![[Βιβλίο]: Killers - The Origins Of Iron Maiden 1975-1983 (Neil Daniels)](https://images.rocking.gr/articles/2014/150x150/ironmaiden-killers.jpg)
Obituary σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη
Από τους Γιάννη Βόλκα, Παναγιώτη Λουκά, 17/11/2004 @ 06:15
24/10/04, Ρόδον, Αθήνα
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου είχε ανακοινωθεί ότι την Κυριακή 24/10 θα έπαιζαν στο An οι Mortiis / Susperia και την ίδια ημέρα στο Ρόδον οι Obituary. Ορθώς(;) σκεπτόμενοι οι διοργανωτές συναυλιών αποφάσισαν να ενώσουν τις δύο συναυλίες σε μία προσφέροντας επιτέλους στους οπαδούς ένα ελκυστικό πακέτο από πλευράς εισιτηρίου, από την άλλη όμως πολλοί αναρωτιόντουσαν το πώς θα κόλλαγε ο Mortiis με τους Obituary καθώς το industrial ambient trash ύφος του δεν ταίριαζε με το καθαρό death metal των Οbituary.
Στις 19:30 όλα ήταν έτοιμα στο μισογεμάτο Ρόδον, το οποίο σταδιακά γέμισε και οι Susperia εμφανίσθηκαν στην σκηνή. Διάφορα μέλη των Susperia είχαν προϋπηρεσία σε άλλες μεγάλες μπάντες του χώρου (Dimmu Borgir, Old Man's Child) και ορισμένα τους τραγούδια είχαν το ύφος των παραπάνω συγκροτημάτων, ενώ τα νεότερα τους έχουν ένα feeling από τους Testament. To set list τους ξεπέρασε την συνηθισμένη ώρα του opening act, καθώς ήταν περίπου 1 ώρα και το κοινό είχε αρχίσει να κουράζεται. Σε προηγούμενα τους live έπαιζαν και μια διασκευή και ενώ στο εξωτερικό είχαν παίξει το "The Sun Always Shine On T.V"’ (Α-Ηa cover) στην Ελλάδα έπαιξαν τον ύμνο των Death "Land Of Comprehension"’. Με αυτό το κομμάτι ολοκλήρωσαν την εμφάνιση τους και μας άφησαν με μια γλυκιά γεύση.
Μετά από μία μεγάλη αναμονή που ξεπέρασε τα 40 λεπτά, ο Mortiis εμφανίσθηκε στην σκηνή. Για πρώτη φορά παρατήρησα τον περισσότερο κόσμο να είναι έξω στο φουαγιέ, στο μπαρ και γενικά να κάνει οτιδήποτε εκτός από το να παρακολουθεί τον Mortiis. Τελικά αποδείχτηκε ότι δεν ταίριαζε με τίποτα μαζί με τους Obituary. Μετά από 30 λεπτά ακούσθηκε το "Orgasmatron" από τον dj toυ Ρόδον, απόδειξη ότι ο Mortiis κατάλαβε από μόνος του ότι δεν "τράβαγε" άλλο και έφυγε από την σκηνή. Την επόμενη ημέρα στο forum του web site του υπήρχαν οπαδοί του που έκαναν παράπονα για την στάση των υπολοίπων οπαδών και το ότι είχαν πληρώσει εισιτήριο για full set και όχι κουτσουρεμένο, αλλά όσο δίκιο και αν τους δώσεις ο Mortiis ήταν σαν την μύγα μες το γάλα στο συγκεκριμένο πακέτο.
