Scar Of The Sun: «Είναι σπουδαίο πράγμα να μοιράζεσαι το έργο σου»

Δίσκοι και συναυλίες στον καιρό του streaming, γυρίσματα εν μέσω καραντίνας κι εκείνο το δημοψήφισμα

Από τον Αντώνη Μαρίνη, 20/05/2021 @ 10:43

 Από τα πρώτα τους βήματα, οι Scar Of The Sun ακολουθούσαν τον δικό τους δρόμο. Το βλέμμα του σχήματος ήταν πάντα καθαρό, μακριά από εύκολες ταμπέλες και κινήσεις φθηνού εντυπωσιασμού. Μετά από μία γεμάτη δεκαετία παρουσίας, ο τρίτος ολοκληρωμένος δίσκος τους μοιάζει με την ιδανικότερη απεικόνιση του οράματός τους. Βαρύ, σκοτεινό metal που πατάει στο σήμερα, χωρίς να απαρνείται τις επιρροές του, αλλά και χωρίς να περιορίζεται από αυτές. Λίγο μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, είχαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον Γρηγόρη Ελευθερίου για μια κουβέντα που ξεκίνησε από τη δημιουργική διαδικασία, πέρασε από το animation στα κοινωνικά δίκτυα, και κατέληξε στο Σάο Πάολο.

Scar Of The Sun

Στο "Inertia" νιώθω ότι κρατήσατε τον πυρήνα των Scar Of The Sun, αλλά προχωρήσατε αρκετά βήματα παραπέρα. Άλλαξε η προσέγγισή σας σε σχέση με το παρελθόν

Αρχικά, πάντα μας ενδιαφέρει να γράφουμε δυνατά και ωραία κομμάτια. Στην αρχή του κάθε δίσκου, έχουμε μια γενική κατεύθυνση για το που θέλουμε να πάμε τη μουσική μας και προχωράμε στη σύνθεση. Πάντα βέβαια υπάρχει διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην αισθητική κατεύθυνση που επιθυμούμε και στο τι εν τέλει γεννιέται μέσα από το songwriting. Ακόμα κι αν μας αρέσουν τα διαφορετικά στοιχεία που έχουν οι προηγούμενοι δίσκοι μας, στο "Inertia" θέλαμε έναν πιο άμεσο, πιο σκληρό και πιο συνεκτικό δίσκο. Λίγο το ότι άλλαξε η ισορροπία της συνθετικής ομάδας, λίγο το ότι ο Τέρρη δοκίμασε τα πιο σκληρά φωνητικά του και ακόμα περισσότερο η εμπειρία μας από τις ηχογραφήσεις και τις συναυλίες, οδήγησαν πολύ φυσικά σε αυτό το άλμπουμ για το οποίο είμαστε πολύ χαρούμενοι.

Αν έχω καταλάβει σωστά, δεν δουλέψατε με κάποιον εξωτερικό παραγωγό. Πόσο ρόλο έπαιξε αυτή η επιλογή στη δημιουργία του δίσκου;

Μέσα στα χρόνια, ευτυχώς, έχουμε αποκτήσει μεγάλη εμπειρία αλλά και τα μέσα για να παράξουμε τη μουσική μας μόνοι μας. Εγώ προσωπικά ασχολούμαι με τη σύνθεση, ανεξάρτητα κι από τους Scar, διαρκώς μιας και αυτό είναι το αντικείμενο σπουδών και εργασίας μου. Μαζί με τον Αλέξη, μες στα χρόνια έχουμε αναπτύξει αρκετά τις συνθετικές μας ικανότητες από το να γράψουμε τη μουσική μέχρι να την ενορχηστρώσουμε και να την ηχογραφήσουμε. Ειδικά για το τελευταίο κομμάτι, είμαστε πολύ τυχεροί που ο Τέρρη έχει τα Zero Gravity Studios, έναν χώρο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μεγάλα studios παγκοσμίως. Έτσι, χωρίς να αποκλείουμε μελλοντικές συνεργασίες, έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα μέσα, υλικά και μη, για να παράξουμε τη μουσική μας από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν και ποτέ οι παραγωγοί που δουλέψαμε στο παρελθόν δεν περιόριζαν την μπάντα, απλά πρόσθεταν στο συνολικό μουσικό οικοδόμημα, μας ενέπνευσε φοβερή ελευθερία κι ανεξαρτησία αυτή η συνθήκη κι είμαστε ο εαυτός μας πιο πολύ από ποτέ.

Στα μάτια μου, η τριάδα των "Quantum Leap Zero" ξεχώρισε από πολύ νωρίς. Πώς αποφασίσατε να κάνετε τη σύνδεση ανάμεσά στα τρία τραγούδια;

Τα τρία αυτά τραγούδια αποτελούν μία ενιαία θεματική ενότητα μέσα στον δίσκο. Γενικότερα ο δίσκος μιλάει για την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα παγκοσμίως, αλλά αυτά τα τρία τραγούδια αναφέρονται στο δημοψήφισμα του 2015 και στην κατάσταση που βρισκόταν η κοινωνία μας τότε. Ο Τέρρη, στιχουργικά, έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στο να περιγράψει την κοινωνική αδικία και το ρόλο των οικονομικών συμφερόντων με ορολογία επιστήμης. Οπότε, αυτή η τριλογία συνδέεται κυρίως στιχουργικά και εννοιολογικά, περιγράφοντας το παραπάνω γεγονός σε τρεις διαφορετικές φάσεις, εξού και τρία τραγούδια.

Το κλείσιμο του "Anastasis" ήταν σαφώς σκοτεινότερο απ’ όσο περίμενα με βάση τον τίτλο. Ποια ήταν η έμπνευση πίσω από αυτό;

Το "Anastasis" είναι ένα πολύ δυνατό κομμάτι το οποίο, με αφορμή μια προσωπική απώλεια, μιλάει για τον θάνατο. Είναι από τα ελάχιστα κομμάτια στον δίσκο που ξεφεύγει από το ενιαίο στιχουργικό θέμα. Ο θάνατος πάντα ήταν μία έννοια, μία δύναμη και μια κατάσταση που οι άνθρωποι δυσκολευόμαστε και αγωνιάμε να συλλάβουμε, να κατανοήσουμε και να ξεπεράσουμε. Έτσι ο δίσκος κλείνει όσο πιο υπαρξιακά θα γινόταν, προσδοκώντας ανάσταση νεκρών και καταριώντας τον ίδιο τον θάνατο.

Χαρτιά από την Αυστρία, αριθμοί ταυτότητας, ΑΦΜ και αυστηρές επιτρεπόμενες ώρες

Η οπτικοποίηση του ομώνυμου με ξάφνιασε πολύ ευχάριστα. Θέλετε να μοιραστείτε μερικές πληροφορίες γύρω από αυτό;

Γενικά το οπτικό κομμάτι της μπάντας από την πρώτη μέρα το έχει αναλάβει ο Αχιλλέας Γκατσόπουλος. Αν κάποιος δει όλα τα εξώφυλλα, τα βίντεο, ακόμα και τον τρόπο που εμφανιζόμαστε στις συναυλίες θα διαπιστώσει μια συνεκτική οπτική δουλειά. Στο βίντεο του "Inertia", ο Αχιλλέας ουσιαστικά οπτικοποίησε με 3D Animation μια ιστορία εμπνευσμένη αφ' ενός από τη θεματολογία του δίσκου κι αφ' ετέρου από το εξώφυλλο του. Είναι πάρα πολύ καλός καλλιτέχνης και το βίντεο αυτό είναι μια εξαιρετική και σκληρή δουλειά! Η γυναικεία μορφή του εξωφύλλου είναι θύμα πειραμάτων από άλλες σκοτεινές γκροτέσκες φιγούρες, μέχρι που επαναστατεί και σπάει τα δεσμά της. Κατά τη γνώμη μου, το βίντεο είναι ένας συνδυασμός μοντέρνου sci-fi, με industrial αισθητική και επιρροή από την ελληνική μυθολογία. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε ένα τέτοιο ιδιαίτερο βίντεο για ένα ωραίο κομμάτι!

Scar Of The Sun

Γυρίσατε επίσης ένα βίντεο κλιπ για το "I Am The Circle". Πώς ήταν η διαδικασία, δεδομένης της όλης κατάστασης;

Το πρώτο βίντεο που γυρίσαμε, εν μέσω lockdown. Χαρτιά από την Αυστρία που βρίσκεται η εταιρεία μας, υπογραφές, αριθμοί ταυτότητας, ΑΦΜ, διευθύνσεις location, πινακίδες αυτοκινήτων, άδειες μετακίνησης και αυστηρές επιτρεπόμενες ώρες. Είχαμε ελάχιστο χρόνο με όλους αυτούς τους περιορισμούς να κάνουμε το κλιπ, οπότε έπρεπε να ήμασταν πολύ οργανωμένοι και συγκεντρωμένοι. Σίγουρα ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, πιεστική αν μη τι άλλο, αλλά έπρεπε να βρούμε τρόπο να το κάνουμε και έτσι έγινε. Εν τέλει, το απολαύσαμε και βγήκε ένα δυνατό βίντεο. Ελπίζουμε για εμάς και για όλους, τα πράγματα στο μέλλον να είναι πιο απλά.

Πώς προέκυψαν οι συνεργασίες με τη Napalm Records και με τον Jens Bogren;

Με τη Napalm Records, είχαμε επικοινωνήσει ξανά στο παρελθόν, όπου πάλι ήμασταν κοντά σε ένα συμβόλαιο αλλά τότε δεν είχε προκύψει. Εμείς παράλληλα εξακολουθούσαμε να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες για την κυκλοφορία του δίσκου μας, καθώς πιστεύαμε ότι αξίζει κάτι παραπάνω από αυτά που θα μπορούσε να μας προσφέρει η προηγούμενη δισκογραφική. Έτσι, λίγο καιρό αργότερα επικοινώνησε μαζί μας η Napalm, που ενδιαφερόταν θερμά για την κυκλοφορία του "Inertia". Είναι τεράστια δισκογραφική και μεγάλη ευκαιρία για εμάς και από τη στιγμή που οι όροι έδειχναν έναν σεβασμό προς τη δουλειά μας, χωρίς δεύτερη σκέψη προχωρήσαμε.

Είμαστε μια μπάντα που κάνουμε πολύ προσεκτικά βήματα και δείχνουμε μια αφοσίωση. Έχουμε περιοδεύσει επανειλημμένα στην Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική και γενικότερα οι εταιρείες αναγνωρίζουν μια τέτοια προσπάθεια και αντιλαμβάνονται πως έχουν να κάνουν με σοβαρούς και σταθερούς συνεργάτες. Το τελευταίο βοήθησε πολύ στη συνεργασία μας. Τώρα, ο Bogren είναι ένας παραγωγός και engineer που είναι πολύ μέσα στη βιομηχανία. Το γεγονός ότι θα κυκλοφορούσε ο δίσκος μέσω της Napalm, και φυσικά ότι τον ενδιέφερε το άλμπουμ μας, βοήθησε πολύ στο να συνεργαστούμε και να κάνει το mastering στο άλμπουμ. Το ένα φέρνει το άλλο και γι' αυτό θεωρούμε πως έχει παρουσιαστεί μπροστά μας μια ευκαιρία που πρέπει και θα εκμεταλλευτούμε.

Αν ο covid μεταλλάσσεται διαρκώς κι εμείς κλεινόμαστε μέσα, μπορεί οι διαδικτυακές συναυλίες να είναι το μέλλον

Με όλη την εμπειρία σας, πώς βλέπετε το παρόν και το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας και του χώρου γενικότερα;

Δεν θεωρώ ότι κατέχω κάποια αντικειμενική αλήθεια πάνω σε αυτό το κομμάτι για να είμαι ειλικρινής. Θα σου πω μόνο κάποιες σκέψεις μου γύρω από αυτό. Μουσική βιομηχανία σημαίνει ένα σύστημα το οποίο έχει να κάνει με τα μουσικά προϊόντα και τη διαχείρισή τους ώστε αυτά να είναι κερδοφόρα. Τα έσοδα αυτής της βιομηχανίας ανέκαθεν ήταν οι πωλήσεις. Με την εξαίρεση του βινυλίου, το οποίο έχει αρχίσει να γίνεται πολύ δημοφιλές πάλι, οι πωλήσεις είναι λιγότερες. Ωστόσο, αντιλαμβάνομαι πως η ίδια η βιομηχανία έχει στραφεί αρκετά προς τις πλατφόρμες streaming όπου καλώς ή κακώς εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του κοινού πλέον.

Θεωρώ πως το οικονομικό τοπίο στο οποίο βασίζονται αυτές οι πλατφόρμες, πόσο πληρώνουν τις εταιρείες και πόσο τους καλλιτέχνες είναι ακόμα αρκετά θολό και όχι τόσο διαυγές. Ελπίζω και πιστεύω αυτό στο μέλλον να ξεκαθαρίσει. Το πώς συμπεριφέρεται η βιομηχανία έχει να κάνει πολύ και με το πού υπάρχει κοινό, κι αυτό είναι όντως στο Spotify, στο Youtube κλπ. Ο κόσμος εκεί ακούει μουσική ως επί το πλείστον, οπότε θεωρώ πως εκεί είναι το μέλλον της. Τώρα το πόσο ευτυχές ή όχι είναι αυτό, δεν ξέρω. Άλλο μεγάλο κομμάτι της μουσικής βιομηχανίας είναι και οι συναυλίες, οι οποίες ευτυχώς ακόμα δεν έχουν χαθεί σαν ανάγκη του κοινού. Τώρα τι να πω, αν ο covid μεταλλάσσεται διαρκώς κι εμείς κλεινόμαστε μέσα, μπορεί τα live streaming και οι διαδικτυακές συναυλίες να είναι το μέλλον, θα φανεί αν και ελπίζω όχι.

Scar Of The Sun

Έχουν περάσει δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του ντεμπούτου. Τι θυμάστε περισσότερο από εκείνες τις μέρες;

Λίγο κλισέ, αλλά κάθε στιγμή έχει να μας θυμίσει κάτι και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να διαμορφωθούμε όσο έχουμε διαμορφωθεί. Πάντα όταν παίρνουμε τους δίσκους στα χέρια μας, νοιώθουμε πρωτόγνωρα. Ένα ταξίδι δουλειάς, έμπνευσης, δημιουργίας, κούρασης παίρνει σάρκα και οστά και είναι διαθέσιμο για άλλους ανθρώπους να συμπονέσουν - αν συμπονέσουν - μαζί μας. Είναι σπουδαίο πράγμα να μοιράζεσαι το έργο σου. Πέρα από αυτό, κάθε περιοδεία που έχουμε κάνει είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Είτε λόγω των συγκροτημάτων με τα οποία έχουμε παίξει, ούτε λόγω γεωγραφίας. Είναι πολύ διαφορετικό να παίζεις στην Πολωνία και τη Γερμανία από το να παίζεις στην Αργεντινή. Από τον κόσμο, μέχρι το ταξίδι, τον καιρό και τις συνθήκες. Εγώ προσωπικά αυτά έχω κρατήσει, τις κυκλοφορίες μας και τις περιοδείες σε όλα αυτά τα μέρη.

Κυκλοφορείς μια δουλειά σου όχι σε πέλαγος, αλλά σε ωκεανό πληροφορίας

Πόσο θα λέγατε ότι έχει αλλάξει ο κόσμος της μουσικής γενικότερα και ο μικρόκοσμος του metal ειδικότερα από τότε;

Όπως προανέφερα, το μέσο με το οποίο ακούει μουσική ο κόσμος. Κοινωνικά επίσης έχουν αλλάξει πολλά κι αυτό φυσικά επηρεάζει και τη μουσική (και τη μουσική βιομηχανία). Έχω την αίσθηση πως το attention span γίνεται όλο και μικρότερο από τότε που άνθισαν τα social media. Όλα έχουν γίνει πολύ πιο γρήγορα. Σκρολάρουμε, γρήγορες εικόνες, σύντομες μουσικές, τα κατεβατά δεν τα διαβάζουμε, έναν ολόκληρο δίσκο σπάνια ακούμε. Είναι πολύ πιο δύσκολο να δημιουργείς μια ενιαία, μεγαλύτερη καλλιτεχνική δουλειά και να απευθύνεσαι σε έναν κόσμο που κινείται τόσο γρήγορα. Αυτό έχει σίγουρα αλλάξει. Κι αυτό έχει επηρεάσει και τους μουσικούς και τη μουσική. Τώρα σε σχέση με τότε, έχουν φτάσει πολλές περισσότερες μπάντες στα αυτιά μας, συνεπώς και κάποιες από αυτές είναι και πολύ καλές, οπότε τα ερεθίσματα που έχεις σαν καλλιτέχνης είναι πολλά περισσότερα. Από την άλλη, κυκλοφορείς μια δουλειά σου όχι σε πέλαγος, αλλά σε ωκεανό πληροφορίας και κάπως εκεί πρέπει να βρεις τον δρόμο σου.

Αν μπορούσατε να γυρίσετε πίσω το χρόνο και να ξαναπαίξετε από την αρχή μία συναυλία, ποια θα ήταν αυτή;

Από τη μία θέλω να σου πω τη συναυλία στο Σάο Πάολο, που είναι από τις πιο πρόσφατα αγαπημένες μου. Κι αυτό για να ξαναζήσω το πάθος του κόσμου, τη δίψα του και την αγάπη που έδειξε προς τα εμάς. Είχα εκστασιαστεί σε σημείο που κατέβηκα μέσα στον κόσμο και κοπανιόμασταν όλοι μαζί σε ένα breakdown. Από την άλλη, θα σου έλεγα μια συναυλία στη Λειψία αν δεν κάνω λάθος που είχαμε κάνει το 2012 που σαν μουσικός είχα πολύ κακή μέρα και θα ήθελα να επανορθώσω στη μνήμη μου! Αλλά θα κρατήσω την πρώτη! Στην τελική, όλα μας μαθαίνουν κάτι.

Αν μετά την πανδημία είχατε την ευκαιρία να επιλέξετε δύο μπάντες, μία πολύ γνωστή και μια λιγότερο, για να οργανώσετε comeback gig, ποιες θα ήταν οι επιλογές σας;

Δεν ξέρω πως ορίζεται το «πολύ γνωστή», αλλά θα διάλεγα να παίζαμε με τους Architects. Και αν ήμουν πολύ θρασύς, θα σου έλεγα Tesseract/Karnivool/Architects σε πακέτο! Τώρα σε λιγότερο γνωστή, θα ήθελα να παίζαμε με τους Harakiri For The Sky, γιατί πέρα από πολύ ιδιαίτερη μπάντα, θεωρώ πως έχουμε και κάποια κοινά. 

  • SHARE
  • TWEET