«A Buyer’s Guide»: Cradle Of Filth

Μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες του ακραίου χώρου ή απλά μια από τις πιο αντιπαθητικές;

Από τον Άλκη Κοροβέση, 14/07/2016 @ 12:05

Μετράνε ήδη 25 χρόνια καριέρας με πάνω από δέκα LP, αρκετά EP, συλλογές, single, DVD και άλλες κυκλοφορίες. Ξεκίνησαν από το Suffolk της Μεγάλης Βρετανίας και μέσα σε λίγα χρόνια κατάφεραν να γίνουν σημείο αναφοράς για την ακραία διεθνή σκηνή. Η αγάπη τους για το black metal, το punk και το gothic είναι εμφανής σε κάθε τους κυκλοφορία. Θεματικά κίνησαν το ενδιαφέρον με την ενασχόλησή τους με τη ρομαντική, αλλά και άγρια πλευρά των βαμπίρ, αποθέωσαν το κακό με τη μορφή γυναίκας, ενώ η λογοτεχνική γραφή του Dani, εμπνευσμένη από έργα των Poe, Lovecraft και τις ταινίες του Argento εμπλούτισε την ήδη ενδιαφέρουσα μουσική τους με ένα εξαιρετικό σενάριο. Το image τους ενώ ξεκίνησε σαν παραδοσιακό σκανδιναβικό corpse paint, εξελίχθηκε σε επαγγελματικό make up με στόχο την πιστή αναπαράσταση της ατμόσφαιρας του εκάστοτε δίσκου επί σκηνής.

Cradle Of Filth

Το μπαστάρδεμα του black metal που ακόμα και σήμερα επιδιώκουν, τους έκανε αρκετά «δημοφιλείς» σε λίστες με τις πιο μισητές μπάντες, ενώ μερικά mainstream κομμάτια τους, τους έφεραν σε επαφή με κοινό, που δεν είχε ιδέα τι σημαίνει black metal μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η εμπορική επιτυχία του "From The Cradle To Enslave", καθώς και οι εμφανίσεις τους στο MTV's Headbanger's Ball ήρθαν ανέλπιστα για μια μπάντα του ακραίου χώρου. Ο Dani - κινητήριος μοχλός πίσω από την μπάντα όλα αυτά τα χρόνια και μοναδικό αυθεντικό μέλος από το 1991 - εκμεταλλεύτηκε τη δημοσιότητα με τον καλύτερο τρόπο και καθιέρωσε το συγκρότημα στην Ευρώπη, ενώ έκανε άνοιγμα και στην Αμερική. Συνεργασίες με εταιρίες όπως η Nuclear Blast, η Peaceville, η Roadrunner, αλλά και το σύντομο πέρασμα από τη Sony, δείχνουν ότι για κάθε μια από αυτές αποτέλεσε δυνατό εμπορικό χαρτί.

Όλο αυτόν τον καιρό που δισκογραφούν, δεν έχουν απουσιάσει από το προσκήνιο για πάνω από δύο χρόνια, σε αντίθεση με τους Νορβηγούς Dimmu Borgir - τους κυριότερους ανταγωνιστές τους κυρίως στις αρχές της καριέρας τους, που ενώ σε κάποιο σημείο φάνηκε να ξεπερνάνε τους Βρετανούς σε μέγεθος, έπεσαν σε ένα τέλμα τα τελευταία χρόνια. Με καλές, μέτριες αλλά και εξαίρετες κυκλοφορίες, η πεμπτουσία των Cradle Of Filth συνοψίζεται στους παρακάτω δίσκους.

