Thou

We made the compromise and brought ruin to our palace of imagination

"Umbilical" μεταφράζεται ως «ομφαλικός». Αυτόματα δημιουργούνται δύο ειδών συνειρμοί. Αυτός της αποκοπής από κάτι πρωταρχικό, και αυτός της σύνδεσης με αυτό. Από την ζωτική αναγκαιότητα της ύπαρξης ενός δεσμού, μέχρι τον αναπόφευκτο τερματισμό του. Οι Thou, επέλεξαν να ονομάσουν έτσι το πρώτο, ολόδικό τους, full length δίσκο έπειτα από το τιτάνιο "Magus" του 2018, προκοικονομώντας και την θεματική και ηχητική του κατεύθυνση. Το πολυσχιδές sludge/punk σχήμα από τη Νέα Ορλεάνη, αποφάσισε να αναστοχαστεί μια περιπετειώδη (το λιγότερο) πορεία 20 ετών, και να την συνοψίσει, κριτικά, πνιγηρά, σε ένα δίσκο που θέτει υποψηφιότητα για τον κορυφαίο της πορείας του.

Σε διάφορες δηλώσεις τους, οι Thou μιλούσαν για το πώς θα στρέφονταν στις ρίζες τους, το πώς θα αγκάλιαζαν εκ νέου το ‘90s hardcore/punk με το οποίο γαλουχήθηκαν, με το πώς αυτός ο δίσκος θα λειτουργούσε για αυτούς ως ένα αντί-"Heathen". Σε αυτά τα έξι χρόνια που μεσολάβησαν, προτού κοιταχθούν εκ νέου, μόνοι τους στον καθρέπτη, οι Thou μεγαλούργησαν πολλάκις. Από δίσκους διασκευών σε Nirvana, καθώς και soundtracks για video games, μέχρι τις κολοσσιαίες συμπράξεις με την Emma Ruth Rundle στο "May Our Chambers Be Full" και τον Mizmor στο "Myopia", οι Αμερικανοί δεν έμειναν στάσιμοι ποτέ. Το "Umbilical", συνεχίζει αυτή την εξερεύνηση, ανακλαστικά.

Οι Thou, διαρκώς ενεργοί, συνειδητοποιημένοι, αναγνωρίζουν πως ενώ όλα αλλάζουν, μερικά πράγματα παραμένουν σταθερά. Πεισματικά ενάντιοι σε οποιαδήποτε απόπειρα ανάλυσης του κόσμου με βάση κάποιον ηθικό κώδικα ή συνεκτικές θεωρίες που διατυμπανίζουν πως έχουν όλες τις απαντήσεις, βαθιά πολιτικοποιημένοι και ριζοσπαστικοί, επιστρέφουν στις punk καταβολές τους. Παρατηρούν τους συμβιβασμούς τους, τις αντιφάσεις τους, τις υπαναχωρήσεις, την υποκρισία τους αλλά και του κόσμου, απευθύνονται στον 25άρη εαυτό τους, και συνεχίζουν ποιητικά να μιλούν για την τρωτή τους αλήθεια, τις πληγές τους. Το "Umbilical" ηχεί στα 48 λεπτά του ως ένα λαβωμένο θηρίο, το οποίο όμως ενδυναμώνεται μέσω των παραδοχών και της αμείλικτης ειλικρίνειάς του.

Everything I've ever done, everything I've ever said, everything I've ever felt is a chain around my neck

Εν μέρει, ο τραγουδιστής Bryan Funck μας είχε προϊδεάσει πριν πέντε χρόνια στη συνέντευξη που είχε δώσει στον Αντώνη. Το "Umbilical" ενσωματώνει στοιχεία από όλη την πορεία των Thou, συνεχίζοντας από το έρεβος του "Myopia". Ξερό, πνιγηρό, αρνητικό, εμπνευσμένο σε κάθε μουσικό του χωρίο, είναι το ισοδύναμο του εσωτερικού θορύβου απαξίωσης που διαταράσσει την εξωτερική ησυχία της περισυλλογής. Οι δέκα συνθέσεις του δίσκου, δεν αυξάνουν διαρκώς την ένταση, αν και όταν το πράττουν, ηχούν τιμωρητικές και ασύγκριτες. Έρπονται, γκρουβάρουν, στριφογυρίζουν, και όταν ενδώσουν στη λάσπη και την παρακμή που έχουν κάνει κτήμα τους, υπενθυμίζουν πως αν και εμφανώς πιο βίαιοι, δεν ξέχασαν όλα όσα τους ανέδειξαν σε ένα τόσο ξεχωριστό και κρίσιμο σχήμα.

Μερικές φορές η λύση έγκειται στην απλότητα. Ο τρόπος που το "Umbilical" ηχεί τόσο προσιτό και συμπαγές παρά τον πολεμικό και πνιγηρό του χαρακτήρα, είναι μια πιστοποίηση της συνθετικής εξέλιξης αλλά και προσωπικότητας αυτής της τεράστιας μπάντας. Το εναρκτήριο και αυτοκριτικό "Narcissist’s Prayer", πιθανώς μηδενιστική αντανάκλαση του ανατριχιαστικού "Arsonist’s Prayer" των Catharsis, με την επανάληψη του "it’s time to die", κόβει την ανάσα. Το "Emotional Terrorist" έρπεται στα όρια του αυτοτραυματισμού. Το σχεδόν επτάλεπτο "House Of Ideas", με τη συμμετοχή του Michael Berdan των Uniform, ξεδιπλώνει προς το φινάλε του τους πειραματισμούς που κατέστησαν τους Thou συνώνυμους μιας εποχής για το underground. Το ανελέητο "I Feel Nothing When You Cry" μαζί με το "Unbidden Guest", βάζει τις metallic hardcore, αλά Zao και Integrity, επιρροές στο προσκήνιο.

Άλλες φορές, η επανεκκίνηση είναι απαραίτητη. Αρκεί να μην συνοδεύεται από άκριτο μηδενισμό. Το "Umbilical" φέρνει μια ανανεωτική και ζωτική πνοή στον οργανισμό των Thou, ενώ υπενθυμίζει παράλληλα το πώς μπορεί ένα τόσο ιδιαίτερο άκουσμα να συγκινήσει, να διαθέτει μια χάρη απαράμιλλη. Όπως αυτή στα πνιγηρά leads του "I Return As Chained And Bound To You", που συνομιλεί με το πολεμικό παρελθόν της μπάντας, μόνο για να αντιταχθεί στην παραίτηση και την οπισθοχώρηση. Το "The Promise", με τα φωνητικά της Emily McWilliams να αφήνουν αποτύπωμα, επαναφέρει τις grunge επιρροές στην επιφάνεια για να βυθίσει εσένα στην άβυσσο. Με το "Panic Stricken, I Flee" δε, ο ωμός ρεαλισμός των ανθρωπίνων σχέσεων μαστιγώνει με riff-άρες και εντυπωσιακά τύμπανα.

All the things I'll never see, all the things I'll never be, all my hopes are memory, all there is that's left for me is obligation

Το "Umbilical" αξίζει βαθύτερου σχολιασμού από όσων γράφω. Ανέκαθεν όμως, η μαγεία της τέχνης, είναι να ακουμπά την ψυχή μένοντας στο ανείπωτο. Οι Thou, δεν κηρύσσουν, δεν παρουσιάζουν ένα πλήρες νοήματος μουσικό έργο, δεν εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση. Αφιερώνουν το δίσκο ταυτόχρονα και στους ασυμβίβαστους, αλλά και σε όσους υποφέρουν από τις υπαναχωρήσεις, την αβεβαιότητα, την μάχη με την ειλικρίνεια. Είναι ταυτόχρονα αλύπητοι αλλά και βαθιά συναισθηματικοί. Σε μια εποχή εύκολων απαντήσεων και απόλυτων συμπερασμάτων, ταχείας πληροφορίας και κατανάλωσης της τέχνης, λειτουργούν με τους δικούς τους όρους. Δεν τους ενδιαφέρει η ανταπόκριση, η δικαίωση, η επιβράβευση.

Arrogance comes to define the shrillness entwined in our whine. Exhausting a thought for a lifetime of pain. Who was the promise for?

Το "Umbilical" είναι ειλικρινές, ένας δίσκος που θα απευθυνθεί εκεί που πρέπει. Είναι ένα από τα metal άλμπουμ της χρονιάς. Σε μια σημειολογία της εποχής, μπάντες όπως οι Full Of Hell, οι Inter Arma, οι Thou, να κυκλοφορούν πιθανώς τα κορυφαία άλμπουμ της καριέρας τους, έχει μια αξία στο πώς αντιλαμβανόμαστε τους πρωτοπόρους, και πότε μια πορεία κορυφώνεται, ειδικά όταν τη ζούμε βήμα βήμα. Το "Umbilical", δεν είναι ένα επαναστατικό μανιφέστο όσο το "Smoke Pigs" ή η αναρχική τους τριλογία. Δεν είναι ένα ακόμα μεγάλο άλμπουμ που λέει πικρές αλήθειες. Είναι ένας δίσκος σύντροφος, για εκείνες τις στιγμές που νιώθεις πως παραλύεις από το φόβο, το χάος, τις αποτυχίες, τις ανασφάλειες, ακόμα και για όταν η σιγουριά σου λειτουργεί ως φάρος. Μέχρι να σβήσει. Το "Umbilical" είναι ένας δίσκος που θα σε σημαδέψει, μεταφράζοντας καλλιτεχνικά προβληματισμούς που κρατάς κρυφούς στο σκοτάδι. Μην του αντισταθείς.

Of compromised ideals, friendships abandoned, our works substandard, principles meandering. So speak our names as a warning, as a curse, as a failure. At last, it's time to die. So die.

Bandcamp
Youtube
Spotify