King Gizzard & The Lizard Wizard, King Stingray @ Αμφιθέατρο Λυκαβηττού, 04/06/25

Οι King Gizzard & The Lizard Wizard είναι μια μπάντα που μεγαλώνει εμπορικά χρόνο με τον χρόνο. Η Αθήνα ήταν τυχερή φέτος να αποτελέσει έναν από τους σταθμούς της European Residency Tour 2025 των Αυστραλών, φιλοξενώντας ένα από τα τριήμερα της περιοδείας. Βλέποντας τον κόσμο Καταφτάνοντας στην κορυφή του Λυκαβηττού για την πρώτη συναυλία, ένα χαρτάκι κολλημένο στα τζάμια του ταμείου μας προειδοποιούσε ότι αυτή πρόκειται να βιντεοσκοπηθεί και να μεταδοθεί ζωντανά μέσω του youtube. Συνήθης πρακτική αυτή για τους King Gizzard, με τη δουλειά που γίνεται (και) στο συγκεκριμένο κομμάτι να είναι εξαιρετική.

Όποιος έκανε την κίνηση να τους φέρει εδώ για αυτό το τριήμερο, είχε πολύ πετυχημένη σκέψη. Απ’ έξω κιόλας φαινόταν ότι ο κόσμος ήταν πολύς και ότι σε αυτούς περιλαμβάνοντας και πάρα πολλοί άνθρωποι από το εξωτερικό. Συγκεκριμένα, αυτοί ήταν περισσότεροι από τους Έλληνες στο αμφιθέατρο, έχοντας έρθει από όλον τον κόσμο. Μπαίνοντας είδαμε ότι η αρένα είχε οριοθετηθεί με πτυσσόμενα κάγκελα προκειμένου να ελέγχεται ο κόσμος που θα είναι σε αυτή για να μη γεμίσει και μπορούμε να πούμε ότι αυτό λειτούργησε αρκετά καλά.

Ο πάγκος του merch ήταν ο Παράδεισος και η Κόλαση ταυτόχρονα του οπαδού. Πολύ ωραία μπλουζάκια, μια φανταστική αφίσα που ξεπούλησε αφού οι πρώτοι είχαν στηθεί στην ουρά από τις 10 το πρωί και 24 από τους 25 δίσκους των King Gizzard σε βινύλιο ήταν διαθέσιμα για αγορά. Οι ουρές έφταναν από την είσοδο, όπου βρισκόταν ο πάγκος, μέχρι το μπαρ, για να έχετε μία αίσθηση για τον κόσμο που κατέθεσε τον οβολό του. Παράδεισος για την ποικιλία λοιπόν, Κόλαση για το πόσο χρήμα μπορεί να σου φύγει!

Τον DJ Crenshaw που βγήκε όταν ανοίξανε οι πόρτες (κάποιος μπορεί να έλεγε ότι δε βγήκε με τις πόρτες, αλλά με τις κότες - όχι εμείς!), δεν τον προλάβαμε ούτε κατά διάνοια. Τους King Stingray όμως τους προλάβαμε μια χαρά και ήταν μια αρκετά τίμια πρόγευση. Ένα φρέσκο και νέο συγκρότημα με δύο δίσκους στο ενεργητικό του, που αποτελείται από λευκούς και Αβορίγινες Αυστραλούς. Έχουν αρκετές surf επιρροές στο rock που παίζουν κι αυτό ακούστηκε αρκετά καλοκαιρινό κάτω από τον καυτό αθηναϊκό ήλιο, κάνοντάς μας να ξεχάσουμε για λίγο τη ζέστη και να αρχίσουμε να συνδεόμαστε με τη μουσική. Τρία τεταρτάκια ήταν αρκετά για να μας παρουσιαστούνε σε όσους δεν τους ξέραμε.

Χωρίς να έχει ακόμα νυχτώσει, οι King Gizzard & The Lizard Wizard βγήκαν ένας-ένας στη σκηνή εν μέσω ιαχών και κραυγών. Οι κιτς χαμηλοί κίονες με τους οποίους είχαν διακοσμήσει τον χώρο τους δεν μπορούσαν να φύγουν από τα μάτια μου. Στη συναυλία που ακολούθησε οι King Gizzard έπαιξαν λίγο απ’ όλα τα στυλ τα οποία έχουν εξερευνήσει στη χαώδη δισκογραφία τους, ομαδοποιώντας τα όμως κατά κάποιον τρόπο μέσα στο δίωρο και βάλε που έμειναν στη σκηνή.