 
Cradle Of Filth - Dusk... And Her Embrace

Dusk... And Her Embrace​
(Music For Nations, 1996)

Ο δίσκος αυτός ήταν και η αφορμή για το συγκεκριμένο Buyers Guide. Ή τουλάχιστον η επανακυκλοφορία του. Το δεύτερο LP μετά το "The Principle Of Evil Made Flesh", ήρθε για να ορίσει το ατμοσφαιρικό black metal. Ένας δίσκος, που είναι από μόνος του μια ολόκληρη ιστορία τρόμου, όχι απλά το soundtrack της. Τα ακραία στοιχεία του ήχου των Filth εξισορροπούνται με τις heavy metal επιρροές τους, ενώ οι gothic πινελιές, οι στοιχειωτικές μελωδίες και τα πένθιμα θέματα σε αναγκάζουν να ψάχνεις την «αγκαλιά της στο σούρουπο». Ένας από τους καλύτερους δίσκους του ακραίου ατμοσφαιρικού ήχου, και μάλλον ο κορυφαίος των Βρετανών, που όσο και αν προσπάθησαν δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν την ποιότητα του "Dusk". Ένας από τους λόγους που «ακούστηκε» ο δίσκος ήταν και η συμμετοχή του Cronos των Venom στο "Haunted Shores".

Cradle Of Filth - Midian

Midian
(Music For Nations, 2000)

Στην εκπνοή της προηγούμενης χιλιετίας και έχοντας κυκλοφορήσει το πιο εμπορικό τους κομμάτι έναν χρόνο πριν, οι προσδοκίες από την μπάντα ήταν στα ύψη. Σαν βγαλμένο από σενάριο του Clive Barker, το "Midian", ήρθε να επαληθεύσει το hype που ακολουθούσε τον Dani και την παρέα του, περισσότερο με την ποιότητα του παρά με την εμπορικότητα του. Το allstar lineup του δίσκου, δύσκολα θα το βρούμε σε άλλη μπάντα εκείνη την περίοδο, αφού πέρα από τους νέους Martin Powell (ex-My Dying Bride, ex-Anathema) και Adrian Erlandsson (At The Gates, The Haunted, ex-Paradise Lost, ex-Vallenfyre)  σε πλήκτρα και τύμπανα αντίστοιχα, έχουμε την επιστροφή του Paul Allender στις κιθάρες. Έτσι, λοιπόν, ο δίσκος πατώντας πάνω στην επιτυχία του "From The Cradle To Enslave" συνδυάζει ταχύτητα και μελωδία χωρίς να χάνει σε ατμόσφαιρα και ποιότητα. Το videoclip που κυκλοφόρησαν από το "Midian" συναγωνιζόταν σε εμπορικότητα το πρώτο τους και δεν είναι άλλο από το "Her Ghost In The Fog".

 

Cradle Of Filth - Cruelty And The Beast

Cruelty And The Beast​
(Music For Nations, 1998)

Αστείρευτη πηγή έμπνευσης, ίσως σε παρόμοιο βαθμό με τον Vlad Tepes είναι και η Elizabeth Bathory. Για τους Cradle Of Filth είναι κατά κάποιον τρόπο η μούσα τους. Η ιστορία της κόμισσας που έκανε λουτρό σε αίμα παρθένων για να παραμείνει νέα, αποτέλεσε το concept του τρίτου τους δίσκου. Επενδυμένο με την κατάλληλη ατμόσφαιρα που μαεστρικά συνθέτουν σε σερί δίσκους, οι Εγγλέζοι κυκλοφορούν το τρίτο τους LP και διατηρούν ψηλά το όνομα τους, όσον αφορά την black metal σκηνή, χωρίς ωστόσο να είναι ένας καθαρά black metal δίσκος. Πιο heavy metal από τους προηγούμενους, με τα πλήκτρα να έχουν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο και τις ταχύτητες να πέφτουν πιο εύκολα, οι Filth προσθέτουν ένα ακόμα αριστούργημα στη δισκογραφία τους.

