Gatecreeper

Ενώ σκάει η ανακοίνωση της διάλυσης των Bolt Thrower μετά από χρόνια απουσίας και αναφουντώνει η νοσταλγία για τις χρυσές εποχές του death metal των '90s, οι Gatecrepper που κυκλοφορούν το πρώτο τους μεγάλης διάρκειας άλμπουμ, έρχονται να ικανοποιήσουν αυτήν τη νοσταλγία με μία δουλειά που έχει βγει κατευθείαν από εκείνα τα χρόνια.

Οι Gatecreeper δεν γουστάρουν πολλές φιλοσοφίες. Η λογική που έχει η σύνθεσή τους είναι απλή: βία, ένταση, ξύλο. Αν και Αμερικάνοι, ακολουθούν τα μονοπάτια του παραδοσιακού σουηδικού death metal και μάλιστα με εξαιρετική άνεση. Θυμίζουν τους Grave και τους Dismember, συνδυάζοντας βρώμικες κιθάρες με σιδηροδρομικά riff και ασταμάτητα ντραμς, με την ταχύτητα άλλοτε να ανεβάζει στροφές παρασύροντας τα πάντα στο πέρασμα της και άλλοτε να παίρνει μια πιο doom στροφή, ιδίως προς το δεύτερο μισό του δίσκου. Ο ήχος τους είναι ογκώδης, τραχύς και επιθετικός, έχοντας ό,τι θα ήθελε κάποιος σε έναν δίσκο του είδους, με τραγούδια όπως "Craving Flesh", "Sterilized", "Desperation" και "Patriarchal Grip" να παρασύρουν σε αχαλίνωτο, ακούσιο παλινδρομικό κούνημα της κεφαλής.

Δεν πρέπει να αναμένεται η τρελή τεχνικότητα που θα αφήσει άναυδο και τον καλύτερο μουσικό, ούτε η εξαιρετική πρωτοτυπία που θα τους καταστήσει πρωτοπόρους του χώρου, αλλά ακούγοντας αυτό το άλμπουμ το αίμα θα αρχίσει να κυλά λίγο πιο γρήγορα, οι σφυγμοί θα ανέβουν και η διάθεση για να μπεις στο μοσπιτ είναι εγγυημένη. Κινούμενος στα κλασικά μονοπάτια της death metal, με πιασάρικους ρυθμούς (όσο πιασάρικο μπορεί να ορίζεται κάτι τόσο βάναυσα σκληρό) το Sonoran Depravation δεν προσφέρει τίποτα άλλο παρά μία τριαντάλεπτη δόση ωμής βίας. Όσοι έχουν διαθέσεις για old school death metal ας κοπιάσουν.