Rodrigo y Gabriela

Rodrigo y Gabriela

ΑΤΟ (2006)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 17/11/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Πολλοί είναι αυτοί που αγνοούσαν -ή ακόμα εξακολουθούν να αγνοούν- το κιθαριστικό δίδυμο των Rodrigo Sanchez και Gabriela Quintero, μέχρι και τη συνεργασία του με τον Hans Zimmer στο soundtrack του 4ου μέρους των "Πειρατών Της Καραϊβικής". Μια συνεργασία η οποία, απ' όσο γνωρίζω, προέκυψε από την επιθυμία του ίδιου του Zimmer και έφερε στο μουσικό προσκήνιο το ντουέτο, επιβεβαιώνοντας την καλλιτεχνική αξία του. Πάμε, όμως, λίγο πίσω στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο δίσκο του με το λιτό τίτλο "Rodrigo y Gabriela" για να δούμε πως κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση μας, πέντε χρόνια πριν.

Ενώ το πρώτο βήμα αποκόλλησης τους από το thrash metal παρελθόν τους με τους Tierra Acida έγινε με το συλλεκτικό πλέον "Foc", και αφού πρώτα χρειάστηκε να μετακομίσουν από το Μεξικό στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στο Δουβλίνο, η συνέχειά του ήταν αυτή που έδωσε την ώθηση στο ντουέτο να προχωρήσει ακάθεκτο στο έργο του. Έτσι, λοιπόν, προέκυψε το "Rodrigo y Gabriela", ένας fusion δίσκος, για να κάνουμε και το χατίρι των συνθετών του, όπου το flamenco συναντά τη rock και τη gypsy jazz. Όλες οι συνθέσεις είναι αποκλειστικά ορχηστρικές και παιγμένες από τις δυο κιθάρες των Sanchez και Quintero, με τον πρώτο να αναλαμβάνει τις lead γραμμές και την δεύτερη τα ρυθμικά, ενώ το μοναδικό άλλο όργανο του δίσκου, το βιολί, περιορίζεται απλά σε ένα solo στο "Ixtapa". Ακόμα και τα κρουστά που ακούγονται στο δίσκο οφείλονται στο χαρισματικό παίξιμο της Gabriela, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στο "Diablo Rojo", μια από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου.

Σε αυτές τις τελευταίες συγκαταλέγονται και οι δυο διασκευές που θα βρει κανείς στο "Rodrigo y Gabriela", οι οποίες φανερώνουν και τις rock/metal επιρροές του σχήματος. Αρχικά, το "Stairway To Heaven" των Led Zeppelin, το οποίο φέρνουν στα μέτρα τους, και εν συνεχεία το "Orion" των Metallica (εδώ με τη συνοδεία του Trujillo), που αν μη τι άλλο αποτελεί μια από τις καλύτερες διασκευές που έχω ακούσει. Η αλήθεια είναι ότι η μπάντα δε θέλησε ποτέ να κρύψει την εκτίμησή της προς τους καλλιτέχνες οι οποίοι την ενέπνευσαν, με αναφορές σε αυτούς σε αρκετά κομμάτια της. Metallica ("Fight Fire With Fire", "Of Wolf And Man", "Battery", "One", "Master Of Puppets", "Orion", "(Anesthesia) Pulling Teeth"), Megadeth ("Symphony Of Destruction"), Slayer ("Raining Blood"), Led Zeppelin ("Stairway To Heaven"), Pink Floyd ("Wish You Were Here"), White Stripes ("Seven Nation Army"), Rage Against The Machine ("Bomb Track") αλλά και Astor Piazzola ("Libertango"), Paul Desmond ("Take 5"), Al Di Meola και Paco De Lucia ("Mediterranean Sundance / Rio Ancho"). Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το "11:11", στο οποίο κάθε κομμάτι αναφερόταν και σε έναν μουσικό που αποτέλεσε πηγή έμπνευσής του σχήματος.

Στα θετικά του "Rodrigo y Gabriela" ανήκει και το bonus DVD που συνοδεύει τη limited edition του δίσκου, όπου μπορεί κανείς να μάθει για το ιστορικό της μπάντας από τα ίδια τα μέλη, να δει μερικά από τα κομμάτια παιγμένα ζωντανά, να επιχειρήσει να παίξει το "Tamacun" με τη βοήθεια του tutorial από τον Rodrigo και την Gabriela, καθώς και να βρει μια συλλογή με επιλεγμένες φωτογραφίες από όλη την πορεία τους.

Αν θέλετε να μάθετε πώς οι δυο Μεξικάνοι κατάφεραν από την εγχώρια thrash metal σκηνή να φτάσουν να συνεργάζονται σε ταινία της Disney, δεν έχετε παρά να ξεκινήσετε την αναζήτησή της απάντησης από αυτόν εδώ το δίσκο, έναν από τους καλύτερους κιθαριστικούς των τελευταίων ετών. Φυσικά, η επερχόμενη -δεύτερη- συναυλία τους στη χώρα μας είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείτε από κοντά τι είναι ικανοί να κάνουν με τις κιθάρες τους, αν χάσατε την προ διετίας εμφάνισή τους.
  • SHARE
  • TWEET