«10+1»: Ιστορικές ελληνικές heavy metal κυκλοφορίες

Μερικά επιλεγμένα hidden gems από την πρώιμη εποχή της ελληνικής heavy metal σκηνής

Από τον Σπύρο Κούκα, 25/01/2022 @ 17:51

Η πορεία της ελληνικής heavy metal σκηνής από τα πρώιμα, ερασιτεχνικά χρόνια στη σημερινή καταξίωση υπήρξε μακρά κι επώδυνη για τις μπάντες που την έζησαν σε όλη της τη διαδρομή. Σε μια χώρα με πιστούς οπαδούς του σκληρού ήχου και ταλέντο, οι συνθήκες δεν υπήρξαν ανέκαθεν ιδανικές για τις εγχώριες μπάντες ώστε να δημιουργήσουν τη μουσική που αγαπούσαν, γεγονός που ουδόλως εμπόδισε αρκετές από αυτές ώστε να καταφέρουν να αφήσουν το δισκογραφικό τους στίγμα.

Έτσι, με αφορμή την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ των θρυλικών Spitfire, θυμόμαστε 10+1 χαρακτηριστικές δουλειές από συγκροτήματα των πρώτων χρόνων της ελληνικής heavy metal σκηνής.

1
Spitfire - First Attack
(1987)
Spitfire - First Attack
Σπουδαίο υλικό, τόσες προοπτικές αλλά και μεγάλη ατυχία. Αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μια σύνοψη των early years των Spitfire, της πλέον γνωστής από τις ιστορικές μπάντες που απασχολούν αυτό το αφιέρωμα. Το "First Attack" υπήρξε ένα ντεμπούτο που για τα δεδομένα της Ελλάδας τότε αποτελούσε ένα μικρό θαύμα, ακολουθώντας το hard & heavy ρεύμα της εποχής και χαρακτηριζόμενο από κλασικές συνθέσεις, στις οποίες ξεχώριζαν οι κιθάρες αλλά και η χαρακτηριστική φωνή του αξέχαστου Ντίνου Κωστάκη. Ευτυχώς για όλους μας, το πείσμα και η θέληση του mainman της μπάντας, Ηλία Λογγινίδη, υπήρξε τέτοιο που τους κράτησε ζωντανούς μέχρι και τις μέρες μας, με αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα από καιρό σε καιρό.
2
Vavel - Vavel
(1986)
Vavel - Vavel
Στην περίπτωση των εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενων Vavel, το cult-όμετρο φαίνεται να χτυπάει κόκκινο, καθώς η μουσική τους πρόταση ακροβατεί μεταξύ του ιστορικά αποδεκτού και του συγκινητικά πρωτόλειου. Το ντεμπούτο τους διέθετε ένταση, πάθος, την αναμενόμενη rock διάθεση και τη μακρινή ηχητική συγγένεια με τις πρωτοπόρες ιταλικές metal μπάντες της εποχής, έχοντας δεδομένα τη δική του θέση σε αυτό το αφιέρωμα. Ωστόσο, παρά τις κατά τόπους ενδιαφέρουσες κιθάρες και τις πραγματικά λειτουργικές ιδέες, πλέον παρουσιάζει έντονα τα σημάδια του χρόνου, κρινόμενο μάλλον ως καλοπροαίρετα dated.
3
Northwind - Mythology
(1987)
Northwind - Mythology
Οι Northwind πιθανόν ευθύνονται για το πρώτο ιστορικά εγχώριο άλμπουμ που θα μπορούσε να σηκώσει εν μέρει τη heavy metal ταμπέλα, καθώς το "Northcomin'" τους κυκλοφόρησε το 1982. Εδώ, ωστόσο δεν θα αναφέρουμε το εξαιρετικό τους ντεμπούτο, για το οποίο είχε μιλήσει αναλυτικότερα ο Κώστας Σακκαλής πριν μερικά χρόνια, αλλά για το επόμενο τους άλμπουμ, το εκλεκτό "Mythology". Οι επιρροές από πρώιμους Whitesnake, Deep Purple και Scorpions παραμένουν σε πρώτο πλάνο, η μπάντα φαντάζει πιο έμπειρη από το ντεμπούτο της και το αποτέλεσμα στέκεται ως ένα από τα αρτιότερα προϊόντα που έχει να επιδείξει η εγχώρια αγγλόφωνη παραγωγή. Πρόπερσι είχαμε την τύχη να επιστρέψουν και δισκογραφικά, με τους Θεσσαλονικείς να κυκλοφορούν το τιμιότατο "History", διευρύνοντας το μύθο τους.
4
Sarissa - Demo
