Soilwork

Κοιτώντας την εικοσαετή πορεία των Soilwork μάλλον αδίκως τοποθετούνται στην τρίτη θέση των μεγάλων του μελωδικού Σουηδικού death metal, καθώς σε βάθος χρόνου έχουν επιδείξει μεγαλύτερη σταθερότητα τόσο από τους In Flames, όσο κι από τους Dark Tranquility, άσχετα αν δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν τις μεμονωμένες κορυφές τους. Σε κάθε περίπτωση, η τωρινή κατάσταση τους βρίσκει δημιουργικά σε καλύτερη φάση από τους άλλους δυο.

Τα πήγαινε-έλα του βασικού κιθαρίστα Peter Wichers στοίχησαν στην μπάντα μια περίοδο ύφεσης και δυο μέτρια άλμπουμ ("Sworn To A Great Divide" και "The Panic Broadcast"), αλλά μετά την οριστική αποχώρηση του και την έλευση του David Andersson το 2012 (και την κυκλοφορία του φοβερού, διπλού "The Living Infinite") οι Soilwork επανήλθαν σε ένα υψηλό επίπεδο στο οποίο διατηρούνται έκτοτε. Παράλληλα, ο Bjorn Strid έχει ανεβάσει κατακόρυφα τις μετοχές του με τους The Night Flight Orchestra και δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη περίοδό του, δίνοντας μια μικρή ώθηση και στην μπάντα με την οποία αναδείχθηκε.

Βέβαια, ήταν η ολοένα αυξανόμενη επιτυχία της έτερης μπάντας των Strid/Andersson που ανάγκασε για πρώτη φορά τους Soilwork να κάνουν 3,5 χρόνια να κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ, ενώ παράλληλα είχαν να αντιμετωπίσουν και την οριστική αποχώρηση του Dirk Vebeuren, ο οποίος εντάχθηκε οριστικά στους Megadeth. Όμως, τίποτα από αυτά δεν φάνηκε να επηρεάζει τη δημιουργία του "Verkligheten", όπως αποδεικνύεται στην πράξη.

Το εντέκατο άλμπουμ των Σουηδών τους βρίσκει να προχωράνε μπροστά, παρουσιάζοντας μια νέα μουσική πρόταση που, ενώ περιλαμβάνει πολλά από τα γνωστά χαρακτηριστικά τους, δεν αναμασάει το παρελθόν. Οι κλασσικές εναλλαγές μεταξύ επιθετικών riff και μελωδικών περασμάτων είναι παρούσες σε όλα τα τραγούδια και η ικανότητα του Strid να τραγουδάει το ίδιο πειστικά, είτε brutal, είτε καθαρά παραμένει απαράμιλλη, όμως είναι η απαραίτητη ισορροπία που εν τέλει καθορίζει το αποτέλεσμα. Σε σχέση με τον προκάτοχό του, το "The Ride Majestic" είναι μάλλον πιο μελωδικό, με πολλά ρεφραίν να καρφώνονται στο μυαλό, όχι όμως επειδή επέστρεψαν στη φόρμουλα που είχαν άλμπουμ όπως το "Figure Number Five" ή το "Stabbing The Drama", αλλά περισσότερο με την τεχνοτροπία του "Living Infinite".

Το "Full Moon Shoals" αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα υψηλής συνθετικής ικανότητας της μπάντας, από το riff και τις μελωδίες του, μέχρι τις εναλλαγές του, ενώ το δυναμικό "Bleeder Despoiler" χτίζεται εξαιρετικά ως την κιθαριστική μελωδία που το κλείνει. Το "The Nurturing Glance" έχει στο βασικό του riff κάτι από την rocknrollιά των Kvelertak συνδυασμένη με το κλασσικό ανθεμικό ρεφρέν της μπάντας και το "Stalfagel" έχει αυτό το «μεγάλο» verse που ξεχωρίζει. Το "Witan" ισορροπεί ιδανικά την επιθετικότητα και το πιασάρικο refrain, το "The Ageless Whisper" κλείνει πονηρά το μάτι στους The Night Flight Orchestra με τα γαλλικά που ψιθυρίζει η γυναικεία φωνή και τη μελωδία στην εισαγωγή, ενώ στο "Needles And Kin" στα blast beats έρχεται να προστεθεί η συνεισφορά του Tomi Joutsen των Amorphis. Το δε φινάλε, με το "You Aquiver", κρύβει ένα από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, uplifting και με ένα ακόμα μεγάλο ρεφρέν.

Ο ήχος του άλμπουμ είναι σούπερ, το κιθαριστικό δίδυμο των Andersson/Courdet αναμενόμενα μεστό ως εντυπωσιακό κι ο νέος Bastian Thusgaard κάνει το κενό που άφησε ο Vebeuren να μην φαίνεται καν. Βεβαίως, ο Strid είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής, επιβεβαιώνοντας την φόρμα στην οποία βρίσκεται κι αφήνοντας να πλανάται το ερώτημα αν είναι ένας από τους καλύτερους rock τραγουδιστές ή ένας από τους καλύτερους metal τραγουδιστές να αιωρείται. Μάλλον είναι και τα δυο!

Εν τέλει, το "Verkligheten" είναι πολύ δυνατό άλμπουμ που επιβεβαιώνει ότι οι Soilwork παραμένουν μια από τις πιο αξιόπιστες και καλές metal μπάντες εκεί έξω.