Έτσι, το πρώτο μέρος ξεκίνησε με μικροτονικά κομμάτια όπως το "Open Water" και το "Automation". Καταλαβαίνεις με τη μία ότι οι ήχοι είναι περίεργοι, αλλά ταυτόχρονα ακούγονται και γνώριμοι και, πάνω απ’ όλα, χορευτικοί. Στο κοινό υπήρχαν άνθρωποι ντυμένοι κροκόδειλοι, Power Rangers, Ρωμαίοι εκατόνταρχοι (καμία υπερβολή, τα είδαμε όλα αυτά). Οι τύποι στη σκηνή κατάφεραν να μας ενώσουν όλους, όσο ετερόκλητοι κι αν φαινόμασταν και να μας κάνουν να κουνιόμαστε και να χορεύουμε. Όσοι κάθονταν στις (πολύ γεμάτες) κερκίδες συμμετείχαν εξίσου και ήταν επί το πλείστο όρθιοι και λικνίζονταν.

Το επόμενο μουσικό μέρος ήταν αυτό που εγώ λάτρεψα περισσότερο, με την ψυχεδέλεια και το τζαμάρισμα να κυριαρχούν. Ακούσαμε και κομμάτια που παίχτηκαν για πρώτη φορά σε αυτή την περιοδεία όπως τα δύο "Altered Beast" και το "Alter Me I", επομένως οπαδοί όπως ο Γάλλος που γνώρισα που τους έβλεπε για 31^η φορά θα χάρηκαν λίγο παραπάνω. Προσωπικά αγαπημένες μου στιγμές από όλη τη βραδιά ήταν το εκπληκτικό δίδυμο "Raw Feel" και "Boogieman Sam", το οποίο επεκτάθηκε σε ένα απολαυστικό, τζαμαριστό μισάωρο.

Αμέσως μετά έσκασε μύτη στη μέση της σκηνής ο Nathan. Δηλαδή tο διαστημικό, τερατώδες synth που χρησιμοποιούν και έχουν βαφτίσει έτσι. Τον τελευταίο καιρό οι King Gizzard πειραματίζονται πολύ με τέτοιους ήχους που βγαίνουν από Eurorack modular synths, όπως μας είπε και ο Amby, οπότε η εμφάνιση του Nathan ήταν αναμενόμενη. Αυτό ήταν για μένα το λιγότερο ενδιαφέρον μέρος μουσικά, αλλά οπτικά μπορώ να πω ότι τα visuals στη γιγάντια οθόνη που δέσποζε στο πίσω μέρος της σκηνής ήταν εντυπωσιακά.

Μόλις ο Nathan την έκανε για τα παρασκήνια, τους έπιασε η όρεξη για λίγο metal. Έχοντας βγάλει ακόμα και τέτοιους δίσκους, μας κεράσανε μισό "Chang’e" κι ένα "Converge" τα οποία έσπειραν ένα τερατώδες moshpit στην αρένα. Κάπου εκεί ακούστηκαν λίγα άτομα από το κοινό να φωνάζουν ένα σύνθημα για την Παλαιστίνη, το οποίο σιγά-σιγά μπήκε σε περισσότερα χείλη κι έφτασε και στα αυτιά του Joey και του Stu, οι οποίοι το επανέλαβαν και από μικροφώνου.

Με "Her And I (Slow Jam 2)" και "Magma" συμπληρώθηκαν δύο ώρες κι ένα τέταρτο στη σκηνή και είχε έρθει η ώρα για το φινάλε της πρώτης βραδιάς. Η μπάντα κατέβηκε αποθεούμενη και οι λεγεώνες των οπαδών άρχισαν να αποχωρούν αφήνοντας πίσω τους κιλά τίμιου ιδρώτα που προήλθε από τον ακατάπαυστο χορό.

Την πρώτη μέρα αυτού του ιστορικού τριημέρου για τη χώρα μας, πήραμε μια αρχική γεύση μιας μπάντας που έχει πλέον ανέβει επίπεδο. Οι King Gizzard & The Lizard Wizard σήμερα βρίσκονται εκτελεστικά στα ντουζένια τους Η παραγωγή που έφεραν ήταν άψογη σε όλα της, δείχνοντας ότι η μπάντα σέβεται πάρα πολύ αυτό που κάνει. Ο ήχος ήταν αξεπέραστος, εκπληκτικός. Τα visuals ήταν προσεγμένα. Το merch ήταν πολύ. Ο κόσμος ήταν αφοσιωμένος και προσηλωμένος. Ε, δε χάνεται η επανάληψη όλων αυτών ούτε σήμερα, ούτε αύριο!

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής