Wolves In The Throne Room: «Δεν μπορώ να εύχομαι την καταστροφή του κόσμου»

Μια συνομιλία με τον Aaron Weaver γύρω από το ιδιαίτερο νέο άλμπουμ των Αμερικανών, τη σύνδεση με τη φύση, το black metal και την πνευματικότητα

Από τους Αποστόλη Ζαμπάρα, Παντελή Κουρέλη, 23/08/2021 @ 12:51

  Μια από τις τελευταίες συναυλίες που παρακολουθήσαμε πριν ξεσπάσει η πανδημία και εφαρμοστούν τα lockdown ήταν αυτή των Wolves In The Throne Room τον Φλεβάρη του 2020. Έκτοτε, λίγο πολύ ο κόσμος άλλαξε, σε όλα τα επίπεδα. Ανάμεσα στις αλλαγές, ήταν και η επιστροφή του συγκροτήματος από την Ολύμπια με νέο δίσκο. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στο "Thrice Woven" και το "Primordial Arcana" δεν κορύφωσε απλώς την προσμονή για το επόμενο βήμα. 

Ανήγαγε τον προκάτοχο του νέου δίσκου σε μια κλασική κυκλοφορία της σύγχρονης ιστορίας του ιδιώματος. Πώς συνεχίζεις, ένα ομολογουμένως εντυπωσιακό σερί; Ο Aaron Weaver, ντράμερ και ένας εκ των δύο (πλέον τριών) πυλώνων των Wolves In the Throne Room, σε μια άκρως ανθρώπινη συζήτηση, μας εισήγαγε στον πνευματικό κόσμο ενός από τα πιο ξεχωριστά και επιδραστικά συγκροτήματα του ακραίου ήχου για τον τρέχοντα αιώνα. Μπορεί μεν την ημέρα που έλαβε χώρα η συζήτηση να μοιραζόμασταν όλοι οι εμπλεκόμενοι την πύρινη απειλή στο κατώφλι μας, αλλά όπως θα διαπιστώσετε, μερικές πνευματικές και μουσικές συνδέσεις υπερβαίνουν επίσης χιλιόμετρα, καιρικά φαινόμενα, βουνά και ωκεανούς.

Wolves In The Throne Room - Aaron Weaver

Καλησπέρα Aaron.

Καλησπέρα, είσαι στην Αθήνα έτσι; Από όσο ξέρω υπάρχουν πολλές φωτιές εκεί, πώς είναι τα πράγματα;

Σήμερα είναι λίγο καλύτερα αλλά γενικά πολύ δύσκολη η κατάσταση. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Ελπίζω πως σήμερα θα καταφέρουμε να τις σβήσουμε.

Εσύ πώς είσαι; Ελπίζω να είσαι ασφαλής και υγιής.

Είμαι καλά, οι φωτιές είναι στη δυτική πλευρά του βουνού από όπου είμαστε τώρα, από τη μεριά της Καλιφόρνια προς τα δυτικά.

Ας ελπίσουμε ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση για όλους μας. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο Rocking.gr και να σου δώσω συγχαρητήρια για τον νέο σας δίσκο. Τον ακούμε πολύ αυτόν τον καιρό. Τι ανταπόκριση έχετε λάβει μέχρι στιγμής;

Έχουμε λάβει τόση αγάπη και στήριξη από οπαδούς, φίλους και δημοσιογράφους, είναι φανταστικό. Μας έχει γεμίσει χαρά, το feedback μέχρι στιγμής είναι υπέροχο.

Η πανδημία μετέτρεψε το "Primordial Arcana" σε ένα πολύ καλύτερο άλμπουμ

Υπέροχα! Το "Primordial Arcana" έρχεται τέσσερα χρόνια μετά το "Thrice Woven", και στο ενδιάμεσο έχει ξεσπάσει μια πανδημία, έχει υπάρξει ένα εκτεταμένο lockdown, ξέρεις. Επηρέασαν αυτές οι συνθήκες τη δημιουργία του δίσκου σε οποιοδήποτε επίπεδο;

