Defacement, Kvadrat, Chthon @ An Club, 21/02/25

Η απρόσμενη ανακοίνωση της παρθενικής εμφάνισης των Defacement στα μέρη μας, έγινε ακόμη καλύτερη όταν ανακοινώθηκαν και τα δύο εγχώρια σχήματα που θα τους πλαισίωναν. Οι Ολλανδοί, αποτελούν μια από τις πλέον υπολογίσιμες δυνάμεις στο σύγχρονο death metal στερέωμα, αλλά, οι σπάνιες ζωντανές εμφανίσεις των Kvadrat και Chthon, δύο από τα πλέον εξαιρετικά εγχώρια death metal σχήματα του σήμερα, κατέστησαν το πακέτο ιδανικό. Δεν μασήσαμε λοιπόν από την υποψία χειμώνα που ήταν ο καιρός, και κατηφορήσαμε στο αγαπημένο An.

Το πρόγραμμα τηρήθηκε στην εντέλεια, και έτσι οι Chthon είχαν ήδη ξεκινήσει όταν έφτασα στον χώρο, ελαφρώς αργοπορημένα. Όπως ήλπιζα, το ογκώδες black/death metal τους, που τόσο ουσιωδώς αποτύπωσαν στο προ διετίας "Eremite". Με τον ήχο σύμμαχο, και προσηλωμένοι επί σκηνής στο να αποτυπώσουν ιδανικά τις ατμόσφαιρες των συνθέσεών τους, οι Chthon νομίζω έπιασαν το παρευρισκόμενο κοινό απροετοίμαστο. Τα πνιγηρά, σχεδόν ανατολίτικα leads, απόρροια των επιρροών τους, που κατακλύζουν τις βάναυσες συνθέσεις τους έδωσαν μια κομψή προσέγγιση στο κατά τα άλλα ανελέητο σφυροκόπημά τους. Οι Chthon λακωνικοί στη σκηνή, άφησαν τον ήχο τους να μιλήσει και δικαιώθηκαν, αποτελώντας μια ιδανική έναρξη της βραδιάς.

Ελαφρώς νωρίτερα του προβλεπόμενου, οι Kvadrat ανέβηκαν στη σκηνή. Το μονομελές σχήμα, ειδικά στην διευρυμένη, full band εκδοχή του, οφείλω να ομολογήσω πως αποτελεί μια από τις πλέον μεγάλες αδυναμίες μου στην εγχώρια σκηνή. Έπειτα από το πέρας της εμφάνισής τους, μπορώ να δηλώσω με χαρά πως και συναυλιακά, το συγκρότημα, αποτελεί μια ορμητική και εντυπωσιακή δύναμη. Με το σετ βασισμένο στο EP "Ψυχική Αποσύνθεση" και φυσικά το περσινό εντυπωσιακό full-length ντεμπούτο "The Horrible Dissonance Of Oblivion", οι Kvadrat ήταν ισοπεδωτικοί.

Ηχητικά, κατάφεραν να διατηρήσουν την ισορροπία ανάμεσα στις πνιγηρές τους δυσαρμονίες και τον χαοτικό τους όγκο, και έτσι οι Kvadrat παρά τις απαιτητικές και μακροσκελείς τους συνθέσεις, ξεσήκωσαν το κοινό. Το συγκρότημα, έπαιζε με εντυπωσιακή χημεία και σχεδόν αψεγάδιαστα, τα φωνητικά εναλλάσσονταν δίνοντας, μαζί με τα τρομερά τύμπανα, μια πιο συναυλιακή χροιά στα κομμάτια, οι εντάσεις παρέμεναν υψηλές και το σχετικά γεμάτο An είχε συντονισθεί στα δαιδαλώδη μουσικά ηχοτοπία των Kvadrat. Με την εμφάνισή του, το αθηναϊκό σχήμα έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στη βραδιά, ενώ παράλληλα συνεχίζει να μεγαλώνει ως μέγεθος. Εντυπωσιακοί.

Όλα πλέον ήταν έτοιμα για την εμφάνιση των headliners. Οι Defacement, έχουν καταφέρει με τρείς εξαιρετικούς δίσκους σε μια μόλις πενταετία, να καθιερωθούν στο πειραματικό black/death metal, και να δημιουργήσουν ένα σκληροπυρηνικό κοινό γύρω από το όνομά τους. Η προσέγγισή τους, δυσαρμονική, και ιδιαίτερα χαοτική, απηχεί τις γενικότερες εξελίξεις του ιδιώματος τα τελευταία χρόνια, και αυτό, σε ένα βαθμό, μετουσιώθηκε και ζωντανά. Με υλικό από όλη τους την πορεία αλλά κυρίως επικεντρωμένο στο περσινό εξαιρετικό "Duality", οι Defacement μαγνήτισαν τα βλέμματα με την απαράμιλλη τεχνική τους.

Το, εξ’ ορισμού δύστροπο black/death metal της μπάντας απαιτεί αφοσίωση, και έτσι η ζωντανή τους εμφάνιση είχε την αίσθηση μιας τελετουργίας. Η προσήλωση του γεμάτου An στη σκηνή, ειδικά στα κιθαριστικά παιξίματα, καθώς και ο συντονισμός με τις υπνωτικές ατμόσφαιρες που εξαπέλυαν οι Defacement, κατέστησε το live μια έντονη εμπειρία, παρά το γεγονός πως στη ζωντανή μείξη του ήχου υπήρχαν ζητήματα, κυρίως στα φωνητικά. Έτσι, εν πολλοίς, η εμφάνιση των defacement ήταν ένα συνθετικό masterclass, με κιθάρες, απόκοσμα, ατονικά leads, και διαρκώς περίπλοκους τυμπανιστικούς ρυθμούς, να τραβούν τα βλέμματα.

Βέβαια, αυτό το γεγονός δεν επέτρεψε ποτέ στην εμφάνιση των Ολλανδών να απογειωθεί, ειδικά έπειτα από τον υψηλό πήχη που έθεσαν τα δύο εγχώρια σχήματα. Οι Defacement όμως, κινούνταν στην δική τους ζώνη του λυκόφωτος, παρουσίασαν και νέες συνθέσεις, και γενικότερα, είχαν μια τρομερά συμπαγή απόδοση. Παρασυρμένοι από τις εφιαλτικές μουσικές της μπάντας, για περίπου 50 λεπτά είχα την αίσθηση πως υπήρχε ένα άχρονο και απόκοσμο black/death metal νέφος που μας τύλιξε. Μπορεί, με καθαρά συναυλιακούς όρους η παρθενική εμφάνιση της μπάντας να μην ισοπέδωσε τα πάντα στο διάβα της, και τα επιμέρους τεχνικά ζητήματα, αν και μειοψηφικά, να στέρησαν της στουντιακής δυναμικής, αλλά πιθανώς να μην ήταν και αυτό το ζητούμενο του περίτεχνου extreme metal των Ολλανδών. Παρά την αίσθηση μη πληρότητας, έφυγα από το An χαρούμενος που είδα ένα εξέχον σχήμα του σύγχρονου underground να ξεδιπλώνει τις μουσικές του αρετές και την αδιαπραγμάτευτη καλλιτεχνική του προσωπικότητα αβίαστα, όπως και να στηρίζεται από το εγχώριο κοινό έμπρακτα.