(1987)
Sarissa - Demo
Θρυλικό demo το συγκεκριμένο, όχι μονάχα ιστορικά, αλλά και ποιοτικά, αφού αποτέλεσε ένα από τα πρώιμα δείγματα που έδειχναν τις πραγματικές δυνατότητες των εγχώριων σχημάτων, παρά τις συνθήκες που επικρατούσαν στα '80s. Η επική διάθεση ξεχειλίζει από το υλικό, η παρουσία της επιρροής των Judas Priest είναι διακριτή ενώ, εξαιρώντας τα τεχνοκρατικά θέματα που αφορούσαν την παραγωγή/παρουσίαση των συνθέσεων, τα τραγούδια που περιέχονται είναι εκπληκτικής ομορφιάς και αντίληψης. Δυστυχώς, η τύχη της μπάντας φαντάζει πια αβέβαιη, αφού ο Δημήτρης Σελαλμαζίδης, η ηγετική μορφή του σχήματος σε ολόκληρη την πορεία του, δυστυχώς απεβίωσε στις αρχές του 2021.
5
Vice Human - Vice Human
(1984)
Vice Human - Vice Human
Εκ των πραγμάτων μια από τις πρώτες αμιγώς heavy metal μπάντες που ιδρύθηκαν στη χώρα - έστω κι αν Heaven & Hell και Vavoura Band διεκδικούν τα πρωτεία λόγω του εν μέρει Sabbath-ικού τους ήχου - οι Vice Human υπήρξαν μια από τις πρωτοπόρες ντόπιες δυνάμεις με εκτεταμένη δισκογραφία και δραστηριοποίηση μέχρι και τα '10s. Με ήχο ωμό και περισσότερο rock 'n' roll oriented, οι Αθηναίοι αξίζουν το σεβασμό μας και μόνο για το πείσμα και τη δραστηριοποίηση τους σε μια εποχή που το να κρίνεσαι ως μεταλλάς μουσικός φάνταζε κάποιου είδους "βρισιά", κατατάσσοντας σε στο κοινωνικό περιθώριο μιας έτσι κι αλλιώς συντηρητικής κοινωνίας.
6
Crush - Kingdom Of The Kings
(1993)
Crush - Kingdom Of The Kings
Επικό συναίσθημα, true metal διαθέσεις, έμπνευση, ταλέντο και άγνοια κινδύνου χαρακτηρίζουν το "Kingdom Of The Kings", το μονάκριβο έργο των Crush. Ο αδύναμος, "πηγαδίσιος" ήχος του υλικού από την ανύπαρκτη προβληματική παραγωγή με τα χρόνια κατέληξε να προσδίδει πόντους στην ατμόσφαιρα του δίσκου, η ψυχωμένες ερμηνείες του Παναγιώτη Κωνσταντινίδη αποτελούν σήμα-κατατεθέν ενώ οι κιθάρες διαθέτουν έναν Warlord-ικό λυρισμό που συναρπάζει. Το γεγονός ότι η μπάντα δεν έχασε ποτέ τον ερασιτεχνικό της χαρακτήρα, παίζοντας για το κέφι της, δικαιολογεί τα ζητήματα επαγγελματισμού που μπορεί κάποιος νέος ακροατής να αναδείξει, ορίζοντας το "Kingdom Of The Kings" ένα διαμαντάκι γεμάτο ψεγάδια, αλλά και τόνους ψυχής.
7
Dark Nova - The Dark Rhapsodies
(1993)
Dark Nova - The Dark Rhapsodies
Εξαιρετικά καλοπαιγμένο heavy/power metal προσέφεραν οι Dark Nova με το ντεμπούτο άλμπουμ τους, καθώς το "Dark Rhapsodies" διέθετε τόσο την τεχνική επάρκεια όσο και την ορμητική διάθεση για να κάνει εντύπωση εντός της - ακόμη άγουρης εν έτει 1993 - εγχώριας σκηνής. Οι κιθάρες των Ηλία Κόσκορη και Athan Skitsos (ex-Flames) φαντάζουν εκτυφλωτικές και παρουσιάζουν άψογη συνεργασία στα πολυσύνθετα των θεμάτων τους, εκπληρώνοντας το σκοπό των νεοκλασικών/power/prog ιδεών του σχήματος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μοναδικό μείον αυτού του ειλικρινά εντυπωσιακού άλμπουμ που ανακαλεί τα σπουδαία US power έπη σε ύφος και ατμόσφαρια η ανεπαρκής παραγωγή του, αλλά και η σχεδόν μηδενική διανομή/προώθηση του την εποχή που κυκλοφόρησε, γεγονός που κράτησε στην αφάνεια μια ικανότατη μπάντα.
8
Angelo Perlepes' Mystery - Self Titled
(1991)
Angelo Perlepes' Mystery - Self Titled