H ώρα για τους θρυλικούς Obituary είχε φτάσει για την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα. Πίσω από τα drums υπήρχε το artwork από το "Cause Of Death" και οι πρώτες νότες (ή καλύτερα κραυγές) από το "Eternal Bleeding" ακούσθηκαν. Κάπου εκεί το Ρόδον για τα επόμενα 90 λεπτά μετατράπηκε σε ένα ατελείωτο mosh pit με τους οπαδούς να μην σταματάνε λεπτό το head banging. Με τους John Tardy (vocals), Allen West (guitar), Trevor Peres (guitar), Frank Watkins (bass), Donald Tardy (drums), δηλαδή τη σύνθεση που υπήρχε στο τελευταίο τους στούντιο album "Back From The Dead", παρέδωσαν μαθήματα ατόφιου death metal δίχως τη "βοήθεια" που χρησιμοποιούν άλλα σχήματα του χώρου (βλέπε keyboards, female vocals etc). To set list ήταν ίσα καταμερισμένο από τα album τους, ενώ έπαιξαν μια διασκευή στους μέντορες τους, Celtic Frost, το "Dethroned Emperor" και ένα καινούριο κομμάτι με τίτλο "Insane". Με την σαρωτική τους εμφάνιση οι Obituary απέδειξαν ότι το reunion δεν έγινε για χρηματικούς λόγους, αλλά έτσι όπως τίμια διέλυσαν το 2000 δίχως αντεγκλήσεις και δηλώσεις επί δηλώσεων, έτσι τίμια επανασυνδέθηκαν για να συνεχίσουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Ατόφιο αμερικανικό death metal, αξιοπρεπέστατα studio album και αξέχαστες συναυλιακές στιγμές.
24/10/04, Ρόδον, Αθήνα
Ο Οκτώβριος βάσει συναυλιακών γεγονότων σίγουρα μέχρι στιγμής αναδεικνύεται σε βασιλιά των live για το έτος 2004. Κάτι οι Tankard την προηγούμενη εβδομάδα, κάτι οι Obituary την Κυριακή που μας πέρασε, κάτι οι Saxon την επόμενη έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη. Η ώρα ήταν ήδη 19:20 όταν έφτασα έξω από το Ρόδον, το χώρο στον οποίο θα εμφανιζόταν μία από τις μεγαλύτερες death metal μπάντες, οι Obituary. Σίγουρα οι οπαδοί του εν λόγω μουσικού ύφους θα ήταν υπερεξτασιασμένοι, μια και τη χώρα μας επισκέπτονται οι Obituary οι οποίοι μαζί με τους Death (Α ρε Chuck πόσο μας λείπεις...), τους Morbid Angel και τους Bolt Thrower είναι -για μένα αλλά και σίγουρα για πολλούς άλλους- ότι καλύτερο έχει αναδείξει η death metal σκηνή από την αρχή της. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη όλοι οι προαναφερόμενοι έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στις καρδιές και τις συνειδήσεις όλων των οπαδών του ακραίου ήχου.
Γύρω στις οχτώ παρά κάτι μπήκα στο χώρο, ο οποίος ήταν σχεδόν γεμάτος. Στη σκηνή ήταν ήδη οι Susperia, η πρώτη μπάντα της βραδιάς. Να ομολογήσω ότι την περίμενα λίγο πιο μουσικά ακραία και δυναμική αφού είχα την εντύπωση ότι παίζει black metal. Έκανα όμως λάθος. Στα περίπου 45 λεπτά που εμφανίστηκαν έπαιξαν όσο καλύτερα γινόταν την μουσική που τους εκφράζει (ή που πουλάει πολύ τώρα τελευταία...): Σουηδικό μελωδικό death metal στα χνάρια των In Flames και όλων των άλλων ομοϊδεατών τους. Δυστυχώς ο ήχος τους δεν ήταν καλός και έτσι ένιωθα στα αυτιά μου κάποιες φορές ένα βουητό παρά μουσική. Οι Susperia δεν ήταν άσχημοι. Ήταν όμως λίγο "κλισέ", μια μπάντα μια από τα ίδια. Δυστυχώς δεν μου έκαναν φοβερή εντύπωση (και από ότι είδα αριστερά-δεξιά και σε πολλούς άλλους). Παρόλα αυτά αποχώρησαν χειροκροτούμενοι. Ελπίζω την άλλη φορά που θα τους δούμε να είναι λίγο καλύτεροι.
