Afformance

Τρία χρόνια πέρασαν από τότε που οι Afformance με το ντεμπούτο τους τράβηξαν την προσοχή μας. Ακόμα θυμάμαι την «ανάγκη» που ένιωσα, την υποχρέωση να τοποθετήσω το "A Glimpse To The Days That Pass" στις σημαντικότερες κυκλοφορίες του είδους για το 2010. Η χιλιοειπωμένη φράση «Για τα ελληνικά δεδομένα» δεν ήταν αρκετή για να περιγράψει τον δίσκο. Το πρώτο album των Αθηναίων post rockers είχε τα κατάλληλα συστατικά ώστε να εντυπωσιάσει και τους οπαδούς του είδους στο εξωτερικό. Τρία χρόνια αργότερα, με σκληρή δουλειά αλλά με κατά τα άλλα μηδαμινή προώθηση, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, η ανταπόκριση ήταν αυτή που τους άξιζε, οι κριτικές υπήρξαν ενθαρυντικές ώστε να επιτρέψουν τους Afformance να τρέφουν ελπίδες για το μέλλον.

Φέτος επιστρέφουν με την δεύτερη επίσημη κυκλοφορία τους, ένα EP τεσσάρων ορχηστρικών κομματιών που δημιουργήθηκαν για να «ντύσουν» την μουσικοχορευτική θεατρική παράσταση «Ο Τόπος» της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Bitchy D. Τέσσερις συνθέσεις διάρκειας είκοσι σχεδόν λεπτών οι οποίες δημιουργούν ένα ενιαίο αποτέλεσμα που μοιάζει περισσότερο με ένα μουσικό κομμάτι χωρισμένα σε ισομερή τμήματα. Μια σφιχτοδεμένη ιδέα κατάλληλη ακριβώς για τον σκοπό που δημιουργήθηκε, μουσική ταιριαστή σε μια ταινία βουβού κινηματογράφου ή  μια θεατρική παράσταση.

Το εναρκτήριο "Dough Claws" ίσως εκ πρώτης όψεως να μοιάζει με εισαγωγικό κομμάτι αλλά αργά και σταθερά σε παρασέρνει με τις ambient μελωδίες του. Ιδανικό για να εισάγει τον ακροατή στο κλίμα που το συγκρότημα επιθυμεί. Χωρίς διακοπή συνεχίζουμε με το "Stride", μια σύνθεση με πολύ ενδιαφέρον και ρυθμικό drumming, post rock riffs και αρκετά εφέ που κάνουν το κομμάτι να μοιάζει σαν να αυξάνει διαδοχικά τον διασκελισμό του. Το "Covered In Scales" έχοντας ως αφετηρία μια πανέμορφη και χαρακτηριστική μελωδία επαναφέρει προσωρινά την ηρεμία για να φτάσει και αυτό σε μια δυναμική κορύφωση. Το "Narcoleptic" ξεκινά επίσης με πολύ ενδιαφέροντα drums και ένα γενικότερο feeling τζαμαρίσματος μέχρι τη στιγμή που όλα τα όργανα ενωμένα δημιουργούν το πιο θορυβώδες ξέσπασμα για το κλείσιμο αυτού του σύντομου ηχητικού ταξιδιού.

Το "The Place" ίσως να έχει την κατάλληλη διάρκεια για τον σκοπό που δημιουργήθηκε αλλά ταυτόχρονα «ανοίγει την όρεξη» για όσους περίμεναν ανυπόμονα την επόμενη κυκλοφορία των Afformance. Οι τέσσερις συνθέσεις όσο απολαυστικές και αν είναι δεν είναι αρκετές για να μας ικανοποιήσουν απόλυτα. Για αυτό τον λόγο το θεωρούμε ως μια προκαταβολική δόση μέχρι την επόμενη full length κυκλοφορία τους. Μια προκαταβολή όμως που μας εγγυάται ότι οι Afformance έχουν ακόμα την μούσα της έμπνευσης στο πλευρό τους, έχουν σκοπό να μην αφήσουν την post rock σκηνή να βαλτώσει και με τις κατάλληλες μουσικές πινελιές να κρατήσουν το ενδιαφέρον μας αμείωτο.

Υ.Γ.: Δεν είμαι κατά του digital downloading αφού είναι ένα μέσο που βοηθά τα συγκροτήματα να προωθήσουν ευκολότερα την μουσική τους στο ευρύτερο κοινό. Εμείς οι «παλιομοδίτες» όμως θα προτιμήσουμε το πανέμορφο διάφανο 12" βινύλιο.