The Rocking '10s: Τα 30 καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας

Η συντακτική ομάδα του site μας επιλέγει τα 30 άλμπουμ της δεκαετίας

30/07/2020 @ 19:16

Μετά από μια σειρά άρθρων-οδηγών, μέσα από την οποία η συντακτική μας ομάδα επέλεξε και παρουσίασε συνολικά 300 άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας - από 100 στους τρεις πυλώνες Rock-Metal-Alternative - ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε τα 30 καλύτερα της δεκαετίας (μέσα από τα προαναφερθέντα 300 άλμπουμ προφανώς) με αξιολογική σειρά που προέκυψε κατόπιν ψηφοφορίας των μελών της ομάδας μας.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε ποια άλμπουμ κατάφεραν να βρεθούν σε αυτήν τη λίστα μας και σε ποια θέση, με αποσπάσματα από τις παρουσιάσεις που είχαμε κάνει για αυτά όταν κυκλοφόρησαν, καθώς και από τα πρόσφατα αφιερώματά μας για την προηγούμενη δεκαετία, συγκρίνοντας τι λέγαμε τότε και τι λέμε τώρα για αυτούς τους - ο καθένας με τον τρόπο του - σπουδαίους δίσκους της σύγχρονης ιστορίας της rock μουσικής.

30
 Royal Blood - Royal Blood
Τι γράφαμε τότε:
«Garage rock τύπου White Stripes με κερασάκι riff à la Rage Against The Machine; Φακ γιέα!» (Αντώνης Μουστάκας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ένα από τα debut άλμπουμ της δεκαετίας που ξεχώρισε, εκτοξεύοντας στην κυριολεξία τη δημοτικότητα των Royal Blood» (Άλκης Κοροβέσης)
29
Crippled Black Phoenix - I, Vigilante
Τι γράφαμε τότε:
«Ο ρόλος του συγκεκριμένου άλμπουμ είναι διττός, αφού ναι μεν δηλώνει το πέταγμα κάθε ταμπέλας και την απουσία κάθε περιορισμού σε μουσικό επίπεδο αλλά ταυτόχρονα κρατά την ιδιοσυγκρασιακή φύση και καρδιά της μπάντας ίδια και απαράλλακτη» (Αντώνης Μουστάκας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Είναι τέλειος. Από την αρχή μέχρι το τέλος. Έχει απ' όλα, από αγνή μίρλα μέχρι πηγαία χαρά» (Ιάσονας Τσιμπλάκος)
28
Architects - Holy Hell
Τι γράφαμε τότε:
«Σκεπτόμενος για το μέλλον του ακραίου ήχου και ακούγοντας συζητήσεις για το ποια θα είναι η επόμενη «μεγάλη» μπάντα, βλέπω αναμφίβολα τους Architects να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή» (Νίκος Καταπίδης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Το "Holy Hell" είναι ένα ξεκάθαρα βιωματικό άκουσμα. Την κάθε του νότα, την κάθε του λέξη τη νοιώθεις στο πετσί σου. Αδύνατον να μείνεις ασυγκίνητος απέναντι στο μεγαλείο του.» (Κώστας Πολύζος)
27
PJ Harvey - Let England Shake
Τι γράφαμε τότε:
«Η Bρετανίδα καλλιτέχνις βρίσκεται και πάλι εδώ για να ταρακουνήσει τα μουσικά δρώμενα» (Γιάννης Βόλκας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ένα πραγματικά επιβλητικό έργο τέχνης, για πολλούς το κορυφαίο στην ήδη σπουδαία καριέρα της PJ Harvey» (Κωστής Αγραφιώτης)
26
