Πιστεύει ακράδαντα ότι υπάρχουν μόνο δύο είδη μουσικής, η καλή και η κακή. Σχολιάζει και από τα δύο στις σελίδες του Rocking.gr, αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι γράφει κυρίως για ό,τι είναι ή μοιάζει...

Brown Horse
Reservoir
To φάντασμα του Jason Molina και το πνεύμα του Will Oldham στον καλύτερο δίσκο της χρονιάς στο είδος του
Για να συνεχίσετε την ανάγνωση αυτού του κειμένου θα πρέπει να συμφωνήσετε με το ακόλουθο αξίωμα. Μία μουσική πρόταση μπορεί να πετύχει σε διάφορα επίπεδα. Μπορεί να αριστεύσει στο τεχνικό επίπεδο παρουσιάζοντας εξαιρετικά παιξίματα. Μπορεί να σπάσει φόρμες και δομές καινοτομώντας. Μπορεί να γεφυρώσει είδη, να ενώσει κοινά, να απευθυνθεί σε εκατομμύρια κόσμου. Όλα αυτά όμως είναι δευτερεύοντα και ασήμαντα μπροστά στα συναισθήματα που μπορεί να ξυπνήσει ακόμα και με τα απλούστερα τραγούδια, τα πιο βασικά υλικά, την τραγουδοποιία που είναι τόσο παλιά όσο τα πρώτα μουσικά όργανα.
Σε αυτό το επίπεδο οι Brown Horse βρίσκονται στην κορυφή από την πρώτη κιόλας δουλειά τους.
Ο ήχος τους είναι αυτό που θα λέγαμε alt country ή folk rock. Μυρίζει ανοιχτά λιβάδια, αμερικάνικη επαρχεία (τι κι αν κατάγονται από το Norwich;), έναστρους ουρανούς όπως του υπέροχου εξώφυλλου, παρέες μαζεμένες γύρω από κάποια φωτιά, ιστορίες αγάπης, απώλειας, ταξιδιού, καθημερινότητας, ζωής. Τα τραγούδια τους είναι λυρικά και μελωδικά, με γερή δόση γλυκιάς μελαγχολίας και νοσταλγίας. Τα βασικά συστατικά τους, δε, είναι τα πολλά παραδοσιακά ακουστικά όργανα όπως το μπάντζο, το ακορντεόν, το βιολί, και η στοχευμένη χρήση ηλεκτρικής και lap steel κιθάρας. Αλλά περισσότερο από όλα είναι μία υπέροχη όσο και ιδιαίτερη φωνή, απευθείας κληρονομημένη από το φάντασμα του Jason Molina με ολίγη από Will Oldham (Palace, Bonnie "Prince" Billy) . Να το θέσουμε ως εξής: Αν θέλετε έναν δίσκο γεμάτο με τραγούδια στο στυλ και την ποιότητα του "Farewell Transmissions" των Songs: Ohia εδώ θα βρείτε τον παράδεισό σας. Αν όχι, τότε έχετε πεθάνει μέσα σας και δεν το ξέρετε.
Είναι μάταιο ίσως να απαριθμήσουμε τραγούδια που ξεχωρίζουν αφού το ένα χιτάκι (πάντα στο συγκεκριμένο μουσικό πλαίσο που κινούμαστε) διαδέχεται το άλλο και κάθε νέο τραγούδι φαίνεται καλύτερο από το προηγούμενο. Ας προτείνουμε όμως ως ενδεικτικά τα "Stealing Horses", "Everlasting", "Silver Bullet", "Called Away" που το καθένα ξεχωριστά (πόσο μάλλον ως σύνολο) είναι ικανό να ανατριχιάσει οποιονδήποτε αφεθεί στον κόσμο τους,.
Για να ολοκληρώσετε την ανάγνωση αυτού του κειμένου θα πρέπει να συμφωνήσετε με το ακόλουθο αξίωμα. Κανένα κείμενο, ποτέ, δεν μπορεί να περιγράψει το συναισθηματικό βάθος μιας μουσικής τόσο όμορφης όσο αυτή του "Reservoir". Κάντε μία χάρη στον εαυτό σας και ακούστε τον δίσκο.