Cat Power, Nalyssa Green @ Fuzz Club, 21/11/14

Εγκυμοσύνη, άγχος, αποθέωση. Cat Power θα σε αγαπάμε για πάντα!

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 24/11/2014 @ 10:16
Το Fuzz ήταν γεμάτο τη στιγμή που βγήκε στη σκηνή η Nalyssa Green, λίγο μετά τις 21:00. Παρά το έντονο socializing του κοινού, αυτή παρέμεινε ευθιάδετη και τα πήγε περίφημα. Μας είπε δύο διασκευές, μια αναπάντεχη αλλά πετυχημένη στο "What Is Love" από Haddaway και μία θαρραλέα στο "Rid Of Me" από PJ Harvey. Επαιξε theremin, κιθάρα και πλήκτρα και λογικά έπεισε πολλούς να τη δουν στην επόμενη συναυλία της. Το στιλ της περνούσε άνετα μέσα από πολλά είδη, και αν δεν την γνωρίζετε ήδη, καιρός είναι να την ανακαλύψετε.

Nalyssa Green

Ήδη η εμφάνιση της Cat Power είναι θέμα συζήτησης σε όσους ήμασταν εκεί και σε άλλους τόσους που ...δεν ήρθαν. Ορισμένοι μουσικοί συντάκτες ήδη έκαναν κριτική στη συναυλία, πληροφορώντας μας πως έφυγαν στα μισά. Επιτρέψτε μας τη σύγκριση με έναν αθλητικό ρεπόρτερ, να φεύγει στο ημίχρονο, και να γράφει τον αγώνα μόνο για τα πρώτα 45'...

Eίναι φυσιολογικό να μην άρεσε σε πολλούς η συναυλία. Oρισμένοι τη μίσησαν, άλλοι τη χλεύασαν. Το live της Chan δεν έχει καμία σχέση με άλλα, και αυτό είναι καλό ή κακό, ανάλογα με τις προσδοκίες του καθενός. Aν και η σκηνική της παρουσία είναι γνωστή, χρόνια τώρα. Πολλοί ίσως θεώρησαν «αλλόκοτη» την περσόνα της. Όποιος διαφέρει από τα στάνταρ, εκνευρίζει. Εμάς μας φάνηκε υπεραγχωμένη για το αν θα αρέσει, αν μεταφέρει το πάθος της ή το αντίστροφο, όπως έλεγε και ξανάλεγε. «Δεν ήμουν αυτή που έπρεπε», είπε και θυμηθείτε πόσοι το έχουν παραδεχτεί αυτό, είτε έχουν δίκιο είτε όχι.

Cat Power

Και εκεί, για εμένα, ήταν ένα μικρό λάθος. Μην δικαιολογείσαι. Τέτοιου είδους «ακουστικές» και σόλο εμφανίσεις, πρέπει να στοχεύουν στην καρδιά του καθενός ξεχωριστά. Δεν χρειάζεται, και είναι ούτε είναι δυνατόν, να σηκώσει στο... πόδι ένα μαγαζί. Για το αν εγώ, ή ο δίπλα, ή η τύπισσα με το κινητό, γοητεύτηκε, συγκινήθηκε ή νύσταξε, who cares!

Μπορεί μία μόνο βραδιά σε μια εικοσαετή πορεία να σου αλλάξει γνώμη για έναν καλλιτέχνη; Δικό σου θέμα και δικαίωμα. Από τη στιγμή που η Cat Power αποφάσισε να «εκθέσει» τον εαυτό της σε κάθε νότα και στίχο αλλά και επί σκηνής, όλοι μας μπορούμε να την κρίνουμε. Μετά το τέλος όμως. Οσοι αποχώρησαν στις 12 τα μεσάνυχτα -και ήταν πολλοί- σωστά έπραξαν. Δεν τους άρεσε, άφησαν «ήσυχους» τους υπόλοιπους.

Cat Power

Τότε όμως, που η Cat Power έφερε το μικρόφωνο μια ανάσα από εμάς, δυνάμωσε την ένταση, το «βουητό» στο Fuzz, χτύπησε ταβάνι. Πώς από τη μία την αποθεώνεις και από την άλλη δεν σταματάς να σχολιάζεις ενώ αυτή τραγουδά; Μέγα μυστήριο, που δεν θα λυθεί ποτέ, εκτός κι αν κάνω λάθος. Ολοι ήταν ήσυχοι και ακούω φωνές στο κεφάλι μου...

Η Cat Power πάντα έχει δικούς της όρους στη ζωή και στη σκηνή. Δεν ήρθε ουρανοκατέβατη στο 2014. Κατάθλιψη, αυτοκτονικές τάσεις, αλκοόλ. Και τώρα στα 42 της, με το sex appeal παρελθόν και με πολλά κιλά λόγω της εγκυμοσύνης της στον πέμπτο μήνα («για αυτό φοράω μαύρα», μας είπε, αγχωμένη και εκεί), οι ορμόνες «υπαγόρευαν» κάθε κίνηση. Σε αγαπημένους φίλους όμως, συγχωρούμε τα πάντα.

Μας έλεγε πως η φωνή της δεν είναι όπως ήθελε, ο ήχος του πιάνου, της κιθάρας, τα φώτα. Η φωνή βέβαια ήταν υπέροχη. Όπως πάντα. Η Cat είναι ουσιαστικά «γυμνή» στη σκηνή. Από την φοβία που είχε και διάκοπτε συναυλίες, μόνη πλέον, με λίγα κεριά, χαμηλά φώτα. Βγήκε στις 22:25 και αποχώρησε στη 01:10, πετώντας μας λουλούδια. Πρέπει να είπε 35 τραγούδια, τα περισσότερα από κάθε άλλη βραδά της περιοδείας της. Μισά ή ολόκληρα, πολλές διασκευές που αποτελούν το ¼ της δισκογραφίας της, το ένα να «μπαίνει» στο άλλο όπως συνηθίζει.

Cat Power

Το "Make Me Feel So Bad" ταίριαξε με το "I Don't Blame You", τα "Werewolf", "Naked If I Want To" και "The Greatest" κέρδισαν τους πάντες, μας είπε "Satisfaction", "Bully", "Paths Of Victory" μαζί με "Maybe Not", ένα φοβερό "Can I Get A Witness". Ναι, μερικά τραγούδια δεν αποδόθηκαν όπως περίμενα, η εμφάνισή της όμως, στις δυόμισι ώρες, είχε πολλές στιγμές που έφτασαν και περίσσεψαν.

Mας χάρισε τα "Sea Of Love", "Remember Me", "Great Expectations", "Metal Heart" και στο τέλος, όταν ήρθε στο μπροστινό μέρος της σκηνής, ακούσαμε τα "Kingsport Town", "Hate", "Good Woman" για να μας αποχαιρετήσει μοιράζοντας λουλούδια και αγάπη. Είπα ακόμα τόσα, αλλά οι διαφορετικκές εκτελέσεις, οι παύσεις, και πολλές φορές ο ήχος, δεν μας επέτρεψαν να τα θυμόμαστε όλα.

Όταν πας σε μια συναυλία, ζητάς από τον καλλιτέχνη να δίνει το 100% των δυνατοτήτων του. Ξεχνώντας πως είναι και αυτός άνθρωπος και όχι μηχανή. Ποιός μπορεί να μας πει πως η Cat δεν έδωσε την ψυχή της;

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com
  • SHARE
  • TWEET