Κώστας Σακκαλής: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2024
Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Από τον Κώστα Σακκαλή, 23/12/2024 @ 14:34
Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2024, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.
(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)
1
Μακράν ο πιο συναισθηματικός δίσκος που κυκλοφόρησε το 2024, γεμάτος χιτάκια. Απαραίτητος για όποιον έχει έστω και λίγο αγαπήσει την alt-country ή το κλασικό folk rock. Απαραίτητος και για όλους τους υπόλοιπους για να τα αγαπήσουν.
2
Η εύκολη διαπίστωση είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερο psych garage συγκρότημα στις μέρες μας. Η δύσκολη είναι ότι και σε άλλες δεκαετίες, με μεγαλύτερο ανταγωνισμό, οι Mystery Lights θα ήταν στην αφρόκρεμα.
3
Ο James Brandon Lewis παίρνει τη σκυτάλη από τον Shabaka και γίνεται ο νέος Μίδας της jazz, ό,τι αγγίζει γίνεται χρυσός. Εδώ με τoυς Messthetics δημιουργεί μία νέα μορφή fusion ικανή να γοητεύσει τόσο οπαδούς της jazz όσο και της rock.
4
O alternative rock δίσκος της χρονιάς είναι ένα ντεμπούτο, όπως δηλαδή θα έπρεπε. Αυθάδικο, δυνατό, groovy, με χαρακτήρα και ιρλανδικό. Οι garage και post punk καταβολές του δεν κρύβονται αλλά το βασικό του στοιχείο είναι ότι ροκάρει χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Καλως ορίστε τους, θα μας απασχολήσουν και στο μέλλον.
5
Beak>
">>>>"
">>>>"
Αν υπάρχει κάτι που ενώνει τους Άγγλους με τους Γερμανούς περίσσοτερο από οτιδήποτε άλλο, αυτό είναι το krautrock. Οι Beak> με τον τέταρτο δίσκο τους απολαμβάνουν πλέον την αναγνώριση που άξιζαν εδώ και καιρό. Προσοχή, περιέχει μονότονους ρυθμούς που κινούνται σε διάσπαρτες κατευθύνσεις αλλά με κάποιο τρόπο φτάνουν πάντα μαζί στο στόχο.
6
Η επιστροφή σε έναν ήχο που κάποιος μουσικός έχει ήδη τελειοποιήσει συχνά μπορεί να συνοδεύεται με σκεπτικισμό για καλλιτεχνικό τέλμα. Δεν είναι αυτή η περίπτωση ο Jack White που αποδεικνύει γιατί παραμένει ο κορυφαίος ενεργός κιθαρίστας σήμερα.
7
Ίδιοι αλλά και διαφορετικοί, οι Cure πετυχαίνουν την τέλεια ανάμιξη νέων στοιχείων με τον γνωστό ήχο τους και έτσι ικανοποιούν τόσο τους παλιούς οπαδούς τους όσο κερδίζουν και νέους. Τέτοιο late career peak, συγκρίσιμο με τα κλασικά τους άλμπουμ, ελάχιστα συγκροτήματα έχουν καταφέρει.
8
Εντελώς προσωπική κατάθεση ψυχής και καλλιτεχνική δήλωση από μία μουσικό που θα έπρεπε να βρίσκεται στη ζωή μας πολύ συχνότερα. Δίσκος που ακούγεται με προσήλωση είτε σε καταστάσεις ηρεμίας και γαλήνης, είτε ακριβώς για να πετύχεις αυτές τις καταστάσεις.
9
Έχουμε καταλήξει να συνδέουμε το classic rock με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αλλά ξεχνάμε το εύρος και το βάθος αυτού που πραγματικά ο όρος περιλαμβάνει. Εδώ έρχονται οι Ar-Kaics να μας φέρουν κάτι από Roky Erickson, Neil Young, Tom Petty. Κάτι σίγουρα αμερικάνικο, σίγουρα κλασικό, σίγουρα ποιοτικό.
10
Το supergroup της χρονιάς δουλεύει τόσο δεμένο σα να έχει χρόνια πίσω του και αυτό δεν είναι τυχαίο. Μουσικοί με τεράστια εμπειρία και πολλές συνεργασίες στο παρελθόν τους, εδώ βρίσκουν το όχημα να εκφράσουν κάτι απολύτως άμεσο και απλό με βάση τη σπουδαία τραγουδοποιία τους και τις εξαιρετικές παικτικές τους δεξιότητες.
11
Mohama Saz
"Maquina De Guerra"
"Maquina De Guerra"
Αν οι Goat δεν ήταν αρκετά αφρικάνικοι για τα γούστα σας ενώ οι Tinariwen παραείναι, αν βρίσκετε την ψυχεδέλεια σε ακαταμάχητους, ιερούς χορευτικούς ρυθμούς, αν οι κιθάρες σάς αρέσουν γεμάτες fuzz-αριστά riff και τα πλήκτρα να γεμίζουν τα κενά, είναι έγκλημα να μην προσκυνήσετε τους Mohama Saz.
12
Το ντεμπούτο τους παραμένει άπιαστο ποιοτικά, αλλά και πάλι ο δεύτερος δίσκος τους είναι ένα επίτευγμα για το οποίο μπορούν να είναι περήφανοι. Όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια της χρονιάς, ακόμα και τα υπολείμματα των ηχογραφήσεών τους είναι πολύ υψηλών προδιαγραφών.
13
Ο καλύτερος progressive rock δίσκος της χρονιάς ήρθε από το πουθενά και έκανε λίγο θόρυβο πριν αποσυρθεί πάλι. Οι ετήσιες λίστες είναι μία ακόμα ευκαιρία να τον επισκεφθούμε και να διαπιστώσουμε πως το εμπνευσμένο από τα 70s prog δε χρειάζεται να είναι και ρετρό.
14
The Cold Stares
"The Southern"
"The Southern"
Από τους δίσκους που θα ήθελες να μη σου αρέσουν αλλά είναι τόσο μα τόσο καλοί. Ναι, το southern rock τους θυμίζει έντονα πολλά πράγματα, από Gov't Mule μέχρι SRV (!) αλλά τα τόσο καλοπαιγμένα, εμπνευσμένα, κολλητικά και συνθετικά άψογα τραγούδια τους κερδίζουν κάθε φορά όποια αντίρρηση.
15
Μακριά από τραγουδιστές-πριμαντόνες, κρυστάλλινες παραγωγές, ακραίους πειραματισμούς, το heavy metal επιστρέφει όπως μας πρωτοσυστήθηκε, όπως έγινε λαϊκή μουσική, όπως το αγαπήσαμε.
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