Ένας από τους πρωτεργάτες του εγχώριου μεταλλικού κιθαριστικού ήχου, ο Άγγελος Περλεπές αποτελεί άξιο μουσικό τέκνο των Ritchie Blackmore και Yngwie Malmsteen, όντας από τους πρώτους Έλληνες κιθαρίστες που εισήγαγε στη μουσική του το νεοκλασικό ήχο των δύο προαναφερθέντων ιερών τεράτων της εξάχορδης. Στο ομότιτλο ντεμπούτο των Mystery, ο βιρτουόζος κιθαρίστας διέθετε μαζί του μια αξιόλογη ομάδα μουσικών, προεξέχοντος του Γιώργου Φασκιώτη, ο οποίος κλέβει τις εντυπώσεις με την ορισμένες φορές υπέρ του δέοντος οριακή, αλλά δεδομένα ψυχωμένη του φωνητική απόδοση. Όμορφες συνθέσεις που ανακαλούν την εποποιία των Rainbow, των Deep Purple αλλά και των Rising Force αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του δίσκου, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι τρεις δουλειές που ακολούθησαν στα επόμενα χρόνια, με πρώτο και καλύτερο το "Tales..." του 1999.
9
Rust - Shoot Them Higher
(1989)
Rust - Shoot Them Higher
Ακόμη ένα one hit wonder συγκρότημα από την πρώτη περίοδο της ελληνικής heavy metal σκηνής, οι Rust ξεκίνησαν να δραστηριοποιούνται ήδη από το 1984, μέχρι να φτάσουν στο αποκορύφωμα των προσπαθειών τους με την κυκλοφορία του μοναδικού τους άλμπουμ το 1989. Το "Shoot Them Higher", εξαιρώντας τις γνωστές παθογένειες που σχεδόν κάθε ελληνικό συγκρότημα της εποχής αντιμετώπιζε, αποτέλεσε ένα ταχυδύναμο άλμπουμ αξιολογότατων επί μέρους στιγμών, flashy κιθαριστικών leads και καλών φωνητικών προσπαθειών, σε μια εποχή που ελάχιστες μπάντες κατάφερναν να ολοκληρώσουν επιτυχώς τη μετάβαση από τις demo ηχογραφήσεις στην κυκλοφορία ενός πραγματικού full length.
10
Mental Powers - Fantasy
(1987)
Mental Powers - Fantasy
Ένα άγνωστο gem από μια εποχή που οι εγχώριες μπάντες διέθεταν πλούσιο ταλέντο αλλά ανεπαρκή τεχνογνωσία και λιγοστές ευκαιρίες να αναδειχθούν, το "Fantasy" υπήρξε το μοναδικό έργο των Mental Powers του Ράμου Αλεξίου. Κάπου ανάμεσα στους Scorpions της εποχής, τους Europe και τον Yngwie Malmsteen, το υλικό του "Fantasy" διαθέτει όμορφες, μελωδικές κιθάρες, μπόλικο potential αλλά και την κλασικά ανύπαρκτη/ερασιτεχνική προσέγγιση σε ζητήματα ηχογραφήσεων και παραγωγής. Ακόμη κι έτσι, όμως, ξεχωρίζει σαν ένα δείγμα που επιβεβαιώνει πως στη χώρα ανέκαθεν υπήρχε διάθεση και ικανότατοι μουσικοί, οι οποίοι "χαντακώθηκαν" από τις περιρρέουσες συνθήκες της Ελλάδας των '80s. 
+1
Deceptor - The Legend
(2002)
Deceptor - The Legend
Από τις πιο αδικοχαμένες περιπτώσεις εγχώριων συγκροτημάτων, οι Deceptor από τη παραδοσιακά μεταλλομάνα Θεσσαλονίκη υπήρξαν ανεπανάληπτοι, έστω κι αν δεν κατάφεραν ποτέ και κυκλοφορήσουν επίσημα κάποιο άλμπουμ. Συναρπαστικό heavy/power metal των υψηλότερων προδιαγραφών, με κιθάρες που δεν ζήλευαν τίποτα από τον παγκόσμιο περίγυρο της εποχής και την απαράμιλλη φωνάρα του Γιάννη Κουτσελίνη σε πρώτο πλάνο, είναι απορίας άξιο πως αυτή η μπαντάρα δεν κατάφερε να κάνει έστω τη μισή καριέρα που αναλογούσε στο πλούσιο ταλέντο της. Το "The Legend" αποτελεί μια συλλογή που κυκλοφόρησε αρκετά χρόνια μετά τη διάλυση του σχήματος, παρουσιάζοντας το σύνολο του υλικού που είχε δημιουργήσει κατά τα χρόνια που δραστηριοποιούταν και υπάρχει διασκορπισμένο στα διάφορα demo του.
  • SHARE
  • TWEET