Cradle Of Filth - The Principle Of Evil Made Flesh

The Principle Of Evil Made Flesh​
(Cacophonous, 1994)

Με τον ντεμπούτο δίσκο τους,"The Principle Of Evil Made Flesh", οι Filth μπήκαν με τη μια για τα καλά στην ευρωπαϊκή underground black metal σκηνή. Με τη σκανδιναβική σκηνή να έχει καταλάβει την κορυφή, μια μπάντα από τη Βρετανία δύσκολα θα χωνόταν ανάμεσα σε μεγαθήρια τύπου Mayhem, Burzum, Emperor, Darkthrone και Immortal. Και όμως, τα κατάφεραν συνδυάζοντας το σκανδιναβικό black metal με την ατμόσφαιρα του βρετανικού doom ήχου, που επίσης βρισκόταν σε άνθιση (Paradise Lost, Anathema, My Dying Bride). Αν και η ποιότητα της ηχογράφησης απέχει από τα υψηλά στάνταρ που έχουμε συνηθίσει πλέον, συνθετικά έχουμε να κάνουμε με ένα άψογο αποτέλεσμα, ελαφρώς πιο άγουρο από ό,τι στο διάδοχο του. Πρωτότυπα για την εποχή κομμάτια με εκτεταμένη χρήση πλήκτρων, λογοτεχνικοί στίχοι πάνω σε μια όχι και τόσο διαδεδομένη ιστορία - όπου το αρχέγονο κακό είναι γένους θηλυκού - φωνητικά που με δυσκολία ξεχωρίζει κανείς τις τσιρίδες από τις λέξεις και ένας από τους κορυφαίους δίσκους της δισκογραφίας των Cradle Of Filth είναι γεγονός.

 
Cradle Of Filth - Nymphetamine

Nymphetamine
(Roadrunner, 2004)

Για πολλούς ο μόνος δίσκος της πρόσφατης δισκογραφίας τους που μπορεί να σταθεί επάξια δίπλα στα άλμπουμ των πρώτων ετών. Η έντονη διαφορά με τους προηγούμενους δίσκους έχει να κάνει με την παραγωγή του, που πλέον έχει εκσυγχρονιστεί και είναι καλογυαλισμένη. Στον έκτο τους δίσκο, θα βρούμε ένα ακόμα "pop" κομμάτι, το οποίο δεν είναι άλλο από το ομώνυμο, με τη συμμετοχή της Liv Kristine (ex-Theater Of Tragedy, ex-Leaves’ Eyes). Ωστόσο, δεν είναι το μόνο που ξεχωρίζει, καθώς η έμπνευση των Βρετανών φάνηκε να μη στέρεψε, όπως σε άλλες απόπειρές τους. Με αρκετές thrashy εκφάνσεις και έντονο gothic ύφος, το "Nymphetamine" είναι ένας δίσκος που θα αναπολούμε αρκετά χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Cradle Of Filth - Thornography

Thornography
(Roadrunner, 2006)

Η αλήθεια είναι ότι τον συγκεκριμένο δίσκο τον έχω αδικήσει. Μπορεί να είναι λίγο πιο μελωδικός από τους υπόλοιπους και ίσως λίγο πιο χαρωπός, αλλά δεν παύει να έχει κομματάρες. Ακόμα και η συμμετοχή του Ville Vallo των εξαφανισμένων HIM, που θα ξένιζε πολλούς, ομορφαίνει τον δίσκο με το "The Byronic Man". Στο "Thornography" έχουμε το εξής παράδοξο, μια σύνθεση στην οποία μόνο ο Dani δεν συμμετέχει. Ο υπερσυγκεντρωτικός Davey έχει παραμερίσει και οι υπόλοιποι Filths μας προσφέρουν ένα εξαιρετικό ορχηστρικό κομμάτι, το "Rise Οf Τhe Pentagram". Καταφέρνει επάξια να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που δημιούργησε το "Nymphetamine". Είναι ίσως ο πιο heavy metal δίσκος της καριέρας τους και λογικά ο πιο προσβάσιμος στους μη εξοικειωμένους με το black metal - που δεν είναι το βασικό συστατικό αυτού του δίσκου.