Swans - The Seer
Τι γράφαμε τότε:
«Στις δυο ώρες που περνάς πλάι στους Swans αλλάζεις, κλαις, γελάς, σκέφτεσαι, ταράζεσαι, ερωτεύεσαι, χαίρεσαι και λυπάσαι. Προοδευτικό rock, πειραματισμοί και θόρυβοι. Ορυμαγδός!» (Θεοδόσης Γενιτσαρίδης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Πειραματικό, προοδευτικό, κατασκότεινο, εσωστρεφές, αρρωστημένο, εν τέλει μοναδικό, το "The Seer" καταφέρνει να ερεθίζει πολλών είδους συναισθήματα στον ακροατή του» (Παντελής Κουρέλης)
25
Queens Of The Stone Age - ...Like Clockwork
Τι γράφαμε τότε:
«Το "...Like Clockwork" είναι ένας φοβερά εθιστικός δίσκος με αρκετό βάθος ώστε να ξεδιπλώνεται με τον καιρό.» (Μάνος Πατεράκης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Οι QOTSA βούτηξαν βαθιά στην ιστορία της κιθαριστικής μουσικής και μας παρέδωσαν ένα σπουδαίο άλμπουμ που κράτησε ζωντανή, σε μια δύσκολη γι' αυτή δεκαετία, τη rock σκηνή» (Αντώνης Αντωνιάδης)
24
Dodheimsgard - A Umbra Omega
Τι γράφαμε τότε:
«Αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι στην τέχνη υπάρχει και μια ακραία μορφή έκφρασης, θα σαγηνευτούν ξανά. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να παλινωδούν στο σκοτάδι μέσα στο οποίο υπάρχουν» (Αντώνης Κονδύλης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Υπάρχει ένα μέρος που αποκαλείται πραγματικότητα. Κρυφό από όλους. Μπορείς μόνο να το προσεγγίσεις μέσω της τρέλας, αλλά δεν υπάρχει γυρισμός. Ένα μέρος όπου κρύβεται ο Διάβολος, πέραν της Μοναδικότητας, όπου όσα έχασες είναι εκεί και σε περιμένουν. Εκεί που, πίσω από κοσμική τέφρα, σε περιμένει ένας εαυτός αλλιώτικος. Ευτυχώς, αν και οι DHG άργησαν μόνο οκτώ χρόνια και 63 δευτερόλεπτα τελικά μας οδήγησαν σε αυτό το μέρος» (Αποστόλης Ζαμπάρας)
23
The Gaslight Anthem - Handwritten
Τι γράφαμε τότε:
«O δίσκος αυτός γράφτηκε να τον έχεις συντροφιά. Γράφτηκε να παίζει δυνατά στο αμάξι με κάτω τα παράθυρα και τα χιλιόμετρα να φεύγουν νερό. Γράφτηκε για μία μπάντα με πραγματική ψυχή για ακροατές που τους καταλαβαίνουν και τους νιώθουν.» (Ιάσονας Τσιμπλάκος)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Τα σημεία αναφοράς των The Gaslight Anthem έμειναν σταθερά κι απλώς χρειάστηκαν κάποιες πιο ιδιαίτερες πινελιές σε θέματα ενορχήστρωσης και ένα «βερνίκι» πιο μοντέρνας αισθητικής στην παραγωγή για να αναδειχθούν τα (πολλά) καλογραμμένα ξεσηκωτικά ρεφρέν σε ένα άλμπουμ που ρέει άφθαρτο από την αρχή μέχρι το τέλος» (Γιάννης Κοτζιάς)
22
Om - Advaitic Songs
Τι γράφαμε τότε:
«Ένα ανυπέρβλητο οδοιπορικό τρομερά έντονης και υπερβατικής δύναμης που είναι ικανό να προκαλέσει ντελίριο χωρίς την επιπλέον χρήση «ουσιών». » (Μανώλης Κληρονόμος)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Αυτό το άλμπουμ είναι εκπληκτικό, όχι μόνο από αισθητική ομορφιά, αλλά όσον αφορά την πειραματική λυρική επιδεξιότητα στα όργανα και τις φωνές και τον βαθύ πνευματισμό που επιδεικνύει μέσα από μια μαστουρωτική και ταξιδιάρικη κατάνυξη.» (Θεοδόσης Γενιτσαρίδης)