Ο δίσκος είχε κατά βάση ολοκληρωθεί πριν την άφιξη της πανδημίας. Είχαμε ηχογραφήσει όλα τα κανάλια ήχου, τύμπανα, κιθάρες, σχεδόν όλα τα synths, και είχαμε έρθει και στην Ευρώπη στις αρχές του 2020 για περιοδεία. Έπειτα γυρίσαμε σπίτι, στοχεύοντας στην ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων, στο να προσθέσουμε τα φωνητικά και μερικές πινελιές της τελευταίας στιγμής και έπειτα να τον κυκλοφορούσαμε στο τέλος της χρονιάς. Η πανδημία όμως άλλαξε όλα μας τα πλάνα, όπως συνέβη και για κάθε μουσικό. Στην περίπτωσή μας όμως, σταθήκαμε λίγο τυχεροί. Δεν χρειάστηκε να βιαστούμε με τη μείξη ή τα φωνητικά.

Συνεπώς, η πανδημία μετέτρεψε το "Primordial Arcana" σε ένα πολύ καλύτερο άλμπουμ. Επιπρόσθετα, μας δόθηκε η ευκαιρία να είμαστε σπίτι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Υπό άλλες συνθήκες θα είχαμε κυκλοφορήσει τον δίσκο και θα τρέχαμε για περιοδεία, θα ήταν ζόρι. Είχαμε τη δυνατότητα να περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τις οικογένειές μας, να συνδεθούμε ξανά με τη φύση.

Οι συνθήκες ήταν πιο χαλαρωτικές, δεν υπήρχε πίεση.

Ναι σίγουρα, σε κάθε παλαιότερο δίσκο μας, σκεφτόμασταν πως αν είχαμε παραπάνω χρόνο ίσως θα μπορούσαμε να αλλάξουμε μερικά πράγματα, να κάναμε διορθώσεις. Με το "Primordial Arcana" δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Διορθώσαμε όλες εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που επιθυμούσαμε.

Έχουμε πολύ συγκεκριμένη οπτική του πως θέλουμε η μουσική μας να ακούγεται

Καταλαβαίνω. Είναι ο πρώτος δίσκος που ηχογραφήσατε, μειξάρατε και κάνατε την παραγωγή εντελώς μόνοι σας. Λαμβάνοντας υπόψη την περιρρέουσα κατάσταση, συναντήσατε καμία απροσδόκητη επιπλοκή;

Ήταν όλο προσχεδιασμένο. Όταν ολοκληρώσαμε τις ηχογραφήσεις του "Thrice Woven", που συνεργαζόμασταν με τον ίδιο παραγωγό από την εποχή του "Two Hunters", μας είπε πως πρέπει οπωσδήποτε να προσπαθήσουμε να αναλάβουμε εξ’ ολοκλήρου την παραγωγή. Η σύμπλευσή μας είχε φτάσει σε ένα τέλος καλλιτεχνικά, και ειλικρινά δεν υπήρχε κανείς άλλος με τον οποίο θα θέλαμε να συνεργαστούμε. Έχουμε μια πολύ συγκεκριμένη οπτική του πως θέλουμε η μουσική μας να ακούγεται και κυρίως, το πώς να τη νιώθει κανείς. Θέλουμε να γίνεται μια μετάβαση από τις καρδιές και τα μυαλά μας προς τον κόσμο, οπότε ήταν μια πολύ φυσική επιλογή να ηχογραφήσουμε μόνοι μας τον δίσκο.

Ξέρεις, κάθε δισκογραφική δουλειά είναι δύσκολη και έχει κάποια εμπόδια. Αυτό το άλμπουμ δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Είμαι πολύ περήφανος για όσα πετύχαμε και πιστεύω θα θριαμβεύσουμε στο τέλος.

Wolves In The Throne Room - Primordial

Ήταν λοιπόν κάτι που προέκυψε αβίαστα, το να ηχογραφήσετε μόνοι σας.

Απολύτως. Μάλιστα, ήταν η πρώτη φορά που ο Kody Keyworth, εντάχθηκε πλήρως ως μέλος στην μπάντα, ήταν εκεί από την αρχή και την άντληση ιδεών, μέχρι το τέλος. Πιστεύω μάλιστα πως ήταν η δική του σφραγίδα και αυξημένη συνεισφορά που μας επέτρεψε να ολοκληρωθεί ο δίσκος δίχως εξωτερική παρέμβαση. Συνήθως ήμασταν εγώ και ο Nathan που δουλεύαμε, αλλά τώρα η προσθήκη ενός τρίτου ατόμου ήταν καταλυτική. Όπως γνωρίζουμε, το τρίγωνο είναι ένα ιδιαίτερα σταθερό γεωμετρικό σχήμα.

Η D.I.Y. ηθική αποτελεί κύριο συστατικό του πυρήνα των Wolves In The Throne Room

Αυτή τη φορά, βυθιστήκατε περαιτέρω στην D.I.Y. πλευρά σας. Μάλιστα, δημιουργήσατε εσείς τα video clip των κομματιών. Πόσο δύσκολο ήταν να σηκώσετε το βάρος μόνοι σας; Είχατε ως πρότυπο για αυτή την προσέγγιση κάποιο καλλιτέχνη;

Καλή ερώτηση. Κοίτα, βλέπεις, μεγαλώσαμε μέσα σε μια D.I.Y. σκηνή εδώ στην Ολύμπια της Ουάσινγκτον. Στις αρχές του ‘00ς, είχαμε μια πολύ ενεργή underground punk σκηνή, η οποία ήταν ιδιαίτερα πολυσυλλεκτική. Είχε death metal, crust punk, d-beat, και φυσικά εδώ υπήρχε όλη η riot grrrl σκηνή με τις Bikini Kill, Sleater-Kinney, κλπ. Προφανώς, καλλιτεχνικά δεν έχουμε ιδιαίτερη σχέση με τις Bikini Kill για παράδειγμα, αλλά το να αποτελούμε μέρος αυτού του χώρου σε μια τόσο νεαρή ηλικία μας έμαθε τη σημασία του να έχεις τον απόλυτο έλεγχο της δημιουργικής διαδικασίας. Τη σημασία του να σιγουρευτείς πως η μουσική αποτελεί μια αγνή από καρδιάς εκπομπή ενός μηνύματος και όχι κάτι που κάποιος άλλος σε ωθεί να πράξεις. Να μην προσπαθείς να φτιάξεις μουσική για να αρέσει στους οπαδούς ή να αποσκοπεί σε ένα διευρυμένο κοινό. Αυτή η ηθική αποτελεί κύριο συστατικό του πυρήνα των Wolves In The Throne Room από την πρώτη μέρα.

Σαν να λέμε πως έχει ενσωματωθεί στο DNA σας.

Ναι, πράγματι, στον δημιουργικό μας πυρήνα.

Το πιο σημαντικό μέρος ενός τραγουδιού είναι το riff

Νιώθω κάπως πως το νέο άλμπουμ συγγενεύει με τον προκάτοχό του. Έχουν πολλές ομοιότητες. Προσεγγίσατε το δίσκο με παρόμοια λογική; Οι συνθέσεις παραμένουν συγκριτικά πιο ευθείς και σύντομες από ότι στο παρελθόν.

Πράγματι. Κάθε καλλιτέχνης έχει τη δική του μέθοδο δουλειάς. Εμείς ακολουθήσαμε την ίδια μέθοδο με το "Thrice Woven". Αυτό σημαίνει πως δουλέψαμε ατομικά, συνθέτοντας κιθαριστικά riffs. Βλέπουμε αυτά τα riffs, αυτές τις μελωδικές ιδέες ως μια ωμή ιδέα και νοοτροπία που πηγάζει βαθιά μέσα από τη Γη. Όλοι μας περάσαμε χρόνο αναπτύσσοντας αυτές τις άγουρες ιδέες και concept, και έπειτα προσπαθήσαμε συλλογικά να τις ενώσουμε. Γενικά ακολουθούμε αυτή τη προσέγγιση χωρίς τύμπανα και φωνητικά, ξέρεις, αυτό το καθαρό κιθαριστικό riff. Όταν έχουμε στα χέρια μας μια βασική εικόνα που φαντάζει αρκετά δυναμική στο μυαλό μας, τότε προχωρούμε στα υπόλοιπα μέρη. Στο μυαλό μας, το πιο σημαντικό μέρος ενός τραγουδιού είναι το riff, η μελωδική του γραμμή.