Craddle Of Filth - Hammer Of The Witches

Hammer Of The Witches​
(Nuclear Blast, 2015)

Θα μπορούσε να είναι το "Godspeed On The Devil’s Thunder" σε αυτήν τη θέση, αλλά νομίζω ότι το "Hammer Of The Witches" το αξίζει λίγο περισσότερο. Πριν τον δίσκο αυτόν έχουμε την απομάκρυνση του Allender και την επαναφορά των δυο κιθαριστών, κάτι που ανέκαθεν ήταν στη φύση της μπάντας. Οι twin μελωδίες επανέρχονται, οι τσιρίδες και τα ακραία φωνητικά καταλαμβάνουν μεγαλύτερη μερίδα των συνθέσεων, αλλά δεν παραβλέπονται τα πανταχού παρόντα gothic στοιχεία της μπάντας. Οι συνθέσεις αρκετά ενδιαφέρουσες, με πολλές αναφορές στο παρελθόν ("Cruelty","Midian","Dusk") αποδεικνύουν ότι οι Filth (ο Dani συγκεκριμένα) δύσκολα θα τα εγκαταλείψουν παρά τις όποιες δυσκολίες, και κάθε φορά θα βρίσκουν τα κατάλληλα - όπως αυτήν τη φορά - ή όχι μέλη για συνεργασία. Με τον δίσκο αυτόν οι Cradle Of Filth τονίζουν ότι μπορούν να προσφέρουν ακόμα και σήμερα ποιοτικές κυκλοφορίες.

 
Cradle Of Filth - Midnight In The Labyrinth

Midnight In The Labyrinth​
(Peaceville/Nuclear Blast, 2012)

Ένα ορχηστρικό άλμπουμ από μια μπάντα που τα συμφωνικά της μέρη κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενο. Πόσο μάλλον όταν οι επιλογές των συνθέσεων/διασκευών είναι από τις πρώτες - και πιο ατμοσφαιρικές κυκλοφορίες τους. Ένας διπλός δίσκος απογυμνωμένος από κιθάρες, τύμπανα και φωνητικά, με κομμάτια μόνο από τα "The Principle Of Evil Made Flesh", "V Empire", "Dusk…And Her Embrace" και "Cruelty And The Beast". Ο ένας δίσκος περιέχει αυτούσιες τις συνθέσεις, ενώ ο άλλος, ίδιες εκτελέσεις με αφήγηση των στίχων από τον Dani. Οι αφηγήσεις είναι λίγο απαράδεκτες και ανούσιες, αλλά ο άλλος δίσκος αν και παιγμένος όλος από τον τότε πληκτρά της μπάντας, έχει ένα ενδιαφέρον. Θα ήταν εξαιρετική ιδέα η πραγματοποίηση του συγκεκριμένου project με κανονική χορωδία και ορχήστρα. To "Midnight In The Labyrinth" είναι η δεύτερη κυκλοφορία των Cradle Of Filth το 2012, με το απογοητευτικό "The Manticore And Other Horrors" να είναι το άλλο. Ευτυχώς, το πρώτο σώζει τη χρονιά.

 
Cradle Of Filth - Heavy, Left-Handed And Candid

Heavy, Left-Handed And Candid​
(Abracadaver, 2001)

Ίσως το ιδανικό setlist περιλαμβάνει το "Heavy, Left-Handed And Candid", το οποίο κυκλοφόρησε πρώτα σε VHS και στη συνέχεια σε DVD. Το βιντεοσκοπημένο live τους στο Nottignham τους βρίσκει στην καλύτερη φάση τους, έναν χρόνο σχεδόν μετά την κυκλοφορία του "Midian" και λίγους μήνες από την εμφάνισή τους στην Αθήνα στα πλαίσια του Rockwave - όπου «έβρεξε» πολύ μπουκάλι. Μπορεί η ποιότητα της εικόνας να μην είναι η καλύτερη και ο ήχος του "Peace Through Superior Firepower" να είναι σαφώς ανώτερος, ωστόσο τα κομμάτια που ακούμε εδώ είναι διαλεγμένα ένα και ένα. Τρια από το "V Empire", τρια από το "Midian", δυο από το "Principle" και από ένα από τα "Dusk", "Cruelty" και το κομμάτι που κατά δήλωση του Dani θα ήθελε να σταματήσουν να παίζουν, "From The Cradle To Enslave". Τα διαβόητα κλουβιά με τις χορεύτριες που είχαν θέση σε παλιότερα live τους, δίνουν τη θέση τους σε μια πιο εκλεπτυσμένη μορφή χορού με κοστούμια και ξυλοπόδαρα. Πραγματικά, ένα live που θα ήθελες να βρίσκεσαι, όχι ότι μας χάλασε και το setlist των εμφανίσεων τους σε Ρόδον και OAKΑ το 2000 και 2001 αντίστοιχα.

 
Cradle Of Filth - Damnation And A Day

Damnation And A Day
(Sony, 2003)

Ο μοναδικός δίσκος των Cradle Of Filth που κυκλοφόρησε από τη Sony (!). Φυσικά, μια τέτοια συνεργασία ήταν καταδικασμένη εξαρχής και έναν χρόνο μετά μεταπήδησαν στη Roadrunner. Στην περίοδο αυτή, ωστόσο, φάνηκε το χρήμα να ρέει άφθονο με αποτέλεσμα να έχουμε τη συμμετοχή - για πρώτη φορά - ορχήστρας σε δίσκο της μπάντας. Το "Damnation And A Day" είναι και ο πιο περίπλοκος συνθετικά δίσκος των Filth και ο πιο μεγάλος σε διάρκεια φτάνοντας σχεδόν τα ογδόντα λεπτά. Η συνύπαρξη τους με τη Sony δεν μαλάκωσε το ύφος τους, ωστόσο τα δεκαεπτά(!) κομμάτια του δίσκου είναι υπερβολικά πολλά για ένα τέτοιου είδους εγχείρημα, με αποτέλεσμα κάποιες αξιόλογες συνθέσεις να χάνονται μέσα στον χαμό. Τολμηρή κίνηση, που δεν απέδωσε τελικά τα αναμενόμενα, αν και ακούγοντας τον μετά από καιρό πάντα θα ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον.

A Compilation

Με πολλά κομμάτια μεγάλης διάρκειας και εξαιρετικές διασκευές ("Sleepless", "No Time To Cry" οι κορυφαίες τους για μένα), η επιλογή του tracklist ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Καλώς ή κακώς η πλειοψηφία των κορυφαίων συνθέσεων της μπάντας είναι από τα χρόνια στη Music For Nations. Παρ' όλα αυτά, θεωρώ ότι ένα live με τα παρακάτω θα ήταν κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενο από τους φίλους της μπάντας, και μια καλή αρχή για κάποιον που έρχεται πρώτη φορά σε επαφή με την μπάντα.

The Forest Whispers My Name (The Principle Of Evil Made Flesh)
Summer Dying Fast (The Principle Of Evil Made Flesh)
Dusk And Her Embrace (Dusk... And Her Embrace)
A Gothic Romance (Red Roses For The Devil's Whore) (Dusk... And Her Embrace)
Funeral In Carpathia (Dusk... And Her Embrace)
Cruelty Brought Thee Orchids (Cruelty And The Beast)
Thirteen Autumns And A Widow (Cruelty And The Beast)
Beneath The Howling Stars (Cruelty And The Beast)
Lord Abortion (Midian)
Her Ghost In The Fog (Midian)
From The Cradle To Enslave (From The Cradle To Enslave)
Nymphetamine (Fix) (Nymphetamine)

  • SHARE
  • TWEET