Praying Mantis, Clairvoyant, Raindream @ Underworld

Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 07/03/2006 @ 19:14
04/03/06, Underworld Club, Αθήνα

H Ελλάδα το τελευταίο διάστημα είναι από τις πολύ τυχερές χώρες μια και την επισκέπτονται συνεχώς κάποια συγκροτήματα που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους στη heavy metal μουσική. Ένα από αυτά είναι και οι Άγγλοι Praying Mantis οι οποίοι εδώ και περίπου 30 χρόνια μας χαρίζουν ανεπανάληπτες στιγμές μουσικής ηδονής. Η επίσκεψη τους στη χώρα μας σίγουρα αποτελεί σημείο αναφοράς... Οι όποιες σειρήνες που μετέδιδαν καλές ή κακές πληροφορίες για την εμφάνιση τους δε στάθηκαν σοβαροί λόγοι για να αποτρέψουν κάποιους να κατηφορίσουν στο Club που το τελευταίο καιρό έχει συνδέσει το όνομα του με μερικές από τις ρίζες του heavy metal δέντρου.

Κατά τις 20:00 (προγραμματισμένη ώρα έναρξης του live), μπαίνοντας στο χώρο ο αριθμός των ατόμων που ήταν μέσα (περίπου 100) δυστυχώς δεν ήταν ο αναμενόμενος συμφωνά με το μέγεθος -για μένα- του ονόματος της μπάντας. Ο κόσμος ήταν λιγότερος και από τις άλλες 2 μπάντες του εν λόγω μουσικού ύφους που επισκέφτηκαν τη χωρά μας τους τελευταίους 2 μήνες (Demon και Diamond Head). Κρίμα...

Γύρω στις 20:45 -για ακόμα μια φορά με αρκετά μεγάλη καθυστέρηση έναρξης- έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή οι Raindream. Η εμφάνιση τους ήταν για μένα η πρώτη μου μουσική συνάντηση μαζί τους, η οποία στο τέλος του set άφησε μια τρομερά θετική εντύπωση και αύρα. Στις τάξεις του group είναι ο Γιώργος Θωμαϊδης ο οποίος άνηκε κάποτε σε ένα από τα καλύτερα groups της ελληνικής σκηνής, τους Wisdom. Σίγουρα η περιέργεια του τι έπαιζαν ήταν έκδηλη και μεγάλη. Γρήγορα όμως η περιέργεια αυτή μετατράπηκε σε λαγνεία ακρόασης και άλλων κομματιών. Δυστυχώς δεν ξέρω το ιστορικό της μπάντας αλλά θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αυτούς. Είναι από τα καλύτερα groups αυτή τη στιγμή στον ελληνικό χώρο μια και φαίνονται άρτια οργανωμένοι.

Το group με το hard rock / heavy metal που παίζει σε κρατάει σε συνεχή εγρήγορση. Είναι τρομερά δεμένοι μεταξύ τους και αυτό φαίνεται επί σκηνής. Με πολύ ωραίες συνθέσεις όπως τα "Miracle" και "Shine On", τα οποία δόθηκαν ως promo cd στην είσοδο (πολύ καλή κίνηση αυτοπροώθησης, μακάρι και άλλες μπαντες να το έκαναν αυτό όσο και αν ακούγεται κακό), αλλά και με διασκευές όπως τα "I Don't Believe In Love" των τεραστίων Queensryche και "Forever Young" των Tyketto (!!!) κατάφεραν επί 45+ λεπτά να διασκεδάσουν τον κόσμο ο οποίος συμμετείχε όπως μπορούσε κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους. Εγκατέλειψαν τη σκηνή με ακόμα μια διασκευή, το "All She Wrote" των Firehouse, που ήταν η καλύτερη πάσα προς τον κόσμο να τους αποθεώσει για τις μοναδικές στιγμές που μας χάρισαν. Η εμφάνιση τους βοηθούμενη από τον πολύ καλό ήχο ήταν το κάτι άλλο. Τους αξίζουν χίλια μπράβο. Η συγκριμένη μπάντα για μένα απέδειξε ότι υπάρχουν ακόμα κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν να δημιουργήσουν καλή και ποιοτική μουσική διαφημίζοντας αν μπορούν τη χωρά μας στο εξωτερικό. Μακάρι να συνεχίσουν την καλή δουλειά. Σίγουρα ότι καλύτερο για opening act της βραδιάς.