Μετά από πολύωρη καθυστέρηση (περίπου 40 λεπτά) στη σκηνή του Ρόδον ανέβηκε ο Mortiis και η μπάντα του. Ήμουν πολύ περίεργος να τον ακούσω αφού σίγουρα το πέρασμα του από τους θρυλικούς Emperor αλλά και το πρόσφατο δισκογραφικό του συμβόλαιο με την ΕΜΙ, καθιστούν έναν καλλιτέχνη, αν μη τι άλλο άξιο παρακολούθησης. Δυστυχώς δεν είχα ακούσει ποτέ κάποιο κομμάτι ή δίσκο του Mortiis, οπότε για μένα ήταν όλα καινούρια. Δυστυχώς η αρχή του live του μου έδειξε και τη συνεχεια. Ο τύπος παίζει κάτι που ο Θεός να το κάνει metal. Άγριο ambient με μεταλλοηλεκτρικά στοιχεία είναι ίσως ο μόνος δόκιμος όρος που ταιριάζει στη "μουσική" τους. Δυστυχώς για μένα αυτό που άκουγα για περίπου (ευτυχώς μόνο) 40 λεπτά ήταν ένα συνοθύλευμα ήχων χωρίς καμία μελωδία και ουσία. Απλά παίρνουμε τα όργανα και τα βαράμε. Μηδέν σε όλα. Απορώ πως υπέγραψε στην ΕΜΙ. Ευτυχώς -για μένα- είχε πολύ μικρή απήχηση στους παρευρισκόμενους - μόνο κάποια χλιαρά χειροκροτήματα στη πρώτη σειρά. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν η μισή αρένα είχε βγει εκτός του χώρου που έπαιζε ο Mortiis. Ζητώ συγνώμη από τους οπαδούς τους αλλά για μένα είναι ότι χειρότερο έχω δει στην Ελλάδα. Το μόνο του πλεονέκτημα ήταν ο καλός ήχος αλλά τι να το κάνεις... Ευτυχώς έφυγε σχετικά γρήγορα. Η στιγμή που όλοι περίμεναν σιγά σιγά έφτανε. Τη σκηνή του Ρόδον κάλυπτε η γνωστή κουρτίνα η οποία έκρυβε επιμελώς το συναυλιακό stage. Πισω απ' αυτό τα τελευταία sound check και οι τελευταίες δοκιμές εξίταραν γαργαλιστικά την αδρεναλίνη μας.
Όλοι ήταν ανυπόμονοι να ανοίξει η σκηνή και να ακουστεί η νεκρολογία. Ευτυχώς αυτό δεν άργησε να συμβεί. Γύρω στις 22:30 η κουρτίνα άρχισε να φεύγει, τα φώτα να χαμηλώνουν και το logo-σύμβολο της μπάντας έκανε την εμφάνιση του πάνω από το drum set. Οι επανιδρυμένοι Obituary ήταν πιστοί στο ραντεβού τους. Από την πρώτη στιγμή βάλθηκαν να μας τρελάνουν. Μετά από ένα σύντομο μουσικό intro το set τους άνοιξε το "Internal Bleeding". Όπως ήταν φυσικό επικράτησε φοβερός ενθουσιασμός. Η συνέχεια ήταν εξίσου εντυπωσιακή: "Threatening Skies", "By The Light", "Download" και η πολύ καλή διασκευή στον ύμνο των Celtic Frost "Dethroned Emperor". Το κοινό χοροπηδούσε εκστασιασμένο. Στην υπόλοιπη περίπου μία ώρα που έπαιξαν (συνολικά έπαιξαν περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά) μας χάρισαν μερικές από τις μεγαλύτερες τους επιτυχίες, μέσα από τα albums "Slowly We Rot", "The End Complete" και φυσικά το all time classic "Cause Of Death”, albums-ορόσημα στην ιστορία του death metal. Το group είχε φοβερή απόδοση. Έκανε σα να μην είχε περάσει μια μέρα από τις χρυσές βινυλιακές στιγμές των 3 πρώτων δίσκων. Έδειχναν μια φοβερή ζωντάνια και ενεργητικότητα η οποία συνέπαιρνε συνεχώς το κοινό στο ρυθμό τους. Ο ήχος τους ήταν πάρα πολύ καλός, βέβαια με κάποιες εξαιρέσεις όπως το γεγονός ότι η ψυχή - frontman - σύμβολο - σήμα κατατεθέν του group John Tardy ήταν λίγο "πίσω" ηχητικά και τα drums πολύ "μπροστά".
