Full Of Hell

Για μερικούς δίσκους έχεις ένα προαίσθημα μερικές φορές. Βέβαια, με τις εκπλήξεις και τις στροφές της δισκογραφίας των Full Of Hell, αυτό είναι πολύ πιθανό να πέσει έξω. Το πειραματικό grindcore σχήμα από το Maryland έχει καταφέρει σε έντεκα χρόνια να αναδείξει πολλά διαφορετικά προσωπεία αλλά και μια ισχυρή, ενιαία ταυτότητα. Για την ακρίβεια, προσωπικότητα. Αυτές τις ημέρες, οι Full Of Hell επιστρέφουν με το νέο τους full length, πρώτο έπειτα από το "Garden Of Burning Apparitions" του 2021, ονόματι "Coagulated Bliss". Αν δεν θέλω να μασάω τα λόγια μου, πιθανώς πρόκειται για την κορυφαία τους κυκλοφορία.

Φυσικά, κάτι τέτοιο για ένα σχήμα με τόσες διαφορετικές εκφάνσεις, δεν είναι εύκολο να ειπωθεί. Στο προηγούμενο LP τους, οι Full Of Hell είχαν εμβαθύνει στο ωμό grindcore τους, φέρνοντας τις hardcore punk/powerviolence καταβολές τους στην επιφάνεια. Αυτή τη φορά, η επιστροφή στις ρίζες συνεχίζεται, με μια διαφορά. Ηχητικά, οι Full Of Hell επιστρέφουν σε πειραματικά ηχοτοπία, αλλά εμπνέονται από τα βιώματα καθώς μεγάλωναν στην επαρχιακή Αμερική, τα ακούσματα και τις επιρροές τους. Στη συνέντευξη που μου παραχώρησε, ο frontman Dylan Walker ήταν σαφής: «Θέλαμε να συνθέσουμε αυτό που θα έγραφαν οι Sonic Youth ή οι Butthole Surfers αν ήταν grindcore μπάντες».

Επίσης, αναφέρει ως έντονες επιρροές επίσης τους Harvey Milk, τους Melvins, το noise rock γενικότερα. Ακούγοντας βέβαια το "Coagulated Bliss", εκ πρώτης όψεως, κομμάτια όπως το συγκλονιστικό mid-tempo σχεδόν επτάλεπτο "Bleeding Horizon", το καθιστούν σαφές, αλλά η αίσθηση χάους υπερέχει. Οι Full Of Hell στο ενδιάμεσο κυκλοφόρησαν το "Suffocating Hallucination" με τους Primitive Man και το "When No Birds Sang" με τους Nothing, εξερευνώντας περισσότερο τις noise/sludge απολήξεις τους. Παράλληλα, εμμένουν στις πιο άμεσες και hardcore φόρμες του προκατόχου. Και συν τις άλλοις, εισάγουν πολλές δυσαρμονίες και ρυθμικές εναλλαγές, που μαζί με τα noise rock/post-hardcore σημεία δίνουν μια αίσθηση αμεσότητας στο δίσκο.

Πράγματι, τα 28 λεπτά του "Coagulated Bliss" φέρουν μέσα τους εμφανείς και αθέατες στιγμές μιας ανορίοτης πορείας. Οι Full Of Hell δεν επαναπροσδιορίζονται, ούτε επανασυστήνονται. Οι δώδεκα νέες συνθέσεις που παρουσιάζουν διακατέχονται, πέρα από έναν σαρωτικό αέρα έμπνευσης, από συμπυκνωμένες (ναι, το έκανα) εντυπωσιακές μουσικές ιδέες, που δομούν ένα χάος γοητευτικό και θελκτικό. Από την έναρξη του δίσκου με τη δυάδα των "Half-Life Of Changelings" και "Doors To Mental Agony" μέχρι το υπερβατικό φινάλε χάρη στο σαξόφωνο και την γενικότερη ατμόσφαιρά του, "Malformed Ligature", στο οποίο συμμετέχει και ο Jacob Bannon των Converge, το "Coagulated Bliss" είναι ένας δίσκος που ενσωματώνει ρηξικέλευθα πολλές επιρροές σε ένα πανίσχυρο τελικό αποτέλεσμα.

Με κάθε ακρόαση, ο νέος δίσκος των Full Of Hell αναδεικνύει τις διαστρωματώσεις του. Η παράνοια του "Fractured Bonds To Mecca" κρύβει ένα ανελέητο riff πίσω από τα harsh noise σκηνικά της, οι κιθάρες του "Vomiting Glass" απηχούν mathcore παράνοιες, το ανελέητο death/grind του "Gasping Dust" (με καλεσμένο τον Ross Dolan των Immolation), η ομότιτλη σύνθεση που βγάζει μια ακαταμάχητη γκρούβα, όλα είναι εδώ, συνενωμένα χάρη σε μια εντυπωσιακή συνθετική οπτική. Οι Full Of Hell, κυκλοφορούν ένα grindcore άλμπουμ το οποίο, χάρη στην φαντασία και την ικανότητά τους, ξεπερνά κάθε προσδοκία.

Στο τέλος της ημέρας, θέλει θάρρος να ξεπεράσεις τις προσδοκίες που εσύ ο ίδιος έχεις θέσει με το να γυρνάς στο safe space σου. Το "Coagulated Bliss" προστίθεται σε μια εντυπωσιακή δισκογραφία ενός εκ των πλέον κρίσιμων συγκροτημάτων της εποχής μας στον ακραίο ήχο, αλλά είναι πολλά περισσότερα από ένας θρίαμβος για τους Αμερικανούς. Ενσωματώνοντας τόσες οπτικές της πειραματικής, εναλλακτικής, ακραίας underground παράδοσης, και αντιλαμβανόμενοι τη δυναμική που μπορεί να φέρει η ισορροπία τεχνικότητας και συνθετικής απλότητας, οι Full Of Hell κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς, και πιθανώς ένα από τα πληρέστερα και πληθωρικότερα άλμπουμ του ιδιώματος. Αδυνατώ να πιστέψω πως θα ακούσεις έστω και μισή φορά τον δίσκο και δεν θα τους παραδεχθείς, ακόμη και αν εν τέλει αδιαφορήσεις. Το "Coagulated Bliss" είναι δίσκος εν δυνάμει σημείο αναφοράς για μια μπάντα, μια φιλοσοφία, μια εποχή στην κόλαση.

Bandcamp