Νίκος Καταπίδης: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2025
Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Από τον Νίκο Καταπίδη, 14/12/2025 @ 21:53
Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2025, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.
(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)
1
Φιλτράροντας όλες τις πτυχές του ήχου τους, οι Deafheaven μεγαλουργούν, φτύνοντας κατάμουτρα το πνευματικού κενό που τροφοδοτεί την απανθρωπιά της άρχουσας τάξης.
2
Με αυτοπεποίθηση και ευαλωτότητα, οι Sleep Token εγκαθίστανται στην κορυφή του μοντέρνου ήχου, με το μοναδικό μίγμα επιρροών και ήχων που μόνο αυτοί καταφέρνουν να πετύχουν.
3
Με την επιστροφή του Mike Portnoy και της κινηματογραφικής του ματιάς, το "Parasomnia" ακούγεται οικείο και φρέσκο ταυτόχρονα, και φέρνει τους Dream Theater και πάλι στην κορυφή του progressive metal.
4
To επιστέγασμα της φήμης αλλά και της σκληρής δουλειάς. Το "Tsunami Sea" είναι ένα σκοτεινό ταξίδι στον κόσμο μιας μπάντας που επαναπροσδιορίζει τον σύγχρονο ήχο του metal.
5
Η πιο δυνατή δουλειά των Paradise Lost εδώ και καιρό, με τα κιθαριστικά leads να είναι μαχαιριά στην καρδιά, ήρθε για να μας θυμίσει πόσο ογκόλιθος είναι αυτή η μπάντα για το metal.
6
Γεμάτο μελωδίες φτιαγμένες για να κολλάνε στο μυαλό, ορμή και ενέργεια, το τελευταίο πόνημα των Architects (και του Fish) τους κάνει να ξαναβρούν τα πατήματά τους και να επιστρέψουν με μια δουλειά που βάζει τα γυαλιά σε όλους όσους προσπάθησαν να τους αντιγράψουν.
7
Αγνό hard rock, με riffs, μελωδιάρες, και κυρίως καλογραμμένα ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ. Μια ευχάριστη έκπληξη από τον πολυτάλαντο Wolfgang που μοιάζει αποφασισμένος να χαράξει το δικό του δρόμο.
8
Εκεί που η πλαστικούρα επικρατεί, οι Greyhaven γράφουν αυθεντικές μουσικές με παρανοϊκές εναλλαγές αλλά και εσωστρέφεια, βγάζοντας στην επιφάνεια ενδόμυχους φόβους που αξίζει να δει κανείς κατάματα.
9
Μια μπάντα που δείχνει να μην μπορεί να στραβοπατήσει, επενδύει στη δυναμικότητα του ήχου και μας χαρίζει άλλο ένα αριστούργημα που αρνείται να παραμείνει στα στεγανά του post metal.
10
Ένα άλμπουμ τόσο ατμοσφαιρικό, τόσο αέρινο, γεμάτο πόνο, μα τόσο εθιστικό. Μεγάλες μελωδίες, ντυμένες σε συναισθηματικό πέπλο. Όνειρο.
11
Σκωτσέζοι ευχαριστούμε που ξαναφέρατε riffs στο metalcore μας. Κιθάρες για σεμινάριο, μελωδίες, ωμή ενέργεια. Ενίοτε και γκάιντα. Δίσκος με στόμφο και τσαγανό.
12
Ορχηστρικό rock με πνευστά; Πόσο καλά μπορεί να πάει αυτό; Εξαιρετικά, όταν η προσήλωση είναι στις συνθέσεις και όχι στον εντυπωσιασμό. Repeat, headbanging και χορός.
13
Το "Iconoclasts" είναι δύσκολο να περιγραφεί με λίγα λόγια. Σαν ένα μεγάλο τσουκάλι που αναδεύει διαφορετικά υλικά, καταφέρνει να ακούγεται συναρπαστικό και μαγευτικό.
14
Μεγαλειώδης εμφάνιση μιας παρανοϊκής διάνοιας. Το "Amen" είναι σεμινάριο για το τι σημαίνει πραγματικά προοδευτική μουσική στις μέρες μας.
15
Άλλοι ακολουθούν, άλλοι ηγούνται. Οι Deftones ενέπνευσαν αναρίθμητες μπάντες, αλλά στο "Private Music" αποδεικνύουν γιατί παραμένουν μοναδικοί κι επίκαιροι.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
