«10»: Οι εμφανίσεις που περιμένουμε περισσότερο στο φετινό Roadburn
Το τετραήμερο φεστιβάλ είναι προ των πυλών και η σύνθεσή του αποτελεί ξανά την πεμπτουσία του σύγχρονου και προοδευτικού σκληρού ήχου
Οι συναυλίες όπως φαίνεται επιστρέφουν σε τακτική βάση και μαζί τους και τα μεγάλα φεστιβάλ. Ανάμεσα σε αυτά, το Roadburn που διεξάγεται στο Tilburg της Ολλανδίας ξεχωρίζει για την αφοσιωμένη του οπτική στην εξερεύνηση των ορίων του σύγχρονου σκληρού ήχου. Έπειτα από δύο χρόνια απουσίας (έχοντας στο ενδιάμεσο επανακαθορίσει τα στάνταρ των livestream εμφανίσεων με την περσινή Redux εκδοχή του), το περίφημο φεστιβάλ θα λάβει χώρα στις 21-24 Απριλίου και η σύνθεσή του για ακόμη μια χρονιά εντυπωσιάζει.
Με το ωρολόγιο πρόγραμμα να έχει μόλις ανακοινωθεί, τρεις συντάκτες του Rocking καθώς ετοιμάζουμε τις βαλίτσες μας, επιλέγουμε τις 10 (+10, γιατί θέλουμε και μπορούμε), εμφανίσεις για τις οποίες ανυπομονούμε περισσότερο. Ο συνδυασμός καταξιωμένων και κρίσιμων καλλιτεχνών, πολυαναμενόμενων commissioned projects, άκρως ενδιαφέροντων παράλληλων εκδηλώσεων και panels, και φυσικά ο ενθουσιασμός για την ανακάλυψη νέων ανερχόμενων συγκροτημάτων, είναι αδύνατο να αγνοηθεί για όσα άτομα παρακολουθούν ενεργά τις εξελίξεις σε όλο το φάσμα της σύγχρονης σκληρής μουσικής. Από τους Messa (21/04) που όπως καταλάβατε αγαπάμε πολύ εδώ στο site, μέχρι τους Gggolddd (22/04) που έχουν και ρόλο curators, και από το πειραματικό jazz/rock μέχρι το grindcore, ευελπιστούμε οι κάτωθι επιλογές να χαρτογραφήσουν ικανοποιητικά όσα θα λάβουν χώρα το τετραήμερο.
Rocking x Roadburn Spotify Playlist
1
Cloud Rat (21-22/04)
Το 2019 οι Cloud Rat με δύο κυκλοφορίες εδραίωσαν την πρωτοκαθεδρία τους στη σύγχρονη grindcore σκηνή. Και, εάν το σεμιναριακό "Pollinator" παρουσίασε την αδυσώπητη και πλουραλιστική τους άποψη για το ιδίωμα, το συνοδευτικό "Do Not Let Me Off The Cliff" βρήκε το σχήμα να βυθίζεται σε πειραματικές και ambient/drone διαθέσεις, τις οποίες συνεχίζουν να εξερευνούν. Με δύο εμφανίσεις, μια αφιερωμένη στο σερί από extreme δισκάρες που έχουν στο ιστορικό τους και την άλλη στο ονειρικό τους alter ego, το σχήμα της Madison Marshall αποτελεί έναν από τους λόγους που οι μέρες θέλουμε να περάσουν πιο γρήγορα.
Εξίσου άχαστο: Το ανορίοτο αίνιγμα του ανίερου industrial/electro/grind των Duma από το Nairobi (23/04), γιατί το Roadburn ξέρει.
2
Sólstafir (21/04)
Στο «κυρίως πιάτο» της πρώτης μέρας πρόκειται να σερβιριστεί ολόκληρο το "Svartir Sandar" από τους Sólstafir - εκλεκτό έδεσμα. Οι Ισλανδοί θα δώσουν την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους στο φετινό Roadburn να απολαύσουν έναν δίσκο που θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για την καλύτερη δουλειά τους. Το κουαρτέτο έχει το ταλέντο και τη μαστοριά να περικλείει την ατμόσφαιρα και να μεταφέρει τοπία από τη χώρα του μέσα στην ίδια του τη μουσική. Η ευκαιρία λοιπόν να βιωθούν όλα αυτά που πρόκειται να αποτυπωθούν από σκηνής, είναι πολύ δύσκολο να προσπεραστεί. Και σιγά να μην προσπεραστεί!
Εξίσου άχαστο: Το πειραματικό jazz ψυχεδελικό σχήμα των Red Kite τη δεύτερη μέρα (22/04) αναμένεται με αγωνία, εν μέρει και εξ’ αιτίας του "Apophenia".
3
Russian Circles (21/04)
Γνωρίζουμε και από πρώτο και από δεύτερο χέρι τις δυνατότητες που έχουν στο σανίδι αυτοί εδώ οι Αμερικανοί με το ίσως και παρεξηγήσιμο από φανατικούς σήμερα όνομα. Σύντομα θα το μάθουμε και από τρίτο. Κοπανάνε και συντρίβουν εκτελεστικά, αλλά διεγείρουν στο έπακρο και πλήθος από συναισθήματα. Πρόκειται να κλείσουν την πρώτη κυρίως μέρα του φεστιβάλ και θα διαδεχτούνε Sólstafir, Messa και άλλα πολυαναμενόμενα ονόματα. Το γεγονός ότι δεν τους δεσμεύει κάποια υπόσχεση για το setlist, αφήνει το στοιχείο της έκπληξης να αυξάνει την προσμονή για μια εμφάνιση αξιομνημόνευτη σαν αυτές που μας έχουν συνηθίσει.
Εξίσου άχαστο: Οι Αυστραλοί Divide And Dissolve θα μας ζεστάνουν στην αρχή της τρίτης μέρας (23/04) και περιμένουμε να μας αποδείξουν πολλά.
4
James Kent & Johannes Persson (22/04)
Όσο κι αν κοιτάς τα χαρτιά το πράγμα δεν αλλάζει. Ο συνδυασμός μοιάζει δύσκολος σε υπερθετικό βαθμό. Κι όμως είσαι σίγουρος ότι δεν γίνεται να βγεις χαμένος. Δεν έχει νόημα να σκεφτείς σενάρια για την εξέλιξη της παρτίδας. Τα απόκοσμα σκοτάδια των Cult Of Luna δεδομένα ταιριάζουν γάντι με τη νοοτροπία του Roadburn. Η ηλεκτρονική τρέλα του Perturbator παρομοίως. Όπως γίνεται συνήθως με τις commissioned συνεργασίες στα πλαίσια του φεστιβάλ, όσο μακριά κι αν βρίσκονται οι δύο κόσμοι, ξέρεις ότι οι πιθανότητες να μην γίνει το κλικ είναι ελάχιστες. Το περιμένουν οι ίδιοι δύο χρόνια, το περιμένουμε κι εμείς.
Εξίσου άχαστο: Το μεταμεσονύκτιο πάρτι με μπλιμπλίκια των Health την ίδια μέρα (22/04).
5
Wiegedood (22/04)
Έχουν κυκλοφορήσει τον μέχρι στιγμής black metal δίσκο της χρονιάς. Θα τον παρουσιάσουν ολόκληρο ζωντανά. Οι Βέλγοι ισοπέδωσαν τον ανταγωνισμό με το "There’s Always Blood At The End Of The Road", ξεπερνώντας εαυτούς και η επιστροφή τους στα οικεία λημέρια του Roadburn πιθανολογούμε πως θα το σημαδέψει. Η προσθήκη των Wiegedood την τελευταία στιγμή, δι χειρός των curators Milena Eva και Thomas Sciarone, ήταν το επιστέγασμα όσον αφορά την ουσιώδη εκπροσώπηση του black metal, και, ακόμη και αν κάποιοι έχουμε μια μικρή (και όχι και τόσο κρυφή) πικρία για αυτό, δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα βιώσουμε ζωντανά συνθέσεις όπως αυτή.
Εξίσου άχαστο: Το κυρίαρχο blackened crust των Dödsrit (23/04) προσφέρεται για συγκινήσεις. Νιώθεις ή όχι (κακώς) από τα δύο συνθετικά του ήχου τους.
6
Alcest (22/04)
Είμαστε από τους τελευταίους που θα στηρίξουν την «παίζουμε όλο το δίσκο μας του 1922» λογική, αλλά διάολε ψυχή έχουμε κι εμείς· σε κάποιες περιπτώσεις θα λυγίσουμε, πείτε μας οπαδούς, σιγά μη ντραπούμε. Το "Écailles De Lune" είναι ανάμεσά τους. Ένα έργο βγαλμένο από τους ομορφότερους βυθούς, γεμάτο συναισθήματα και υπέροχες ατμόσφαιρες. Ένα άλμπουμ που καθιέρωσε τις βάσεις για ολόκληρο το blackgaze ιδίωμα, χωρίς το ίδιο να μπαίνει σε κουτάκια. Μη ρωτάς γιατί ως ρόκιν πήγαμε με τον διάδοχό του στα καλύτερα μέταλ της περασμένης δεκαετίας, δεν έχουμε κάποια σοβαρή απάντηση να σου δώσουμε.
Εξίσου άχαστο: Το σετ των Kælan Mikla (23/04) αναμένεται να έχει δροσιά και σκοτάδι, αλλά από την άλλη. Κρατάμε σταυρωμένα δάχτυλα για "Hvítir Sandar".
