«A Beginner's Guide»: Αμερικάνικο Death Metal

Από τους Αντώνη Κονδύλη, Τόλη Δόση, 17/05/2013 @ 12:41
Από την Florida μέχρι την Στοκχόλμη και από τα Midlands μέχρι την Λατινική Αμερική, το death metal αποτέλεσε ένα ιδίωμα που προσέφερε μεγάλες στιγμές, ορισμένα διαμάντια και απασχόλησε με διάφορους τρόπους τον metal πλανήτη, ακόμα και αυτούς οι οποίοι δεν μπόρεσαν ποτέ να αντέξουν τόση καφρίλα.

Το εν λόγω είδος άρχισε να υφίσταται και να σχηματίζεται στα υπόγεια μεταλλικά μονοπάτια την περίοδο που μεσουρανούσε το thrash. Μέσα από το ασταμάτητο tape trading διαδόθηκε στους underground κύκλους της εποχής και όταν το thrash άρχισε να «ωριμάζει» και να αποκλίνει από τις πρωτογενείς διδαχές του, το death πήρε τα ηνία αξιοποιώντας την επιθετικότητα, την ακρότητα και τον τσαμπουκά του απερχόμενου ηγέτη του ακραίου metal.

Possessed

Η πατρίδα του είναι αναμφίβολα η Florida, στην οποία είχαν συγκεντρωθεί κάποιοι από τους μουσικούς και τις μπάντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του συγκεκριμένου ήχου. Την περίοδο 1983-86, oι Mantas (μετέπειτα Death), οι Massacre, οι Master, οι Genocide (μετέπειτα Repulsion), οι Morbid Angel, οι Necrophagia ήταν ορισμένα από αυτά τα συγκροτήματα τα οποία μέσα από demo κυκλοφορίες και live εμφανίσεις, σε συνδυασμό με την κυκλοφορία του μνημειώδους "Seven Churches" των Possessed το 1985, συμμετείχαν στο κτίσιμο ενός ήχου και μιας σκηνής που έμελλε να αναδειχθεί και να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια.

Chuck Sculdiner (Death)

Είναι δεδομένο και αυτονόητο ότι τέτοιες λίστες έχουν περιορισμούς και ως αποτέλεσμα σημαντικοί δίσκοι δεν παρουσιάζονται. Σε αυτό το αφιέρωμα εστιάζουμε στην αμερικάνικη σκηνή και δη στο πρώτο κύμα αυτής, γιατί πέρα από κάθε αμφιβολία οι πρωτοπόρες μπάντες που προήλθαν από εκεί έθεσαν τις βάσεις και διαμόρφωσαν τον συγκεκριμένο ήχο, πριν πάρουν την σκυτάλη άλλες σκηνές εξίσου αξιόλογες. Ως εκ τούτου, επειδή το death metal δεν περιορίστηκε μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά εξαπλώθηκε και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, σε επόμενα αφιερώματα θα ασχοληθούμε με το πως η Ευρώπη ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των Αμερικάνων.

Αντώνης Κονδύλης




Possessed - Seven Churches1. Possessed - Seven Churches
Combat (1985)

Σε μια εποχή που οτιδήποτε ακραίο έμπαινε αυτόματα στην κατηγορία του thrash, οι Possessed κυκλοφόρησαν τον πρώτο death metal δίσκο στην ιστορία. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα γινόταν σαφές ότι το "Seven Churches" απομακρυνόταν αισθητά από το thrash. Τραχύ, βίαιο, ακατέργαστο και αιμοβόρο, το εν λόγω άλμπουμ οριοθέτησε εκ νέου τον ακραίο ήχο της εποχής, βλασφήμησε σε σημείο αφέλειας, δοκίμασε τις αντοχές κοινού και κριτικών, εφηύρε τον όρο Death Metal και πάνω από όλα αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο του ιδιώματος. Τι παραπάνω θα μπορούσε να προσφέρει;

Αντώνης Κονδύλης



Death - Leprosy2. Death - Leprosy
Combat (1988)

