Demi Lovato

Πάλι από την αρχή; Όχι φίλες και φίλοι, δε γίνεται έτσι δουλίτσα. Όσο νωρίτερα το πάρετε απόφαση, τόσο το καλύτερο. Δεν είναι δα τόσο τραγικό. Κάντε το για εσάς. Κάντε το για εμάς. Κάντε το για τον Ghostface τέλος πάντων. Δώδεκα μήνες έχουν περάσει όλοι κι όλοι από την πρώτη φορά που μιλήσαμε για τη ροκ στροφή της Demi Lovato. Αν τότε είχαμε μπροστά μας ένα ύπουλα αλλά έντιμα κερδισμένο πρώτο παιχνίδι, αυτή τη φορά η φάση σκάει σαν ξεκάθαρο cheat.

Επιχειρώντας μία πολύ βασική ανάγνωση της κατάστασης, το "Holy Fvck" ουσιαστικά λειτούργησε σαν την επανασύσταση της τραγουδίστριας στον κόσμο. Το επόμενο βήμα, απολύτως φυσιολογικά, γίνεται διαγώνια και όχι ευθεία μπροστά. Η δισκογραφία της είναι τόσο γεμάτη και με τέτοιο ειδικό βάρος, που θα ήταν παράλογο να μείνει θαμμένη στο παρελθόν. Πολύ περισσότερο αν ληφθεί υπόψη το συναυλιακό πλαίσιο, όπου οι πειραματισμοί με τη νέα προσέγγιση είχαν ήδη ξεκινήσει.

Η αλήθεια των αριθμών είναι συντριπτική· κάθε σύνθεση που επιλέχθηκε για να μεταφερθεί στο σήμερα κουβαλάει το λιγότερο μία πλατίνα και το περισσότερο σχεδόν είκοσι. Αν κάποιος είχε πέσει σε κώμα κάπου μετά την αλλαγή της χιλιετίας και ξυπνούσε τώρα, θα είχε κάθε λόγο να μαζεύει μυαλά από πατώματα για βδομάδες μετά το μπάσιμο με "Heart Attack" και "Confident". Ναι, προφανώς μιλάμε για pop τραγούδια με rock ενορχηστρώσεις, εν τέλει όμως αυτό δεν λέει πολλά.

Όσες γραμμές κι αν τραβηχτούν, όσοι ορισμοί κι αν ετοιμαστούν στο χαρτί, τη στιγμή που ακούγεται η κιθάρα του Slash στο "Sorry Not Sorry" όλα φεύγουν με συνοπτικές από το παράθυρο. Για τη φωνή της ίδιας της Lovato δεν (θα έπρεπε να) χρειάζεται καν ανάλυση. Ούτε στο στούντιο, ούτε ζωντανά. Ακόμα και κοιτώντας ψυχρά, μόνο με γενναίες δόσεις ελιτισμού ή/και παραξενιάς θα μπορούσε να πει κανείς ότι το σύνολο γέρνει περισσότερο προς την τσιχλοφουσκί πλευρά απ' ό,τι στη σκληρή.

Επί τριανταπέντε λεπτά, το "Revamped" δεν αφήνει περιθώρια για χαλαρότητα. Σε κάθε κομμάτι υπάρχει τουλάχιστον ένα hook για το οποίο θα σκότωνε οποιαδήποτε μπάντα κινείται στον ευρύτερο hard & heavy χώρο και δεν έχει αλλεργία στο φως του ήλιου. Τα ηλεκτρισμένα ρυθμικά του "Neon Lights" αστράφτουν. Τα περάσματα της Nita Strauss και του Bert McCracken στα "La La Land" και "Give Your Heart A Break" κερνάνε χαμόγελα και γούστα αντίστοιχα. Η τιμή είναι όλη δική μας, Demi.