Δεν πειράζει όμως. Το κοινό ήταν τόσο προσηλωμένο στο group που όλα φάνταζαν λεπτομέρειες. Λίγο πριν το τέλος μας επιφύλασσαν και μια έκπληξη: Ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι, το "Insane", μάλλον από τον επερχόμενο δίσκο τους (αμήν και ποτέ...),το οποίο για μένα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το ένδοξο παρελθόν τους μια και δεν διέφερε σε τίποτα από το ύφος και στυλ που τους έχει καταξιώσει.
Οι Obituary με την απόδοση τους απέδειξαν ότι όταν μια μπάντα είναι μεγάλη το δείχνει περίτρανα χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. Μακάρι να βλέπουμε πάντα τέτοια groups στη χώρα μας.
23/10/04, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη
Η Wizard Live Productions φαίνεται ότι τα κατάφερε και πάλι. Εννοώντας ότι στα πλαίσια του να κλείνει αποκλειστικές εμφανίσεις από γκρουπ που σπάνια θα περνούσαν από τη γειτονιά μας, όχι μόνο έφερε πρόσφατα τους Arcturus για ένα super rare event αλλά και τους θρύλους του Φλωριδιανού death metal, Obituary.
Το live event άνοιξαν οι local heroes Terrordrome. Αν το groovy brutal death metal στο στυλ των Dying Fetus και Internal Bleeding είναι της αρεσκείας σας, πρέπει να κάνετε μία ακρόαση στο δεύτερο (και συγκριτικά ανώτερο) demo cd τους. Αν και το εκτελεστικό άγχος τους επί σκηνής ήταν διάχυτο, εν τούτοις έπαιξαν αξιοπρεπώς και σίγουρα κέρδισαν νέους fans. Το σχεδόν 40λεπτο setlist τους περιελάμβανε και διασκευές από Dying Fetus και Napalm Death. Join the "Fuck ΟΑΣΘ" legion of Terrordrome. Αξιέπαινοι.
...Κοίτα τι ξέβρασαν οι βάλτοι της Φλώριδας, έστω και με καθυστέρηση ετών. Οι "Obies" με την κλασσική σύνθεση (άλλος με μούσια, άλλος με φαλάκρα) ήρθαν μετά από μακράααα παύση να γεμίσουν την κατάμεστη Υδρόγειο με το νοσταλγικό κλασσικό death metal που μεσουρανούσε στα early 90's. Επί περίπου 70 λεπτά, το groovy και heavy death metal τους κέρδισε όλους τους νοσταλγικούς deathmetalheads. Ήχος βαρύς και μπασαριστός - πολλές φορές στα όρια του doom metal. Τα φωνητικά του John Tardy ευτυχώς έχουν παραμείνει λασπωδώς απαράλλαχτα. Θέλετε μερικούς από τους τίτλους; "Back Τo One", "Rotting Ways", "Redefine", "Final Thoughts", "Infected" κ.α. Ατόφιο death metal με τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Υ.Γ.: Μπράβο στα παιδιά από την επαρχία που δίνουν το παρόν τους σε τέτοια live. Οι local "σνομπάκηδες" των live ας συνεχίσουν να πίνουν το πάντα από τράκα ούζο με λεμονάδα τους.
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου είχε ανακοινωθεί ότι την Κυριακή 24/10 θα έπαιζαν στο An οι Mortiis / Susperia και την ίδια ημέρα στο Ρόδον οι Obituary. Ορθώς(;) σκεπτόμενοι οι διοργανωτές συναυλιών αποφάσισαν να ενώσουν τις δύο συναυλίες σε μία προσφέροντας επιτέλους στους οπαδούς ένα ελκυστικό πακέτο από πλευράς εισιτηρίου, από την άλλη όμως πολλοί αναρωτιόντουσαν το πώς θα κόλλαγε ο Mortiis με τους Obituary καθώς το industrial ambient trash ύφος του δεν ταίριαζε με το καθαρό death metal των Οbituary.
Στις 19:30 όλα ήταν έτοιμα στο μισογεμάτο Ρόδον, το οποίο σταδιακά γέμισε και οι Susperia εμφανίσθηκαν στην σκηνή. Διάφορα μέλη των Susperia είχαν προϋπηρεσία σε άλλες μεγάλες μπάντες του χώρου (Dimmu Borgir, Old Man's Child) και ορισμένα τους τραγούδια είχαν το ύφος των παραπάνω συγκροτημάτων, ενώ τα νεότερα τους έχουν ένα feeling από τους Testament. To set list τους ξεπέρασε την συνηθισμένη ώρα του opening act, καθώς ήταν περίπου 1 ώρα και το κοινό είχε αρχίσει να κουράζεται. Σε προηγούμενα τους live έπαιζαν και μια διασκευή και ενώ στο εξωτερικό είχαν παίξει το "The Sun Always Shine On T.V"’ (Α-Ηa cover) στην Ελλάδα έπαιξαν τον ύμνο των Death "Land Of Comprehension"’. Με αυτό το κομμάτι ολοκλήρωσαν την εμφάνιση τους και μας άφησαν με μια γλυκιά γεύση.
Μετά από μία μεγάλη αναμονή που ξεπέρασε τα 40 λεπτά, ο Mortiis εμφανίσθηκε στην σκηνή. Για πρώτη φορά παρατήρησα τον περισσότερο κόσμο να είναι έξω στο φουαγιέ, στο μπαρ και γενικά να κάνει οτιδήποτε εκτός από το να παρακολουθεί τον Mortiis. Τελικά αποδείχτηκε ότι δεν ταίριαζε με τίποτα μαζί με τους Obituary. Μετά από 30 λεπτά ακούσθηκε το "Orgasmatron" από τον dj toυ Ρόδον, απόδειξη ότι ο Mortiis κατάλαβε από μόνος του ότι δεν "τράβαγε" άλλο και έφυγε από την σκηνή. Την επόμενη ημέρα στο forum του web site του υπήρχαν οπαδοί του που έκαναν παράπονα για την στάση των υπολοίπων οπαδών και το ότι είχαν πληρώσει εισιτήριο για full set και όχι κουτσουρεμένο, αλλά όσο δίκιο και αν τους δώσεις ο Mortiis ήταν σαν την μύγα μες το γάλα στο συγκεκριμένο πακέτο.