Wolves In The Throne Room

Ο γενικότερος τόνος του άλμπουμ, στα αυτιά μου είναι πιο προσωπικός. Υπάρχει το παγανιστικό στοιχείο, αλλά είναι πιο έντονος συναισθηματικά. Θα ήθελες να εξηγήσεις τη θεματική πίσω από τον τίτλο καθώς και την επιρροή του Joseph Campbell;

Αυτός ο δίσκος είναι εμπνευσμένος από τα ψηλά βουνά. Όπως ίσως γνωρίζεις μένουμε ανάμεσα σε δύο οροσειρές. Δυτικά είναι τα Ολύμπια Όρη, και ανατολικά η οροσειρά Κασκέιντ που απέχουν περίπου 45 λεπτά από εκεί που είμαστε. Μπορείς να είσαι στους πρόποδες άμεσα. Με αυτό τον δίσκο θέλαμε να βρεθούμε στις κορυφές τους. Να μπορείς να κάθεσαι σε ένα σημείο 60 χιλιάδων ποδιών, όπου ο αέρας είναι παγωμένος, καθαρός, το κλίμα είναι διαφορετικό, το νερό κρυστάλλινο. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το "Thrice Woven", που ήταν ένας δίσκος πολύ πιο συνδεδεμένος με τη Γη. Οπότε πράγματι, ήταν πολύ ταπεινός δίσκος. Θέλαμε να δίνει την αίσθηση του δάσους που βρίσκεται ακριβώς πίσω από την αυλή του σπιτιού μας.

Το "Thrice Woven" ήταν ένας δίσκος πιο στενά συνδεδεμένος με το σπίτι μας, με εμάς με μια πιο ταπεινή ατμόσφαιρα. Το "Primordial Arcana" ταξιδεύει σε πιο μακρινά μέρη, τα οποία θέλει προσπάθεια για να ταξιδέψεις και να τα φτάσεις. Αυτό το ταξίδι όμως, είναι και εσωτερικό, μυθολογικό. Ο Joseph Campbell, που ανέφερες, αποτελούσε πηγή έμπνευσης για εμάς από παιδιά. Μας παρότρυνε να εξερευνήσουμε τη μυθολογία του κόσμου, τις διαφορετικές παραδόσεις και κουλτούρες, και να δούμε μέσα στα δικά μας όνειρα, που αποτελούν την προσωπική μυθολογία του καθενός, που πηγάζει από τον ψυχισμό μας. Μας έμαθε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση ως έμπνευση για τις καλλιτεχνικές μας δημιουργίες.

Στην Ελλάδα εμβαθύνετε στη μυθολογία σας, ενώ εμείς ως Αμερικανοί όχι τόσο

Μπορώ να συνδεθώ με αυτήν την απάντηση, γιατί κατάγομαι από ένα μέρος γεμάτο βουνά, πιο απομονωμένο, με έντονη φύση.

Είναι υπέροχο! Επίσης γνωρίζω πως στην Ελλάδα εμβαθύνετε στη μυθολογία σας, κάτι που εμείς ως Αμερικανοί δεν το έχουμε τόσο. Είμαστε απόγονοι αποίκων, αλλά έχουμε και εμείς την καταγωγή μας από κάπου. Μπορώ να πάω πίσω στην Ιρλανδή γιαγιά μου, αλλά το τοπίο στο οποίο ζούμε δεν είναι το ίδιο με των προγόνων μας. Πρέπει να αναζητήσουμε μόνοι μας τον τρόπο για να συνδεθούμε με τη μυθολογία μας, να αναπτύξουμε τη δική μας σχέση με τους θεούς, δεν μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Είναι μια πρόκληση για τους Αμερικανούς.

Θα μείνω λίγο στο ζήτημα της μυθολογίας και να μιλήσουμε για ένα συγκεκριμένο τραγούδι στον δίσκο, το "Primal Chasm (Gift Of Fire)". Έχει ένα πιο συμφωνικό χαρακτήρα, και διαθέτει και doom riffs. Μιας και στο φινάλε ακούγονται κοράκια, αποτέλεσε το epic doom metal πηγή έμπνευσης;

Πράγματι, λατρεύουμε τόσο το doom metal όσο και το funeral doom. O Kody μάλιστα, ειδικεύεται στο να συνθέτει doom riffs. H προηγούμενη μπάντα του, ονομαζόταν Aldebaran, και έπαιζε ένα πολύ αργό, βαρύ και κοσμικό funeral doom.

Θα μείνω λίγο στο τραγούδι μιας και στην ελληνική μυθολογία, το δώρο της φωτιάς και ο μύθος του Προμηθέα ξεχωρίζουν. Πως αντιλαμβάνεσαι και εσύ και η μπάντα, τον συμβολισμό του δώρου αυτού και της πράξης ανυπακοής που το ακολούθησε;

Είναι ένας άκρως ενδιαφέρων μύθος. Είμαι ιδιαίτερα εξοικειωμένος με την ελληνική εκδοχή αυτού του αρχετυπικού μύθου, ενώ ιδιαίτερα εκτιμώ την ιστορία που προέρχεται από τους αυτόχθονες της Κασκέιντ. Είναι μια σειρά από φυλές που εδράζουν από μέρη της Αλάσκα έως την Πολιτεία της Ουάσινγκτον. Η ιστορία λοιπόν πάει πως τη φωτιά την έφεραν κοράκια. Είναι δε αξιοσημείωτο πως αυτό το δώρο καταλήγει να θεωρείται μια πράξη απάτης και κλοπής. Είναι δύσκολο να μιλήσεις για αυτό. Είναι ένα αρχέτυπο, ένα αίσθημα, μια μυθολογική εικόνα που εισέρχεται στο μυαλό σου και πάει απευθείας στην καρδιά σου. Τότε ξεδιπλώνεται μέσω της ζωής και των ονείρων σου με τόσο μυστήριους τρόπους.

Η ακρόαση ενός τραγουδιού όπως το "Primal Chasm" παρέχει τον τρόπο υπό τον οποίο εμείς αντιλαμβανόμαστε τον μύθο, το δικό μας βίωμα. Σου προσφέρει όλα όσα χρειάζεσαι για να κατανοήσεις την οπτική μας και της εμπειρίες μας γύρω από το θέμα.

Wolves In The Throne Room

Οπότε, μουσικά, το "Primordial Arcana" έχει αυξημένα τα συμφωνικά μέρη σε αντίθεση με τα προηγούμενα άλμπουμ. Γιατί επιλέξατε να προσεγγίσετε το black έτσι;

Υπάρχει μια βαθιά επιρροή του συμφωνικού black metal στον ήχο μας και σε εμάς. Ξέρεις, δεν είναι πάντα θέμα επιλογής. Όταν σκεφτόμασταν αρχικά πως θα θέλαμε να ηχεί αυτός ο δίσκος, υπήρχε ένας ήχος μέσα στις καρδιές και το μυαλό μας, που θέλαμε να εξωτερικεύσουμε. Με τη δουλειά στις πρόβες, με τις ηχογραφήσεις και στην πορεία αυτός ο ήχος απέκτησε μορφή, και κατά πολλούς τρόπους είναι αυτό που είναι. Αυτοί οι ήχοι ξυπνούν συγκεκριμένα συναισθήματα μέσα μας.

Ποιες μπάντες ή δίσκους συμφωνικού black metal σας επηρέασαν; Σε μερικά σημεία διακρίνω στοιχεία από πρώιμους Emperor!

Νομίζω πως η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής μας είναι πράγματι οι Emperor. To "In The Nightside Eclipse" και το "Anthems To The Welkin At Dusk" είναι ορόσημα που καθορίζουν ολόκληρο το ιδίωμα. Στέκουν ως το απόγειο του τι μπορεί κανείς να πετύχει στο συμφωνικό black metal.

Δεν μπορώ να εύχομαι για ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα ή την εξάλειψη της ανθρώπινης ζωής

Θα ήθελα να κάνω τώρα μια γενικότερη ερώτηση για το ιδίωμα. Θεωρώ πως ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της κληρονομιάς σας είναι πως εξαιτίας σας όλο και περισσότερες μπάντες στρέφονται προς την πιο νατουραλιστική πλευρά του black metal. Πιστεύεις πως η σατανική αισθητική της πρώιμης νορβηγικής σκηνής δεν έχει θέση σήμερα στον χώρο;

Δεν το πιστεύω αυτό, γιατί κοιτάω τριγύρω μου και βλέπω ακόμη πολλά καρφιά, corpsepaint και "Hail Satan". Είναι μια πανίσχυρη αισθητική. Μερικές φορές αναρωτιέμαι για το εάν νεότερες μπάντες της σκηνής που αξιοποιούν αυτή την εικόνα συνδέονται βαθιά με την αισθητική της ή απλώς τη χρησιμοποιούν για να εισέλθουν σε μια μόδα. Δεν με ενδιαφέρει αυτή η πλευρά του black metal. Προσωπικά μιλώντας, το να πηγαίνω σε αρχαία παρθένα δάση στην ευρύτερη περιοχή, όπου το τοπίο αναπτύσσεται χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση, ή τουλάχιστον με ελάχιστη και εξευγενισμένη, εδώ και 15 χιλιάδες χρόνια από την εποχή των Παγετώνων, και να νιώθω το πνεύμα των ποταμιών και των αιωνόβιων δέντρων, με αποτρέπει από το να αναζητώ την καταστροφή της πλάσης.

Δεν μπορώ να εύχομαι για ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα ή την εξάλειψη της ανθρώπινης ζωής. Όλα όσα νιώθω είναι η μαγεία και η δύναμη της Γης, αυτή η αρχαία και αρχέγονη οντότητα και δυναμική των πνευμάτων που εισέρχονται μέσα μου και με καθοδηγούν, με εμπνέουν. Μένουν κρυμμένα στην καρδιά μου. Είναι παράδοση αυτό στο black metal. Υπάρχει φυσικά αυτό το κλασικό μοτίβο που ανέφερες, αλλά από πίσω, στο βάθος κρυμμένη είναι αυτή η εικόνα, το πνεύμα της Γης.

Το κάλεσμα της φύσης, ίσως.

Ναι, αυτό είναι στο οποίο επικεντρώνουμε τη συγκέντρωση και την ενέργειά μας.

Συνεργαστήκατε στον δίσκο με την Yianna Bekris στην ακουστική κιθάρα. Πως προέκυψε η σύμπραξη;

Είναι κοντινή μας φίλη και συνεργάτρια. Έχεις ακούσει τη μουσική της στους Vouna; Να το κάνεις οπωσδήποτε! Είναι Ελληνίδα όπως κατάλαβες. Όταν ηχογραφούσαμε το "Primordial Arcana", αυτή ηχογραφούσε στο στούντιο τον δικό της δίσκο για τους Vouna (σ.σ. "Atropos"), που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τη Profound Lore. Είναι ποιοτικό, έχει black metal, funeral doom, αρκετά synths, πιστεύω θα σου αρέσει πολύ.

Wolves In The Throne Room

Θα ήθελα να επισημάνω πως το drumming σου στον δίσκο ξεχωρίζει. Για παράδειγμα το "Through Eternal Fields" βασίζεται στα κρουστά για να μεταδώσει την επιθυμητή ατμόσφαιρα. Προσέγγισες τα τύμπανα διαφορετικά αυτή τη φορά;

Ξεκάθαρα! 100% διαφορετικά! Στο παρελθόν, συλλάμβανα τα μέρη μου στο μυαλό μου, και έπειτα είχα περίπου τρείς μέρες στο στούντιο για να ολοκληρώσω τις ηχογραφήσεις. Αυτή τη φορά όμως, μιας και δουλεύουμε εξ’ ολοκλήρου στα δικά μας στούντιο, τα Owl Lodge που χτίσαμε εδώ στην Ολύμπια, διέθεσα μερικές εβδομάδες για να σκεφτώ τους ρυθμούς και την όλη προσέγγιση. Είχα χρόνο να βάλω τα μικρόφωνα στις σωστές θέσεις, ήταν μια ξεχωριστή προσέγγιση. Έχει τη χάρη του μερικές φορές να πηγαίνεις στο στούντιο και να πρέπει να ξεμπερδέψεις σε ελάχιστες ημέρες. Αλλά ήταν όμορφο που κατάφερα να διορθώσω μικρές ατέλειες. Εκτιμώ ιδιαίτερα τον επιπλέον χρόνο που είχαμε αυτή τη φορά.

Ανοίγει μια νέα εποχή καλλιτεχνικά με αυτό το άλμπουμ

Θα ήθελα να σε ενημερώσω πως εδώ στο Rocking συμπεριλάβαμε το "Two Hunters" στα 100 καλύτερα άλμπουμ των '00s και το "Thrice Woven" στα αντίστοιχα των '10s. Σίγουρα έχεις δει παρόμοιο feedback και αλλού. Εντοπίζεις κάποια στιγμή στην πορεία σας που είπατε πως «εδώ άλλαξαν όλα»;

Αυτή είναι μια πολύ σκληρή ερώτηση!

Χαχα, το ξέρω, θεωρείτε κάθε δίσκο ως παιδί σας!

Ναι, είναι τα παιδιά μας, και είναι διαφορετικό το που βρισκόταν η καρδιά μου κάθε φορά που γράφαμε ένα δίσκο. Οπότε είναι πολύ δύσκολο να επιλέξω ποια πτυχή του εαυτού μου προτιμώ, γιατί περί αυτού πρόκειται. Μπορώ όμως να επισημάνω δύο σημεία όπου θεωρώ πως κάτι πετύχαμε καλλιτεχνικά και δημιουργικά. Νομίζω πως οι δύο στιγμές ήταν το πρώτον το "Two Hunters" επειδή αυτός είναι ο δίσκος που πιστεύω πως βρήκαμε πραγματικά τον δικό μας ήχο. Στο "Diadem Of Twelve Stars" μπορείς να ακούσεις επιρροές από πολλές άλλες μπάντες αλλά το "Two Hunters" είναι η πρότασή μας για τον ήχο, διακατέχεται εξ’ ολοκλήρου από τη δικιά μας άποψη.

Η άλλη στιγμή είναι ο νέος δίσκος, το "Primordial Arcana". Νιώθουμε πως ανοίγει μια νέα εποχή καλλιτεχνικά με αυτό το άλμπουμ και είμαστε πραγματικά ενθουσιασμένοι.

Το metal κοινό σας εκεί είναι ξεχωριστό, παθιασμένο και νιώθει τη μουσική βαθιά μέσα του

Τελευταία ερώτηση από μένα! Σκέφτεστε τις ζωντανές εμφανίσεις όταν συνθέτετε; Επίσης να ξέρεις πως η συναυλία σας εδώ τον Φεβρουάριο του 2020 ήταν μια από τις τελευταίες που παρακολούθησα πριν σκάσει το lockdown. Θυμάστε τίποτα από αυτή τη βραδιά;

Βεβαίως! Κάθε μας συναυλία στην Ελλάδα είναι ξεχωριστή. Μάλιστα, ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα τη χώρα, η μπάντα έχει ξαναεμφανιστεί αλλά ήταν η εποχή που απείχα από τις συναυλίες μας. Το metal κοινό σας εκεί είναι ξεχωριστό, παθιασμένο και νιώθει τη μουσική βαθιά μέσα του. Επίσης, και η συναυλία στη Θεσσαλονίκη ήταν φανταστική. Μικρότερο κοινό αλλά εξίσου δυναμικό.

Όσον αφορά το αν σκεφτόμαστε την απόδοση των κομματιών ζωντανά όσο ηχογραφούμε, η απάντηση είναι ποτέ. Όσο είμαστε στο στούντιο επικεντρωνόμαστε στο συναίσθημα των κομματιών. Αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το πώς θα μπορέσουμε να μεταφέρουμε μερικά μέρη ή κομμάτια επί σκηνής τότε βάζουμε εμπόδια στους εαυτούς μας. Απλώς αφήνουμε τον δίσκο να ξεδιπλωθεί και μετά, αφού ολοκληρωθεί, θα σκεφτούμε το πώς θα εμφανιστούμε ζωντανά. Πάντα βρίσκουμε τον τρόπο.

Αaron, αυτά από εμένα, σου εύχομαι τα καλύτερα, συγχαρητήρια και πάλι και καλή συνέχεια. Ελπίζω να ξαναέρθετε από εδώ στο μέλλον.

Και εγώ το εύχομαι, να ξέρεις από τη στιγμή που θα επιστρέψουμε στις συναυλίες, η Ελλάδα θα είναι ψηλά στη λίστα. Σε ευχαριστώ και εγώ πολύ, ήταν υπέροχη συνομιλία.   

  • SHARE
  • TWEET