21
Swans - To Be Kind
Τι γράφαμε τότε:
«H φυσική συνέχεια του "The Seer" είναι εδώ. Οι Swans είναι καλύτεροι από ποτέ. Ο Gira δεν σταματάει να παράγει διαμάντια» (Θεοδόσης Γενιτσαρίδης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Το "To Be Kind" είναι η μουσική υπόκρουση του Θεού, του sex, της παραφροσύνης ή του θανάτου, έχει τα πάντα εκτός από κάθαρση, είναι τα πάντα εκτός από ευγενικό» (Αντώνης Καλαμούτσος)
20
Alter Bridge - ABIII
Τι γράφαμε τότε:
«Όταν λέω ότι οι Alter Bridge ανήκουν στις (πολύ) καλύτερες μπάντες της γενιάς μας θεωρώ ότι λέω το αυτονόητο και όχι κάποια υπερβολή. Η νέα τους δουλειά το πιστοποιεί» (Χρήστος Καραδημήτρης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Οι συγκλονιστικές ερμηνείες του Myles Kennedy, οι σήμα κατατεθέν κιθάρες του Mark Tremonti, τα ουσιαστικά ρυθμικά των Marshall/Phillips, όλα βρίσκονται εκεί που πρέπει. Η παραγωγή παραμένει άψογη. Οι στίχοι είναι προσεγμένοι και άμεσοι, όπως πάντα. Οι αλλαγές βρίσκονται, όπως και ο διάβολος, στις λεπτομέρειες.» (Αντώνης Μαρίνης)
19
Clutch - Earth Rocker
Τι γράφαμε τότε:
«Αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τα ναρκωτικά σας, τη μουσική σας, τα όλα σας, τα ευχαριστιόμαστε αλλά δεν θα μας αφαιρέσετε το δικαίωμα να ανακηρύξουμε τους Clutch ως τους δικούς μας Reverends» (Γιώργος Ζαρκαδούλας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ένα τονωτικό μιξ funk, rock, blues και metal που το βάζεις δυνατά στο αυτοκίνητο και οδηγείς με χίλια» (Δημήτρης Μωυσίδης)
18
Arctic Monkeys - AM
Τι γράφαμε τότε:
«Oι Arctic Monkeys έβγαλαν έναν δίσκο που ακούγεται νεράκι από την αρχή μέχρι το τέλος, και δύναται να μπει στις playlists rock και μη rock ακροατών χωρίς να κάνει ιδιαίτερες εκπτώσεις για να χωρέσει εκεί.» (Μάνος Πατεράκης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Το rock 'n' roll, φαίνεται να ξεθωριάζει μερικές φορές, αλλά δεν πεθαίνει ποτέ. Οι Arctic Monkeys το παρέλαβαν, το έντυσαν με 70’s ρομαντική νοσταλγία και συνέθεσαν έναν δίσκο που θα μείνει για πολλές δεκαετίες ζωντανός στο μυαλό των ακροατών» (Αθανασία Χρυσανθοπούλου)
17
Kvelertak - Kvelertak
Τι γράφαμε τότε:
«Ένα συγκρότημα το οποίο με το πρώτο του μόλις album καταφέρνει να παράγει έναν τόσο μοντέρνο και πιασάρικο ήχο χωρίς να στερείται στο παραμικρό σε ποιότητα. Προσοχή! Ξυπνάει άγρια ένστικτα!» (Τόλης Δόσης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Oι Kvelertak με το ντεμπούτο τους, ένα από τα καλύτερα της δεκαετίας, τοποθετήθηκαν αυτόματα στις ελπίδες για τη metal μουσική» (Γιάννης Βόλκας)
16
