Editors: «Όποιοι μας κάνουν κακή κριτική ηθελημένα, να πάνε να γα..θούν!»

Ο Russell Leetch μίλησε για την αγάπη τους για τα synths, την ταινία "The Martian", την Arsenal και το νέο highlight των συναυλιών τους, λίγο πριν μας ξανάρθουν

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 11/11/2015 @ 11:53
Την προηγούμενη φορά που τους είδαμε, οι Editors έπαιξαν μέσα στο λιοπύρι στο Ejekt festival το καλοκαίρι του 2014. Και ήταν μια χαρά! Φαντάσου τους λοιπόν, Δεκέμβρη μήνα, σε κλειστό χώρο. Αν δεχτούμε πως ο καθένας μας έχει μια σκοτεινή πλευρά και οι Έλληνες αγαπάμε το δραματικό στη μουσική, τότε η επιτυχία των Βρετανών εκπροσώπων του indie rock, post-punk (και synth pop αν θέλετε) ήταν εξασφαλισμένη. Κι άλλοι βέβαια φοράνε μαύρα ρούχα και βγάζουν απρόμαυρες φωτογραφίες δείχνοντας θλιμμένοι, αλλά οι Editors έχουν κάμποσα ωραία τραγούδια... Μιλήσαμε με τον μπασίστα Russell Leetch, τον ψηλό και «δωρικό» τύπο που βλέπετε στη σκηνή, εκ των ιδρυτών πίσω στο 2002. Το παρόν και το μέλλον, τι του αρέσει αυτή την εποχή, ο νέος και διαφορετικός (ή όχι τελικά;) νέος δίσκος και βέβαια την ήττα της ομάδας που υποστηρίζει από τον Ολυμπιακό στο Λονδίνο και τη ρεβάνς λίγες μέρες μετά τα live τους!

Από πού προήλθε όλη αυτή η αγάπη για τα synths; Μήπως νιώσατε πως ο ήχος της κιθάρας δεν επιτρέπει στην μπάντα να εκφραστεί στο 100%;
Oχι, όχι, καμία σχέση. Αγαπάμε ακόμα τις κιθάρες, τις χρησιμοποιήσαμε και σε αυτό το δίσκο. Πάντα βέβαια βάζαμε ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο μας. Τα τραγούδια "Camera" και "Distance" από τον πρώτο δίσκο μας, θα μπορούσαν να έχουν θεση και στο "In Dream". Απλά τώρα, τα φέραμε (τα synths) μπροστά.

Ποιά είναι η βασική διαφορά του "In Dream" από τις προηγούμενες δουλειές σας;
Πάντα προσπαθούμε να επεξεργαστούμε και εν τέλει να παρουσιάσουμε διαφορετικές ιδέες σε κάθε δίσκο, να ακούγονται τα τραγούδια διαφορετικά. Στην τελευταία μας δουλειά, ο κόσμος σίγουρα θα ακούσει τα ηλεκτρονικά στοιχεία πολύ περισσότερο, τα synths και τα drum machine αλλά και τα φωνητικά είναι σαφώς πιο δραματοποιημένα.

Aν ο φετινός σας δίσκος ήταν ταινία, ποιά θα ήταν;
Είδα χθες βράδυ το "The Martian" ("Η Διάσωση"). Ηταν εξαιρετικό, άρα -γιατί όχι- διαλέγω αυτό! Θα ταίριαζε νομίζω ιδανικά.

Αλλάζετε τον ήχο σας για να αποφύγετε να χαρακτηριστείτε προβλέψιμοι ή απλά σας έρχεται... φυσικά;
Μμμμ, λίγο κι από τα δύο. Δεν θέλουμε ποτέ να νιώθουμε άβολα με όσα κάνουμε αλλά την ίδια στιγμή πιέζουμε τους εαυτούς μας να βγουν από την ασφάλεια του παρελθόντος. Όταν κάτι νέο λειτουργεί για εμάς, τότε η αίσθηση της ικανοποίησης είναι πολύ μεγαλύτερη.

Editors

Όταν συνθέτεις ένα τραγούδι και το ηχογραφείς, σκέφτεσαι πώς θα ακουστεί επί σκηνής;
Όχι, στη διαδικασία της σύνθεσης δεν το έχουμε σκεφτεί, δεν είναι κανόνας. Βέβαια κάποια δείχνουν ξεκάθαρα πως θα πάρουν θέση στη setlist μας, αλλά καλό είναι να έχεις και μια πρόκληση να αντιμετωπίσεις! Ας πούμε το "Ocean Of Night" από τον νέο μας δίσκο είναι... πονηρό, αλλά το παίξαμε, άρεσε και πλέον το λες και highlight των συναυλιών μας.