Μετά από μια σύντομη διακοπή στη σκηνή ανέβηκαν οι Clairvoyant οι οποίοι είναι και αυτοί ένα από τα πολύ καλά εξαγώγιμα μουσικά groups της χώρας μας. Αρκετά φρέσκοι και ανανεωμένοι ως προς το feeling που περνούσαν στο κοινό έκαναν ότι μπορούσαν για να ξεσηκώσουν τον κόσμο. Τα πολύ καλά και σύνθετα μουσικά heavy / power κομμάτια τους πραγματικά αποδίδονταν με τον καλύτερο τρόπο επί σκηνής. Δυστυχώς όμως η επιλογή της συγκεκριμένης μπαντας κάτω από τους headliners Praying Mantis ήταν λίγο ατυχής. Η μπάντα είναι πολύ καλή. Η συγκεκριμένη εμφάνιση της ήταν η καλύτερη που έχει κάνει όσες φορές την έχω δει. Από κάποιο σημείο όμως και μετά αποδείχτηκε ότι δεν ταίριαζαν στο μουσικό ύφος της βραδιάς και έγιναν λίγο -ακουστικά- κουραστικοί. Ο πολύ καλός ήχος που είχαν αλλά και η πολύ καλή διασκευή στο "I'm Alive" των Helloween σε γενικές γραμμές δεν κατάφεραν να «κουνήσουν» τον κόσμο που σίγουρα περίμενε μουσική συνέχεια ανάλογη της αρχής. Πραγματικά είναι πολύ κρίμα για μια μπάντα με μεγάλες δυνατότητες να μη χαίρει της πλήρης αποδοχής ενός κοινού λόγω συγκεκριμένων λόγων. Παρ' όλα αυτά ο κόσμος τους αντάμειψε με ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα που σίγουρα το άξιζαν. Επιφυλάσσομαι να τους δω σε μελλοντικό live σε δικά τους συναυλιακά μουσικά χωράφια.

Η ώρα ήταν περίπου 22:40. Το διάλλειμα από το προηγούμενο group ήταν λίγο μεγαλύτερο απ' ότι έπρεπε. Ευτυχώς τώρα πια ο κόσμος που ήταν μέσα στο club ήταν σαφώς περισσότερος από την αρχή, σίγουρα όμως όχι ο αναμενόμενος για μένα. Στο διάλλειμα μετά από συζήτηση με Έλληνα ειδήμων του New Wave Of British Heavy Metal, στο οποίο ανήκουν οι Praying Mantis, έμαθα ότι λόγω ημέρας και ήδη περασμένης ώρας οι headliners θα έπαιζαν μόνο μία ώρα, μια και ο συναυλιακός χώρος έπρεπε να λειτουργήσει ως club! Ευχόμενος να μην ισχύσει η είδηση αυτή ανέμενα την εμφάνιση μιας μπάντας που με έχει κάνει να ταξιδέψω πολλές φορές με τις μελωδίες της. Γύρω στις 22:50 και εν μέσω επευφημιών εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Praying Mantis. Δυστυχώς στις τάξεις του group δεν ανήκει πλέον ο Dennis Stratton, μια από τις αντιπροσωπευτικότερες μορφές του κινήματος του New Wave Of British Heavy Metal. Σίγουρα μεγάλη απώλεια και για τη μπάντα αλλά και για όσους θα ήθελαν να τους απολαύσουν μαζί. Στη συνέχεια της συναυλίας η έλλειψη του ήταν παραπάνω από εμφανής. Η άλλη απώλεια η οποία ήταν γνωστή από πριν στο κοινό ήταν ο μέχρι πρότινος τραγουδιστής τους Tony O' Chara ο οποίος έχει αντικατασταθεί από έναν από τους καλύτερους frontman-φωνές της μουσικής μας, τον Damian Wilson. Σε όσους θυμίζει κάτι το όνομα, ο Wilson έχει διατελέσει μέλος των Ayreon και του project Star One.