7
Ulver (23/04)
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Αν μπορείς να δεις ζωντανά τους Ulver, τότε οφείλεις να δεις ζωντανά τους Ulver. Στο ίδιο πνεύμα με άλλες εμφανίσεις στο Main Stage του φεστιβάλ, οι λατρεμένοι Νορβηγοί θα παρουσιάσουν ολόκληρο το εξαιρετικό "Flowers Of Evil". Η κορυφαία στιγμή της ύστερης περιόδου του συγκροτήματος, πρόκειται να ξεδιπλωθεί στο πλαίσιο που της αρμόζει, και τα σκοτεινά, μελαγχολικά synth-pop (υποτίθεται) άσματα, καθώς και φωνητικά του Garm που λύγισαν τη συντακτική ομάδα του site πριν δύο χρόνια, αναμένονται να παγώσουν τον χωροχρόνο, όπως συνέβη με τον προκάτοχό τους το 2017.
Εξίσου άχαστο: Ο σύντροφος Καλαμούτσος μας τα εξήγησε καλά για τη ριζοσπαστική τέχνη των Senyawa και έτσι δηλώνουμε περίτρανα ότι οι Ινδονήσιοι (23/04) αποτελούν ένα από τα μεγάλα στοιχήματα του φεστιβάλ.
8
Lingua Ignota (24/04)
Δεν θα πάψουμε ποτέ να φωνάζουμε για το πόσο ξεχωριστή καλλιτέχνιδα είναι η Kristin Hayter. Ή για το πόσο απαραίτητη είναι η φωνή της στον κόσμο του σκληρού ήχου. Η παρουσία της στη R! τριαντάδα της περασμένης χρονιάς ήταν μία απολύτως καλοδεχούμενη, ευχάριστη μικρή έκπληξη. Πίσω από τις στριφνές γραμμές και τους αργούς ρυθμούς, η οργή της κάθε άλλο παρά έχει σβήσει. Η επιστροφή της στο Roadburn ήταν κάτι που απλά έπρεπε να γίνει. Το '19 δεν ήμασταν προετοιμασμένοι και μας έδωσε τα μυαλά στο χέρι. Τώρα (λέμε ότι) είμαστε και δεν περιμένουμε τίποτα λιγότερο.
Εξίσου άχαστο: Κράτα τις πρώτες δύο προτάσεις από παραπάνω. Άλλαξε το όνομα σε Emma Ruth Rundle. Ραντεβού για "Engines Of Hell" (23/04).
9
מזמור (Mizmor) (24/04)
«Αν μάλιστα βρεθείτε στο Roadburn του 2020, θα έχετε την τιμή να παρακολουθήσετε μια ζωντανή μεταφορά ολόκληρου του "Cairn"». Έτσι έκλεινε η κριτική μας για το κολοσσιαίο τελευταίο full length του σχήματος του A.L.N.. Που να ξέραμε. Ευτυχώς για όλους μας, το φεστιβάλ διατήρησε την εν λόγω εμφάνιση και στο φετινό line-up και έτσι θα μπορούμε πλέον να έχουμε την τιμή να βιώσουμε στο πετσί μας το υπαρξιακό black/doom ενός σχήματος που σε δευτερόλεπτα σε έχει μετατρέψει σε οπαδό του. Είμαστε πεπεισμένοι πως ελάχιστοι extreme metal δίσκοι των τελευταίων ετών φέρουν τέτοια βαρύνουσα σημασία και άποψη οπότε η ανυπομονησία μας έχει φτάσει σχεδόν σε απόγνωση.
Εξίσου άχαστο: Μια ώρα αργότερα οι Lamp Of Murmuur (24/04) θα παρουσιάσουν, στην πρώτη τους ευρωπαϊκή εμφάνιση, μεταξύ άλλων, ολόκληρο το εκπληκτικό "Submission And Slavery". Για αυτά ζούμε.
10
Green Lung (24/04)
Το "Woodland Rites" ήταν ένα ωραιότατο ντεμπούτο και μας άρεσε πολύ. Πέρσι όμως οι Εγγλέζοι έβγαλαν έναν από τους αγαπημένους μας δίσκους για ολόκληρη τη χρονιά, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά επιρροές που μιλάνε στην καρδούλα μας με προσεγμένο, μοντέρνο ήχο και, το σημαντικότερο, έμπνευση. Παντρέψανε το doom, το stoner, την ψυχεδέλεια, το occult στοιχείο και βγάλανε ένα χαρμάνι, χάρμα ώτων. Ε, αυτόν τον δίσκο πρόκειται να τον παρουσιάσουν ολόκληρο μπροστά στα μάτια και στα αυτιά των τυχερών παρευρισκόμενων. Γίνεται να λείπεις αν είσαι εκεί; Γρηγορείτε, γιατί εντός του έτους είναι προγραμματισμένο να έρθουν δύο φορές και στην Ελλάδα (Mammothfest τον Ιούλιο, mini tour τον Νοέμβριο).
Εξίσου άχαστο: Στο διεθνές περιβάλλον του Roadburn, το γαλλικής φινέτσας post-metal των Year Of No Light (21/04) αναμένουμε να ανθίσει. Άραγε θα ακουστεί και το "Réalgar";
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