Leprous - Malina
Τι γράφαμε τότε:
«Χωρίς ούτε μια περιττή στιγμή, η μπάντα καταφέρνει να μας δώσει το πιο ώριμο, μελωδικό και καλογραμμένο άλμπουμ της μέχρι στιγμής, που σίγουρα θα τους εκτοξεύσει ακόμη ψηλότερα στα σκαλιά του progressive (κι όχι μόνο) χώρου. Απλά άψογο.» (Νίκος Καταπίδης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Οι Leprous απέδειξαν ότι το "Malina" ήταν ένα ακόμα τέλειο βήμα, μιας τέλειας πορείας, προς μια τέλεια progressive metal/rock κορυφή. » (Αντώνης Καλαμούτσος)
15
Altar Of Plagues - Teethed Glory And Injury
Τι γράφαμε τότε:
«Το "Teethed Glory And Injury" είναι ένας πολυεπίπεδος δίσκος ο οποίος χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να αφομοιωθεί και να κατανοηθεί. Είναι ένα άλμπουμ που απευθύνεται κατά βάση σε αυτούς που πιστεύουν ότι ανεξάρτητα από ταμπέλες, με τόλμη και φαντασία θα ανοιχθούν νέοι δρόμοι στον ακραίο ήχο.» (Αντώνης Κονδύλης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ένα πραγματικό αριστούργημα πειραματισμού και καλλιτεχνικής ελευθερίας, μια εμπειρία που ξέρεις πως ήταν και θα παραμείνει μοναδική και ιδιαίτερη.» (Νίκος Καταπίδης)
14
Blood Ceremony - The Eldritch Dark
Τι γράφαμε τότε:
«Το ιδιαίτερο στίγμα τους (retro doom rock με γυναικεία φωνητικά, φλάουτο και όργανο) οι Blood Ceremony το είχαν δώσει εξαρχής. Το ζητούμενο ήταν να φιλτράρουν καλύτερα μέσα από αυτό τις επιρροές τους και αν είναι δυνατόν να διευρύνουν το ύφος τους, κάτι που καταφέρνουν με εξαιρετικό τρόπο στο "The Eldritch Dark".» (Θοδωρής Ξουρίδας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Δίσκος όπου δεν υπάρχει απολύτως τίποτε περιττό. Νιώθεις ότι έχει ανοιχτεί ένα σακούλι από πλείστες, εκπληκτικές ιδέες οι οποίες εναλλάσσονται τόσο αβίαστα που νομίζεις ότι το όλο ταξίδι διαρκεί ελάχιστα λεπτά.» (Γιάννης Δούκας)
13
Rush - Clockwork Angels
Τι γράφαμε τότε:
«Εκτελεστική δεινότητα, κομματάρες που θα έχουν θέση στα επερχόμενα setlists της μπάντας, ενώ και η concept απόπειρα δείχνει ότι δεν είναι διατεθειμένοι να παραμείνουν στάσιμοι σε γνώριμα δεδομένα και ήδη κεκτημένα πεδία.» (Πάνος Παπάζογλου)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Σεβόμενοι το παρελθόν τους, αλλά πατώντας στο παρόν οι Rush δεν χάνουν ίχνος από την αίγλη τους και προσφέρουν εκ νέου συγκινήσεις και μαγικές στιγμές συνθετικά και εκτελεστικά, με τους τρεις μουσικούς να δίνουν την εντύπωση ότι μόνο ο χρόνος και τα βιολογικά αίτια θα μπορούσαν να τους σταματήσουν.» (Αντώνης Κονδύλης)
12
Metallica - Hardwired…To Self-Destruct
Τι γράφαμε τότε:
