Θοδωρής Ξουρίδας: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2025
Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς
Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 17/12/2025 @ 20:51
Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2025, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.
(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)
1
Στον μαγικό κόσμο που έπλασε ο Kyle ο McNeill επιτυγχάνεται η γεφύρωση την βρετανικής folk και storytelling παράδοσης με την ουσία του proto-metal και εν τέλει ο απόλυτος συνδυασμό του ευθυτενούς '70s prog με το περίφημο επικό συναίσθημα.
2
Έκαναν την power metal κλωτσοπατινάδα τόσο ελκυστική πριν τέσσερις δεκαετίες και είναι οι μοναδικοί που το καταφέρνουν ακόμη στον μέγιστο βαθμό. Glory!
3
Oι Σουηδοί παίρνουν και αυτή τη φορά λίγο παραπάνω χρόνο, ρίχνουν τους τόνους και παραμένουν πιστοί στο ραντεβού με το ακροατήριό τους, ανανεώνοντας ξανά με χαρακτηριστική άνεση την πίστη μας για την μουσική.
4
Στον όγδοο (και άπειρο) μεγάλο δίσκο τους, οι επόμενοι Σουηδοί ξαναβρίσκουν τον καλύτερο εαυτό τους και επιβεβαιώνουν τη θέση τους στα κορυφαία hard rock συγκροτήματα της σύχρονης εποχής.
5
Η συνηθισμένη περίπτωση που ο δεύτερος δίσκος έχει μεγαλύτερη απήχηση από τον πρώτο όχι επειδή είναι καλύτερος, αλλά επειδή τον ακολούθησε πιστά: Κλασικό heavy metal που μπορεί να πιάσει υψηλές ταχύτητες με αυστηρά μία μπότα - τόσο απλό, τόσο καλό και αδιανόητα τόσο σπάνιο.
6
Bone Church
"Deliverance"
"Deliverance"

Stoner-ίζει με τον παραδοσιακό τρόπο, i.e. όχι απλά heavy for the sake of heaviness. Πιάνει τον σφυγμό της χρυσής εποχής. Πατάει στους αυθεντικούς Sabbath και τους Sabbath της Αμερικής (call me Bloodrock). Είναι καπνισμένο με southern. Και στο τέλος ζωντανεύει με έναν περίεργο τρόπο τον Axl και τους Guns που λατρέψαμε. Έλα τώρα, δεν φτάνουν αυτά;
7
Οι Γιαπωνέζοι επιστρέφουν σε φουλ φόρμα και υπενθυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο γιατί είχαμε λατρέψει το ντεμπούτο τους, βγάζοντας στον απόλυτο βαθμό το αυθεντικό feeling του late '70s hard rock ή του very early '80s heavy metal.
8
Το να μπορείς να αναβιώσεις άριστα κάτι τόσο μοναδικό όσο τo ύφος των Warlord είναι απλά εξίσου μοναδικό.
9
Μία ακόμη εξαιρετική προσθήκη σε ένα ακαταμάχητο διακοπτόμενο σερί (σχήμα οξύμωρο) και επιτέλους μια μεγαλειώδης απάντηση διά χειρός Marty Friedman στο βασανιστικό ερώτημα «πόσο πιο γαμάτο θα ήταν αυτό το γαμάτο hard rock αν είχε και σολάρες;».
10
Μερικές φορές τα πράγματα είναι τόσο απλά που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και δεν χρίζουν περαιτέρω ανάλυσης. Αψεγάδιαστο κλασικό meta.
11
Αν οι προσδοκίες για την δισκογραφική επιστροφή των αυθεντικών Alice Cooper Group ήταν τόσο μεγάλες όσο το διάστημα που χρειάστηκε, σε αντιστοιχία τόσο μεγάλο προέκυψε και το αποτέλεσμα. Μάθε μπαλίστα από τους αρχόντους!
12
Είναι τρελός ο Ιταλός! Μας εντυπωσίασε στο Up The Hammers δίπλα στον μεγάλο Jack Starr, και μας έβαλε το σαγόνι στο πάτωμα με το δικό του, τρομερό US power.
13
Προφήτης Πάνος Ζαρκαδούλας, το είπε μήνες πριν και το κάναμε: «Επιθετικοί, συνάμα σκοτεινά μελωδικοί και επικοί οι Αμερικάνοι, παρουσιάζουν την αρτιότερη κυκλοφορία τους έως τώρα και πάνε καρφί για τα καλύτερα της χρονιάς».
14
Αν ρωτήσεις Χ ανθρώπους «τί παίζουν οι Propagandhi στο "At Peace"» θα πάρεις Χ+1 απαντήσεις και μία αλήθεια: Κανονικότατο, ζόρικο rock για όλα τα γούστα.
15
Όταν οι Πορτογάλοι αποδεικνύουν ότι πιστεύουν στο επικό heavy metal περισσότερο από όσο τους πιστέψαμε εξαρχής, τότε μόνο καλά πράγματα μπορούν να συμβούν.