Οι Death, από τους πρωτοπόρους, πρωτεργάτες και θεμελιωτές του ιδιώματος, είναι από τα ελάχιστα, αν όχι το μοναδικό death metal συγκρότημα που προσέλκυσε οπαδούς από όλο το φάσμα της μεταλλικής μουσικής. Το "Leprosy" αποτέλεσε ένα μεγαλούργημα στο οποίο ο μέγιστος Chuck έδειξε το μεγάλο του ταλέντο που έμελε να ξεδιπλώνεται σε κάθε επόμενη κυκλοφορία της μπάντας. Πρωτόγονη (για τα σημερινά δεδομένα) παραγωγή, βαρύς και ασήκωτος ήχος, ανατολίτικες κλίμακες, το χαρακτηριστικό γρύλλισμα του Chuck και στίχοι που εξωτερικεύουν το φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο, συνθέτουν ένα άλμπουμ που προκαλεί δέος μέχρι και σήμερα, 25 χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Αντώνης Κονδύλης



Morbid Angel - Altars Of Madness3. Morbid Angel - Altars Of Madness
Earache (1989)

Πριν από το 1989 είχαν κυκλοφορήσει και άλλα death metal άλμπουμ, αλλά όταν ένα ιδίωμα εμφανίζεται, χρειάζεται ένα δίσκο που θα το ορίσει, θα του δώσει την οριστική του μορφή, θα πυροδοτήσει την έκρηξη και θα το απογειώσει. Αυτόν ακριβώς τον ρόλο ανέλαβε το "Altars Of Madness". Το "Abominations Of Desolation" που προοριζόταν για ντεμπούτο δεν έφτασε στα στάνταρ που ζητούσε ο Azagthoth. Χρειάστηκαν τρία ακόμα χρόνια για να αγγίξουν το τέλειο και να μας προσφέρουν ένα αριστουργηματικό άλμπουμ, το οποίο χαρακτηριζόταν από μια πρωτόγνωρη επιθετικότητα, υψηλή τεχνική, πολύπλοκες δομές, αρρωστημένη ατμόσφαιρα και μια αύρα ότι κάτι νέο έχει έρθει. Μετά το "Altars Of Madness" τίποτα πλέον δεν ήταν το ίδιο. Ένας από τους σπουδαιότερους και σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία της metal μουσικής.

Αντώνης Κονδύλης



Atheist - Piece Of Time4. Atheist - Piece Of Time
Active / Metal Blade (1989)

Το ντεμπούτο των Atheist δεν είναι η κορυφαία τους στιγμή, αλλά ξεχωρίζει γιατί όταν κυκλοφόρησε το 1989 ελάχιστοι κατανόησαν αυτό που αυτή η μοναδική μπάντα ήθελε να κάνει και αξίζει κάποιος να ξεκινήσει να ασχολείται μαζί τους από αυτόν τον δίσκο. Το "Piece Of Time" είναι ένα progressive (με όλη της σημασία της λέξης) death metal διαμάντι, υπέροχο συνθετικά και αψεγάδιαστο εκτελεστικά, από μια μπάντα με υψηλή τεχνική κατάρτιση και διάθεση να ξεφύγει από τις συνήθεις νόρμες. Οι Atheist ήταν ένα συγκρότημα που βρισκόταν πολύ μπροστά από την εποχή του και για αυτό τον λόγο εμπορικά απέτυχαν, μαζί με κάποιους άλλους εκείνη την εποχή.

Αντώνης Κονδύλης



Deicide - Deicide5. Deicide - Deicide
Roadrunner (1990)

Μπορεί ο Glen Benton να είναι από τους πιο αντιπαθείς τύπους στην ιστορία της metal μουσικής, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όταν οι Deicide κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο οι κατάρες τους αντήχησαν σε όλο το μεταλλικό στερέωμα. Το "Deicide" είναι ένα άλμπουμ σαρωτικό, με ασύλληπτες ταχύτητες, ανελέητο riffing, αδυσώπητο drumming και με έναν δαιμονισμένο Benton να σπέρνει τον πανικό σε όποιον επιχειρούσε να αφεθεί στα 30 λεπτά του. Η ακραίοι και βλάσφημοι στίχοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι όχι μόνο του δίσκου, αλλά και αυτού που αντιπροσωπεύει αυτή η μπάντα. Ένα από τα σημεία αναφοράς του ιδιώματος μέχρι και σήμερα.

Αντώνης Κονδύλης



Master - Master6. Master - Master
Nuclear Blast (1990)

Τραγούδια που γράφτηκαν πέντε χρόνια πριν, βρίσκουν τελικά τον δρόμο για τα δισκοπωλεία και οι Master μετά από πολλές ανακατατάξεις μελών το 1990 κυκλοφορούν το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους και γράφουν ιστορία. Βίαιο, thrash-ίζον (λογικό είναι αν αναλογιστεί κανείς  πότε έγινε η σύνθεσή των τραγουδιών), death metal που έβαλε όχι απλώς λιθαράκι αλλά κοτρόνα στη διαμόρφωση αυτού. Γαμάτα riff, ολόσωστη πιο old-school πεθαίνεις ατμόσφαιρα και ένα αυθεντικό συναίσθημα σαπίλας. Αυτός ο δίσκος είναι στυλοβάτης και ως έτσι πρέπει να λογίζεται - στην ίδια ευθεία με όλες τις δισκάρες του πρώιμου αμερικάνικου death metal.

Τόλης Δόσης



Nocturnus - The Key7. Nocturnus - The Key
Earache (1990)

Όταν ο Mike Browning διαχώρισε την πορεία του από αυτή των Morbid Angel, το επόμενο εγχείρημά του δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο. Οι Nocturnus αποτέλεσαν την πρώτη μπάντα του χώρου που έκανε το «έγκλημα» να χρησιμοποιήσει πλήκτρα, σε ισόποση αναλογία με τα υπόλοιπα όργανα στη μουσική της. Το αποτέλεσμα είναι ένα εξαίσιο δείγμα τεχνικού death metal, που δένει απόλυτα με την θεματολογία επιστημονικής φαντασίας και δημιουργεί μια ατμόσφαιρα τρόμου, ενώ σε μεταφέρει σε ένα υπεργαλαξιακό ταξίδι. Ένα μοναδικό και ασύγκριτο άλμπουμ.

Αντώνης Κονδύλης



Obituary - Cause Of Death8. Obituary - Cause Of Death
Roadrunner (1990)

Το "Cause Of Death" χτίζει μια ατμόσφαιρα επιβλητική, σε γραπώνει από τις πρώτες νότες του "Infected" και σε βουτάει στους βάλτους της Φλόριδας ξανά και ξανά. Οι thrash-άτες riffάρες μπλέκονται με τα doomy περάσματα με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο και η λατρεία των Celtic Frost που διαχέεται σε όλον τον δίσκο επικυρώνεται με την διασκευή στο έπος "Circle Of The Tyrants". Μπορούμε να μιλάμε ώρες για το μνημειώδες εξώφυλλο, για τους εξαιρετικούς στίχους, για την αμίμητη κιθαριστική δουλειά των Peres / Murphy με τα leads του τελευταίου να είναι από άλλον πλανήτη, όπως επίσης να αποθεώσουμε την φωνητική επένδυση του John Tardy που δίκαια θεωρείται από τις καλύτερες που έγιναν ποτέ σε death metal δίσκο. Αλλά και πάλι δεν θα λέγαμε αρκετά λόγια που να περιγράφουν αυτά που προσδίδει μια ακρόαση του "Cause Of Death". Ακούστε το (όσοι δεν το έχουν κάνει ήδη) και θα με καταλάβετε.

