοριών όπου το στοιχείο της έντασης και της παρόρμησης φαινόταν να εκλείπει, μια κατάλληλη αναδιάρθρωση riffs και ρυθμών επέτρεψε στους άρχοντες από τη Florida να σημαδέψουν άλλη μια χρονιά. Με το διάδοχό του, οι Obituary κάνουν εξαρχής, αυτό που ξέρουν καλύτερα. Παρουσιάζουν, εδώ σε 45 λεπτά και δέκα κομμάτια, ένα ολοκληρωμένο death metal άλμπουμ που ηχεί άκρως ορμητικό. Σε συνδυασμό με το υπέροχο εξώφυλλο, το σχήμα φαίνεται πως έριξε το βάρος και στην παραμικρή λεπτομέρεια, αποσκοπώντας στο να κυκλοφορήσει ένα πλήρες και αψεγάδιαστο άλμπουμ.

Πράγματι, το "Dying Of Everything" ηχεί αψεγάδιαστο. Εναλλαγές ρυθμών, διαχείριση mid-tempo χωρίων με περίσσεια άνεση, σε σημείο να είναι προτιμότερα από τους death metal καταιγισμούς, ήχος μπετόν αρμέ, παρά το γεγονός πως ανά στιγμές νιώθω τις κιθάρες να κολλάνε στη λάσπη, αφού το μπάσο του Butler κάνει πλάκα στα πάντα. Στα φωνητικά δε, ο Tardy είναι εκ νέου υπεύθυνος για μεγάλο μερίδιο από τα όσα θετικά προσκομίζει ο δίσκος στις ακροάσεις. Ακούς τη συνύπαρξη όλων των προαναφερθέντων στο "Weaponize The Hate" και αντιλαμβάνεσαι την αύρα που απλώνεται ξανά από τη μπάντα. Επιστρέφεις μετά στο "The Wrong Time" και νιώθεις την πελώρια γκρούβα σαν πέλεκη έτοιμη να σε καταπλακώσει.

Με το "Dying Of Everything" οι Obituary πληρούν όλα όσα αναζητεί το φανατικό ακροατήριο σε μια νέα τους κυκλοφορία. Απαλλαγμένοι από το όποιο βάρος, αφοσιωμένοι στην τέχνη τους, αγνοώντας την όποια επανεφεύρεση του τροχού, μετατρέπουν το περίπλοκο σε απλό. Στο "My Will To Live" η λακωνικότητα του riff και των ερμηνειών συνθλίβουν και ξορκίζουν τα όποια σύννεφα άρχισαν να σχηματίζονται στα μέσα του άλμπουμ όπως στο υπερφορτωμένο ομότιτλο κομμάτι, χάρη και στο δεμένο drumming. Στην τελική, το death metal των Obituary χτυπάει τακτικά, είναι έρπον, και προπάντων, οφείλει να είναι απειλητικό.

Στο φινάλε του δίσκου με το έρπον "Be Warned" οι Αμερικανοί δεν επιχειρούν μια ολοκληρωτική έξοδο. Στο σόλο του διαφάινεται μια επική χροιά, απλά για να ισοπεδωθεί από τα τελευταία μουσικά μέτρα. Το "Dying Of Everything" αφήνει πίσω του μια καλώς εννοούμενη ξεραΐλα, ένα ερημωμένο τοπίο. Δεν πετυχαίνει να μεταδόσει την απόγνωση ή τον τρόμο, αλλά δημιουργεί σκιές που επιδίδονται σε συνειρμούς. Σε αυτές τις αναλαμπές, κρύβει την χάρη του. Οι Obituary με τη δισκογραφική τους επιστροφή διατηρούνται στο επίπεδο όπου δύνανται να πράξουν, και κυκλοφορούν ένα δίσκο που διαθέτει αρκετές στιγμές ώστε να μην μετανιώσεις τις διαδοχικές ακροάσεις.

Bandcamp