Accept

Από αφορμές για να μιλήσουμε για αγαπημένες μουσικές και μπάντες, άλλο τίποτα, αφού πάντοτε μπορεί να βρεθεί κάτι για να πιαστούμε, γραφιάδες και μη, ώστε να αναπτύξουμε ιστορίες και «θεωρίες» που εκθειάζουν το εκάστοτε άλμπουμ/σχήμα. Στην προκειμένη, η επιστροφή των Accept στη χώρα μας για την πρώτη post-Covid συναυλία τους εδώ, αλλά και η επέτειος των 40 χρόνων από την κυκλοφορία ενός από τα σπουδαιότερα άλμπουμ τους που πλησιάζει, μας δίνει την ευκαιρία να ρίξουμε φως σε έναν εμβληματικό heavy metal δίσκο, το θρυλικό "Restless And Wild".

Εκείνη την περίοδο, η μπάντα προερχόταν από την κυκλοφορία τριών δίσκων οι οποίοι τους προσέδιδαν ακόμη την ταμπέλα του ανερχόμενου και όχι του εδραιωμένου σχήματος στις συνειδήσεις της εποχής. Τα "I’m A Rebel" και "Breaker" επέδειξαν ψήγματα του μεγαλείου που θα ακολουθούσε, περιέχοντας σπουδαίες συνθέσεις και βασιζόμενα σε αυτό το μεταλλικό hard & heavy που χρωστούσε την ύπαρξη του στους AC/DC και τους Judas Priest και σύντομα θα έβρισκε στο πρόσωπο των Γερμανών ακόμη μια από τις σημαίες του ως ιδίωμα. Γεγονός είναι, όμως, πως η μπάντα δεν είχε κάνει ακόμη το πολυπόθητο breakthrough και, καθώς τα πράγματα εντός του ‘80s metal στερεώματος έτρεχαν ταχέως, το επόμενο τους άλμπουμ στεκόταν κρίσιμο για την περαιτέρω πορεία τους.

Ηχογραφημένο την περίοδο Φεβρουαρίου - Μαρτίου του 1982 (αλλά με τις τελικές διορθώσεις του υλικού να συμβαίνουν τον Ιούνιο του ίδιου έτους) στο studio του Dieter Dierks (ο οποίος ήδη είχε να επιδείξει συνεργασίες με Scorpions, Rory Gallagher και Nektar, μεταξύ άλλων) με μηχανικό ήχου τον Michael Wagener, το "Restless And Wild" έδινε εξαρχής το στίγμα της μουσικής που περιείχε, με τον εμφατικό τίτλο και το ιστορικό εξώφυλλο με τις δύο φλεγόμενες Flying - V σε μαύρο φόντο να μην αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Όντας το πρώτο τους άλμπουμ που μπήκε σε μεγάλα ευρωπαϊκά charts όπως αυτό του Ηνωμένου Βασιλείου, ακόμη και οι ίδιοι του οι δημιουργοί αναγνώρισαν την κομβική του σημασία στη μετέπειτα πορεία τους.

Κι αν ο Wolf Hoffmann προτιμά να παρουσιάζει μια πιο κυνική ματιά των πραγμάτων, αναφέροντας πως για εκείνους υπήρξε ακόμη ένα άλμπουμ στο οποίο έπαιζαν τη μουσική που ήθελαν, χωρίς πολλούς νεοτερισμούς και διαφοροποιήσεις, η άποψη του Udo Dirkschneider - ο οποίος το θεωρεί πιθανόν το σημαντικότερο άλμπουμ της μπάντας - φαντάζει πιο κοντά στην πραγματικότητα. Άλλωστε, χάρη σε αυτό το άλμπουμ, αλλά και στα δύο που ακολούθησαν αμέσως μετά (βλέπε "Balls To The Wall" και "Metal Heart"), οι Γερμανοί καθόρισαν τις εξελίξεις στο σκληρό ήχο, όντας σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για τη γέννηση ιδιωμάτων όπως το speed/thrash metal και, πολύ περισσότερο, το power metal, κρίνοντας και από τις ορδές συγκροτημάτων που ακολούθησαν και τους αναφέρουν ως κύρια επιρροή τους.

Στην τελική, επιβεβαίωση στα παραπάνω χαρίζει το ίδιο το άλμπουμ, με το που η βελόνα ακουμπήσει τα αυλάκια του και τα λιγοστά παραπλανητικά δευτερόλεπτα της έναρξης του καταιγιστικού "Fast As A Shark" θολώσουν τα νερά. Το αυτό, με την τσαμπουκαλεμένη του ταχύτητα και την αγριοφωνάρα του Udo να μην παίρνουν αιχμαλώτους στο διάβα τους, αποτελεί ένα από τα πρώτα - αν όχι το πρώτο που ακούστηκε σε ευρύτερο ακροατήριο - speed metal κομμάτι, ανοίγοντας ένα δίσκο που παρουσιάζει όλα τα ιδιαίτερα γνωρίσματα που έκαναν τόσο αγαπητούς τους Γερμανούς metallers. Το στακάτο παίξιμο και η ασύλληπτη αίσθηση του ρυθμού είναι εδώ, παρούσα, τα φωνητικά - οδοστρωτήρας που είναι αναγνωρίσιμα με μισή ακρόαση επίσης, ενώ η άκρατη αίσθηση της μελωδίας και οι κλασικές επιρροές του βιρτουόζου Hoffmann βρίσκουν χώρο και αποκαλύπτονται εκεί που αρμόζει.

Ένα άλμπουμ που ανοίγει ("Fast As A Shark") και κλείνει ("Princess Of The Dawn") με δύο διαχρονικούς heavy metal ύμνους και, στο ενδιάμεσο, περιέχει μια χούφτα ακόμη (ομότιτλο, "Flash Rockin’ Man") από δαύτους, ένα πραγματικά κλασικό έργο του heavy metal σύμπαντος, το "Restless And Wild" αποτέλεσε την έναρξη του σερί των τριών αλαβάστρινων δίσκων που έχτισαν το μύθο τους. Σαράντα χρόνια μετά, όντας διαχρονικό και άφθαρτο στο βάθρο του, δίπλα σε λοιπά αριστουργήματα του metal ήχου, συνεχίζει και δημιουργεί συναισθήματα σαν τότε, την πρώτη φορά που το άκουσες. Ανήσυχο και ξέφρενο, έτσι όπως αρμόζει στην έννοια του heavy metal way of life.

YouTube