Cloud Rat

Pollinator

Artoffact (2019)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 22/10/2019
Μια από τις πολύ λίγες φορές που η μουσική είναι ταυτόχρονα επιθετική αλλά και συναισθηματική, χαοτική αλλά και σκεπτόμενη, εξωστρεφής αλλά και βαθιά ενδοσκοπική
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, το grind δεν διανύει και την παραγωγικότερη περίοδό του. Συνεχίζοντας την παράδοση που άρχισε η προηγούμενη δεκαετία, άλλο ένα μουσικό ιδίωμα θα αποδομηθεί, και θα αναζητά τους εκφραστές του σε συγκεκριμένες μπάντες και όχι μουσικές σκηνές. Οι Cloud Rat, είναι ένα από αυτά τα συγκροτήματα. Τέσσερα χρόνια μετά το εκπληκτικό "Qliphoth", οι Αμερικανοί επανέρχονται με ίσως την καλύτερη κυκλοφορία τους μέχρι τώρα. Μπορεί τα LP που κυκλοφορούν να είναι πολύ λιγότερα από τα splits και τα EP, κατά τη διάρκεια αυτής της πολυάσχολης για αυτούς δεκαετίας, η συμπυκνωμένη ουσία της μπάντας θα είναι ανέκαθεν (σχεδόν, θα καταλάβετε παρακάτω) στους ολοκληρωμένους δίσκους.

Σε τέτοια ιδιώματα βέβαια, το «ολοκληρωμένος» είναι σχετικό. Κοντά μισή ώρα διάρκεια είναι λίγο μεν, για το crust/grind των Cloud Rat όμως και τις δεκατέσσερις συνθέσεις του δίσκου, είναι υπεραρκετό. Η ουσία όμως, είναι πως η μπάντα ηχεί πιο ολοκληρωμένη καλλιτεχνικά, από ποτέ άλλοτε. Μαζί με τον εν λόγω δίσκο, κυκλοφορούν και ένα «συνοδευτικό» EP, "Do Not Let Me Of The Cliff" το οποίο φανερώνει ένα εντελώς διαφορετικό προσωπείο. Συνεπώς, οι Cloud Rat πλέον δεν φοβούνται να αναδείξουν στον ήχο τους όλες τις πτυχές τους, με δυο εκ διαμέτρου αντίθετα και ταυτόχρονα χτυπήματα.

Το "Pollinator", βρυχάται και ψιθυρίζει, απαλύνει τον πόνο και ρίχνει αλάτι στην πληγή, κατεδαφίζει ηχεία και χτίζει συνειδήσεις. Ο πολυσχιδής ήχος της μπάντας εντάσσει drone περάσματα, crust ομοβροντίες, grind ραχοκοκκαλιά, black metal αισθητική, post μελωδίες. Με κερασάκι στην τούρτα μια εξέλιξη τόσο στον ήχο όσο και στη συνθετική διαδικασία, με μειωμένη αισθητά τη διάρκεια σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους και εμπλουτισμό των ταχυτήτων, οι Cloud Rat χτυπάνε στο ψαχνό με σύμμαχο ένα μαχαίρι υψηλής νοημοσύνης. Αν κάποιος αφιερώσει χρόνο στον δίσκο, θα διαπιστώσει πως η punk αισθητική είναι εκεί και πέραν του στιχουργικού, οι κιθάρες μεταπηδούν από το ένα ιδίωμα του extreme στο άλλο, όσο μακρινό και να είναι, ενώ τα τύμπανα παραδίδουν σεμινάρια αμεσότητας και τεχνικής. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν πολυσχιδή φωνητικά, πλήκτρα, εφέ, λεπτομέρειες που χρωματίζουν το μουσικό κάδρο αυτής της κυκλοφορίας.

Το neocrust riff του "Delayed Grief - Farmhouse Red" σε συνεφέρνει προς το παρόν από τον αρχικό καταιγισμό και σε προσγειώνει σε μια δυσοίωνη πραγματικότητα. Η αισθητική, οι χαμηλές, σχετικά, ταχύτητες και οι εκπληκτικοί στίχοι, που αξίζει να ψάξει κανείς να τους διαβάσει, που κυριαρχούν από το "Night Song" μέχρι το "The Mad", είναι η ψυχή του καταπιεσμένου ατόμου. Ο χαμός του "Webspinner", η αδιανόητη post-οτιδήποτε κομματάρα του "Luminescent Cellar", θα κλείσει το μάτι στο EP, η δυάδα των "Marionettes" και "Perla" είναι ταυτόχρονα ονειρική και αποκρουστική. Ανάμεσα στα προαναφερθέντα κομμάτια, γέφυρες, αισθητικές και μουσικές, θα συνδέουν ένα οδικό δίκτυο, χαρτογράφο της ψυχής των δημιουργών του. Όσο κάποιος μυείται στον κόσμο του "Pollinator", θα παρατηρήσει άλλοτε να προσέχει τους στίχους, άλλοτε να του αποσπούν την προσοχή τα φωνητικά και κυρίως να του σφηνώνονται riffs στο μυαλό του ακόμη και αν ξεπετάγονται για πολύ λίγα δευτερόλεπτα.

Διαρκώς επίκαιροι και πολιτικοποιημένοι, οι Cloud Rat, δεν παραμελούν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες. Μάλιστα, με το "Pollinator", είναι τόσο αφοσιωμένοι στο συνθετικό κομμάτι, που η διαρκής έμπνευση που οδήγησε και στην παράλληλη κυκλοφορία, αποτελεί τη μεγαλύτερη σφραγίδα ποιότητας. Το πραγματικό προνόμιο όμως της μπάντας, είναι πως το βλέμμα της γυαλίζει. Όχι, δεν υπάρχει κάποια τρέλα, είναι απλά η στοχευμένη, συσσωρευμένη οργή, μια γυναικεία φωνή που θέλει να φωνάξει, με τρόπο όμως όχι απλά εκκωφαντικό αλλά και σμιλευμένο να γκρεμίζει τα πάντα στο διάβα του. Η ποιότητα και η αναγκαιότητα δίσκων όπως το "Pollinator",θα το σπρώξει αβίαστα στις κορυφές της φετινής χρονιάς, και σε ένα ηχητικό μνημείο εντός και εκτός του ιδιώματός του.

Youtube
Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET