Wilco

Το πρώτο τραγούδι που άκουσα από τους Wilco ήταν το "California Stars" όταν και σκέφτηκα πως αποτελούν άλλη μια αμερικανική μπάντα η οποία εξυμνεί το ξακουστό ξέγνοιαστο καλοκαίρι της California. Τελικά έσφαλα. Οι Wilco είναι μια φθινοπωρινή μπάντα από το Chicago.

Ο δέκατος δίσκος τους κυκλοφόρησε την κατάλληλη εποχή. Φθινόπωρο. Πριν καλά-καλά περάσει ένας χρόνος από την κυκλοφορία του αρκετά πετυχημένου "Star Wars", οι Wilco κυκλοφορούν έναν δίσκο κατασκευασμένο από γνώριμες μεθόδους. Ισορροπημένος, χωρίς ιδιαίτερες διακυμάνσεις, δεν αποτελεί το κυρίως θέμα αλλά ένα soundtrack φθινοπωρινής ραστώνης.

H μουσική τους γίνεται πιο απλή με τα χρόνια. Ξεπερνούν τους πειραματισμούς που προσπάθησαν στο παρελθόν και επικεντρώνονται σε απλές ακουστικές δομές. Χωρίς καθόλου ηλεκτρισμό στις κιθάρες, εκτός από ελάχιστα solo, οι συνθέσεις δεν περιέχουν κάποια φοβερή ανατροπή με εξαίρεση το "Common Sense", το οποίο αποκαλύπτει μια σκοτεινή και χαοτική πλευρά, αλλά και το "Locator", η μπασσογραμμή του οποίου ηχεί σαν Morphine και χαρίζει στο κομμάτι μια θορυβώδη έκταση.

O Jeff Tweedy δεν θέλει να είναι ένα τυπικό παιδί της Αμερικής. Αυτόν ακριβώς τον προβληματισμό θέτει στο πρώτο τραγούδι αλλά και στα υπόλοιπα όπου η ενηλικίωση που τόσο έχει βασανίσει τον καθένα μας αποτελεί την κυρίως θεματολογία. Θέτει τον εαυτό του ως απροσάρμοστο σε όλες τις ηλικίες, αναρωτιέται αν ποτέ υπήρξε παιδί στο "If I Ever Was A Child" και δεν πήρε ποτέ το μέλλον του στα σοβαρά στο "Cry All Day".

O δίσκος, επίσης, χαρακτηρίζεται από μια σειρά λογοπαίγνιων με αναφορές σε παλιά τραγούδια και δίσκους. Wilco "Schmilco" εμπνευσμένο από τον πετυχημένο δίσκο του Harry Nilsson, "Nilsson Schmilsson". "Shrug  And Destroy", παρμένο από το "Search And Destroy" των Stooges, ενώ στο "We Aren’t The World Safety Girl" το ρεφρέν αναφέρει "We Aren't The World, We Aren't The Children..." Για όσους θυμούνται ή απλά έμαθαν στο πέρασμα των χρόνων "We Are The World, We Are The Children..." τραγούδησαν το 1985 ο Michael Jackson, η Tina Turner, ο Bob Dylan και πολλοί άλλοι για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Από την ακρόαση των δύο πρώτων κομματιών τον Ιούλιο δεν περιμέναμε την έκπληξη από τους Wilco. Παρ' όλα αυτά, είναι συνεπείς κυκλοφορώντας ακόμα έναν καλό δίσκο, σίγουρα όχι όμως τον καλύτερό τους.