Joel Ross

Επτά πρωτότυπες συνθέσεις του Joel Ross και διασκευές στα "Equinox" και "Central Park West" του John Coltrane, αλλά και το "Evidence" του Thelonious Monk. Με αυτό το τέταρτο άλμπουμ του για τη Blue Note, ο Joel κοιτάζει πίσω στις ρίζες της μουσικής, στα μπλουζ και τις μπαλάντες και αντί να βαραίνει την ιστορία έχει βρει έναν φρέσκο και αναζωογονητικό τρόπο παρουσίασης αυτών των δομικών στοιχείων. Η πανδημία τον έκανε να αναρωτιέται μήπως τα τρία προηγούμενα άλμπουμ δεν ήταν πολύ ιδιότροπα…

Στον κύριο αυτό έχουμε αναφερθεί σίγουρα το 2019 για το "Kingmaker", το 2020 για το "Who Are You?" , το 2022 για το "The Parable Οf Τhe Poet" και πέρσι για την συνεργασία του με τον Johnathan Blake. Φυσικά χάρισε το ταλέντο του και στην δισκάρα "In These Times". Προσωπικά φέτος δεν βρίσκω τίποτα χειρότερο, αλλά και τίποτα καλύτερο από όλες αυτές τις προηγούμενες δουλειές του. Εντάξει, το "Kingmaker" νομίζω είναι πρώτο στην ψυχή μου, το αγαπώ περισσότερο, αλλά και φέτος φτιάχνει έναν εξίσου υπέροχο δίσκο, όπως μας έχει συνηθίσει.

Η ομάδα είναι φανταστική. Σαξόφωνο ο εξαιρετικός Immanuel Wilkins, μπάσο ο Kanoa Mendenhall, τύμπανα ο τρομερός Jeremy Dutton, φλάουτο ο Gabrielle Garo και πιάνο ο Jeremy Corren. Φυσικά αρχηγός με το βιμπράφωνο του ο Ross. Όχι τόσο avant-garde όσο η προηγούμενη δουλειά του, αλλά το να μπορείς να ακούσεις τον Immanuel Wilkins σόλο για κάποιες αλλαγές είναι πραγματικά απόλαυση. Καλά στις διασκευές είναι εκπληκτικός. Η παραγωγή του Walter Smith III μπορεί να ακουστεί αβίαστα σε όλα τα πιο bop τραγούδια του δίσκου.

Δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ότι χει εξαιρετικές δεξιότητες στη μουσική και την ικανότητα να κάνει το βιμπράφωνο, ένα όργανο που σπάνια ακούγεται στη jazz, να ταιριάζει τόσο αβίαστα και όμορφα στο είδος. Αυτό σίγουρα απαιτεί κότσια και πάθος. Πολύ πάθος και πολύ ταλέντο. Ένα ταλέντο που για καλή μας τύχη είναι ευδιάκριτο και απολαυστικό στον κόσμο της σύγχρονης jazz που δεν είναι πλέον τόσο γλυκιά και ρομαντική όσο εδώ.

Spotify