Tindersticks @ Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, 25-26/05/16

Εκείνο τον Σεπτέμβρη του 2010, στεκόμασταν όρθιοι, συμπυκνωμένοι στο κυκλικό άνοιγμα του θεάτρου του Λυκαβηττού. Οι Tindersticks αναδιφούσαν τη δισκογραφική τους πορεία, υπό το σεληνόφως και τους χτύπους των ανασηκωμένων χεριών μας, σαν να ακούγαμε αυτό το έξοχο γκρουπ. Σχεδόν έξι χρόνια μετά, την Τετάρτη 25 & Πέμπτη 26 του Μάη, καθίμενη πια, στα άνετα καθίσματα της Κεντρικής Σκηνής της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, παρακολούθησα το διήμερο των Βρετανών μουσικών, που επισκέφθηκαν για πολλοστή φορά την Ελλάδα.

Έχοντας στις αποσκευές τους -ήδη- εννέα full length άλμπουμ, μας παρουσίασαν λίγο μετά τις 21:30, το ολοκαίνουργιο "The Waiting Room", που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2016. Ο ήχος των David Boulter, Stuart A. Staples, Neil Fraser, Earl Harvin & Dan McKinna διαχέετο στην «αίθουσα αναμονής» των εσωτερικών μας μουσικών αναζητήσεων. Ξεκινώντας με το εναρκτήριο -του δίσκου- "Follow Me", τους ακολουθήσαμε στο μεταλλικό, επαναλαμβανόμενο, μελωδικό μοτίβο με το υπόκωφο background noise από σκρατς βινυλίου.

Τα "Second Chance Man", "Were We Once Lovers?", "Hey Lucinda", "How He Entered", "The Waiting Room", "We Are Dreamers", "Planting Holes" ξεδίπλωναν αργά και άκρως υποβλητικά τον χαρακτήρα του νέου τους άλμπουμ. «Θα ραγίσουν πολλές καρδιές», κρυφάκουσα τον διπλανό μου να λέει, πίνοντας το ποτό που προσέφεραν δωρεάν στο foyer του χώρου.

Η δεξιοτεχνία στους μουσικούς χρωματισμούς όλων των οργάνων, καθώς επίσης και η αναφορά -κυρίως- στην «καινούργια εποχή» τους, υπό την τελευταία σύνθεση, με την οποία κυκλοφόρησαν τους τρεις τελευταίους δίσκους "Across Six Leap Years" (2013), "The Something Rain" (2012), "The Hungry Saw" (2008) συνέθεσαν τις δύο βραδιές. Έτσι, είχαμε την ευκαιρία να θυμηθούμε -κατά τη διάρκεια και στο encore- τα "Medicine", "My Oblivion", "Sleepy Song", "Sometimes It Hurts", "She’s Gone", "Boobar Come Back To Me", "This Fire Of Autumn". Ιδιαίτερη στιγμή απετέλεσε η διασκευή τους στο τραγούδι "Johnny Guitar" της Peggy Lee, που πρωτοακούστηκε στο ομώνυμο western drama του 1954.

Οι εμφανίσεις τους αυτές, μέρος της περιοδείας τους για την καινούργια κυκλοφορία, προσέδωσε μια πιο απλουστευμένη και minimal εκδοχή των κομματιών, με την απουσία των πνευστών και των πιο ορχηστρικών εγχόρδων. Αν και για κάποιους οι -εν λόγω- εμφανίσεις των Tindersticks δεν προσμετρώνται στις καλύτερές τους, εν τούτοις, η εκλεπτυσμένη ρομαντική μελαγχολία και ο ανεκπλήρωτος ερωτισμός διεσπάρησαν στο αμφιθέατρο, προκαλώντας απόλαυση σε όσους βρεθήκαμε κοντά. Εξ άλλου, οι ίδιοι αποτελούν ένα αγαπημένο συγκρότημα, με φανατικό κοινό στη χώρα μας, κάτι που απέδειξε και το διήμερο sold out. Εις το επανιδείν!

Φωτογραφίες: Γιάννης Σούλης