«Δίσκος με κορυφές απάτητες για τη συντριπτική πλειονότητα των metal συγκροτημάτων» (Κώστας Πολύζος)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Το θέμα με τη σπουδαιότερη/σημαντικότερη metal μπάντα του πλανήτη είναι το εξής: Όταν κυκλοφορεί κάτι εξαιρετικό ισοπεδώνει τους πάντες. Όταν κυκλοφορεί κάτι καλό, εξακολουθεί να είναι πολλά σκαλοπάτια άνω των αντίστοιχων καλών δίσκων από υποψήφιους Ιζνογκούντ.» (Γιώργος Ζαρκαδούλας)
11
Rival Sons - Feral Roots
Τι γράφαμε τότε:
«Στέκεται ως ίσο δίπλα στα σπουδαιότερα άλμπουμ του κλασικού ροκ» (Αντώνης Μουστάκας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ένας από τους ελάχιστους δίσκους που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2019 και χωρίς φόβο μπορούμε να τον τοποθετήσουμε στους καλύτερους της δεκατίας.» (Γιάννης Βόλκας)
10
Graveyard - Hisingen Blues
Τι γράφαμε τότε:
«Ένας δίσκος που αν είχε κυκλοφορήσει το 1972 θα θεωρούταν σήμερα κλασικός και θα κατείχε μια θέση ανάμεσα στα αριστουργήματα των Zeppelin, των Sabbath και των Purple.» (Κώστας Πολύζος)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«To "Hisingen Blues" δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένας άριστος, αψεγάδιαστος '70s hard rock δίσκος. Όλα όσα αγαπήσαμε στους Sabbath και τους Zeppelin βρίσκονται εδώ χωρίς όμως να εντοπίζει κανείς την παραμικρή υποψία αντιγραφής.» (Γιάννης Βόλκας)
9
Arcade Fire - The Suburbs
Τι γράφαμε τότε:
«Απεικονίζοντας την πραγματικότητα έτσι όπως πρέπει, με τόσες σκιές, αλλά και με τόσους έντονους χρωματισμούς, το "The Suburbs" είναι ένας δίσκος που σίγουρα θα καθιερώσει τους Καναδούς στην κορυφή, όπως φαίνεται δικαίως τους αξίζει.» (Ιάσονας Τσιμπλάκος)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ίσως να φταίει αυτό το ιδιαίτερο μπαστάρδεμα folk, gospel Americana με τον ήχο του Manchester της δεκαετίας του ’80, το οποίο γεφυρώνει τους Arcade Fire με το παρόν και τους κάνει να μας ακούγονται τόσο γνώριμοι, οικείοι και στοργικοί.» (Νικόλας Ρώσσης)
8
David Bowie - Blackstar
Τι γράφαμε τότε:
«Χωρίς φόβο, χωρίς προσπάθεια να τον καταλάβεις, νιώσε απλά ευτυχής αν τον απολαμβάνεις, είναι ένας πολύ καλός δίσκο» (Κώστας Σακκαλής)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Δεν γιορτάζουμε αυτόν τον δίσκο (μόνο) επειδή ο Bowie πέθανε δυο μέρες έπειτα από την επίσημη κυκλοφορία του. Τον γιορτάζουμε επειδή εμπεριέχει αλλόκοτο, εξωφρενικά ποιοτικό art rock, έναν αιώνιο δημιουργό με πλήρως απελευθερωμένο πνεύμα και δύο από τις καλύτερες συνθέσεις της εκπληκτικής του δισκογραφίας» (Αντώνης Καλαμούτσος)
7
Blues Pills - Blues Pills
Τι γράφαμε τότε:
«Αν ετούτο εδώ το άλμπουμ δεν κάνει αίσθηση, αν δεν γραφτούν πράγματα, αν δεν αποθεωθεί όπως του αρμόζει για τα δέκα μικρά του θαύματα, τότε ας τα παρατήσουμε όλοι και ας αφήσουμε τα πράγματα στους «επαγγελματίες»» (Αντώνης Μουστάκας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Είναι λες και βγάλανε ένα Best Of 4-5 δίσκων τους. Λες κι όλα τα τραγούδια είναι single για την Bilboard δεκάδα. Τέτοια δαιμονισμένη φόρμα και συνθετικό οίστρο είχαμε καιρό να δούμε. Και όχι μόνο σε ντεμπούτο δίσκο» (Γιώργος Ζαρκαδούλας)
