Διαμάντια μέσα στις λάσπες

Ο Νίκος Παπαδογιάννης πιστεύει ότι ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Deep Purple βρίσκεται εδώ και 40 χρόνια στην αφάνεια

Από τον Νίκο Παπαδογιάννη, 06/04/2016 @ 12:00

Πολύ αργά το βράδυ, σε ένα ροκ μπαράκι στο Αιγάλεω, μία υπέροχη έκπληξη: το διπλό φαλσέτο των Glenn Hughes και David Coverdale, η κιθάρα του Tommy Bolin, τα πλήκτρα του Jon Lord, εκείνη η ατμοσφαιρική εισαγωγή που ζωγραφίζει ηχοτοπία στο κενό, "You Keep On Moving".

Γραμμένο από τους Hughes/Coverdale για το "Burn" του 1973, κλειδωμένο όμως σε κάποιο συρτάρι για δύο χρόνια, επειδή δεν άρεσε στον Ritchie Blackmore. Έμελλε να το παίξει στα δάχτυλα το βασανισμένο παιδί-θαύμα Bolin, λίγους μήνες πριν εγκαταλείψει αυτόν τον μάταιο κόσμο.

«Το ωραιότερο τραγούδι των Deep Purple», είπα στην παρέα ενώ δοκίμαζα τρίτα φωνητικά πίσω από τους δύο εμβληματικούς τραγουδιστές.

«Εξαιρούνται τα προφανή», έσπευσα να προσθέσω, πριν μου κολλήσουν στα μούτρα τη λίστα με τα προφανή.

«Far awayyyy, far awa-a-a-aa-ayyyy...».

Εμένα αυτό μου αρέσει περισσότερο από τα τετριμμένα και τα προφανή. Ποιος χρειάζεται να ξανακούσει άλλη μία φορά το "Child In Time" και το "Hush" και το "Highway Star", όταν υπάρχει αυτό;

Σχεδόν 35 χρόνια αργότερα, ο Jon Lord συνάντησε ξανά τον Glenn Hughes κάπου στο Λονδίνο, για να υπενθυμίσουν ότι τα διαμάντια κρύβονται ενίοτε μέσα στις λάσπες. Για να εντοπίσει ο ανυποψίαστος ακροατής το "You Keep On Moving" μέσα στην αχανή δισκογραφία των Deep Purple, θα πρέπει να υποστεί το χειρότερο άλμπουμ τους ("Come Taste The Band") μέχρι το τέλος του.

Επειτα, ο Lord έφυγε για να πάει να συναντήσει τον Βolin στους ουρανούς. Και οι παλιόφιλοι συναντήθηκαν στο Royal Albert Hall με πρωτοστάτη τον ιστορικό drummer του συγκροτήματος, Ian Paice, για να γιορτάσουν τη ζωή και το έργο του μάγου των πλήκτρων.

Το πρώτο μέρος της συναυλίας αφιερώθηκε σε κλασσικίζουσα συμφωνική μουσική. Και το δεύτερο στον «θρύλο της ροκ» Jon Lord. Ο Coverdale δεν ασχολείται με τέτοιες ανοησίες, αλλά οι υπόλοιποι Purple ήταν εκεί, μαζί με τον Rick Wakeman, τον Bruce Dickinson, τον Micky Moody, τον Paul Weller και άλλους παλαιούς συνοδοιπόρους.

Το "Υou Keep On Moving" είναι τόσο καλό, που δεν μπορεί να το καταστρέψει ούτε ο Dickinson με τις στριγγλιές του...

Από τότε που το άκουσα ουρανοκατέβατο και θεόσταλτο στο "Old Habits" στο Αιγάλεω, δεν μπορώ να ξεκολλήσω από τον δίσκο με το αφιέρωμα στον Jon Lord.

Hμουν παρών στη συναυλία των Deep Purple (με Joe Lynn Turner στο μικρόφωνο) τον Σεπτέμβριο του 1991 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, θαύμασα τους τέσσερις της εμβληματικής MK II, αλλά δεν μπορούσα να χωνέψω τις τσιρίδες του Joe Lynn Turner από το μικρόφωνο. Στις τέσσερεις εν Ελλάδι συναυλίες της περιόδου 2000-1 δεν υπήρχε Blackmore ούτε Lord, οπότε προτίμησα να προσπεράσω, όπως και το 2005.

Με λίγη τύχη, θα είχα προλάβει τον Jon Lord σε μία σπάνια εμφάνισή του στο χειμερινό θέρετρο Zermatt της Ελβετίας, τον χειμώνα του 2006. Είδα την αφίσα με καθυστέρηση μίας εβδομάδας και δεν πίστευα στην ατυχία μου.

Οι Deep Purple ηχογραφούν και περιοδεύουν ακόμη, με μπροστάρηδες τον Ian Gillan και Steve Morse, αλλά εγώ θα προτιμήσω τους παλαιούς δίσκους. Το "Υou Keep On Moving" έχει 40 χρόνια να ακουστεί σε συναυλία τους.

  • SHARE
  • TWEET