Chthon

Η παρθενική κυκλοφορία των Αθηναίων Chthon, "Eremite", από την άφιξή της στα τέλη Μαΐου, αποτελεί σταθερά σύντροφο στις ακροάσεις. Το άλμπουμ του black/death metal συγκροτήματος, κινείται μεν σε εντελώς παραδοσιακά και κυρίως παλαιομοδίτικα ηχητικά μονοπάτια, αλλά είναι τέτοια η συνθετική προσέγγιση, που του επιτρέπει να «περηφανεύεται» πως πρόκειται για ένα από τα πλέον ολοκληρωμένα άλμπουμ του (εγχώριου) extreme metal underground.

Με νυν και πρώην μέλη από Plague και Ixpapalotl, οι Chthon δημιούργησαν ένα εντυπωσιακά στιβαρό δίσκο. Τα 42 λεπτά του "Eremite" κινούνται προς μια κατεύθυνση εγγύτερη μπαντών όπως οι Dead Congregation και, κυρίως, οι Burial Hordes με την εμφανή διαφορά πως το black metal στοιχείο είναι εντονότερα παρόν. Αναλογίσου, από νεότερα σχήματα, τους Sulphur Aeon, τους Vassafor ή ακόμη και τους Wake και Ulthar (που μεγαλούργησαν εις διπλούν φέτος), ή μια σύμπραξη ύστερων Necrophobic ή Belphegor με πρώιμους Grave και Kaamos, και ίσως το φέρεις κατά νου. Ο τρόπος που τα φοβερά φωνητικά του "Crimson Witch Ritual" δένουν με τους μελωδικούς ρυθμούς, αλλά και τη μπασογραμμή, του κομματιού, οδεύοντας προς ένα αποκαλυπτικό φινάλε, αποκαλύπτουν ένα σχήμα που δεν επαναπαύεται σε ασκήσεις ύφους.

Στο "Eremite", οι Chthon, παρουσιάζουν οκτώ τραγούδια που, με τις απαραίτητες υφολογικές διαφοροποιήσεις κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Η «μάχη» ανάμεσα στους δύο ηχητικούς πυλώνες δεν βγάζει ποτέ ξεκάθαρο νικητή, αλλά τιμά στο έπακρο την διάθεση της μπάντας να αφοσιωθεί εις βάθος στην τέχνη της. Το, διάρκειας επτάμιση λεπτών, "Duskward Empire" βρίσκει τη μπάντα να εκμεταλλεύεται τις σκανδιναβικές black metal αναφορές με τρόπο που δεν ηχεί τετριμμένος, ακόμη και με την αξιοποίηση Burzum-ικών πλήκτρων προς το φινάλε του. Αντιθέτως, οι εναλλαγές στις εντάσεις και τα απρόσμενα ξεσπάσματα, σήμα κατατεθέν του άλμπουμ, προσφέρουν την απαιτούμενη ανανέωση.

Ακόμη και στις πιο death metal στιγμές τους, όπως στο καταιγιστικό εναρκτήριο "The Blasted Heath", οι Chthon εκπέμπουν προσωπικότητα. Ο ήχος τους, παραμένοντας σφιχτός και τεχνικός, δεν αγνοεί τις μελαγχολικές ατμόσφαιρες, μεταδίδοντας αυτό το αίσθημα μοναξιάς και ψυχικής ερήμωσης. Η ομότιτλη σύνθεση του δίσκου θα φέρει κατά νου τις πιο βίαιες συνθέσεις των Triptykon, με τα μονολιθικά riffs να συναντούν γλυκόπικρα riffs. Το "Eremite" δεν είναι ένας εύκολος δίσκος, αλλά ο τρόπος που εναλλάσσονται τα μουσικά θέματα καθιστά μνημονικές, και τολμώ να πω και συναυλιακές, τις συνθέσεις του, καθώς και τα ambient ιντερλούδια που παρεμβάλλονται, αποτελεσματικά.

Δεν είμαι σε θέση να προβλέψω την εξέλιξη της μπάντας. Είμαι όμως βέβαιος πως το "Eremite" είναι ένα από τα καλύτερα και ουσιαστικότερα black/death metal άλμπουμ που μπορείς να ακούσεις σήμερα. Προσφέρει τόσο μια πειστική ματιά στην εξέλιξη του ιδιώματος, όσο και μια μπάντα που αρνείται να συμβιβαστεί με την επαναδιατύπωση της αισθητικής του γλώσσας. Προοδευτικό στο πνεύμα, αλλά old school στην εκτέλεση, το "Eremite" είναι ένα άκρως ενδιαφέρον άλμπουμ με συνθετικό βάθος, που θα κερδίσει όσα άτομα αποφασίσουν να εμβαθύνουν σε αυτό. Αρκεί να θέλουν τις ατμόσφαιρές τους γεμάτες riffs.

Bandcamp
Youtube
Spotify