Τόλης Δόσης



Autopsy - Mental Funeral9. Autopsy - Mental Funeral
Peaceville (1991)

Χωρίς να θέλω να μειώσω στο ελάχιστο την αξία του «τεράστιου» "Severed Survival", αυτή η δεύτερη δισκογραφική απόπειρα των Autopsy είναι μια πραγματική αποκάλυψη. Η βίαιη, αρρωστημένη προσωπικότητα του death metal σε πλήρη εναρμόνιση με την ράθυμη, πεθαμενατζίδικη ψυχή του doom με τις καμπάνες του να πέφτουν στα κεφάλια μας, Τα riff απλά, «πρωτόγονα», αλλά θανατηφόρα, βρωμάνε πτωμαΐνη και χτίζουν ένα νοσηρό περιβάλλον που πολλές μπάντες έχουν προσπαθήσει να αναπαράξουν αλλά καμία δεν το κατάφερε. Γαμάτα solo και lead που χάρισαν την μισή υπόσταση σε αυτό το άλμπουμ και καρφώνονται για πάντα στο μυαλό ("Dead", "Hole In The Head"). O Chris Reifert δίνει ρεσιτάλ με το οργανικό του παίξιμο στα τύμπανα και τα φωνητικά του βγάζουν σαπίλα χωρίς υπέρ-guttural υπερβολές, ντύνοντας ιδανικά έναν από τους καλύτερους death metal δίσκους ever.

Τόλης Δόσης



Immolation - Dawn Of Possession10. Immolation - Dawn Of Possession
Roadrunner (1991)

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Immolation ακόμα συγκινεί με τον πολυδιάστατο χαρακτήρα του. Το τρομακτικό ταλέντο τους αποτυπώνεται μέσα από συνθέσεις που εσωκλείουν γνήσιο old-school χαρακτήρα σε συνδυασμό με μια συνεχή διάθεση για πειραματισμούς. Οι συνεχείς εναλλαγές ρυθμών, οι αρμονικές, τα groovy περάσματα λαμβάνουν χώρα σε ένα τέλεια σκηνοθετημένο περιβάλλον σκοτεινιάς και βλασφημίας. Φλερτάρουν με το τεχνικό death metal και το φέρνουν στα μέτρα τους (επηρεάζοντας πολλούς), εξαπολύοντας τσουνάμι από αρρωστημένα riff. Η φωνή του Dolan είναι θεόβαρη και θα δείξει τον δρόμο σε αρκετούς επίδοξους τραγουδιστές και το ίδιο θα κάνει και η καταπληκτική απόδοση του Smilowski στα τύμπανα. Ένας δίσκος πολύ μπροστά από την εποχή του από ένα συγκρότημα που κάνει καταπληκτικά πράγματα αδιαλείπτως μέχρι και σήμερα.

Τόλης Δόσης



Massacre - From Beyond11. Massacre - From Beyond
Earache (1991)

Οι ιδιοτροπίες του μεγάλου Chuck Schuldiner οδήγησαν στην επαναδραστηριοποίηση των Massacre μετά από κάποια χρόνια αδράνειας. Πρώην μέλη των Death με την προσθήκη του Cam Lee στα φωνητικά κυκλοφόρησαν ένα από τα χαρακτηριστικότερα και αντιπροσωπευτικότερα δείγματα death metal από την Florida, την κατεξοχήν πατρίδα του. Στιβαρά riff, μεσαίες κατά βάση ταχύτητες, οργιώδη φωνητικά και ογκώδης ήχος συνθέτουν ένα από τα κλασικά άλμπουμ του χώρου.

Αντώνης Κονδύλης



Suffocation - Effigy Of The Forgotten12. Suffocation - Effigy Of The Forgotten
Roadrunner (1991)

Στα νηπιακά χρόνια του death metal, οι Suffocation το «τουμπάνιασαν» υπερβολικά. Πάτησαν το γκάζι όσο δεν πάει και κατασκεύασαν ίσως το απόλυτο (για τον γράφοντα τουλάχιστον), άλμπουμ αυτού. Ναι είναι η αρχή του brutal death metal (βγάλτε το EP "Human Waste" απ' έξω) αλλά τα εύσημα δεν πρέπει να τους αποδίδονται μόνο για αυτό. Η μουσική που υπάρχει εδώ συνοψίζει ότι πιο ακραίο υπήρχε μέχρι τότε και με έναν σχεδόν αριστουργηματικό τρόπο το επανασυστήνει στο ανυποψίαστο κοινό. Τα riff μυρίζουν Slayer-ίλα αλλά έχουν πάρει ντόπα και σπέρνουν τον όλεθρο, οι καινοτόμες δομές καταδεικνύουν φοβερή μουσικότητα και τα breaκdowns του "Liege Of Inveracity" και "Reincremation" βοήθησαν να χτιστούν καριέρες που γαμάνε (Dying Fetus), αλλά και ιδιώματα που ως επί των πλείστων σπάνε αρχίδια (νέο-deathcore). Απλά τερατώδες.

Τόλης Δόσης



Cannibal Corpse - Tomb Of The Mutilated13. Cannibal Corpse - Tomb Of The Mutilated
Metal Blade (1992)

Όταν το αρρωστημένο μυαλό του Chris Barnes γράφει ιστορίες ανείπωτης φρίκης και παράνοιας με μαεστρία και αυτές περιτυλίγονται με ακόμα πιο αρρωστημένη μουσική από τους υπόλοιπους κανίβαλους, τότε δίσκοι όπως το "Tomb Of The Mutilated" θα κάνουν την εμφάνισή τους και θα ταράσσουν ένα ολόκληρο death metal κατεστημένο. Αυτός ο δίσκαρος που εντυπωσιάζει με τις πλουραλιστικές δομές του και με τις πιασάρικες αλλά τόσο καυλωτικές riff-άρες του, θα συμβάλλει τα μέγιστα στο να τοποθετηθούν αυτοί οι Αμερικάνοι στην κορυφή της λίστας με τα πιο εμπορικά επιτυχημένα συγκροτήματα του death metal και το άσμα "Hammer Smashed Face" που ξεκινάει το άλμπουμ, να γίνει όχι άδικα, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια αυτού του ιδιώματος.

Τόλης Δόσης



Incantation - Onward To Golgotha14. Incantation - Onward To Golgotha
Relapse (1992)

Ένα άλμπουμ που σημαδεύει το death metal και του μαθαίνει από νωρίς να έρπει πίσω από τις νότες, να ρουφάει ζωή πίσω από την μουσική του μάσκα και να ακούγεται αποκρουστικό, αλλά τόσο γαμημένα εθιστικό. Η σάπια (γαμάτη) παραγωγή και ο απόκοσμος ήχος του "Onward To Golgotha" ορίζουν αυτό που λέμε old-school death metal για αυτό και θα μνημονεύεται εσαεί. Τα riff είναι σιδηροδρομικά, διαδέχονται το ένα το άλλο και χτίζουν μια χαοτική ατμόσφαιρα. Βασανιστικά, αργά σημεία, καταιγιστικά blastbeat, απ' όπου και να το πιάσεις το πράγμα βρωμάει πολύ και η μπόχα του παραμένει έντονη πάνω από είκοσι χρόνια τώρα. Απαραίτητο για κάθε death metal (και όχι μόνο) δισκοθήκη.

Τόλης Δόσης



Malevolent Creation - Retribution15. Malevolent Creation - Retribution
Roadrunner (1992)

Συνεχίζοντας στο μοτίβο του "The Ten Commandments" το οποίο κυκλοφόρησε ένα χρόνο πριν, οι Malevolent Creation κάνουν και πάλι πράματα και θάματα. Με καλύτερη παραγωγή πλέον, συνθέτουν ένα σαρωτικό death metal άλμπουμ που θα ορίσει ποια είναι τα βασικά συστατικά αυτού και θα μας τα τρίψει στην μούρη. Το "Retribution" δεν απαρνιέται τις thrash metal καταβολές του και μας θυμίζει με ατελείωτα riff την σύνδεση των δύο ιδιωμάτων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Προφανώς και δεν υπάρχει filler εδώ και τραγούδια όπως το "Slaughter Of Innocence" δείχνουν ακόμα και σήμερα τον δρόμο σε οποιαδήποτε μπάντα επιχειρεί να παίξει παραδοσιακό death metal. Α! Και κάτι άλλο. Ο Brett Hoffmann στα καλύτερά του. Προσκυνήστε ελεύθερα.

Τόλης Δόσης
  • SHARE
  • TWEET