H ώρα για τους θρυλικούς Obituary είχε φτάσει για την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα. Πίσω από τα drums υπήρχε το artwork από το "Cause Of Death" και οι πρώτες νότες (ή καλύτερα κραυγές) από το "Eternal Bleeding" ακούσθηκαν. Κάπου εκεί το Ρόδον για τα επόμενα 90 λεπτά μετατράπηκε σε ένα ατελείωτο mosh pit με τους οπαδούς να μην σταματάνε λεπτό το head banging. Με τους John Tardy (vocals), Allen West (guitar), Trevor Peres (guitar), Frank Watkins (bass), Donald Tardy (drums), δηλαδή τη σύνθεση που υπήρχε στο τελευταίο τους στούντιο album "Back From The Dead", παρέδωσαν μαθήματα ατόφιου death metal δίχως τη "βοήθεια" που χρησιμοποιούν άλλα σχήματα του χώρου (βλέπε keyboards, female vocals etc). To set list ήταν ίσα καταμερισμένο από τα album τους, ενώ έπαιξαν μια διασκευή στους μέντορες τους, Celtic Frost, το "Dethroned Emperor" και ένα καινούριο κομμάτι με τίτλο "Insane". Με την σαρωτική τους εμφάνιση οι Obituary απέδειξαν ότι το reunion δεν έγινε για χρηματικούς λόγους, αλλά έτσι όπως τίμια διέλυσαν το 2000 δίχως αντεγκλήσεις και δηλώσεις επί δηλώσεων, έτσι τίμια επανασυνδέθηκαν για να συνεχίσουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Ατόφιο αμερικανικό death metal, αξιοπρεπέστατα studio album και αξέχαστες συναυλιακές στιγμές.
Κείμενο: Παναγιώτης Λουκάς
Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας
24/10/04, Ρόδον, Αθήνα
Ο Οκτώβριος βάσει συναυλιακών γεγονότων σίγουρα μέχρι στιγμής αναδεικνύεται σε βασιλιά των live για το έτος 2004. Κάτι οι Tankard την προηγούμενη εβδομάδα, κάτι οι Obituary την Κυριακή που μας πέρασε, κάτι οι Saxon την επόμενη έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη. Η ώρα ήταν ήδη 19:20 όταν έφτασα έξω από το Ρόδον, το χώρο στον οποίο θα εμφανιζόταν μία από τις μεγαλύτερες death metal μπάντες, οι Obituary. Σίγουρα οι οπαδοί του εν λόγω μουσικού ύφους θα ήταν υπερεξτασιασμένοι, μια και τη χώρα μας επισκέπτονται οι Obituary οι οποίοι μαζί με τους Death (Α ρε Chuck πόσο μας λείπεις...), τους Morbid Angel και τους Bolt Thrower είναι -για μένα αλλά και σίγουρα για πολλούς άλλους- ότι καλύτερο έχει αναδείξει η death metal σκηνή από την αρχή της. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη όλοι οι προαναφερόμενοι έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στις καρδιές και τις συνειδήσεις όλων των οπαδών του ακραίου ήχου.
Γύρω στις οχτώ παρά κάτι μπήκα στο χώρο, ο οποίος ήταν σχεδόν γεμάτος. Στη σκηνή ήταν ήδη οι Susperia, η πρώτη μπάντα της βραδιάς. Να ομολογήσω ότι την περίμενα λίγο πιο μουσικά ακραία και δυναμική αφού είχα την εντύπωση ότι παίζει black metal. Έκανα όμως λάθος. Στα περίπου 45 λεπτά που εμφανίστηκαν έπαιξαν όσο καλύτερα γινόταν την μουσική που τους εκφράζει (ή που πουλάει πολύ τώρα τελευταία...): Σουηδικό μελωδικό death metal στα χνάρια των In Flames και όλων των άλλων ομοϊδεατών τους. Δυστυχώς ο ήχος τους δεν ήταν καλός και έτσι ένιωθα στα αυτιά μου κάποιες φορές ένα βουητό παρά μουσική. Οι Susperia δεν ήταν άσχημοι. Ήταν όμως λίγο "κλισέ", μια μπάντα μια από τα ίδια. Δυστυχώς δεν μου έκαναν φοβερή εντύπωση (και από ότι είδα αριστερά-δεξιά και σε πολλούς άλλους). Παρόλα αυτά αποχώρησαν χειροκροτούμενοι. Ελπίζω την άλλη φορά που θα τους δούμε να είναι λίγο καλύτεροι.
Μετά από πολύωρη καθυστέρηση (περίπου 40 λεπτά) στη σκηνή του Ρόδον ανέβηκε ο Mortiis και η μπάντα του. Ήμουν πολύ περίεργος να τον ακούσω αφού σίγουρα το πέρασμα του από τους θρυλικούς Emperor αλλά και το πρόσφατο δισκογραφικό του συμβόλαιο με την ΕΜΙ, καθιστούν έναν καλλιτέχνη, αν μη τι άλλο άξιο παρακολούθησης. Δυστυχώς δεν είχα ακούσει ποτέ κάποιο κομμάτι ή δίσκο του Mortiis, οπότε για μένα ήταν όλα καινούρια. Δυστυχώς η αρχή του live του μου έδειξε και τη συνεχεια. Ο τύπος παίζει κάτι που ο Θεός να το κάνει metal. Άγριο ambient με μεταλλοηλεκτρικά στοιχεία είναι ίσως ο μόνος δόκιμος όρος που ταιριάζει στη "μουσική" τους. Δυστυχώς για μένα αυτό που άκουγα για περίπου (ευτυχώς μόνο) 40 λεπτά ήταν ένα συνοθύλευμα ήχων χωρίς καμία μελωδία και ουσία. Απλά παίρνουμε τα όργανα και τα βαράμε. Μηδέν σε όλα. Απορώ πως υπέγραψε στην ΕΜΙ. Ευτυχώς -για μένα- είχε πολύ μικρή απήχηση στους παρευρισκόμενους - μόνο κάποια χλιαρά χειροκροτήματα στη πρώτη σειρά. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν η μισή αρένα είχε βγει εκτός του χώρου που έπαιζε ο Mortiis. Ζητώ συγνώμη από τους οπαδούς τους αλλά για μένα είναι ότι χειρότερο έχω δει στην Ελλάδα. Το μόνο του πλεονέκτημα ήταν ο καλός ήχος αλλά τι να το κάνεις... Ευτυχώς έφυγε σχετικά γρήγορα. Η στιγμή που όλοι περίμεναν σιγά σιγά έφτανε. Τη σκηνή του Ρόδον κάλυπτε η γνωστή κουρτίνα η οποία έκρυβε επιμελώς το συναυλιακό stage. Πισω απ' αυτό τα τελευταία sound check και οι τελευταίες δοκιμές εξίταραν γαργαλιστικά την αδρεναλίνη μας.
Όλοι ήταν ανυπόμονοι να ανοίξει η σκηνή και να ακουστεί η νεκρολογία. Ευτυχώς αυτό δεν άργησε να συμβεί. Γύρω στις 22:30 η κουρτίνα άρχισε να φεύγει, τα φώτα να χαμηλώνουν και το logo-σύμβολο της μπάντας έκανε την εμφάνιση του πάνω από το drum set. Οι επανιδρυμένοι Obituary ήταν πιστοί στο ραντεβού τους. Από την πρώτη στιγμή βάλθηκαν να μας τρελάνουν. Μετά από ένα σύντομο μουσικό intro το set τους άνοιξε το "Internal Bleeding". Όπως ήταν φυσικό επικράτησε φοβερός ενθουσιασμός. Η συνέχεια ήταν εξίσου εντυπωσιακή: "Threatening Skies", "By The Light", "Download" και η πολύ καλή διασκευή στον ύμνο των Celtic Frost "Dethroned Emperor". Το κοινό χοροπηδούσε εκστασιασμένο. Στην υπόλοιπη περίπου μία ώρα που έπαιξαν (συνολικά έπαιξαν περίπου 1 ώρα και 20 λεπτά) μας χάρισαν μερικές από τις μεγαλύτερες τους επιτυχίες, μέσα από τα albums "Slowly We Rot", "The End Complete" και φυσικά το all time classic "Cause Of Death”, albums-ορόσημα στην ιστορία του death metal. Το group είχε φοβερή απόδοση. Έκανε σα να μην είχε περάσει μια μέρα από τις χρυσές βινυλιακές στιγμές των 3 πρώτων δίσκων. Έδειχναν μια φοβερή ζωντάνια και ενεργητικότητα η οποία συνέπαιρνε συνεχώς το κοινό στο ρυθμό τους. Ο ήχος τους ήταν πάρα πολύ καλός, βέβαια με κάποιες εξαιρέσεις όπως το γεγονός ότι η ψυχή - frontman - σύμβολο - σήμα κατατεθέν του group John Tardy ήταν λίγο "πίσω" ηχητικά και τα drums πολύ "μπροστά".
