Winona Fighter

Δεν υπάρχει ωραιότερος τρόπος να ξεκινάς την πορεία σου στη μουσική από ένα γκαράζ ή ένα υπνοδωμάτιο που έχεις μετατρέψει στο προσωπικό σου custom studio. Έχει έναν ασυγκράτητο ενθουσιασμό αυτή η φάση, μεράκι, αληθινή χαρά. Κάθε φορά που βγαίνει ένα κάνουργιο ριφ, μια καινούργια μελωδία νιωθεις τέλεια, και αυτό περνάει στη μουσική σου και από εκεί σ' αυτόν που την ακούει. Πάνε πολλά χρόνια από τότε που ήμουνα έφηβος και παίζαμε με την σκατοπαρέα μου σε γκαράζ και υπνοδωμάτια αλλά δε θα ξεχάσω ποτέ πόσο όμορφο ήταν.

Οι Winona Fighter βγάζουν ακριβώς αυτό το feeling στη μουσική τους. Έχουν τη φρεσκάδα και τον ενθουσιασμό της παρέας που έχει πάθει εμμονή με τη μουσική, έχει φτιάξει προσωπικό studio και πρακτικά ζουν εκεί μέσα παίζοντας και γράφοντας ασταμάτητα. Δεν ξέρω ποια άλλη μουσική θα ταίριαζε περισσότερο σε αυτή την εικόνα από το προσβάσιμο punk rock που ακούγεται τοσο 90’s όσο και 00’s, πηγαίνοντας άλλοτε πιο κοντά σε alternative rock κι αλλού σε πιο pop-punk ύφος. Δεκατέσσερα κομμάτια και σύνολο τριάντα πέντε λεπτά που δεν κάνουν πουθενά κοιλιά κρατώντας τον ενθουσιασμό καθ’όλη τη διάρκεια στο ακέραιο. Το εισαγωγικό ριφ θα σε πάει κατευθείαν στην εποχή που μεσουρανούσαν οι Lit και οι Blink-182, και στην πορεία θα σηκωθείς απ’ το ντιβάνι ή την πολυθρόνα σου, θα δυναμώσεις και θα αρχίσεις να χοροπηδάς γύρω γύρω και πέρα δώθε. Μέχρι που μπορεί και να ξεχάσεις, αν είσαι τυχερός, για λίγο μαυρίλες, ζόρια, στεναχώριες.

Η ενέργεια δε λείπει από το δίσκο καθόλου, όχι με την αλητεία που βγάζει η Amyl, αλλά σίγουρα δε μένει μόνο σε πιασάρικες μελωδίες. Θα βρεις πολλά ωραία σολάκια, επιρροές από The Offspring και Bad Religion, άκου για παράδειγμα το "Hamms In A Glass" αλλά όχι μόνο, και όχι αυτούσιες, fuzz στο "Swimmer's Ear" και μια γενικευμένη αύρα από Foo Fighters να επηρεάζει, τόσο όσο, τη μουσική στο σύνολο. Η Coco Kinnon είναι μια πολύ ταλαντούχα frontwoman, σα μουσικός, συνθέτης αλλά και ως performer και σίγουρα δείχνει ότι μπορεί να κάνει την μπάντα της να ξεχωρίσει. Τα ήδη γνωστά "Subaru", "I’m In The Market To Please No One", "Attention" (με το Manson ριφ), "Swear To The God Than I’m Fine" και ο δυναμίτης "Wlbrn St Tvrn" θα σου δώσουν μια πολύ καλή εικόνα για το που βρίσκεται ο δίσκος.

Η αίσθηση που μου δίνει η μπάντα είναι ότι έχει όλες τις βάσεις αλλά και το περιεχόμενο για να απασχολήσει πολύ κόσμο τα επόμενα χρόνια και, γιατί όχι, να κάνει και ένα μεγάλο εμπορικό άλμα που θα τη φέρει στην πρώτη γραμμή του σημερινού, και αυριανού, accessible punk.