Tι δεν θα κάνατε ποτέ για να προωθήσετε τη μουσική σας;
Δεν θα πηγαίναμε στον Jeremy Kyle (τηλεοπτική εκπομπή με έμφαση σε σκάνδαλα και κουστομπολιά).

Tι άκουσες τελευταία και ένιωσες ζήλια που δεν είναι δικό σας;
Τρελαίνομαι για τους Floating Points. Ο δίσκος τους "Elaenia" είναι μια μίξη electronica και πειραματισμού, απλά σπουδαίος. Επίσης, ακούω το "Howl" του Rival Consoles και τους Olafur Arnolds & Nils Fraham.

Eπίλεξε ένα τραγούδι των Editors για το οποίο είσαι υπερήφανος.
Αγαπώ το "Camera" από το "The Βack Room". Αιχμαλωτίσαμε ένα πραγματικό συναίσθημα.

Υπάρχει ένας καλλιτέχνες ή μια μπάντα που όλοι στους Editors αγαπάτε εξίσου;
Αυτό είναι εύκολο. Οι REM.

O πρώτος και ο τελευταίος δίσκος που αγόρασες.
O πρώτος ήταν σίγουρα ένα greatest hits των Queen. O τελευταίος, ο πρώτος σόλο δίσκος του Guy Garvey (τραγουδιστής των Elbow).

Στο τραγούδι "The Law" συνεργαστήκατε με την τραγουδίστρια των Slowdive, Rachel Goswell. Πώς προέκυψε;
Και οι δύο εκτιμούσαμε ο ένας τον άλλο. Όταν τελικά οι μάνατζέρ μας, κατάφεραν να μας φέρουν κοντά μετά και το reunion των Slowdive, ταιριάξαμε σε όλα αμέσως. Ήταν η μοίρα...

Editors

O Iρανός visual artist Rahi Rezvani έχει δημιουργήσει εντυπωσιακά πράγματα στα νέα σας βίντεο. Θεωρείτε την εικόνα της μπάντας εξίσου σημαντική με τη μουσική;
Ναι, είναι απλά φοβερός. Περιμέναμε δέκα χρόνια έναν τέτοιο τύπο και τελικά τον βρήκαμε. Η εικόνα και η μουσική πάνε χέρι, χέρι.

Φτιάξατε τη μπάντα το 2002. Είχατε φανταστεί πως θα φτάνατε ποτέ σε αυτό το σημείο και πού πιστεύεις πως θα είστε σε δέκα χρόνια;
Πολύ δύσκολο να απαντήσω για το μέλλον. Για όσα έχουμε πετύχει, ναι, πάντα θέλαμε να τα κάνουμε και ήταν στο μυαλό μας. Θα ήταν απλά σπουδαίο να έχουμε μια καριέρα 20 χρόνων και κοιτάζοντας πίσω να νιώθεις κάτι καλό...

Το χειρότερο πράγμα που διαβάσατε ή ακούσατε για τη μουσική σας.
Θεέ μου, έχουμε πάρει μερικές τρομακτικά κακές κριτικές, αλλά είναι απλά μια γνώμη. Όταν κάποιος σε θάβει ηθελημένα, είναι αγενές, μπορούν να πάνε να γαμηθούν!

Ο Tom Smith είναι φανατικός οπαδός της Arsenal. Η ήττα από τον Ολυμπιακό ήταν απλά μια μεγάλη έκπληξη ή η ελληνική ομάδα είναι όντως καλή;
Xα, χα! Νομίζω, όπως και ο Tom, πως η Arsenal θα σας δυσκολέψει πάρα πολύ στην έδρα σας. Αυτό βέβαια κι είναι μια απόλυτη έκπληξη...

Τι τρέχει τελικά μεταξύ των Editors και των Ελλήνων οπαδών. Γιατί η σχέση σας δείχνει μοναδική;
Δεν ξέρω πραγματικά. Βέβαια είναι φανταστικό αυτό που συμβαίνει, άρα δεν χρειάζεται να το εξηγείς. Ίσως επειδή πάντα προσπαθούσαμε να έρθουμε να παίξουμε εκεί. Στο ελληνικό ακροατήριο αρέσει η σκοτεινή πλευρά.


Oι Editors θα παίξουν στις 4 Δεκεμβρίου στο Gazi Music Hall στην Αθήνα και στις 5 Δεκεμβρίου, στο Principal στη Θεσσαλονίκη.
  • SHARE
  • TWEET