Δεν πειράζει όμως. Το κοινό ήταν τόσο προσηλωμένο στο group που όλα φάνταζαν λεπτομέρειες. Λίγο πριν το τέλος μας επιφύλασσαν και μια έκπληξη: Ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι, το "Insane", μάλλον από τον επερχόμενο δίσκο τους (αμήν και ποτέ...),το οποίο για μένα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το ένδοξο παρελθόν τους μια και δεν διέφερε σε τίποτα από το ύφος και στυλ που τους έχει καταξιώσει.
Οι Obituary με την απόδοση τους απέδειξαν ότι όταν μια μπάντα είναι μεγάλη το δείχνει περίτρανα χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. Μακάρι να βλέπουμε πάντα τέτοια groups στη χώρα μας.
Κείμενο: Θοδωρής Μηνιάτης
Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας
23/10/04, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη
Η Wizard Live Productions φαίνεται ότι τα κατάφερε και πάλι. Εννοώντας ότι στα πλαίσια του να κλείνει αποκλειστικές εμφανίσεις από γκρουπ που σπάνια θα περνούσαν από τη γειτονιά μας, όχι μόνο έφερε πρόσφατα τους Arcturus για ένα super rare event αλλά και τους θρύλους του Φλωριδιανού death metal, Obituary.
Το live event άνοιξαν οι local heroes Terrordrome. Αν το groovy brutal death metal στο στυλ των Dying Fetus και Internal Bleeding είναι της αρεσκείας σας, πρέπει να κάνετε μία ακρόαση στο δεύτερο (και συγκριτικά ανώτερο) demo cd τους. Αν και το εκτελεστικό άγχος τους επί σκηνής ήταν διάχυτο, εν τούτοις έπαιξαν αξιοπρεπώς και σίγουρα κέρδισαν νέους fans. Το σχεδόν 40λεπτο setlist τους περιελάμβανε και διασκευές από Dying Fetus και Napalm Death. Join the "Fuck ΟΑΣΘ" legion of Terrordrome. Αξιέπαινοι.
...Κοίτα τι ξέβρασαν οι βάλτοι της Φλώριδας, έστω και με καθυστέρηση ετών. Οι "Obies" με την κλασσική σύνθεση (άλλος με μούσια, άλλος με φαλάκρα) ήρθαν μετά από μακράααα παύση να γεμίσουν την κατάμεστη Υδρόγειο με το νοσταλγικό κλασσικό death metal που μεσουρανούσε στα early 90's. Επί περίπου 70 λεπτά, το groovy και heavy death metal τους κέρδισε όλους τους νοσταλγικούς deathmetalheads. Ήχος βαρύς και μπασαριστός - πολλές φορές στα όρια του doom metal. Τα φωνητικά του John Tardy ευτυχώς έχουν παραμείνει λασπωδώς απαράλλαχτα. Θέλετε μερικούς από τους τίτλους; "Back Τo One", "Rotting Ways", "Redefine", "Final Thoughts", "Infected" κ.α. Ατόφιο death metal με τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Υ.Γ.: Μπράβο στα παιδιά από την επαρχία που δίνουν το παρόν τους σε τέτοια live. Οι local "σνομπάκηδες" των live ας συνεχίσουν να πίνουν το πάντα από τράκα ούζο με λεμονάδα τους.
Κείμενο: Γιώργος Χαρισόπουλος
Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