6
Ghost - Prequelle
Τι γράφαμε τότε:
«Οι Ghost χρειάστηκαν μόλις τρεις Πάπες και οκτώ χρόνια για να ανέβουν στην κορυφή» (Κώστας Πολύζος)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Δεν ξέρω αν το "Prequelle" είναι ο καλύτερος rock / metal δίσκος της δεκαετίας, είναι όμως αναμφίβολα ο πιο έξυπνος» (Κωστής Αγραφιώτης)
5
Steven Wilson - The Raven That Refused To Sing (And Other Stories)
Τι γράφαμε τότε:
«Aπό την ώρα που ο Wilson αποφάσισε να παίξει ξεκάθαρα prog δεν τον πιάνει κανείς» (Κώστας Σακκαλής)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Δεν είναι ακραίο αν υποστηρίξουμε ότι πρόκειται για το πιο σημαντικό άλμπουμ αυτού του ήχου για το σύνολο της δεκαετίας, το άλμπουμ που εκμοντέρνισε το progressive rock για μια καινούρια γενιά.» (Αντώνης Καλαμούτσος)
4
Cult Of Luna & Julie Christmas  - Mariner
Τι γράφαμε τότε:
«Tο καλύτερο ατμοσφαιρικό sludge metal της εποχής μας» (Θεοδόσης Γενιτσαρίδης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Το διάστημα γέμισε με τα πελώρια riff, τις ηλεκτρονικές πινελιές, τα αφάνταστα ταξίδια και τις απανωτές ανατριχίλες ενός τιτάνιου post metal που οριοθετεί τα ανώτατα όρια ενός ολόκληρου genre και, πιθανόν, συμβολίζει την τελείωση του» (Αντώνης Καλαμούτσος)
3
Witchcraft - Legend
Τι γράφαμε τότε:
«Αν πρωτίστως σε ενδιαφέρει η μουσική, τα συναισθήματα που σου προκαλεί και όχι ο τρόπος που έφτασε τελικά ο καλλιτέχνης στο αποτέλεσμα αυτό, τότε θα αναγνωρίσεις την ποιότητα του "Legend".» (Γιώργος Ζαρκαδούλας)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Είναι εθιστικό. Είναι φανταστικό. Είναι καλοφτιαγμένο. Είναι πανέμορφο. Ίσως είναι ένα από τα καλύτερα rock άλμπουμ όλων των εποχών.» (Θεοδόσης Γενιτσαρίδης)
2
Foo Fighters - Wasting Light
Τι γράφαμε τότε:
«Μια νέα κορυφή για τους Foo Fighters, που αξίζει να ακούσει και λογικά θα αγαπήσει όποιος θεωρεί τον εαυτό του οπαδό της σύγχρονης rock μουσικής.» (Χρήστος Καραδημήτρης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Ένας δίσκος... μόνο "single", πιο κιθαριστικός και «ωμός» από ό,τι μας είχαν συνηθίσει, με το ένα ρεφρέν καλύτερο από το άλλο και γενικά με μία ενέργεια που σε πιάνει από το λαιμό και δεν σε αφήνει για 48 λεπτά.» (Κωστής Αγραφιώτης)
1
Steven Wilson - Hand.Cannot.Erase
Τι γράφαμε τότε:
«Ένα ακόμα αριστούργημα, φτιαγμένο με υλικά που μοιάζουν αειθαλή και με τη στόφα ενός μουσικού που στο μέλλον θα μνημονεύεται ως κλασικός της γενιάς του» (Χρήστος Καραδημήτρης)
 
Τι γράψαμε τώρα:
«Το συνθετικό ζενίθ του Wilson είναι διαποτισμένο με συνθετική ευφυΐα» (Νίκος Καταπίδης)
  • SHARE
  • TWEET