Lamp Of Murmuur

Submission And Slavery

Self-Released / Black Gangrene Productions (2021)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 03/11/2021
Οι συνθήκες ευνοούν ψυχολογική αυτοκαταστροφή και οι Lamp Of Murmuur της προσέδωσαν ένα σεμιναριακό και κατάμαυρο γοτθικό επίχρυσμα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Λίγοι δίσκοι τάραξαν το black metal στερέωμα το 2020 όπως το "Heir Of Ecliptical Romanticism". Η εκρηκτική παραγωγικότητα με την οποία συστήθηκαν οι Lamp Of Murmuur τα τελευταία χρόνια δεν επισκιάστηκε από την ποσότητα των κυκλοφοριών της αλλά βρήκε κορύφωση σε ένα άλμπουμ, βαθιά εδρασμένο στο ωμό, παραδοσιακό black metal ηχόχρωμα, που όμως, χωρίς εκπτώσεις παρουσίασε έναν ρομαντισμό σαγηνευτικό, μεθυστικό και κυρίως αιχμηρό.

Σε δεύτερη μοίρα, οι Lamp Of Murmuur αιχμαλώτησαν μια παρακμιακή και γοτθική αισθητική η οποία δεν περιορίστηκε σε μουσικές αναφορές. Πέραν των synths ή κάποιων death rock κιθαριστικών αρπισμάτων, το σχήμα αντιλαμβάνεται τα ρυθμικά μέρη των συνθέσεών του ως μικρές εκρήξεις. Σε συνδυασμό με την απολύτως ταιριαστή παραγωγή, οι μεταβάσεις των θεμάτων ηχούν περιπετειώδεις και συνάμα συναισθηματικές. Ένα χρόνο μετά, αυτή η μοίρα επανέρχεται, εκ νέου απροειδοποίητα, στην εμπροσθοφυλακή.

Οι Lamp Of Murmuur κυκλοφόρησαν τον δεύτερο full length δίσκο τους και πλέον αποκάλυψαν το στοιχειό που παραμόνευε στην ασπρόμαυρη νύχτα. Το εξώφυλλο δίνει το στίγμα. Η αναφορά στο κλασικό "Floodland" των Sisters Of Mercy είναι προφανής. Ο τίτλος, αφήνει υπόνοιες για τις θεματικές. Η gothic πτυχή του ήχου τους αποκαλύπτεται σε όλη την καταραμένη της μεγαλοπρέπεια. Το "Submission And Slavery" δεν είναι όμως ένας ακόμη gothic black metal δίσκος και αυτό αποτελεί ένα από τα πιο βαρυσήμαντα παράσημά του.

Αρκετοί καλλιτέχνες έχουν επιχειρήσει το τελευταίο διάστημα να ενσωματώσουν post-punk στοιχεία στο (extreme) metal. Η διαφορά όσον αφορά τους Lamp Of Murmuur είναι πως δεν θα αρκεστούν σε ένα τυμπανιστικό ρυθμό, μια synth γραμμή, μια μελαγχολική φωνητική ερμηνεία. Αυτά τα στοιχεία δεν απουσιάζουν. Αντιθέτως, ενυπάρχουν σε γενναίες δόσεις, όπως συμβαίνει στη σεμιναριακή αλχημεία του "Dominatrix's Call". Οι επιρροές από το death rock, τους Fields Of The Nephilim, τα πρώιμα '80s, δεν μένουν σε ένα παθητικό ρόλο, δεν επιζητούν μια ρηχή αντίφαση. Ηχούν ως η φυσική προεκταση του αδυσώπητου black metal riffing.

Οι συνθέσεις του δίσκου δεν αμφιταλλαντεύονται. Καλύπτονται από ένα πέπλο synth ρομαντισμού μεν, το οποίο προσδίδει στο δραματικό τους μαύρο πυρήνα μια οικεία αίσθηση μέσω φόρμας. Στο εννιάλεπτο "Deformed Erotic Visage" πρόσεξε τους τυμπανιστικούς ρυθμούς. Είναι επικοί ενώ διατηρούν παράλληλα μια κατατρεγμένη αίγλη, φροντίζοντας έτσι ώστε όσα διαδραματίζονται στις κιθάρες να χτυπούν στο διάφραγμα. Οι χορδές πάλλονται με τρόπο όπου σχήματα όπως οι Xmal Deutchland, Siouxsie & the Banshees και Christian Death σε μια παράλληλη διάσταση θα είχαν ερωτευθεί τους Darkthrone. Όσον αφορά τους Christian Death, ο δίσκος κλείνει με μια οικειοποιημένη διασκευή του "As Evening Falls". Παράλληλα, το στοιβαρό κλασικού heavy metal υπόβαθρο ντύνει τη δόμηση με μια γοητευτική μουσικότητα.

Το εναρκτήριο, παρολίγον ομότιτλο, "Reduced To Submission And Slavery" ενσωματώνει σε ένα ψυχολογικό ταξίδι όλα τα προαναφερθέντα. Μεταβάσεις ανάμεσα σε υπο-ιδιώματα και σκιαγραφημένες επιρροές, αποπνικτικές κραυγές και θεατρικά φωνητικά, υψηλές ταχύτητες και σχεδόν darkwave σημεία, εύστροφα τύμπανα και ένα μπάσο που το νιώθεις σαν άροτρο. Οι Lamp Of Murmuur ενέδωσαν στα πάθη τους δίχως όμως να χάσουν τη στόχευσή τους. Συνόδευσαν το άλμπουμ με το, παρόμοιας αισθητικής "Punishment And Devotion" EP. Δεν διατάραξαν όμως τις ισορροπίες. Παρέδωσαν ένα άλμπουμ 33 λεπτών το οποίο κραυγάζει διαστροφικά.

Το "Submission And Slavery" είναι ένα black metal άλμπουμ που εμμένει σε έναν όλο και εντονότερο εκσυγχρονισμό παλαιομένων οπτικών. Δεν λειτουργεί ως χρονομηχανή ή συρραφή περιθωριοποιημένων αισθητικών. Είναι η τρανή απόδειξη πως η συνάφεια, και κυρίως συνέχεια, ενός καναλιού επιρροών μεταξύ συγκεκριμένων και καταχωνιασμένων ηχοχρωμάτων λειτουργεί ιδανικά σε επικαιροποιημένο πλαίσιο. Όταν οι τοίχοι γύρω σου έχουν πρόσωπα και οι εφιάλτες της καταπίεσης αποκτούν σάρκα και ωστά, η παράδοση και η αιχμαλωσία εμφανίζονται ως επιλογές. Οι πληγές θεριεύουν και οι αδυναμίες αποκαλύπτουν τον πραγματικό εαυτό. Ένας δίσκος για τρωτά και αμίλητα εσωτερικά συναισθήματα και καταστάσεις, αναδεικνύει μια πανίσχυρη καλλιτεχνική οπτική με έντονο προσωπικό στίγμα. Οι Lamp Of Murmuur συνεχίζουν το εκστασιασμένο μονοπάτι τους στη σκοτεινή νύχτα της ψυχής, με την ατμόσφαιρα να αποπνέει τρόμο και λαγνεία. Η πανσέληνος θα διαρκέσει όσο το άστρο τους στέκει αυτόφωτο, αρνούμενο να επιτρέψει στο πρωταρχικό συναίσθημα να χαθεί στη λήθη.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET