Dream Theater

Live At Luna Park

Eagle Rock (2013)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 14/01/2014
Οι οπαδοί των Dream Theater θα νιώσουν την φλόγα της ελπίδας να δυναμώνει ξανά, παρακολουθώντας αυτό το DVD
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η κριτική στάση απέναντι στις live (DVD) κυκλοφορίες από μεγάλη μερίδα των rock / metal οπαδών πάντα μου έκανε εντύπωση και σε ένα βαθμό με εκνεύριζε. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί είναι κακό οι Iron Maiden,οι Metallica, οι Rush ή οι Dream Theater να κυκλοφορούν ένα καλογυρισμένο DVD με πολύ υλικό γύρω από την εκάστοτε περιοδεία τους, που αποτυπώνει το συγκρότημα στην εκάστοτε στιγμή της καριέρας του και αφήνει κάτι ωραίο στον οπαδό. Βεβαίως, αυτοί που γκρινιάζουν συνήθως είναι αυτοί που δεν θα τα αγόραζαν έτσι κι αλλιώς, οπότε γκρινιάζουν για κάτι που θα έπαιρναν τζάμπα, κάτι που ξεπερνάει την δική μου λογική, οπότε το ξεπερνάω. Η ουσία είναι πόσο καλό είναι το αποτέλεσμα που αποτυπώνεται στο εκάστοτε DVD...

Διότι, και στην περίπτωση των Dream Theater, οι οποίοι έχουν ουκ ολίγα τέτοια, δεν ήταν πάντα όλες οι κυκλοφορίες το ίδιο ποιοτικές, σε όλα τα επίπεδα, άσχετα αν είχαν την σκοπιμότητά του καθένα. Με το "Live At Luna Park" όμως επιτυγχάνουν σε δύο επίπεδα, καθώς αποτυπώνεται μια μεγάλη συναυλία από την πρώτη κανονική περιοδεία  του Mike Mangini ως μέλος των Dream Theater και αφετέρου είναι εκπληκτική σε ποιότητα, καθιστώντας την παρακολούθηση του DVD απολαυστική σε όλη τη (μεγάλη) διάρκειά του.

Βεβαίως, όπως όλοι, έτσι και οι Theater δεν είναι πλέον νεανίες και δεν μπορούν να έχουν την λάμψη της σκηνικής παρουσίας μιας νέας μπάντας, ενώ όπως αφοπλιστικά παραδέχονται και οι ίδιοι στο documentary δεν είναι και η πιο καλοντυμένη μπάντα στη βιομηχανία. Πραγματικά, όμως, αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στην ουσία του τρίπτυχου απόδοση - εικόνα - ήχος, στο οποίο οι Dream Theater διαπρέπουν και προσφέρουν το πιο απολαυστικό DVD από το "Live At Budokan".

Από θέμα απόδοσης, το συγκρότημα είναι σε φοβερά επίπεδα. Οι Petrucci / Myung ξέρουμε ότι είναι αμφότεροι οι καλύτεροι στην κατηγορία τους και τελείως διαφορετικοί. Ο πρώτος μπροστάρης και ηγέτης, ο δεύτερος βράχος και πίσω στις σκιές λες και δουλεύει για την ραχοκοκαλιά της μπάντας κάθε φορά. Όσο κι αν στουντιακά έχω τους προβληματισμούς μου για τον Rudess, ο άνθρωπος δεν πιάνεται σε live επίπεδο και είναι πραγματικά μαγικός (see what I did there?). Ο λόγος που απευθύνει για αυτόν ο LaBrie μετά το μικρό σόλο του και πριν το "Surrounded" είναι μεστός και δείχνει πραγματικά αληθής. Ο δε Mike Mangini δείχνει τόσο αρμονικά δεμένος με τους υπόλοιπους που πραγματικά εξεπλάγην και οφείλω να ομολογήσω πως απολαμβάνω τόσο το παίξιμό του, όσο και το τερατώδες σε διαστάσεις σετ του. Επί σκηνής, η επιλογή του πραγματικά μοιάζει προφανής και ιδανική. Για τελευταίο άφησα επίτηδες τον LaBrie που μοιάζει αναγεννημένος φωνητικά, αποδίδοντας εξαιρετικά τραγούδια που δεν έβγαζε αντίστοιχα καλά για πολλά-πολλά χρόνια, ακόμα και τον «εφιάλτη του», το "Pull Me Under", αποδεικνύοντας μέσω αυτού του DVD για μια ακόμα φορά το πόσο άδικοι έχουν σταθεί πολλοί απέναντί του.

Σε εικόνα και ήχο, πραγματικά οι Theater παίζουν σε άλλο επίπεδο. Η ποιότητα της εικόνας είναι φανταστική και ο ήχος κρυστάλλινος, σε σημείο που με αντίστοιχα καλή υποδομή μπορεί κάποιος να απολαύσει full HD ήχο εικόνα και DTS ήχο που προσφέρουν διαφορετική διάσταση από τα συνήθη ενός καλού μουσικού DVD. Ο φωτισμός της σκηνής, τα ωραία σκηνικά, οι θέσεις των καμερών είναι λεπτομέρειες που δίνουν πόντους στο συνολικό αποτέλεσμα. Μόνο ο κόσμος είναι ψόφιος αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ακόμα και το documentary είναι μικρό σε διάρκεια, αλλά πολύ περιεκτικό και όμορφα στημένο, αναδεικνύοντας φυσικά περισσότερο τον Mangini αλλά και την ανθρώπινη πλευρά των μελών της μπάντας.

Σε αυτά θα προσθέσω δύο ακόμα παράγοντες που ανάγουν την κυκλοφορία αυτή σε κάτι ακόμα καλύτερο και αρτιότερο. Πρώτον, μαζί με το bonus υλικό, οι Theater παίζουν συνολικά 26 τραγούδια, νούμερο απολύτως ικανοποιητικό, ενώ τέσσερα από αυτά παρουσιάζονται από τους Petrucci, Rudess και LaBrie υπό τη συνοδεία κουαρτέτου εγχόρδων, με τα πάντα μαγικά "Wait For Sleep" και "The Silent Man" να καθηλώνουν όπως κάθε φορά. Από εκεί και πέρα, τι να πει κανείς για ύμνους όπως τα "Surrounded", "Metropolis Pt.1", "6:00" ή "Caught In A Web" ακόμα και για το πιο σύγχρονο έπος "Breaking All Illusions". Σίγουρα λείπουν πολλά, αλλά το set είναι χορταστικό.

Τέλος, προσωπικά επένδυσα στην περιορισμένη έκδοση βιβλίου που περιέχει δύο DVD, ένα Blu Ray disc και τρία CD καθώς και μεγάλο booklet, το οποίο θεωρώ πως αξίζει την λίγο υψηλή τιμή του, καθιστώντας το "Live At Luna Park" όχι απλώς ένα ακόμα DVD στη συλλογή μου των Dream Theater, αλλά ένα ξεχωριστό συλλεκτικό κομμάτι, ιδιαίτερης αξίας. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω και την εφαρμογή 360 μοιρών που ολοκληρώνει το όλο πακέτο, με κάτι μοναδικό και καινοτομικό, όπως αρμόζει τη φύση ενός συγκροτήματος όπως οι Dream Theater.

Η κυκλοφορία του DVD αυτού σχεδόν συνέπεσε με το τελευταίο ομώνυμο άλμπουμ της μπάντας, το οποίο -χωρίς να είναι κακό- σηματοδότησε την πρώτη φορά που δεν ενθουσιάστηκα με την μουσική εξέλιξη και προσέγγιση των Dream Theater. Πάνω που είχα αρχίσει να πιστεύω πως τα μαύρα σύννεφα είχαν πυκνώσει για τα καλά, αυτό το DVD ήρθε, όχι απλά να περάσει κάποιες ασημένιες γραμμές μέσα από αυτά, αλλά να ρίξει αρκετό φως για να ξαναπιστέψω στον πυρήνα αυτής της μπάντας και να αναλογιστώ πόσο μπορεί να μας λείψουν κι αυτοί. Με αυτό το DVD αντιλήφθηκα ότι πολλά μπορεί να αλλάζουν, αλλά οι Dream Theater είναι πάντα οι Dream Theater και αυτό είναι πολύ δυνατό για να χαθεί. Που να δείτε τώρα που θα κερδίσουν και grammy...
  • SHARE
  • TWEET