Η αρχή τουλάχιστον ως προς την επιλογή του κομματιού ιδανική: Οι πρώτες νότες του "Can't See The Angels" δόνησαν την ατμόσφαιρα αλλά παράλληλα και τις καρδιές των παρευρισκομένων, μια και για πολλούς είναι το καλύτερο τους κομμάτι. Δυστυχώς όμως τα συναισθήματα του κομματιού υπερκαλύφτηκαν από τον χάλια ήχο. Η drums είχε μόνο ένα μικρόφωνο για όλο το set (!!!). Τα keyboards ακούγονταν λες και έπαιζε ένα δεκάχρονο παιδί που μόλις ξεκινάει να τα μαθαίνει. Η κιθάρα και το μπάσο αρκετά flat. Ο μόνος που κάπως επέπλεε από το ναυάγιο ήταν ο τραγουδιστής που και αυτός μόλις ακουγόταν. Η συγκεκριμένη εικόνα ξίνισε τον κόσμο που άλλα περίμενε και άλλα έβλεπε. Η συνέχεια ήταν δυστυχώς παρόμοια με την αρχή. Ναι μεν ακούσαμε κομμάτια όπως τα "A Cry For The New World", "Lovers To The Grave", "Letting Go" κλπ αλλά ο ήχος παρέμενε πολύ άσχημος. Το group είχε δικό του ηχολήπτη ο οποίος νοιαζόταν μονό για μπύρες και τίποτα άλλο! Ο Wilson αλλά και o κιθαρίστας Tino Troy έκαναν ότι μπορούσαν για να διασκεδάσουν τον κόσμο. Μάταια όμως. Πολλοί ήταν αυτοί που είχαν ήδη ξενερώσει. Ο ήχος ήταν τόσο χάλια που το μικρής διάρκειας drums solo ακουγόταν σαν τα βραζιλιάνικα κρουστά του "Roots, Bloody Roots" των Sepultura! Η κατάσταση είχε αρχίσει λίγο να ξεφεύγει από τα όρια.

Τελειώνοντας και το "Children Of The Earth", που ήταν μόλις το όγδοο κομμάτι του set list τους (!!!), οι Praying Mantis μας καληνύχτισαν αφήνοντας μας όλους σύξυλους! Τελικά η είδηση πριν το ξεκίνημα τους επαληθεύτηκε! Το live τελείωσε στην περίπου μία ώρα για να ανοίξει ο χώρος ως club!!! Το group εγκατέλειψε τη σκηνή σαφώς απογοητευμένο και νευριασμένο από αυτή την εξέλιξη, εισπράττοντας βεβαία το χειροκρότημα του κόσμου. Σε κουβέντα που είχε συνάδελφος και φίλος από άλλο πολύ γνωστό metal site, οι Mantis είχαν ετοιμάσει και προβάρει 12 κομμάτια και όχι οκτώ που τους αφήσαν να παίξουν...

Δυστυχώς στο βωμό του χρήματος θυσιάστηκε η εικόνα ενός από τα μεγαλύτερα groups που γέννησε και ανέδειξε το αγγλικό νησί. Η συγκεκριμένη εμφάνιση απέδειξε περίτρανα ότι ένας ηχολήπτης αλλά και οι διοργανωτές μπορούν ενίοτε να θεοποιήσουν ή όχι ένα group και να κοροϊδέψουν τους οπαδούς. Ευτυχώς που δεν έγιναν ευτράπελα μετά τη λήξη του live. Κρίμα κύριοι γιατί μέχρι στιγμής λαμβάνατε την πλήρη υποστήριξη στα live που γινόντουσαν στο χώρο. Η συγκεκριμένη εικόνα αμαύρωσε την αίγλη του παρελθόντος...

Για την ιστορία το πλήρες set list ήταν:
Can't See The Angels, A Cry For The New World, Best Years, Lovers To The Grave, Letting Go, Rise Up Again, Turn The Tables, Children Of The Earth

  • SHARE
  • TWEET